Οι πολιτικές χωροΑΤΑΞΙΕΣ του «ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ» στην Αιτωλοακαρνανία

Οι πολιτικές χωροΑΤΑΞΙΕΣ του «ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ»στην Αιτωλοακαρνανία
Του Κατσούλη Παναγιώτη
Αντινομάρχη
Η θέση μου είναι σαφής και τη διατυπώνω εξ αρχής: Να διορθώσουμε όσα περισσότερα μπορούμε μέχρι την ψήφιση του «Καλλικράτη», γιατί είναι ορατός ο κίνδυνος – όπως ιστορικά πάμπολλες φορές έχει συμβεί– μια καινοτόμα και προωθητική πολιτική ιδέα να μετατραπεί σε μια απλή διαχειριστική πράξη, η οποία μάλιστα λόγω της συγκυρίας θα προσλάβει χαρακτηριστικά δημοσιονομικής πειθαρχίας και μόνο. Γιατί αν το προβαλλόμενο και επιδιωκόμενο πολιτικό ζήτημα είναι το κατά πόσο οι δαπάνες και το προσωπικό της αυτοδιοίκησης θα μειωθούν, τότε ο «Καλλικράτης» θα εκπνεύσει πριν καν αναπνεύσει.
Θα αναφερθώ σ’ αυτό που τώρα «καίει». Στην πρόταση του Υπουργείου για τη χωροταξική οριοθέτηση των νέων δήμων του νομού. Δυστυχώς η «κόκκινη γραμμή» των ενιαίων κριτηρίων δεν εφαρμόζεται όπως θα έπρεπε.

Μια ματιά στην Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας αλλά και στη γειτονική μας Άρτα, αρκεί. Προτείνεται στην Ηλεία - με τη μισή έκταση της Αιτωλοακαρνανίας και με 50 χιλιάδες λιγότερο πληθυσμό - να συγκροτηθούν 7 δήμοι, όσοι δηλαδή προτείνονται και για μας! Εάν στην Ηλεία αντιστοιχούν 7 δήμοι, τότε στην Αιτωλοακαρνανία οι δήμοι πρέπει να είναι περισσότεροι των δέκα!! Αντίστοιχα στην Αχαΐα με 20% περισσότερη έκταση από την Ηλεία και με 140 χιλιάδες περισσότερο πληθυσμό, προτείνονται 5 δήμοι, ενώ στο Νομό Άρτας οι προτεινόμενοι δήμοι είναι τέσσερις!!!
Στο εσωτερικό του Νομού η κατάσταση δεν είναι διαφορετική. Προτείνεται ενιαίος δήμος Ναυπακτίας, στον οποίο θα συνενωθούν έξι τωρινοί δήμοι έκτασης 900 χιλιάδων στρεμμάτων και πληθυσμού 30 χιλιάδων κατοίκων, ενώ αντίστοιχα ο χώρος του Ξηρομέρου με παραπλήσια έκταση, πληθυσμό και μορφολογία εδάφους με αυτόν της Ναυπακτίας, διαιρείται σε δυο δήμους μικρού πληθυσμιακού μεγέθους, εκ των οποίων μάλιστα ο ένας λανθασμένα ονοματίζεται «Δήμος Ξηρομέρου».

Γιατί δυο μέτρα και δυο σταθμά για την ανατολική και δυτική πύλη του Νομού; Ακόμη πώς είναι δυνατόν να προτείνεται να διατηρηθεί ο δήμος Θέρμου – ο οποίος επιβάλλεται να ενισχυθεί για ιστορικούς και πολιτισμικούς λόγους και όχι απλά να διασωθεί «ως ορεινός» - και το κριτήριο του ορεινού δήμου να μην ισχύει για τους διπλανούς σε αυτόν δήμους της ορεινής Ναυπακτίας ή για τον τωρινό δήμο Ινάχου;
Σε αυτόν δε το δυσθεώρητο σε έκταση δήμο Ναυπακτίας, προστίθεται ο δήμος Χάλκειας και μάλιστα εξ ολοκλήρου. Στην περίπτωση αυτή, το κριτήριο της εδαφικής συνέχειας καταστρατηγείται, αφού ο δήμος Χάλκειας είναι κυρίως όμορος δήμος με το δήμο Μεσολογγίου και όχι με τον τωρινό δήμο Ναυπάκτου με τον οποίο συνενώνεται. Σκεφθείτε, για παράδειγμα, κάτι αντίστοιχο να προτείνονταν για το δήμο Νεάπολης. Να μην συνενωθεί δηλαδή με τον τωρινό δήμο Αγρινίου που είναι το ορθό, αλλά με το νέο δήμο Αστακού γιατί είναι όμορος δήμος με τον τωρινό δήμο Φυτειών που προτείνεται να συνενωθεί στο νέο δήμο Αστακού. Θα είχε ξεσηκωθεί θύελλα απολύτως δικαιολογημένων αντιδράσεων.
Ακόμη δεν λαμβάνεται υπόψη: Α) Η πρόταση της ΤΕΔΚ Β) Η εκφρασμένη θέση του νυν δημάρχου Ναυπάκτου, ο οποίος πρότεινε η Χάλκεια να ενωθεί με το Μεσολόγγι. Γ) Η ενιαία διαχείριση των υδάτων του ποταμού Εύηνου, από την οποία εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό η περιβαλλοντική ισορροπία της λιμνοθάλασσας Μεσολογγίου – Αιτωλικού. Το λογικό και πολιτικά αυτονόητο για το δήμο Χάλκειας, ήταν και είναι να συνενωθεί με το δήμο Μεσολογγίου, με ταυτόχρονη δυνατότητα σε όσα τοπικά διαμερίσματα το επιθυμούν να συνενωθούν με το νέο δήμο Ναυπακτίας και όχι το αντίστροφο το οποίο προτείνεται.
Όμως ο προτεινόμενος χωροταξικός σχεδιασμός έχει και πολιτικά ακατανόητες «υποσημειώσεις» που αφορούν το χώρο της Μακρυνείας. Δεν κατανοώ ποιοι νοσηροί εγκέφαλοι, παραβιάζοντας κάθε έννοια στοιχειώδους λογικής, «στήνουν» ένα πλαστό δίλημμα για τους πολίτες των τωρινών δήμων Αρακύνθου και Μακρυνείας, αναγκάζοντάς τους δήθεν να επιλέξουν το Μεσολόγγι ή το Θέρμο. Πότε και από ποιους τέθηκε αυτό το δίλημμα; Μήπως οι τοπικές κοινωνίες δεν εκφράστηκαν λαμβάνοντας υπ’ όψιν τους τα κριτήρια του «Καλλικράτη» και προτείνοντας τη συνένωση των δυο δήμων σε ενιαίο δήμο;
Αν το Υπουργείο απορρίπτει αυτή την πρόταση και εξετάζει εναλλακτικά σενάρια, τότε ας εφαρμόσει στην περιοχή με ενιαίο τρόπο τα κριτήρια του «Καλλικράτη» - όπως αυτά για παράδειγμα της εδαφικής συνέχειας, της ενιαίας παραγωγικής αξιοποίησης του ορεινού όγκου του Αρακύνθου, καθώς και τις κοινές πολιτισμικές και ιστορικές ρίζες της ευρύτερης περιοχής. - και ας λάβει απόφαση. Διαφορετικά οι «υποσημειώσεις» με τη μορφή εναλλακτικών σεναρίων, θα έπρεπε να αφορούν και άλλους δήμους του Νομού (π.χ. Αιτωλικό – Οινιάδες) και όχι μόνο την περιοχή της Μακρυνείας. Εκτός και αν το ψευτοδίλημμα που τίθεται είναι «στάχτη στα μάτια», ώστε δια της τεθλασμένης να οδηγηθούμε σε «άλλου τύπου συνενώσεις». Στην περίπτωση της Μακρυνείας, θεωρώ πως καταργείται κάθε κριτήριο του «Καλλικράτη» και η αυθαιρεσία ορισμένων πολιτικών παραγόντων βοά.
Είναι φανερό πως η αδιαπραγμάτευτη θέση του Πρωθυπουργού για «νέο κράτος και νέα αυτοδιοικητική δομή απαλλαγμένη από τις πελατειακές σχέσεις», δεν γίνεται καθ’ ολοκληρίαν πράξη στο Νομό, μέσω των προτεινόμενων χωροταξικών σχεδιασμών του «Καλλικράτη». Κάποιοι επιχειρούν «να κόψουν και να ράψουν κουστούμια στο μπόι τους» και αυτό δεν πρέπει να επιτρέψουμε να συμβεί, γιατί τότε απλά θα αναπαράγουμε τις χείριστες νοοτροπίες και πολιτικές πρακτικές που μας οδήγησαν στο τωρινό εθνικό αδιέξοδο.
Μεσολόγγι 3 Μαΐου 2010