Ποίημα της Δώρας Μοσχονά «Μάνα για να λογάσαι », με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα της Μητέρας, η οποία γιορτάζεται κάθε χρόνο τη δεύτερη Κυριακή του Μάη......
Μάνα για να λογάσαι
Όσο υπάρχει η Μάνα
Όσο αυτή αναπνέει
Θα σου κρατά το χέρι σφιχτά.
Θες δε θες, θα σε κρατώ στα όνειρά μου.
Θες δε θες, θα σε κλείνω στην αγκαλιά μου.
Μιλά η παγερή σιωπή σου και χαίρομαι. Συνοδοιπόρος γίνομαι στης Αίσας τα καμώματα και του Ομήρου κόλπα.
Αισθάνομαι την ζωντανή απουσία σου, κι ελπίζω. Τάξιμο κάνω και θα ' ρθει και ο ερχομός.
Δεν σε βλέπω, κι ακούω τους χτύπους της καρδιάς σου. Κωδικοποιώ τον κάθε παλμό και ένα δάκρυ τρέχει " Μανούλα σ' αγαπώ" .
Βλαστός εσύ, Ανθός εγώ, σε ρίζα που γερά βαστεί.
Δικό σου αλεξιβρόχιο, δική σου πανοπλία.
Γυμνά μου πέλματα αντέξτε το σκοπό...
Κι έτσι ξυπόλητη και έτσι αγριεμένη,
πελματοβάμων ματωμένη θα υποκύψω,
έχοντας επίγνωση επ' αυτού και εγωισμό θα ρίξω,
σαν ο θαλλός το χρειαστεί πιότερο για ν' ανθίσει.
Το μεγαλείο του σκοπού μ' αγάπη να στοχάσαι,
αν θες πραγματικά Μάνα να λογάσαι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τι λες γι αυτό αγαπητό Ξηρόμερο