ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ ΤΟΥ ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ ΜΑΣ

ΑΝΑΤΡΟΠΗ-ΑΝΑΝΕΩΣΗ-ΑΝΑΠΤΥΞΗ

Γράφει ο : Κώστας Θ. Τριαντακωνσταντής

                       Μαθηματικός

       Η πατρίδα μας βιώνει τα τελευταία χρόνια μια πρωτοφανή κοινωνική, ηθική, θεσμική, κρίση αξιών, οικονομική κρίση. 

    Την κοινωνία της αφθονίας, της ευημερίας και της κατανάλωσης  αντικατέστησε η κοινωνία της στέρησης, της φτώχιας, της βιοπάλης. Οι πολίτες ζούμε μια καταβαράθρωση του βιοτικού μας επιπέδου. Η κοινωνική συνοχή από τα βαθειά ρήγματα που υπέστη τίθεται σε αμφιβολία. Σείεται το εποικοδόμημα συθέμελα. Οι θεσμοί –όχι τυχαία και άδικα πολλές φορές- αμφισβητούνται στη λειτουργία τους. Υπάρχει μία κοινωνική κινητικότητα πρωτόγνωρη μεταπολιτευτικά...........

     Κανείς δεν θέλει να ρισκάρει τίποτε, να θυσιάσει το απειροελάχιστο από την πολύτιμη «ατομικότητα» ΤΟΥ, για κάτι που να υπερβαίνει τα όρια του δικό του μικρόκοσμου, με αποτέλεσμα να κυριαρχούν γύρω μας η αγένεια, η επιθετικότητα, το παραλήρημα, η γελοιότητα.

        Θα μπορούσε να αναφέρει κανείς άπειρα παραδείγματα καταπάτησης αρχών και κανόνων από τη μια πλευρά και εξάντλησης της αυστηρότητας από την άλλη, για να καταδείξει ότι το πολιτικό και οικονομικό μας σύστημα  είναι άκρως συντηρητικό, με ολιγαρχική δομή και συγκρότηση, που διευκολύνει τους λίγους και αποκλείει τους πολλούς. 

       

       Ολοένα και περισσότεροι νιώθουν να μένουν εκτός, να μη μπορούν να περάσουν τη πόρτα της ανάπτυξης, να μη μπορούν να απελευθερωθούν από αυτά τα υπαρκτά, αλλά αθέατα ή συγκεκαλυμμένα δεσμά, που περιορίζουν τη χώρα, 

«φυλακίζουν» το άτομο και δεν επιτρέπουν να ανθήσουν νέες δημιουργικές ιδέες και προσπάθειες.

      Έτσι όμως οι δημιουργικές δυνάμεις του τόπου και της κοινωνίας, οι νέοι επιστήμονες, τα νέα παιδιά με τη φρέσκια γνώση, τα ελπιδοφόρα στοιχεία της περιφέρειας χάνουν ευκαιρίες, εξαντλούν τη δημιουργικότητα τους σε ατέρμονες και προβληματικές διαδικασίες, χάνουν πολύτιμο χρόνο, απογοητεύονται, εγκαταλείπουν την προσπάθεια, απομονώνονται και η χώρα δεν ανανεώνεται, μαραζώνει, παρακμάζει, αυξάνει τις ανισότητες, γεννά βία και επιθετικότητα.

       Το ερώτημα που ευθέως τίθεται είναι ποιος θα επιχειρήσει να σπάσει τη βιτρίνα, ποιος θα αναλάβει να συγκρουσθεί με αυτό το πολιτικοοικονομικό σύμπλεγμα και το καθεστώς επικοινωνιακής δικτατορίας που έχει επιβάλει στη χώρα και να διαμορφώσει σχέση ευθείας με το λαό; Ποιος άραγε μπορεί να αποτινάξει αυτές τις δεσμευτικές σχέσεις αλληλεξάρτησης;

          Είναι φανερό ότι οι δυνάμεις που θα συγκρουσθούν, θα πάρουν την απόφαση ΝΑ ΣΠΑΣΟΥΝ ΤΗ ΒΙΤΡΙΝΑ (μεταφορικά βέβαια), χτίζοντας ταυτόχρονα μια συνεκτική πρόταση, στηριζόμενη σε αρχές και κανόνες που θα κινητοποιούν και δεν θα αποκλείουν, που θα ξεπερνούν τις κατεστημένες δυνάμεις , θα ανοίγουν δρόμους για τους ανθρώπους της δουλειάς, της προσπάθειας, της γνώσης, της καινοτομίας και θα διαμορφώνουν περιβάλλον για ένα σύγχρονο όνειρο, θα είναι αυτές που τελικά θα κερδίσουν.

      Το πολύ χθες υποχωρεί με γεωμετρική πρόοδο, ταχύτατα, άτακτα, ανήμπορο να εξηγήσει τι συμβαίνει γύρω του. Η εξουσία στην οποία συνήθισε περνά σε λίγο σε νέες κοινωνικές  δυνάμεις. 

ΓΙΑ ΝΑ ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΘΕΙ Η ΡΗΣΗ ΟΤΙ ΣΗΜΕΡΑ ΜΟΙΑΖΕΙ ΑΝΑΤΡΕΠΤΙΚΟ ΘΑ ΕΙΝΑΙ Η ΦΥΣΙΚΗ ΤΑΞΗ ΤΟΥ ΑΥΡΙΟ. ΤΟ ΕΧΕΙ ΑΝΑΓΚΗ Ο ΛΑΟΣ ΜΑΣ. ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΕΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ  ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΕΥΜΑΤΟΣ ΗΡΘΕ Η ΩΡΑ ΝΑ ΤΟ ΕΠΙΒΑΛΕΙ.

      Τούτη την κρίσιμη ώρα η Αυτοδιοίκηση βρίσκεται ανοχύρωτη, αμήχανη, δίχως στρατηγική, δίχως πρόταση. 

    Το τελευταίο Συνέδριο της ΚΕΔΕ ΣΤΑ ΓΙΑΝΝΕΝΑ ΗΤΑΝ ΚΑΤΩΤΕΡΟ ΤΩΝ ΠΕΡΙΣΤΑΣΕΩΝ. 

    Δήμοι βρίσκονται στα πρόθυρα χρεοκοπίας, άλλοι είναι χρεοκοπημένοι, ξένοι εντελώς από τις τοπικές κοινωνίες. Δήμοι υπό οικονομική επιτήρηση ή πολλοί περισσότεροι στα πρόθυρα οικονομικής επιτήρησης είναι καταδικασμένοι στον αναπτυξιακό μαρασμό. Πόλεις, κωμοπόλεις και χωριά εγκαταλειμμένα στη τύχη τους. Η συμμετοχή των πολιτών είναι τις πιο πολλές φορές ανύπαρκτη. Μια Αυτοδιοίκηση φοβική, ξεκομμένη από τους δημότες ένα σύνολο κατοχής, νομής της εξουσίας, με μόνο στόχο την επανεκλογή αντιπροσωπεύει το πολύ  χθες.

      Aπό την άλλη βρίσκεται αντιμέτωπη με δικές της αμαρτίες, με την ατολμία της να «κοιταχθεί ΣΤΟΝ καθρέπτη» χρόνια τώρα. 

     Ας μην κρύψουμε αλήθειες και ας μην συμβιβαστούμε με το περίφημο «ΔΕΧΟΜΑΣΤΕ ΠΡΩΤΟΦΑΝΕΙΣ ΕΠΙΘΕΣΕΙΣ» που διατυπώνουν μια σειρά αιρετοί, σπρώχνοντας κάτω από το χαλί τα έντονα φαινόμενα κατασπατάλησης πόρων, πελατειακής λογικής, επιβάρυνσης των οικονομικών των Δήμων με αλόγιστους διορισμούς, τα φαινόμενα αδιαφάνειας και διαφθοράς τα οποία δυστυχώς δεν ήταν και δεν είναι περιορισμένα. 

Αυτή ήταν και είναι η σκληρή πραγματικότητα. 

     Η Αυτοδιοίκηση από ελπίδα προόδου μετατράπηκε σε παράρτημα και κακέκτυπο ενός σπάταλου, αναποτελεσματικού και διεφθαρμένου κράτους. Βέβαια υπάρχουν δήμοι νοικοκυρεμένοι, που σέβονται το δημόσιο χρήμα, έτοιμοι για τη νέα προγραμματική περίοδο 2014-2020.

       Το μέλλον απαιτεί μια ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ Ανοιχτή, συμμετοχική, ανανεωμένη ριζικά  σε ιδέες, πρόσωπα, πρακτικές, αναπτυξιακή, αρωγός των πολιτών.

    Μία αυτοδιοίκηση που να διεκδικεί από την κεντρική εξουσία και που να μπορεί να αξιοποιεί και να αναδεικνύει τα συγκριτικά της πλεονεκτήματα. 

    Μία Αυτοδιοίκηση κυψέλη δημιουργίας και προοπτικής, πρωταγωνίστρια στην τέχνη, στην κουλτούρα, τον πολιτισμό, στον αθλητισμό. Στήριγμα των γηρατειών και ελπίδα των νέων. Μία Αυτοδιοίκηση προόδου και προοπτικής. Μια Αυτοδιοίκηση πρωταγωνίστρια στην ανάκαμψη και την ανάταση της πατρίδας μας.

       Βασικά συστατικά του νέου νομικού  πλαισίου της Αυτοδιοίκησης, αλλά και ενός συνολικού πλαισίου δράσης, παρέμβασης  και πρωτοβουλιών για την Αυτοδιοίκηση θα πρέπει αν είναι:

•Ολοκληρωμένος οικονομικός –διαχειριστικός έλεγχος στους ΟΤΑ, ΞΕΚΙΝΩΝΤΑΣ ΑΠΟ ΟΛΕΣ τις Δημοτικές Επιχειρήσεις. Πλήρης απόδοση ευθυνών σε λογικό χρονικό διάστημα και πορεία εξυγίανσης τους.

•Πλήρης, ολοκληρωμένος έλεγχος  της κινητής και ακίνητης περιουσίας των Δημάρχων, Αντιδημάρχων, Προέδρων Δημοτικών Επιχειρήσεων της τελευταίας 10ετίας.

•Καθιέρωση  των δύο θητειών των Δημάρχων. Είναι ικανός πολιτικός χρόνος προσφοράς και υλοποίησης του οράματος του οποιοδήποτε Δημάρχου για το Δήμο.

•Επανακαθορισμός του ρόλου του "νέου δήμου" ιδιαίτερα όσον αφορά την παρέμβαση του στα θέματα ανάπτυξης και καταπολέμησης της ανεργίας, ώστε να μπορεί η Αυτοδιοίκηση να διαδραματίσει κρίσιμο ρόλο στην παραγωγική, θεσμική ανασυγκρότηση της χώρας. Ένταξη έργων στη καινούργια προγραμματική περίοδο 2014-2020.

•Στήριξη των κοινωνικών δομών, δράσεων και παρεμβάσεων των Δήμων, ώστε να είναι σε θέση να κρατήσουν όρθια την κοινωνία, τους κοινωνικά αδύναμους, τους άνεργους. Αναζήτηση τρόπων χρηματοδότησης όλου αυτού του πλαισίου δράσης για τη δημιουργία μιας αποτελεσματικής και ολοκληρωμένης ομπρέλας κοινωνικής αλληλεγγύης και προστασίας μέσα στο νέο ΕΣΠΑ (2014-2020).

•Νέοι θεσμοί διασφάλισης της διαφάνειας, της χριστής διοίκησης και διαχείρισης, ενίσχυσης του ανοίγματος της Αυτοδιοίκησης στους πολίτες. Λαϊκές συνελεύσεις λογοδοσίας, ανάδειξης προβλημάτων, και εξεύρεση λύσεων  με τη μέγιστη δυνατή συναίνεση.

•Ανακατανομή αρμοδιοτήτων Δημάρχου-Δημοτικού Συμβουλίου-Συλλογικών Οργάνων, με τρόπο που να μειωθεί σε πρώτη φάση αυτό το προκλητικό Δημαρχοκεντρικό Σύστημα, που τροφοδοτεί συχνά φαινόμενα αλαζονείας και αδιαφάνειας. Περιορισμός των απευθείας αναθέσεων στο πολύ 15% των πόρων του Δήμου και σε έκτακτες ανάγκες.

•Βήματα απογαλακτισμού της Αυτοδιοίκησης από την Κεντρική Διοίκηση με αποσαφηνισμένους τους πόρους που θα πάρει, όπως και το μερτικό της στο νέο ΕΣΠΑ  για να μπορεί να εργαστεί για έργα ουσίας και όχι έργα βιτρίνας και δημοσίων σχέσεων. Ούτε σε έργα εξαγοράς συνειδήσεων και ψήφων.

•Αξιοποίηση των συγκριτικών πλεονεκτημάτων του Δήμου με προοπτική αύξησης  των ιδίων πόρων. Στοχευόμενες παρεμβάσεις στο παραγωγικό δυναμικό του Δήμου. Δημιουργία Δημοτικών Επιχειρήσεων με στόχο το κέρδος και την κάλυψη αναγκών που αδυνατεί ο ιδιωτικός τομέας να καλύψει. Η τυχόν αποτυχία των επιχειρήσεων αυτών στο παρελθόν οφειλόταν στη διαχείριση τους. Ορθός προγραμματισμός, διάφανη διαχείριση και στήριξη από επιστημονικό προσωπικό εξασφαλίζει την σωστή λειτουργία τους.

•Κάθετη ρήξη με το σύστημα πελατειακών σχέσεων, διαφανείς και νόμιμες προσλήψεις.

•Δραστικός περιορισμός  στα κυλιόμενα στο μέλλον ελλείμματα. Νοικοκύρεμα και ορθολογισμός εσόδων-εξόδων. Δάνεια  μόνον για παραγωγικές επενδύσεις ή έργα υποδομών (εντελώς απαραίτητων) και όχι για κατανάλωση.

•Σεβασμός του περιβάλλοντος, τήρηση των διεθνών συμβάσεων και υποχρεώσεων. Το περιβάλλον το έχουμε δανειστεί από τις επόμενες γενιές. Χρέος μας είναι να το σεβαστούμε, να το διαχειριστούμε σωστά. Η πολιτιστική κληρονομιά είναι μία από τις αιχμές του  δόρατος της ανάπτυξης μας.

•Η πολιτιστική παρέμβαση είναι υποχρέωση της αυτοδιοίκησης. Δεν είναι  σπατάλη πόρων. Είναι επένδυση στις συνειδήσεις ς των δημοτών. Τα οφέλη της έχουν βάθος χρόνου. Είναι ασπίδα προστασίας από ξενόφερτους τρόπους ζωής. 

    Αυτά  είναι κατά τη γνώμη μας τα αναγκαία χαρακτηριστικά μιας Αυτοδιοίκησης του μέλλοντος μας. Μακάρι από τον διάλογο που ανοίγουμε σήμερα να συμπληρωθούν.

        Δεν διεκδικούμε το τίτλο του παντογνώστη. Είμαστε όμως αποφασισμένοι τούτη τη φορά το πολιτικό παιχνίδι να παιχτεί με όρους πολιτικούς. Ο κάθε ένας  να καταθέσει τις προτάσεις του. Οι πολίτες θα κρίνουν τις προτάσεις. Οι προτάσεις μας δεσμεύουν και είναι η πυξίδα δράσης μας. Είναι επεξεργασμένες και φυσικά θα εξειδικευτούν-ανακοινωθούν  στο κατάλληλο πολιτικό χρόνο για το Δήμο Ακτίου Βόνιτσας .

     Οι διοικούντες το Δήμο και τους πρώην Καποδιστριακούς Δήμους ήρθε η ώρα να αποσυρθούν. Ο Δήμος χρειάζεται ολική ανατροπή και ριζική ανανέωση. 

     Η τοπική κοινωνία και ο ιστορικός του μέλλοντος θα κρίνουν την προσφορά τους, τα λάθη τους , τις παραλείψεις τους. Μετά από τόσο πολύ  πολιτικό χρόνο διαχείρισης χρειάζονται ξεκούραση.

     Δεν έχουν να προσφέρουν στο Δήμο  τίποτε άλλο παρά να τον παραδώσουν όρθιο και ΟΧΙ ΣΕ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΕΠΙΤΗΡΗΣΗ. 

          Είμαστε σίγουροι πως η τοπική κοινωνία συμφωνεί με αυτή τη διαπίστωση. Έχει πάρει απόφαση ο Δήμος να γυρίσει σελίδα και πορεία πλεύσης. Ο δρόμος της ανάπτυξης είναι μονόδρομος και ανηφορικός. Είναι όμως αναγκαίος. 

    Όλοι μαζί, με σιγουριά, πίστη και αισιοδοξία θα τον διαβούμε. Καλώ τη νέα γενιά να αγνοήσει το χθές και να δηλώσει παρών στη πορεία αυτή. Το μέλλον της πρέπει να το διαμορφώσει μόνη της. 

  Σε ότι με αφορά δηλώνω συμμετοχή σε αυτό το ταξίδι.