ΑΜΦΙΚΤΙΟΝΙΑ ΑΚΑΡΝΑΝΩΝ
ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΡΕΥΝΑΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ
Project «Βυθισμένη Βόνδιτζα»
Κεφάλαιο: Επισκοπή Βονδίτζης
Ενότητα 2η: Τα Ιερά κειμήλια της Επισκοπής
-Για την καλύτερη κατανόηση της ιστορικής έρευνας διαβάστε πρώτα και το Α' Μέρος: (ΠΑΤΗΣΤΕ
ΕΔΩ)
Μια απίστευτη ιστορία, μια ιστορία χωρίς τέλος
Από αυτό το σημείο του άρθρου και μετά, παραθέτουμε δικές μας σκέψεις, ερωτήματα αλλά και συμπεράσματα.
Ερωτήματα:
-Ο τελευταίος Επίσκοπος Βονδίτζης, ο Δανιήλ, από που κατείχε τόσα σημαντικά και μεγάλης αρχαιολογικής αξίας εκκλησιαστικά είδη;
-Ηταν δικά του;
-Τα είχε αγοράσει; Μάλλον όχι, γιατί για να εκλεγεί επίσκοπος Βονδίτζης εξόδευσε 40400 γρόσια (όπως αναφέρει ο ιστορικός Ζερλέντης). Στα χρόνια που ακολούθησαν δεν είχε απολαβές.
-Ηταν από δωρεές που του έκαναν στα τόσα χρόνια που ήταν διάκονος;
-Είναι δυνατόν να του είχαν δώσει σαν δώρα τέτοιας αρχαιολογικής αξίας εκκλησιαστικά είδη;..........
-Αφού τόσα χρόνια είχε μόνο το χρίσμα του διακόνου και αργότερα του επισκόπου, θα του έδιναν δώρα που αφορούν την αμφίεση ενός Μητροπολίτη ή Αρχιερέα;
-Αν υποθέσουμε ότι τα είχε μέχρι το 1821 (χρονικό σημείο που συνελήφθηκε από τους Οθωμανούς και μετά δραπέτευσε και με χίλιους κινδύνους έφτασε στην Αγγλοκρατούμενη Λευκάδα). Που τα είχε φυλαγμένα ώστε να μπορεί κάποια στιγμή να τα πάρει;
-Στη Βόνδιτζα που ήταν και πολύ κοντά;
-Γιατί από την πρώτη στην τάξη επισκοπή Βονδίτζης δεν έχει υπάρχει κανένα κειμήλιο;
-Μήπως μέσα σε αυτά τα μπαούλα ήταν και σημαντικό μέρος από τα κειμήλια της επισκοπής Βονδίτζης;
-Γιατί ο ανιψιός του, ο Αθανάσιος, αλλά και τα αδέλφια του Αθανάσιου αρχικά θέλουν να κρατήσουν τα τρία μπαούλα με το περιεχόμενό τους και γιαυτό καταβάλλουν το αξιόλογο ποσό των χιλίων ταλίρων στις εξαδέλφες τους από την Πρέβεζα.
-Γιατί στα επόμενα χρόνια τα τρία μπαούλα (με το περιεχόμενό τους) δεν είναι επιθυμητά για κράτηση από τον Αθανάσιο και από τα αδέλφια του; -Οπως γράφει ο Σωτήριος Αρακλειώτης για τον πατέρα του ότι έζησε πτωχός. Αρχικά ο πατέρας του, παρότι πτωχός, δίνει χίλια τάλιρα για να κρατήσει τα μπαούλα, αλλά τα θεωρεί «βάρος» και τα παραδίνει «για φύλαξη» στον Ναό των Αγίων Αναργύρων.
-Ηταν παράδοση για φύλαξη ή επιστροφή εκκλησιαστικών;
-Γιατί ο Αθανάσιος αλλά και ο γιός του Ιωάννης από το χρονικό σημείο της παράδοσης «για φύλαξη» ποτέ δεν ξαναενδιαφέρθηκαν;
-Γιατί οι επίτροποι του Ναού Αγίων Αναργύρων ποτέ δεν έγραψαν στα απογραφικά του Ναού, αυτή την περιουσία των τριών μπαούλων;
Η δική μας σκέψη προσανατολίζεται στο ότι μεγάλο μέρος από αυτά τα εκκλησιαστικά κειμήλια ανήκαν στην Επισκοπή Βονδίτζης. Πρόκειται για προσανατολισμό σκέψης και όχι συμπέρασμα. Ο Δανιήλ, ως τελευταίος επίσκοπος, μήπως τα πήρε μαζί του στην Λευκάδα για να τα προστατέψει από τις λεηλασίες.
Σήμερα στον Αγιο Σπυρίδωνα Βόνιτσας, από τα κειμήλια της επισκοπής Βονδίτζης, υπάρχουν ελάχιστα. Θα ήταν σχεδόν μετρημένα στα δάκτυλα, αν δεν υπήρχαν οι σεβάσμιοι«Μπαρμπα-Γιάννης» Μπότσης και Μιχάλης Μαυροκέφαλος, πετράδες το επάγγελμα και θεοσεβούμενοι.
Αυτοί απέδειξαν την πίστη τους και τον σεβασμό στην Θρησκεία όταν πρίν τρείς δεκαετίες επισκεύαζαν τον ναό Αγιο Αθανάσιο της Βόνιτσας. Οταν έσυραν (ξεσκέπασαν) την εκκλησία για να ξαναφτιάξουν την σκεπή, τότε πάνω στο ταβάνι της εκκλησίας (διπλό ταβάνι) αντίκρισαν ένα θησαυρό από παλιές εικόνες και άλλα εκκλησιαστικά είδη αμύθητης αξίας.
Ενημέρωσαν αμέσως τον ιερέα και τους επιτρόπους, οι οποίοι κατέγραψαν και παρέλαβαν «τον Θησαυρό».
Πρέπει να σημειωθεί ότι ο Αγιος Αθανάσιος Βονίτσης ήταν η κεντρική εκκλησία μιάς («Cochoni» Κόκκινος), από τις επτά ενετικές κοντράδες στην Βόνιτσα.
Το πλήθος αλλά και η αξία αυτών που βρήκαν οι δυό θεοσεβούμενοι Μπουχαλιώτες (κάτοικοι της σημερινής συνοικίας Μπούχαλης και κάποτε ενετικής κοντράδας Boccale), μας αποδεικνύουν ότι η Επισκοπή Βονδίτζης ήταν πλούσια και τα εκκλησιαστικά της κειμήλια σημαντικής αξίας.
Αυτά που βρήκαν ήταν ένα μικρό μέρος των κειμηλίων της Επισκοπής.
-Τα υπόλοιπα;
ΑΜΦΙΚΤΙΟΝΙΑ ΑΚΑΡΝΑΝΩΝ
ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΡΕΥΝΑΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τι λες γι αυτό αγαπητό Ξηρόμερο