ΕΣΚΑΒΔΕ : Ανάλυση και βραβεία. Πανάξιος Κυπελλούχος ο Αίολος Αστακού.

Ολοκληρώθηκε και το φετινό πρωτάθλημα της Α ΕΣΚΑΒΔΕ. Πανάξιος Κυπελλούχος ο Αίολος Αστακού. Μια ομάδα που από … «καλοί αλλά τους έχουμε» των προηγούμενων χρόνων, μεταμορφώθηκε σε… «αυτοί δεν παίζονται» …ειδικά στους τελικούς. Και γράφω ειδικά εκεί, γιατί την μεγαλύτερη αντίσταση στο σύνολο του Μιχάλη Θάνου, προέβαλε ο Χαρίλαος Τρικούπης Μεσολογγίου στον τελικό του Νότου. Με πρωτοεμφανιζόμενο coach τον Ηλία Μούτσιο να κάνει καταπληκτική δουλειά, έφτασε μέχρι εκεί που δεν παίρνει τους πρωταθλητές χάνοντας πολύτιμα στελέχη (Τσεκλένη, Οικονομόπουλο) και στα δυο παιχνίδια των playoffs, από τραυματισμούς. Δεν είναι τυχαίο ότι πολλοί έλεγαν ότι ο τίτλος θα κριθεί ανάμεσα σε αυτούς τους δυο και όχι στην τελική φάση. Αλλά προφανώς αυτό που μετράει στο τέλος είναι ο τίτλος, και η κούπα στην ούγια γράφει Αίολος Αστακού.........

Στα τελικά του πρωταθλήματος ήταν και η κορυφαία ιστορικά ομάδα της Ένωσης βάση τίτλων και αναστήματος ο Α.Γ.Σ. Ιωαννίνων. Οι Γιαννώτες πάλεψαν όλα τα παιχνίδια απέδειξαν για ακόμη μια φορά την υψηλή μπασκετική τους παιδεία και έδειξαν σε πολλούς ότι του χρόνου θα είναι πάλι ένα από τα φαβορί του πρωταθλήματος. Μοναδική περίπτωση να μην είναι ένα από τα φαβορί, θα είναι γιατί θα έχουν επαληθευτεί οι φήμες που θέλουν τον Α.Γ.Σ.Ι να απορροφάει τον Κ.Α.Ο. Δράμας από την Α1.

Τρίτη ομάδα των τελικών η Νικόπολη Πρέβεζας. Η ομάδα του Νεκτάριου Βαβέτση, για τέταρτη συνεχόμενη χρονιά, συγκαταλέγεται μεταξύ των κορυφαίων ομάδων του πρωταθλήματος. Μια ομάδα με γηγενείς παίκτες, με εμφανείς αδυναμίες και ελλείψεις αλλά με πνεύμα πολεμιστή που λίγες διαθέτουν, έκανε και φέτος την υπέρβασή της στο πρωτάθλημα. Γιατί όσο και αν δεν αρέσει σε κάποιους, υπέρβαση είναι η ομάδα αυτή, που επαναλαμβάνουμε έχει χτυπητές αδυναμίες αγωνιστικά, να βρίσκεται στην πρώτη τριάδα και να παλεύει όλα τα ματς μέχρι τέλους. Αξίζουν συγχαρητήρια στον προπονητή και τους παίκτες και το καλύτερο θεωρούμε που θα μπορούσε να κάνει η διοίκηση είναι να τους ανταμείψει ενισχύοντας την για την επόμενη περίοδο.

Από εκεί και πέρα υπήρχαν ομάδες καλές αλλά όχι για το βήμα παραπάνω στο πρωτάθλημα με βάση την δυναμικότητα των αντιπάλων. Τέτοιες ήταν η Γ.Ε. Αγρινίου που κέρδισε όλες τις ομάδες στον Νότιο όμιλο εκτός από τις δυο που έφτασαν στον τελικό. Το Καναλάκι και η Δόξα Άρτας στον Κεντρικό όμιλο και ο Φαίακας Κέρκυρας που ο γραφών πίστευε πολύ στο ταλέντο των παικτών της. Ίσως αν το αποτέλεσμα του εκπληκτικού 121-123 μετά από 4 παρατάσεις με τον Α.Γ.Σ.Ι ήταν διαφορετικό, να υπήρχαν και στον Βόρειο όμιλο συναρπαστικοί τελικοί.

Μας άρεσε που είδαμε παίκτες που έχουν αγωνιστεί Ευρωλίγκα ( Γιάννη Σταμόπουλο) σε Α1,Ευρώπη και Κολεγιακό πρωτάθλημα (Ντίνο Σταυρόπουλο) ταλέντα που με δουλειά μπορούμε να θαυμάσουμε σε παραπάνω κατηγορίες (Θοδωρής Κυριλής, Νάσος Γκρέκας), παίκτες με παρουσία σε Α2 ΚΑΙ Α1 και Β Εθνική (Παναγιώτης Χουλιάρας, Θοδωρής Πανάρας, Φώτης Ιωάννου) καθώς και ντόπιους αθλητές ομάδων βελτιωμένους, να τιμούν την φανέλα μη καταλαβαίνοντας από τραυματισμούς και αντίξοες συνθήκες.

Δεν μας άρεσαν τα επεισόδια στο ζευγάρι Αστακός -Τρικούπης καθώς και οι επί καθημερινής βάσεως για δυο εβδομάδες ανακοινώσεις.

Κλείνοντας την πρώτη μας αναφορά στην ΕΣΚΑΒΔΕ (θα ακολουθήσει και άλλη γενική για όλα τα πρωταθλήματα,γήπεδα) αποφασίσαμε να απονείμουμε κάποια βραβεία. Σε κάποιες θέσεις μοιράζονται και εξηγούμε το γιατί. Πάμε να τα δούμε.

MVP: Γιάννης Σταμόπουλος.
Εκπληκτικός ο Πανάρας, πολύτιμοι οι Αγγελόπουλος, Καλισώρας, Δουρούκης,Χουλιάρας, Σούρλας αλλά η μοίρα αυτής της ομάδας άλλαξε όταν ο Γιάννης Σταμόπουλος γύρισε από τον τραυματισμό του. Η παρουσία του ενέπνευσε την ομάδα του Αίολου στα δύσκολα και τελικά αρκούσε να την οδηγήσει στην επιτυχία. Ο τρόπος με τον οποίο αγωνίστηκε και η αίσθηση του παιχνιδιού που έχει, δικαιώνει όλους αυτούς που υποστηρίζουν ότι αν δούλευε στα νιάτα του και είχε καλύτερες επιλογές στην καριέρα του, αυτή τη στιγμή θα έπαιζε ακόμα σε κορυφαίο επίπεδο. Όπως και να έχει, πολυτέλεια ήταν για την ομάδα του Αίολου και του πρωταθλήματος γενικότερα.

Rising star: 1.Θοδωρής Κυριλής, 2.Δημήτρης Δουρούκης

Σε ηλικία μόλις 14 ετών μπήκε στα βαθιά και όχι μόνο κολύμπησε αλλά πλέον ετοιμάζεται να ανοιχτεί… στο πέλαγος. Καταπληκτικός καθόλη την διάρκεια της χρονιάς ο μικρός του Παναιτωλικού δικαιωματικά παίρνει τον τίτλο. Ο Δημήτρης Δουρούκης του Αστακού, μέσα σε ένα σύνολο αστέρων για την κατηγορία, έκανε αίσθηση με την παρουσία του. Πολύ καλός σχεδόν σε όλα τα κρίσιμα παιχνίδια δικαιούται ένα μέρος του τίτλου. Πολύ καλός και ο Νάσος Γκρέκας του ΠΑΣ Ναυπάκτου με ατυχίες τραυματισμών στην διάρκεια της χρονιάς.

3pShooter: Θοδωρής Πανάρας

Όχι ότι δεν το περιμέναμε. Εδώ τα έβαζε στην Α2, θα «κόλωνε» στο τοπικό; Απλά είναι άλλη αίσθηση να το βλέπεις από κοντά. Πόσο μάλλον όταν είσαι αντίπαλός του στο γήπεδο.
Franchise player: Στάθης Περούλης

Ο παίκτης του Φαίακα Κέρκυρας έχει θέση σε οποιαδήποτε ομάδα της ΕΣΚΑΒΔΕ και όχι μόνο. Μοναδική η επιθετική παράσταση απέναντι στον Α.Γ.Σ.Ι (42 πόντους). Ίσως μαζί με τον Πανάρα οι πιο χαρισματικοί παίκτες στην επίθεση.
Βραβείο δεν περνάει ο χρόνος από πάνω του: Ντίνος Σταυρόπουλος

Ο παίκτης του Τρικούπη έχει καταργήσει κάθε έννοια κούρασης και φυσικής φθοράς. Κάθε χρόνο αντί για limitdown κάνει limitup στην απόδοσή του. Το εκπληκτικό παιχνίδι μέσα στον Αστακό στο 5^ο ματς των playoff, ήταν απλά το επισφράγισμα μιας πολύ καλής χρονιάς. Και του χρόνου εδώ θα είναι.
Βραβείο Ευθείας γραμμής στο καρδιογράφημα: Γ.Ε. Αγρινίου

Και αυτό γιατί η ομάδα που τη σεζόν 2012-2013 έχασε για 10 πόντους στην ισοβαθμία το πρωτάθλημα, απέδειξε φέτος από την αρχή ότι θα έφτανε στην τρίτη θέση. Ούτε τέταρτη, ούτε δεύτερη. Φανερή η ανωτερότητά της με τις ομάδες από την 4^η θέση και κάτω, φανερή η αδυναμία της να χτυπήσει τις δυο πρώτες.
Βραβείο Braveheart: Νικόπολη Πρέβεζας

Και ποια άλλη θα μπορούσε να είναι. Υπέρβαση για ακόμη μια φορά στο πρωτάθλημα με παίκτες που έπαιζαν με αυταπάρνηση για να καλύψουν τα αγωνιστικά κενά στο ρόστερ.
Βραβείο προπονητή: Εδώ έχουμε θέμα

Και έχουμε θέμα γιατί πολλοί προπονητές την φετινή χρονιά μπορούν να θεωρηθούν επιτυχημένοι. Αναλύουμε τους λόγους ,παρουσιάζοντας τους προπονητές κατά σειρά με το μεγαλύτερο ποσοστό κατά τη γνώμη μας για το βραβείο και ας αποφασίσει το κοινό.

Μιχάλης Θάνος: Πήρε το πρωτάθλημα με μια ομάδα που δεν ήταν δικιά του. Τι πράγμα; Με τέτοιους παίκτες και εσείς το παίρνατε; Καλά αλλάξτε πλευρό. Κάποιες φορές αυτές οι ομάδες είναι και οι πιο δύσκολες να καθοδηγεί κάποιος.

Ηλίας Μούτσιος: Ρούκι προπονητής της χρονιάς σίγουρα. Παρουσίασε μια ομάδα με αρχή, μέση και τέλος και διεκδίκησε μέχρι τελικής πτώσεως την πρόκριση στο final 3 κάνοντας τις απίστευτες αλχημείες μέσα στο παιχνίδι.

Νεκτάριος Βαβέτσης: Οκ!! Ίσως γινόμαστε κουραστικοί. Αλλά όποιος είδε το φετινό ρόστερ της Νικόπολης Πρέβεζας και τι αδυναμίες είχε, θα μας δικαιώσει.

1^η Καλύτερη Πεντάδα: Σταμόπουλος (Αστακός), Σταυρόπουλος(Μεσολόγγι), Πανάρας(Αστακός), Μπάλας(Νικόπολη), Πάτρας (Α.Γ.Σ. Ιωαννίνων)

2^η καλύτερη πεντάδα: Περούλης(Φαίακας Κέρκυρας), Ιωάννου(Μεσολόγγι), Κακιούζης(Πρέβεζα) , Παππάς (Καναλάκι), Κυριλής Θοδωρής(Παναιτωλικός)
Υ.Γ. Μην περιμένετε Κύπελλα οι βραβευμένοι.

Υ.Γ.1. Αν ξεχάσαμε και κάποιον.. καλή καρδιά.

Υ.Γ.2 Και του χρόνου με Υγεία πάνω από όλα

Aπό τον Μιχάλη Σταμουλάκη

basket247

agriniopress