Αν σε ρωτήσει κάποιος για το θαύμα της γέννησης
το ορατό μυστήριο του κόσμου,
πες του για το έναστρο συναίσθημα
τη νύχτα που δακρύζουν οι χειμώνανθοι…..
Αν ποθείς τη δροσιά της άνυδρης γης
το μαστίγωμα της παγωνιάς στην έρημο,
μάθε το τραγούδι των ποιμένων
στη γαλήνη που ενώνει τις σιωπές τ΄ουρανού…
Αν ψάχνεις το πορφυρό νήμα της ζωής
με ταραγμένες τις αισθήσεις,
πάρε τον δύσβατο δρόμο της αγρύπνιας
μια περιπλάνηση στο φως του εσπερινού…
Αν δεις φτωχό ζητιάνο στ΄άφεγγα μέρη της αυλής
με την ένταση της ελπίδας
άνοιξε την πόρτα της ευσπλαχνίας
στους χαρμόλυπους κυματισμούς της ψυχής…
Αν θες λόγια παρήγορα
το μικρόβιο μιας χαρμονής στη δίψα των ανέμων,
έλα με μεγάλη προθυμία
σ΄ένα μυστηριακό σεργιάνι στη σκάλα των αγγέλων…
Αν βαδίζεις σε σκονισμένους δρόμους
μ΄ένα πολυκαιρισμένο προσευχητάρι,
διάβασε το «τι σοι προσενέγκωμεν Χριστέ»
εκεί στην ξέφωτη μεριά του χρόνου…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τι λες γι αυτό αγαπητό Ξηρόμερο