Ερείπια και μνήμες από το άλλοτε βλαχόφωνο χωριό Νουσέϊκα

Μόνο τα ερείπια των πετρόχτιστων σπιτιών υπάρχουν για να δείχνουν ότι κάποτε εδώ υπήρχε ζωή. Έντονη ζωή, για πολλά χρόνια. Εδώ ήταν το χωριό Νουσέϊκα. Εδω ήταν το έβδομο χωριό των Βλάχων της Ακαρνανίας, τα άλλα 6 είναι: Στράτος, Όχθια, Γουριώτισσα, Παλαιομάνινα, Αγραμπέλο και Στρογγυλοβούνι.

Το χωριό βρίσκεται σε μια καταπράσινη τοποθεσία, στη διασταύρωση Χρυσοβίτσας Ξηρομέρου και Αγράμπελο. Τα παλιά σπίτια η μεγάλη ελιά και η μεγάλη συκιά   είναι βουβοί μάρτυρες του παρελθόντος. Ερειπωμένα, τοίχοι φαγωμένοι απ’ την βροχή και τα χρόνια, αντέχουν ακόμα στο διάβα του χρόνου, κουβαλώντας μαζί τους την Βλάχικη ιστορία και μένουν εδώ σαν σκελετωμένοι φύλακες....

Σήμερα όλα αυτά είναι απλά ιστορία. Οι τελευταίες ψυχές έφυγαν από τα Νουσέϊκα πολλά χρόνια πριν.

Να σημειώσουμε ότι σύμφωνα με προφορικές μαρτυρίες των παλαιοτέρων  στο χωριό υπάρχουν ακόμα και διατηρούνται η ελιά του αγίου Γεωργίου (Θυμήθηκε  ο Νίκος Αυδής από Χρυσοβίτσα την γιαγιά του που του έλεγε ότι η ελιά είναι του Αι Γιώργη και το λάδι που θα βγάλουμε θα το πάμε στην εκκλησία)  και μια συκιά μεγάλη που ήταν τα σήματα του χωριού. Επίσης οι οικογένειες που έφυγαν μετακόμισαν στα γειτονικά χωριά Αγράμπελο – Παλαιομάνινα και Γουριώτισσα. Μάλιστα δε πολλές οικογένειες μετά από περιπλανήσεις στη γύρω περιοχή κατέληξαν στο Αγράμπελο για να μπορούν από κει να αγναντεύουν το χωριό τους τα Νουσέϊκα.