Ήδη πέρασαν 18 χρόνια από το θάνατό του και πάντα τον θυμόμαστε με πολλή πολλή αγάπη και τον ευγνωμονούμε για όσα μας πρόσφερε!...
Ο Τάκης Καρναβάς, είναι ένας θρύλος του Δημοτικού τραγουδιού και τα τραγούδια του έγιναν «Εθνικοί ύμνοι» για όλους εμάς του Ξηρομερίτες. Φέτος συμπληρώθηκαν 18 χρόνια από τότε που ο Μεγάλος δημοτικός τραγουδιστής έφυγε από την ζωή. Δεν έφυγε και δεν θα φύγει όμως ποτέ από τις καρδιές των απανταχού Ξηρομεριτών...
Τραγούδησε την ξενιτιά, τη φτώχεια, τον πόνο, την αγροτιά, την βουκολική ζωή, την αγάπη, τον έρωτα, και όλα όσα αφορούσαν την ζωή των Ξηρομεριτών.
Τραγούδησε για τους φτωχούς, τους ξενιτεμένους και παρηγόρησε πολλές ψυχές.
Τραγουδιστής σύμβολο ο Τάκης Καρναβάς σημάδεψε με την φωνή και τα τραγούδια του τις γενιές του τόπου μας και ακόμα και σήμερα ακούγεται τραγουδιέται και συγκινεί σαν να μην πέρασε μια μέρα από τότε που έφυγε από κοντά μας.....
Το σημερινό αφιέρωμα είναι δημιούργημα του Χριστόδουλου Κουβέλη* από την Μαχαιρά, ο οποίος μας έστειλε το παρακάτω σημείωμα:
«Είναι 18 χρόνια από τότε που έφυγε και πάνω από 23 χρόνια που δεν τραγούδησε ο Τάκης Καρναβάς.
Αν θέλεις άφησε το τουλάχιστον μια ολόκληρη μέρα. Το αξίζει. Χωρίς να ανεβάστε τίποτα άλλο.
Ένα Μνημόσυνο.
Ας περιμένουν τα μνημόνια, οι αποίητοι και η τζάμπα διαφήμιση για ...τζάμπα μάγκες πολιτικούς και καιροσκόπους πολιτικολογίζοντες. Ας γίνει για μια μέρα τουλάχιστον το xiromeronews το Πραγματικό Ξηρόμερο!!».
(* Ο Χριστόδουλος Κουβέλης ζει και δημιουργεί στη Μαχαιρά Ξηρομέρου. Γράφει, ζωγραφίζει, φωτογραφίζει, βιντεοσκοπεί και δημιουργεί εντυπωσιακά έργα τέχνης τα οποία δημοσιεύει στον προσωπικό του χώρο στο Art Poetica couvelis: http://artpoeticacouvelis.blogspot.com/)
………………………………………………………………………………
Xιλιάδες κόσμου έτρεχαν από πανηγύρι σε πανηγύρι για να τον ακούσουν
ΑΛΕΚΟΣ ΚΙΤΣΑΚΗΣ
Όταν άνθρωποι του βεληνεκούς του Αλέκου Κιτσάκη μιλούν έτσι για σένα, όταν το άκουσμα των τραγουδιών σου προκαλεί ρίγη συγκίνησης, όταν 18 χρόνια μετά τον θανατό σου αναφέρεσαι στις συζητήσεις ακόμα ως Μπάρμπα-Τάκης, τότε το μέγεθος του ονόματος σου είναι ανυπέρβλητο...ελάτε να γνωρίσουμε μαζί τον καλλιτέχνη, τον άνθρωπο, τον Αιτωλοακαρνάνα Τάκη Καρναβά.
Γεννήθηκε το 1936 στην Κανδήλα Ξηρομέρου από φτωχούς αγρότες γονείς, απ’ όσο γνωρίζω τα παιδικά του χρόνια ήταν πολύ δύσκολα γι' αυτόν. Το ταλέντο του στο τραγούδι δεν άργησε να φανεί, η μοναδικότητα της φωνής του και ο τρόπος που «έπαιζε» με αυτήν, έγιναν σημείο αναφοράς στα μικρά «μαγαζάκια» της περιοχής όπου και ξεκίνησε την τεράστια καριέρα του. Η εξέλιξη του είναι αστραπιαία, σε λίγα χρόνια γίνεται το ίνδαλμα και το καμάρι του Ξηρομέρου.
Xιλιάδες κόσμου έτρεχαν από πανηγύρι σε πανηγύρι για να τον ακούσουν, σχεδόν σε κάθε γάμο της περιοχής είναι παρών με την φωνή του, πλέον οΜπάρμπα-Τάκης είναι ένας μικρός θεός για την Αιτωλοακαρνανία.
Τα τραγούδια του μιλούν για ξενιτιά, πόνο, αδικία π.χ «βαθιά σπηλιά, πανώρια, μαραίνομαι ο καημένος, πόσο γλυκιά είναι η ζωή κ.α» αλλά και για ελπίδα και χαρά π.χ «παρήγγειλα να φέρουνε». Μιλώντας για χαρά και ευτυχία, κανείς απ' όσους τον γνώρισαν από κοντά δεν θα ξεχάσει ποτέ την μόνιμη έκφραση πόνου και θλίψης στο πρόσωπό του, ίσως όμως να ήταν αυτή που σε συνδυασμό με την φωνή και τα τραγούδια του τον έκαναν αγαπητό παντού!
Η καριέρα του απογειώνεται με εμφανίσεις σε όλη την Ελλάδα αλλά και συναυλίες στο εξωτερικό (η αδυναμία του για τους ξενιτεμένους Έλληνες είναι μεγάλη) π.χ Νέα Υόρκη εκ της οποίας αποσπάσματα υπάρχουν στο Utube, δεκάδες δισκογραφικές δουλειές και συνεργασίες με άλλους Μεγάλους τού δημοτικού τραγουδιού όπως Κωνσταντίνου, Βέρα, Χρηστιά, Κολλητήρη, Σαλέα, Σούκα και πάρα πολλούς άλλους τον έφεραν στην κορυφή και τον έκαναν ίσως τον πιο σπουδαίο τού δημοτικού μας τραγουδιού, ναί, τον δικό μας, τον Αιτωλοακαρνάνα Μπάρμπα-Τάκη!
Tα τελευταία χρόνια της ζωής του τα πέρασε στο κρεβάτι με βαριά αρρώστια όπου και τον βοηθούσε η μάνα του! Aυτή η μάνα που τον Ιούλιο του 1999 τον είδε να αφήνει την τελευταία του πνοή μπροστά στα μάτια της.
Δεν θα ξεχάσω ποτέ αυτόν τον Ιούλη, ήμουν φαντάρος στην Φλώρινα και άκουσα για τον θάνατο του από τοπικό ραδιοφωνικό σταθμό, ο οποίος έκανε και εκτενές αφιέρωμα στον Τάκη Καρναβά, χαρακτηρίζοντάς τον ως Δία του δημοτικού τραγουδιού!
Ναί, καλά ακούσατε, στην Φλώρινα......!! Ο Μπάρμπα-Τάκης πλέον πέρασε στην ιστορία, όμως τα τραγούδια του είναι αθάνατα και εξακολουθούν να μας προσφέρουν απλόχερα χαρά, συγκίνηση αλλά και περηφάνια για τον τόπο μας και την καταγωγή μας.
ΣΤΗΝ ΑΜΕΡΙΚΗ 1998
Όσο υπάρχουν Ξηρομερίτες ο μπαρμπα – Τάκης,όπως τον αποκαλούσαν όλοι θα είναι πάντα στην κορυφή,κι ας έχουν περάσει τόσα χρόνια από το θάνατο του.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘερμά συγχαρητήρια για το αφιέρωμα στον μεγάλο Τάκη Καρναβά.
Τάκης Καρναβας.: ενας θεος της δημοτικής μουσικής μας παράδοσης.Ενας τραγουδιστής με χαρισματικη φωνη .Οπου και να τραγουδουσε τον ακολουθουσε πληθος κοσμου για να τον ακουσει..Φεύγοντας απο τη ζωη το κενο του είναι μεγαλο.Αφησε ομως μεγαλη παρακαταθηκη με τα τραγούδια του..Μεγαλωσαμε με και θα μεγαλωσουν γεννιες και γεννιες με τα τραγούδια του..
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυγχαρητηρια για το αφιερωμα στον Τακη Καρναβα...
Λυπάμαι που θα χαλάσω την ομοψυχία των σχολιαστών εδώ μέσα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπορεί κάποτε να ήταν "φωνή" αλλά ήταν και μαζί με όλα τα μπουλούκια που περιφέρονταν από χωριό σε χωριό και από πανηγύρι σε πανηγύρι ένας από τους υπαίτιους του εκφυλισμού του δημοτικού τραγουδιού.
Για να εξηγούμαι συνθεζαιζερ, αρμόνια ηλεκτρικά μπάσα, κιθάρες και ένας ήχος μονότονος που παράπεμπε στο τζιπσι ρεγκε της κακιάς συμφοράς.
Ποτέ δεν μπορούσα να καταλάβω μέσα από τον άθλιο ήχο της πανηγυριώτικης μπάντας παράπανω από μια λέξη στα τραγούδια που τραγουδαγαν όλοι αυτοί του συναφιού που ήταν δημοτικοφανή μα σπανίως ΔΗΜΟΤΙΚΑ.
Μπορεί να θυμάμαι και να μακαρίζω ως πτραγματικούς εργάτες του δημοτικού τραγουδιού και της παράδοσης τον Σίμωνα Καρά , τον Αριστείδη Μόσχο , την Δόμνα Σαμίου τον Χρόνη Αιδονίδη ....αλλά όχι και τους πανυφυριτζήδες που σκότωσαν το δημοτικό τραγούδι άλλοι συνειδητά και άλλοι ασυνείδητα....
Eτσι οπως τα παριγραφει ο προηγουμενος φιλος
ΑπάντησηΔιαγραφήΔυστυχως αριστη φωνη αλλα εκτελεση μηδεν
Αυτο αρεσε και στον κοσμο συμφωνω απολυτα
Δεν εκανε προβα ποτε οταν επροκειτο να γραψει δισκο, διοτι ειχε το δικο του χαρακτηρα
και οσοι απο μας τον επισκεφθηκαν τα τελεθυταια χρονια της ζωης στην κανδυλα
θυμαστε που ζουσε.
Αυτο σημαινη οτι δεν ηταν συνεργασιμος και ειχε τετοιο τελος
Κριμα φωνη αριστη αλλα προσεφερε ζημια στο δημοτικο τραγουδι
Σοστος ο 7:27 συμφονω απολητα, αλλα η φονη του απω αυτους που αναφερης ειναι ετη φοτος μπροστα τα τελευτεα χρονια ειχε ξεφιγη στο πανιγηρισιο οπως ολη η ελαδα, παραμενη προτος γιατι τορα αλαξαμε και γηφτιζουμε με ολη τη σημασια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπητέ φίλε 7:27 μμ. Θα συμφωνήσω απόλυτα μαζί σου όσον αναφορά την κατρακύλα που δυστυχώς θέλει να βαφτίζεται και παράδοση στις μέρες μας. Δεν μπορώ, όμως , σε καμία περίπτωση να εντάξω τον μπάρμπα-Τάκη (όπως έχει χαραχθεί στην μνήμη κάθε ξηρομερίτη) σ αυτό το σινάφι. Ο Καρναβάς άφησε μια ολόκληρη σχολή στο δημοτικό μας τραγούδι. Η προσέγγιση του πάνω στα τραγούδια, η ψυχή του και το πάθος του για το τραγούδι τον καταξίωσαν ανάμεσα στους μεγαλύτερους δημοτικούς τραγουδιστές. Μια καταξίωση που έχει προέλθει από τα χείλη όλων των ονομάτων που έχεις προαναφέρει όπως και από τόσους άλλους καλλιτέχνες που ''πατάνε'' πάνω στα γυρίσματα του Καρναβά. Όσον αφορά τον τρόπο που παίζονταν τα τραγούδια του, το οφείλω προσωπικά στην αδυναμία της τότε τεχνολογίας να καλύψει τις ανάγκες της βραδιάς. Ο ήχος του αδύναμου λαούτου αντικαταστάθηκε εύκολα από αυτόν της ηλεκτρικής κιθάρας και σε συνδυασμό με τα πολλά ταξίδια, τότε, στην Αμερική το καθιέρωσαν ως όργανο σε μια ορχήστρα. Πλέον στις μέρες μας αυτή τη μετάβαση δεν την δικαιολογώ. Έχουμε σιχαθεί να ακούμε ορχήστρες με μηδενικό σεβασμό στο δημοτικό τραγούδι. Ορχήστρες που αν αφαιρέσουμε το κλαρίνο μπορούν άνετα να στηθούν σαν μία ροκ μπάντα. Ορχήστρες που είμαι σίγουρος πως δεν θα υπήρχαν σήμερα αν ζούσε ο μπαρμπα- Τάκης!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕνα θα πω κ δε ξερω τη λενε οι ασχετοι θεοοοοοοοος αημνηστος μπαρμπατακης ειμαι σαραντα χρονων μεγαλωσα μ τα τραγουδια τ και δεν τον αλαζω
ΑπάντησηΔιαγραφή