Mε κατάνυξη η περιφορά των Επιταφίων στη Βόνιτσα

ΚΕΙΜΕΝΟ: ΝΩΝΤΑΣ ΝΙΚΑΚΗΣ

ΦΩΤΟ: ΣΤΑΥΡΟΣ ΠΑΤΣΗΣ

       Με κατάνυξη έγινε η περιφορά των επιταφίων στις εκκλησίες Αγίου Σπυρίδωνα και Αγίων Αποστόλων. Εκατοντάδες πιστοί συμμετείχαν στο Θείο Πάθος ακολουθώντας τους Επιταφίους στο κέντρο και τις γειτονιές της Βόνιτσας, στην πιο μεγάλη γιορτή της Ορθοδοξίας στην καρδιά της άνοιξης.

      Από το πρωί για μια ακόμα μία φορά στολίστηκαν οι Επιτάφιοι, μέσα στη μυσταγωγία που αρμόζει στα Θεία Πάθη, με πολύ μεράκι, τέχνη και πίστη από τους πιστούς που το θεωρούν καθήκον τους να το κάνουν κάθε χρόνο, γιατί το θεωρούν κατάθεση ψυχής......

   Πρόκειται για ένα από τα πιο γνωστά έθιμα του Πάσχα σύμφωνα με το οποίο μετά το πέρας της ακολουθίας της Μεγάλης Πέμπτης  νεαρές κοπέλες και γυναίκες στολίζουν μέχρι αργά την νύκτα με πανέμορφα λουλούδια που είναι προσφορά των ενοριτών δημιουργώντας μια ανοιξιάτικη εικόνα.

      Θα ήταν παράλειψη  να μην σας περιγράψουμε την συμμετοχή των νέων που κουβαλάνε ξερά ξύλα στο χώρο της εισόδου της πόλεώς  στον περίβολο των Αγίων Αποστόλων  θέλοντας  με αυτή την ενέργεια τους να διατηρήσουν το έθιμο της φωτιάς (Αγραπνιές) μέχρι σήμερα. Η φωτιά εκτός απ’ ότι ζέσταινε τα παιδιά και τους μεγάλους που ξενυχτούσαν, συμβολίζει εκείνη που είχαν ανάψει οι Ιουδαίοι στην αυλή του Καΐάφα για να ζεσταθούν και στην οποία παρευρίσκονταν και ο μαθητής του Χριστού Πέτρος.

        Εντυπωσιακή ήταν και η βοήθεια ορισμένων ηλικιωμένων της συνοικίας της Μπούχαλης  όπως ο Γιώργος Προκόπης, ο Τάκης Γαρδίκης και  ο Φώντας Μπαίλης που συμβούλευαν τους νέους πως να ποστιάσουν τα ξύλα για να δημιουργηθεί εντυπωσιακή φλαγκαρα όπως λέμε στην ξηρομερίτικη διάλεκτο.

      Μας παρακάλεσαν να τους φωτογραφίσουμε προκειμένου με την βοήθειά της σημερινής τεχνολογίας να στείλουν χαιρετισμούς στα  ανίψια και στα εγγόνια τους όπου και να βρίσκονται.

     Τέλος η περιφορά και το αντάμωμα των δυο επιταφίων έγινε στο χώρο της παραλίας κοντά στο μνημείο των ηρώων ακολουθώντας το τυπικόν της εκκλησίας.

       Για τη Mεγάλη Παρασκευή συνοδεύω το κείμενο μου με ένα βαθύτερου νοήματος αριστούργημα της εκκλησιαστικής μας ποίησης και μελωδίας για να συμμετέχουμε καλύτερα στο νόημα της Μεγάλης Εβδομάδας και της Θείας Λατρείας: Αι γενεαί πάσαι, ύμνον τη Ταφή σου, προσφέρουσι Χριστέ μου……