ΝΩΝΤΑΣ ΝΙΚΑΚΗΣ: Μνήμες από τη φωνή του πατέρα μου ιερέα ΠΑΠΑ-ΝΙΚΑΚΗ ψάλλοντας: "Σήμερον κρεμάται επί ξύλου"

    Αγαπητοί συγχωριανοί Τρυφιάτες και συμπατριώτες Ξηρομερίτες,

     Πολλές φορές μου ζητήσατε το τροπάριο "Σήμερον κρεμάται επί ξύλου" με τη φωνή του πατέρα μου ιερέα, ο οποίος ήταν γνωστός με το όνομα ΠΑΠΑ-ΝΙΚΑΚΗΣ και το οποίο  όταν το άκουγες σε έπιανε ρίγος και έντονη συγκίνηση. Ήταν καλλίφωνος, προικισμένος με ωραία και μελωδική φωνή και σοβαρό Εκκλησιαστικό ψαλτικό ύφος και πάντα έψαλε με σεβασμό προς την παράδοση με ιεροπρέπεια και κατάνυξη. 

      Πραγματικά από μικρό παιδί πάντα περίμενα με αγωνία την μεγάλη Πέμπτη τον Παπα-Νικάκη να ερμηνεύει το συγκεκριμένο τροπάριο το οποίο αποτελεί και την κορυφή της ακολουθίας των 12 ευαγγελίων και πληροί όλη την πνευματική ατμόσφαιρα και κορυφώνει τα φρικτά πάθη του κυρίου και αισθανόμουν κατάνυξη, δέος και συγκίνηση.

      Επί τη ευκαιρία θα ήταν παράλειψη να μην αναφερθώ  και σε άλλους παπάδες μερακλήδες και καλλίφωνους και άριστους λειτουργούς Ξηρομερίιτες όπως ο Παπα-Λαπατάς από τον Αετό, ο Παπα-Νάκος από την Κατουνα και ο Λεβέντης Παπα-Βλαχομήτρος από τις φυτείες.

      Συνοδεύω  το δημοσίευμα με μια ιστορική φωτογραφία στην Κατούνα το 1963 που τιμήθηκε ο πατέρας μου, ο ιερέας Παπα-Νικάκης για την εθνική προσφορά του στην εθνική αντίσταση.
    Το μετάλλιο απονέμεται από τον Στρατηγό Μπούρο απο την Σταμνά Μεσολογγίου Διοικητή της 8ης Μεραρχίας Ιωαννίνων.

    Τέλος προτίμησα να αναρτήσω την συγκεκριμένη φωτογραφία με την παράκληση να αναγνωρίσουμε το μικρό κοριτσάκι τότε 10 χρονών και σήμερα 65 ετών περίπου.

ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΜΕ ΥΓΕΙΑ ΣΥΜΠΑΤΡΙΩΤΕΣ

ΝΩΝΤΑΣ ΝΙΚΑΚΗΣ