Ο σημερινός εορτασμός της Παγκόσμιας ημέρας του Περιβάλλοντος βρίσκει τις προηγμένες - υποτίθεται- κοινωνίες της Δύσης αντιμέτωπες με τους ολοζώντανους μέχρι χθες εφιάλτες τους. Ό,τι ζούμε σήμερα, καθορίζεται σε απόλυτο βαθμό από μια αλόγιστη ανάπτυξη της παγκόσμιας κερδοφορίας των ολιγαρχικών συστημάτων παραγωγής πλούτου με τη συρρίκνωση και αφαίμαξη κάθε περιβαλλοντικού πόρου και την ολοκληρωτική υποβάθμιση κάθε τετραγωνικού εκατοστού της επιφάνειας του πλανήτη.
Η παράδοση της υπαίθρου στην ερημοποίηση, η συγκέντρωση του συνόλου του πληθυσμού της γης στις μεγαλουπόλεις, όπου συγκατοικούν η αδιάλειπτη και ασίγαστη υπερκατανάλωση από τη μια, η φτώχεια και η εξαθλίωση από την άλλη, μας καθιστά τραγικά ευάλωτους σε φονικές πανδημίες, όπως αυτή του covid 19.
Παράλληλα, η πλήρης βιομηχανοποίηση της παραγωγής της τροφής, η εντατική και μεταλλαγμένη κτηνοτροφία και γεωργία, η υπερκατανάλωση των υδάτινων πόρων, η αναζήτηση πράσινης ενέργειας με τεράστιες επενδύσεις σε τεχνολογίες και συστήματα που δεν εφαρμόζονται στο πλαίσιο της κάλυψης των αναγκών της αειφορίας των περιβαλλοντικών πόρων, αλλά στο πλαίσιο μιας άνευ όρων παράδοσής τους στην οικονομία των αγορών, μας φέρνει αντιμέτωπους με τεράστιες οικολογικές και περιβαλλοντικές καταστροφές.
Τα παραπάνω επιβεβαιώνονται από τους περιβαλλοντικούς δείκτες που επιδεικνύουν στιγμιαία «κάθαρση» του περιβάλλοντος κατά τη διάρκεια της καραντίνας. Όταν η παραγωγική διαδικασία δεν ακολουθούσε φρενήρεις ρυθμούς, όταν η σύγχρονη αστική ζωή δεν απαιτούσε συνεχείς μεταφορές, το αποτύπωμα της ανθρωπότητας στο περιβάλλον συρρικνώθηκε.
Η ψήφιση του νέου αντι-περιβαλλοντικού νόμου που πέρασε με την κοινωνία σε αναγκαστική καραντίνα, ο νόμος του υπουργείου τουρισμού που παρέδωσε παραλίες και δημόσιους χώρους στους επιχειρηματίες του τουρισμού και της εστίασης, η εντατική επιχείρηση της μετατροπής των κορυφογραμμών της χώρας σε ένα τεράστιο αιολικό Ελντοράντο και οι επιχειρούμενες εξορύξεις υδρογονανθράκων, η παραχώρηση στους ιδιώτες του Εξωτερικού Υδροδοτικού Συστήματος (ΕΥΣ) της ΕΥΔΑΠ, που περιλαμβάνει τα φράγματα του Μόρνου, του Ευήνου, το κανάλι με το οποίο το νερό πηγαίνει στην Αθήνα, τη λίμνη Υλίκη, αντλιοστάσια και εκτείνεται σε τέσσερις νομούς, ένας εκ των οποίων είναι και ο νομός της Αιτωλοακαρνανίας, η επιχειρούμενη τυπική μετονομασία των φραγμάτων της Μεσοχώρας και της Συκιάς από έργα εκτροπής του Αχελώου σε έργα ενεργειακά, αλλάζουν ριζικά το περιβαλλοντικό τοπίο προς το χειρότερο.
Στηρίζαμε, στηρίζουμε και θα στηρίζουμε κάθε κίνηση που αντιστέκεται στην περιβαλλοντική δυστοπία που μας ετοιμάζουν, τόσο μέσα στο Δημοτικό Συμβούλιο του Αγρινίου, καθώς και σε κάθε σημείο που γεννιέται η αναγκαιότητα για μαχητική αμφισβήτηση και αντίσταση ενάντια στα σχέδια της περιβαλλοντικής καταστροφής που σχεδιάζουν και υλοποιούν στο όνομα της ανάπτυξης και της ευημερίας των αγορών.
Ό,τι και να κάνουν δεν θα τα καταφέρουν.
ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΗΤΑΝ, ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΘΑ ΠΑΡΑΜΕΙΝΕΙ ΑΝΥΠΟΤΑΚΤΟ
Η παράδοση της υπαίθρου στην ερημοποίηση, η συγκέντρωση του συνόλου του πληθυσμού της γης στις μεγαλουπόλεις, όπου συγκατοικούν η αδιάλειπτη και ασίγαστη υπερκατανάλωση από τη μια, η φτώχεια και η εξαθλίωση από την άλλη, μας καθιστά τραγικά ευάλωτους σε φονικές πανδημίες, όπως αυτή του covid 19.
Παράλληλα, η πλήρης βιομηχανοποίηση της παραγωγής της τροφής, η εντατική και μεταλλαγμένη κτηνοτροφία και γεωργία, η υπερκατανάλωση των υδάτινων πόρων, η αναζήτηση πράσινης ενέργειας με τεράστιες επενδύσεις σε τεχνολογίες και συστήματα που δεν εφαρμόζονται στο πλαίσιο της κάλυψης των αναγκών της αειφορίας των περιβαλλοντικών πόρων, αλλά στο πλαίσιο μιας άνευ όρων παράδοσής τους στην οικονομία των αγορών, μας φέρνει αντιμέτωπους με τεράστιες οικολογικές και περιβαλλοντικές καταστροφές.
Τα παραπάνω επιβεβαιώνονται από τους περιβαλλοντικούς δείκτες που επιδεικνύουν στιγμιαία «κάθαρση» του περιβάλλοντος κατά τη διάρκεια της καραντίνας. Όταν η παραγωγική διαδικασία δεν ακολουθούσε φρενήρεις ρυθμούς, όταν η σύγχρονη αστική ζωή δεν απαιτούσε συνεχείς μεταφορές, το αποτύπωμα της ανθρωπότητας στο περιβάλλον συρρικνώθηκε.
Η ψήφιση του νέου αντι-περιβαλλοντικού νόμου που πέρασε με την κοινωνία σε αναγκαστική καραντίνα, ο νόμος του υπουργείου τουρισμού που παρέδωσε παραλίες και δημόσιους χώρους στους επιχειρηματίες του τουρισμού και της εστίασης, η εντατική επιχείρηση της μετατροπής των κορυφογραμμών της χώρας σε ένα τεράστιο αιολικό Ελντοράντο και οι επιχειρούμενες εξορύξεις υδρογονανθράκων, η παραχώρηση στους ιδιώτες του Εξωτερικού Υδροδοτικού Συστήματος (ΕΥΣ) της ΕΥΔΑΠ, που περιλαμβάνει τα φράγματα του Μόρνου, του Ευήνου, το κανάλι με το οποίο το νερό πηγαίνει στην Αθήνα, τη λίμνη Υλίκη, αντλιοστάσια και εκτείνεται σε τέσσερις νομούς, ένας εκ των οποίων είναι και ο νομός της Αιτωλοακαρνανίας, η επιχειρούμενη τυπική μετονομασία των φραγμάτων της Μεσοχώρας και της Συκιάς από έργα εκτροπής του Αχελώου σε έργα ενεργειακά, αλλάζουν ριζικά το περιβαλλοντικό τοπίο προς το χειρότερο.
Στηρίζαμε, στηρίζουμε και θα στηρίζουμε κάθε κίνηση που αντιστέκεται στην περιβαλλοντική δυστοπία που μας ετοιμάζουν, τόσο μέσα στο Δημοτικό Συμβούλιο του Αγρινίου, καθώς και σε κάθε σημείο που γεννιέται η αναγκαιότητα για μαχητική αμφισβήτηση και αντίσταση ενάντια στα σχέδια της περιβαλλοντικής καταστροφής που σχεδιάζουν και υλοποιούν στο όνομα της ανάπτυξης και της ευημερίας των αγορών.
Ό,τι και να κάνουν δεν θα τα καταφέρουν.
ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΗΤΑΝ, ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΘΑ ΠΑΡΑΜΕΙΝΕΙ ΑΝΥΠΟΤΑΚΤΟ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τι λες γι αυτό αγαπητό Ξηρόμερο