Κυριακή 16 Οκτωβρίου 2022

Οι φίλοι μας οι Τούρκοι, στο Αγρίνιο…

 


Ο Γεώργιος Κομπορόζος Διευθυντής του 2ου Γυμνασίου Αγρινίου, με το παρακάτω κείμενο, ενημερώνει για την φιλοξενία μαθητών από σχολείο της Τουρκίας στο πλαίσιο του προγράμματος Erasmus+

Μια παρουσία που άφησε τις καλύτερες εντυπώσεις και αποτέλεσε μια σπουδαία εμπειρία, όχι μόνον για του μαθητές από την Τουρκία, αλλά και για τους Αγρινιώτες μαθητές και εκπαιδευτικούς του 2ου Γυμνασίου.

Γράφει ο κ. Κομπορόζος:

«Κάτι τούρκοι μαθητές, δικοί σου είναι;» ήταν η ερώτηση που δέχτηκα από την φίλη φαρμακοποιό.

Ναι δικοί μου είναι, απάντησα με χαρά!

Την εβδομάδα που μας πέρασε είχαμε την χαρά και την τιμή, να φιλοξενήσουμε έξι μαθητές, την καθηγήτριά τους και τον οδηγό τους, στο σχολείο μας, το 2ο Γυμνάσιο Αγρινίου «ΚΟΣΜΑΣ Ο ΑΙΤΩΛΟΣ». Δεν λέω, ξένους, γιατί πλέον είναι φίλοι μας.

Θα τους είδατε κι εσείς, στην πλατεία, στο ξενοδοχείο Λητώ, στο σινεμά Ελληνίς, στην Αγία Ελεούσα όπου πήραν και αγίασμα, στο Μεσολόγγι, στο Αιτωλικό, στο Σχολαρχείο και φυσικά στο 2ο Γυμνάσιο Αγρινίου, που τους φιλοξενήσαμε για μια εβδομάδα. Μπορεί να τους καταλάβετε από την διαφορετική γλώσσα που μιλάνε και την μαντίλα που φόραγαν οι δυο μαθήτριες.

Ήρθαν στο σχολείο μας, με τα δώρα τους, με την ζωντάνια τους και την κουλτούρα τους. Συμμετείχαν στην μαθησιακή διαδικασία, μας έδειξαν την τούρκικη ζωγραφική τεχνική (ebru sanati), μας παίξανε φλάουτο και κλαρίνο, παίξανε βόλεϊ και μπάσκετ με τα παιδιά μας, χορέψανε τούρκικους και ελληνικούς χορούς.

Οι μαθητές του Isparta High School of Fine Arts, (facebook) από την πόλη Isparta (Σπάρτη!) της Τουρκίας, στα πλαίσια προγράμματος Erasmus, επισκέφθηκαν την πόλη μας και το σχολείο μας από 3 έως και 7 Οκτωβρίου 2022.

Μάλιστα η τοπική τους εφημερίδα, μας αφιέρωσε και άρθρο για την φιλοξενία – μισό στα τούρκικα μισό στα Ελληνικά και τους ευχαριστούμε για αυτό!

Η μικρή διαμονή στην πόλη μας και η συμμετοχή στα δρώμενα του σχολείου, ήταν τελικά καθοριστικής σημασίας για εμάς, αφού μας έδειξε ότι όλα τα παιδιά του κόσμου είναι ίδια τελικά, με τις ίδιες ανησυχίες και όρεξη για ζωή.

Πλέον, έχουμε και Τούρκους φίλους.

Σας ευχαριστούμε,

Σιρίν

Ετσέ, Τουλίν, Αλή Μερτ, Σελμά, Αλίνα και Μελίκε».



1 σχόλιο:

  1. Ο Τούρκος φίλος δεν πιάνεται. Ο λαός που ξεχνάει την ιστορία του είναι καταδικασμένος να την ξαναζήσει

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Τι λες γι αυτό αγαπητό Ξηρόμερο