ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΡΕΥΝΑΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ
ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ
Γεγονότα επί γερμανικής κατοχής στη Βόνιτσα
«Η Τασανού»
Γράφει ο Ντίνος Στυλιανός
Το πώς βρέθηκε στη Βόνιτσα το χρονικό διάστημα του μεσοπολέμου, δεν το γνωρίζουμε. Πρίν τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο ήταν ένα από τα «κορίτσια» που είχε ο Κατσάπης. (Βλέπε χρονογράφημα «απάντσ’ Νούνε»).
Το Τασανού ήταν σαν παρατσούκλι προερχόμενο από το επίθετο του μετέπειτα συντρόφου της (και τελικά συζύγου της) που ήταν Αναστασίου. Το μικρό της όνομα Βρισηίδα.
Λόγω της κατοικίας του συζύγου της στην συνοικία του Αγίου Δημητρίου (παλιά βενέτικη κοντράδα με το όνομα Νεοχώρι) βρέθηκε μέσα στα γεγονότα της γερμανικής κατάληψης και κυριαρχίας της Βόνιτσας.
Τα γερμανικά στρατεύματα της Βόνιτσας αποτελούνταν κυρίως από καθ’ αυτού Γερμανούς, αλλά και από Κροάτες και Πολωνούς. Οι Πολωνοί έμειναν στην εκκλησία του Αγίου Νικολάου και στα γύρω σπίτια. Οι καθ’ αυτού Γερμανοί αξιωματικοί στα επιταγμένα σπίτια του παλιού βενέτικου μπόργκο, ενώ οι απλοί στρατιώτες στο χωράφι της Καϊμάκως, στο κάστρο και στο περιβόλι Γιώτη (πρώην ιδιοκτησία Φιλοκτήτη Λαμπράκη). Οι Κροάτες έμεναν στην εκκλησία των Αγίων Αποστόλων και στην εκκλησία του Αγίου Δημητρίου.
Οι καταστροφές στην εκκλησία του Αγίου Δημητρίου ήταν ανυπολόγιστες. Για καυσόξυλα είχαν χρησιμοποιηθεί τα στασίδια, το δεσποτικό, το εορτολόγιο και κάθε άλλο ξύλινο μέσα στην εκκλησία.
Όταν όμως άρχισαν να βάζουν χέρι στο τέμπλο της εκκλησίας και στις δεσποτικές εικόνες, εκεί παρουσιάστηκε η Τασανού. Τους πρόσφερε ένα δεμάτι ξύλα και πήρε από αυτούς μια δεσποτική εικόνα. Από τότε η Τασανού πήγαινε για ξύλα στον λόγγο και τα αντάλλασσε με εικόνες της εκκλησίας.
Με την αποχώρηση των Γερμανών, η Τασανού πήγε η ίδια, όλες τις εικόνες που είχε σώσει από την καταστροφή, μέσα στην εκκλησία του Αγίου Δημητρίου.
ΑΜΦΙΚΤΙΟΝΙΑ ΑΚΑΡΝΑΝΩΝ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τι λες γι αυτό αγαπητό Ξηρόμερο