Καλό Παράδεισο Πέτρο!
Χαιρετίσματα
στους συγχωριανούς …
Μην κλαίτε τους καλότυχους, τους καλοπεθαμένους,
Το
που πεθαίνουν με πολλούς, θάνατο δε φοβούνται
Και
που πεθαίνουν μοναχοί, τρέμουν και λαχταρίζουν.
Πότε
την πόρτα τους κοιτούν, πότε το παραθύρι.
Κοιτούν
δεξιά, κοιτούν ζερβιά, κανέναν δε γνωρίζουν.
Ούτε
μανούλα στο πλευρό, πατέρα στο κεφάλι,
Ούτε
και τ’ αδερφάκια τους να στέκονται στο πλάι…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τι λες γι αυτό αγαπητό Ξηρόμερο