ΟΙ ΛΑΒΥΡΙΝΘΟΙ ΜΟΥ-MY LABYRINTHS-Dedicated to J.L.Borges.-c.n.couvelis - ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ (χ.ν.κουβελης)

(http://artpoeticacouvelis.blogspot.gr/2015/03/litterature-my-labyrinths-dedicated-to.html)

 ο Λαβυρινθος
.
σχεδιασε ενα ευθυγραμμο τμημα με το χαρακα , μετα με το
ορθογωνιο τριγωνο συνεχισε καθετα με ευθυγραμμο τμημα διπλασιου
μεγεθους , και συνεχισε , αλλαζοντας διευθυνσεις εγραφε ευθυγραμμα
ακολουθοντας καθε φορα διαφορετικα συνολα αριθμων , πρωτους αριθ-
μους 1,3,5,7,11,13,17,19,..., αριθμους Fibbonaci 1,1,2,3,5,8,13,21,34,55,...
πυθαγορειες τριαδες 3,4,5\ 6,8,10,\...ακομα και τη σειρα 1,-1,1,-1,1,-1,1,-1,1,-1,...
μετα απο καποιο μετρησιμο.....
χρονο κλειστηκε στον λαβυρινθο που εκτισε απο
εκεινα τα σχεδια , μεχρι αυτη την ωρα δεν εφτασε στην εξοδο του , αν και
πολλες φορες περασε ελαχιστους τοιχους διπλα, ετσι για να διασκεδασει
τη μοναξια του στις επιφανειες των τοιχων σχεδιαζε αντικειμενα , μια κα-
ρεκλα , ενα αυτοκινητο , ενα δεντρο , ... κι αλλοτε τεραστιες συνθεσεις ,
πολεις με τα κτιρια τους , τους δρομους ,τα καταστηματα , τους ανθρω-
πους στα λεωφορεια,... κι αλλες φορες μυθικους ηρωες προσωπα των πα-
ραμυθιων , ...κι αυτα οχι απαραιτητα μ ' αυτη τη σειρα πραγματοποιουνταν
στον κοσμο που ζουσε πριν μπει και κλειστει στο λαβυρινθο...[ Σημειωση.
Καποιος εγραψε ενα κειμενο σε μια εγκριτη εφημεριδα και αναφερει πως
σε ονειρο του που επαναλαμβανεται καθε νυχτα σχεδον ακουει καθαρα
βηματα που ποτε πλησοιαζουν και ποτε απομακρυνονται , κι επειτα σε
διαφορες αποστασεις παλι , και πως παντα ξυπναει μεσα σ' αυτο το ονειρο
και ειναι κλεισμενος σε δωματια διαφορων διαστασεων η' με τις ιδιες δια-
στασεις περιπλανομενος για παρα πολυ χρονο με τους τοιχους καταγραφους
απο φωτογραφιες της πραγματικοτητας ,και πως στην αγωνια του να φτασει
καπου που δεν μπορει να προσδιορισει συναντα τυχαια ενα χαρτι του κτιριου ,
σχεδιασμενο με διαφορα ισα η' ανισα ευθυγραμμα τμηματα σε διευθυνσεις
που συνεχως αλλαζουν , καθε φορα εφαρμοζει μια στρατηγικη δρασης , υπο-
θετει ενα κατασκευαστικο σχεδιο και πρασπαθει να το επαληθευσει ,μεχρι
τωρα χωρις αποτελεσμα .Παντως το θεωρει πολυ παραξενο που αποδρα
απο τα ονειρα, , και μαλιστα εγραψε αυτο το κειμενο στην εφημεριδα , που
διαβασαμε και γραψαμε εδω την περιληψη του ]
.
.
Το Βιβλιο
[στον Χορχε Λουις Μπορχες]
The Book
[to J.L.Borges]
.
.
Τον τελευταιο καιρο συχναζε στην κεντρικη Βιβλιοθηκη . Ηταν εκει καθημερινα στις 1 μμ ακριβως κι εφευγε στις 4 μμ .Μεχρι να φτασει ακολουθουσε την ιδια διαδρομη με ελαχιστες παραλλαγες .Παρατηρησε πως συναντουσε πολλες φορες τους ιδιους ανθρωπους,ηταν ξενος , και κανενας δεν τον γνωριζε να τον χαιρετησει η ' να σταματησει και ν ' ανταλλαξει μαζυ του μια κουβεντα. Αλλωστε η δουλεια του ηταν στην αλλη πλευρα της πολης . Δουλευε σε μια πολυεθνικη τραπεζα , και το ποστο του ηταν τετοιο που δεν ερχονταν σ ' επαφη με τους πελατες , μονο με τους υψηλα ισταμενους υπαλληλους .
Στη Βιβλιοθηκη συνηθως διαλεγε απο τα πρωτα ραφια τυχαια ενα βιβλιο . Ετσι κι αλλιως ο λογος που συχναζε στη Βιβλιοθηκη ηταν να μελετησει τους ανθρωπους που συχναζουν εκει , σε ποιες θεσεις καθονται , σε ποια σταση κρατουν την σπονδυλικη τους στηλη , ποσο χρονο παραμενουν σε μια σελιδα , αν προτιμουν η ' αποφευγουν να καθησουν κοντα σε καποιυς ανθρωπους , αν τους πιανουν τη κουβεντα , και τι ειδος κουβεντα , αν φευγουν μαζυ , αν καποιοι απ 'αυτους συσχετιζονται , ...Ειναι απειρος ο καταλογος ολων των παρατηρησεων που μπορει να κανει . Για παραδειγμα αν ξεκινησει απο το βιβλιο που καποιος διαβαζει , μετα θα περασει να παρατηρει αν εχει χρωματιστο εξωφυλλο , αν το χρωματιστο εξωφυλλο εχει εικονα , αν η εικονα ειναι φωτογραφια , αν η φωτογραφια δειχνει καποιο ανθρωπο , αν ο ανθρωπος που δειχνει ειναι αντρας η γυναικα , αν ειναι γυναικα τι ηληκια εχει , ...Κι αν σκεφτουμε οτι εχουμε συνδιασμους παρατηρησεων στο ιδιο ατομο , αλλα και σε διαφορετικα ατομα , αυτο το παιχνιδι , γιατι για παιχνιδι προκειται, τον διατηρει σε πολυ υψηλη διανοητικη κατασταση.
Περασε σχεδον ενας χρονος μεσα σ' αυτη την κατασταση.
Μια μερα αποφασισε να σταματησει, και μαλιστα να μην πηγαινει στη Βιβλιοθηκη , παρα μονο μια φορα το μηνα , να διαλεγει παλι στη τυχη ενα βιβλιο , και στο διαμερισμα του να το μελετα με την ησυχια του .Αυτο το εφαρμοσε για αρκετο καιρο.
Για να βρισκει ενδιαφερον καθε μηνα ακολουθουσε και διαφορετικο σχεδιο.Τον τελευταιο καιρο κατεγραφε τους αριθμους που αντιστοιχουν στις λεξεις ολων των σελιδων του βιβλιου. Δηλαδη αν το εφαρμοσουμε για το κειμενο που γραφουμε απ ' την αρχη του θα εχουμε 3 9 5 7 1 3 8 10 4 ...Μετα εξεταζε τη συχνοτητα των πρωτων αριθμων , η' αν οι αρτιοι αριθμοι για ενα μεγαλο αριθμο σελιδων ακολουθουν την κανονικη κατανομη , η' αν μια ακολουθια αυτων των αριθμων ειναι ταυτοσημη στο ιδιο μηκος με τη δεκαδικη αναπτυξη του αριθμου π η' του e, σε καποιο τμημα τους , η' αν εφαρμοζοντας τις τεσσερις πραξεις τις Αριθμητικης , προσθετοντας , αφαιροντας , πολλαπλασιαζοντας , διαιρ0ντας , με ενα πολυπλοκο προγραμμα συνδιασμων πραξεων αν μπορει να προκυψουν σειρες Fibonaci , πυθαγορειες τριαδες , η ' λυσεις Διοφαντικων εξισωσεων ...
Το βιβλιο που διαλεξε εκεινο τον μηνα με εκπληξη του παρατηρησε ξεφυλλιζοντας το αρκετες φορες πως δεν ειχε τυπωμενες σελιδες , σαν να ηταν αγραφο η ' ειχε γινει λαθος στην εκδοση του και κανενας δεν το προσεξε , αφου το εξωφυλλο του καλα τυπωμενο , με ευαναγνωστο το ονομα του συγγραφεα , αγνωστος δεν τον γνωριζε , ο δε τιτλος του ηταν μονο τρια κεφαλαια γραμματα με δυο τελειες να τα διαχωριζουν .M . L . C
Επισης οσες φορες και να μετρησε σχολαστικα τις σελιδες του δεν βρηκε ποτε τον ιδιο αριθμο , σαν καθε φορα να προστιθονταν σελιδες η ' να αφαιρουνταν. Γεμισε ενα τετραδιο με τους αριθμους τον σελιδων που καταμετρουσε , προσπαθησε να ανακαλυψει καποιο σχεδιο στο πως εναλλασονται οι αριθμοι των σελιδων του βιβλιου. Ματαια , μετα απο πολυ κοπο εφτασε στο συμπερασμα οτι δεν προκειται να καταληξει πουθενα , και μαλιστα παρα τη συνηθεια του αποφασισε να το επιστρεψει στη Βιβλιοθηκη , αν και υπολειπονταν ακομα εφτα ημερες για το τελος του μηνα
Πριν βγει εξω για να το παραδωσει ,του εριξε μια τελευταια αδιαφορη ματια . Οπως ηταν αφηρεμενος στην αρχη δεν το προσεξε , επανελαβε το ξεφυλλισμα , σε καποιες εσωτερικες σελιδες του βιβλιου συναντησε καποιες τυπωμενες σελιδες , του φανηκε πως ονειρευεται , ισως εφτεγε η κουραση των τελευταιων ημερων. Γρηγορα συνηλθε , τιποτα απ ' αυτο δεν συνεβαινε . Πραγματι υπηρχε κειμενο , που αρχιζε απο την ιδια παντα σελιδα , και στις αλλες σελιδες παρατηρησε αποσπασματα φρασεων η ' λεξεων στην αρχαια Ελληνικη Γλωσσα .Αποφασισε να μη γυρισει πισω το βιβλιο , και μαλιστα επισκεφτηκε τη Βιβλιοθηκη να ανανεωσει για αλλον ενα μηνα το δανεισμο του
Επειδη φοβηθηκε τη παραξενη ιδιοτροπια του βιβλιου κατεγραψε το κειμενο που βρηκε , και ενα μεγαλο αριθμο απο τα αποσπασματα στα αρχαια ελληνικα , πριν αλλαξουν ολα
Το κειμενο ηταν αυτο . '' Στους Αρχαιους Βαβυλωνιους ηταν γνωστη η μεθοδος να προσεγγισουν οσο γινεται πιο πολυ τη τετραγωνικη ριζα οποιοδηποτε αριθμου .Αν θελουμε να βρουμε την τετραγωνικη ριζα του αριθμου Ν , βρισκουμε ενα αριθμο κ ωστε το τετραγωνο του να πλησιαζει τον αριθμο Ν και να ειναι μικροτερο του . Τοτε το τετραγωνο του αριθμου Ν / κ πλησιαζει τον αριθμο Ν και ειναι μεγαλυτερο του. Ας παρω τον μεσο ορο αυτων των δυο αριθμων κ+Ν/κ / 2 και ας τον ονομασω κ1 . Το τετραγωνο του κ1 πλησιαζει περισσοτερο τον Ν απ' οτι το τετραγωνο του κ . Αν για αυτον τον αριθμο κ1 εφαρμοσω ξανα την παραπανω διαδικασια , θα βρω εναν αριθμο κ2 , και συνεχιζοντας εναν κ3 , κ4 , κ5 . .... κν .Αυτη η ακολουθια των αριθμων συγκλινει στην τετραγωνικη ριζα του αριθμου Ν . '' Απλο και κατανοητο
Και μερικα απο τα αποσπασματα . '' ...σημειο δε εστι ... , ...ευ..ει. ,...τεμν...ννα..., ....ο.θη .... ων......,
Πολλες μερες ηταν με μπερδεμενες σκεψεις , πως να βρει μια ακρη , πως να αντιδρασει , πολλες φορες λιγοψυχισε , να τα παρατησει .Στη δουλεια του δεν απεδειδε οπως πριν , μια μερα ο διευθυντης τον καλεσε στο γραφειο του , του μιλησε αυστηρα πως δεν ειναι ευχαριστημενος μαζυ του τελευταια και να συμμορφωθει .Τις νυχτες δεν κοιμοταν καλα, υποφερε απο αυπνιες . Τα ονειρα του ηταν κι αυτα ανησυχα . Σ ' εναν απο τους εφιαλτες του περνουσαν απο μπροστα του παρα πολλοι ανθρωποι , διαφορων ηληκιων και εθνικοτητων , παιδια, αντρες , γυναικες , γεροι και του μιλουσαν σε διαφορες αγνωστες γλωσσες σ ' αυτον , η ' στη δικια του γλωσσα αλλα με ακατανοητο τροπο . Απο το υφος τους καταλαβαινε οτι του απηφθηναν ερωτησεις .Ετσι για να τους ερωνευτει τους εδωνε απαντησεις χωρις να νοιαζεται ιδιαιτερα για το περιεχομενο τους .Σε καποιο σημειο αυτου του εφιαλτη ξυπνουσε καταιδρωμενος , παρατηρουσε οτι το ρολοι' του τοιχου εδειχνε παντα 4.33 το πρωι
Ειχε μερες να πιασει το βιβλιο στα χερια του , παρατημενο πανω σ ' ενα τραπεζακι , διπλα στο γραφειο του . Εκεινη τη μερα πηγε στο διευθυντη και ζητησε αδεια . Εκεινος του εδωσε δεκα μερες να ξεκουραστει . Γυρισε νωρις σπιτι . Ετοιμασε κατι προχειρο για φαγητο . Εφαγε. Πηγε στο γραφειο , καθησε . Απο το διπλανο τραπεζακι πηρε το βιβλιο και το ανοιξε στη πρωτη σελιδα . Και σαν να ηξερε καλα τι ηθελε να κανει πηρε ενα στυλο και αρχισε να γραφει χωρις διακοπη
Την πρωτελευταια μερα της αδεια του ειχε τελειωσει με το γραψιμο . Σηκωθηκε την αλλη μερα πολυ πρωι και επισκεφτηκε την Βιβλιοθηκη , μολις ειχαν ανοιξει. Πηγε αμεσως στον αρμοδιο υπαλληλο και του παρεδωσε το βιβλιο . Εκεινος ευγενικα τον ρωτησε αν εμεινε ευχαριστημενος απο το βιβλιο , δεν του απαντησε γι' αυτο .Του ειπε πως την αλλη φορα που θα επισκεφθει την Βιβλιοθηκη να του φερει το ιδιο το βιβλιο .
Μετα απο πολυ καιρο επισκεφτηκε ξανα την Βιβλιοθηκη , ο υπαλληλος τον γνωρισε αμεσως κι ετρεξε να του φερει το βιβλιο.Αυτος το ανοιξε , ολα ηταν ενταξει , οι σελιδες ολες γραμμενες , ο αριθμος των σελιδων σταθερος . Ηταν ετοιμος να σηκωθει να φυγει οταν ακουσε απο διπλα του καποιον να του απευθυνει το λογο . Γυρισε να δει . Ηταν ενας νεαρος φοιτητης , που παλιοτερα τον παρατηρουσε για μια βδομαδα συνεχεια .
- '' Βλεπω Κυριε πως τωρα ενδιαφερεσθε για βιβλια της Γεωμετριας , και μαλιστα στο πρωτοτυπο κειμενο ''
Τον κοιταξε αδιαφορα , δεν του απαντησε . Και κλεινοντας το βιβλιο πριν παει να το παραδωσει διαβασε ηρεμα στο εξωφυλλο του. '' Τα Στοιχεια του Ευκλειδη ''
.
.
ΘΕΩ [ ΡΗΜΑ ]
.
Ο χωρος ηταν ενα τεραστιο ορθογωνιο παραλληλεπιπεδο .
Στη πλευρα του με το μεγαλυτερο μηκος σε υψος εβδομηντα
εκατοστων απο το δαπεδο ανα δυο μετρα υπηρχαν , εξελλισο-
μενα σε σειρα , μακροστενα παραθυρα.Περασε απο μπροστα
τους , σε καθε ενα απ'αυτα τα παραθυρα σταματουσε για λιγο
και παρατηρουσε τι εβλεπε απο εκει: στην αρχη εβλεπε τη κοι-
λαδα , πιο κατω τις πρωτες συνοικιες ,υστερα τη πυκνη μαζα
της πολης, κατοπιν τις ακραιες συνοικιες,και στα τελευταια
παραθυρα παλι τη κοιλαδα.Μετα πηγε απεναντι στην αλλη
πλευρα του χωρου ,κι εκει υπηρχε πανομοιοτυπη σειρα παρα-
θυρων : σ'εκεινα η θεα του τοπιου ηταν διαφορετικα συμμε-
τρικη στη σειρα :πρωτα μερος της πολης , μετα οι συνοικιες ,
στη μεση η κοιλαδα , μετα οι συνοικιες, στο τελος παλι μερος
της πολης.
Η περιπλανηση στα παραθυρα τον απορροφησε και ξεχαστηκε
πληρως , οταν συνηλθε πηγε προς το ανοιγμα , απ'το οποιο μπηκε
στο εσωτερικο εκεινου του χωρου και βγηκε στον εξωτερικο του
χωρο .Κατεβηκε μια μεγαλη μαρμαρινη επιβλητικη σκαλα,στο τε-
λος της εστριψε αριστερα , και ξανα αριστερα στους δενδρικους
διαδρομους με τα ρομβοειδη σχηματα στο δαπεδο τους , ολα ομοια,
με μικρες παραλλαγες καποιοι ρομβοι , κι ετσι συνεχιζοντας να
στριβει παντα αριστερα εφτασε σε μια εξισου επιβλητικη με την
πρωτη μαρμαρινη σκαλα , που ανεβαινε .Την ανεβηκε γρηγορα ,
στο κεφαλοσκαλο βρεθηκε μπροστα σε μια κλεισμενη πορτα ,
την ανοιξε και βρεθηκε στο ορθογωνιο παλληλεπιπεδο δωματιο
με τη σειρα των μακροστενων παραθυρων στις δυο μεγαλυτερες
πλευρες του .
Πηγε παλι στα παραθυρα . Η πολη , οι συνοικιες , η κοιλαδα ειχαν
εξαφανισθει .
Συνεχισε να περιφερεται στο χωρο για πολυ ωρα σε μια επαναλαμ-
βανομενη κυκλικη επιμονη παρατηρηση .Η αρχικη εικονα δεν επα-
νηλθε .
Τελικα αποφασισε να σταματησει την κυκλικη περιηγηση , βγηκε
απο τον χωρο απο την ιδια πορτα , που μπηκε.Κατεβηκε την ιδια
σκαλα ,που ανεβηκε: τωρα στους δενδρικους διαδρομους με τα
ρομβοειδη σχηματα στο δαπεδο τους εστριβε συνεχως δεξια , οταν
εφτασε στην μαρμαρινη σκαλα την ανεβηκε , μπηκε ξανα μεσα
στον ορθογωνιο χωρο , πηγε στα παραθυρα : εκει εμφανιστηκε η
προηγουμενη θεα :μερος της πολης, οι συνοικιες , στη μεση η κοι-
λαδα,οι συνοικιες ,η πολη , οι συνοικιες , η κοιλαδα.
'' Εδω ειναι το κεντρο '' ακουσε μια φωνη και γυρνωντας ειδε εναν
ανθρωπο , σχετικα νεο , καπως ψηλο κι αδυνατο να στεκει ορθιος
στη μεση του δωματιου.
''Ποιανου πραγματος το κεντρο;'' ρωτησε με απορια
''Μα , στο ορθογωνιο το κεντρο του ειναι εκεινο το σημειο ,στο
οποιο τεμνονται οι διαγωνιοι του '' του απαντησε , σχεδον του
φωναξε απο το σημειο ,που βρισκονταν , ο αλλος.
Η απαντηση δεν τον διαφωτισε καθολου , σκεφτηκε πως ισως
ο αλλος τον περιγελουσε με ανοητες εκφρασεις.Αν αδιαφορουσε
θα ηταν καλυτερα γι'αυτον.Ταυτοχρονα ενιωσε πολυ ισχυρη
την επιθυμια να απαλλαχτει απ' αυτον τον παρεισαχτο .
Βγηκε γρηγορα εξω απ 'τον χωρο , κατεβηκε τη σκαλα και στρι-
βοντας συνεχως αριστερα εφτασε στη σκαλα , την ανεβηκε και
ξαναμπηκε στο χωρο με μεγαλη αποφασιστικοτητα .
Η θεα οπως το περιμενε χαθηκε απο τα μακροστενα παραθυρα ,
ομως ο ανθρωπος ηταν στη μεση και τον ρωτησε :'' Γνωριζεις
οτι το σημειο ειναι αχωρο και αδιαστατο ; '', θυμωσε ,αλλα δεν
του απαντησε.''Θα επιμεινω '' μονολογησε.
Βγηκε , εκανε το γυρο ξανα , ο ανθρωπος εκει , στη μεση , ακι-
νητος , με μια αλλη ηληθια ερωτηση .Επανελαβε τη κινηση .
Συνεβηκε παλι το ιδιο .Φοβηθηκε πως ισως ποτε δεν θα ξεφευγε
απ'αυτη την παγιδα , η ' την πλεκτανη .Θυμηθηκε :'' Η Λογικη
δεν ειναι το πεπρωμενο του ανθρωπου ''.Στον φαυλο κυκλο
της συνεχους επαναληψης ευχηθηκε να τα καταφερει να ξεφυγει .''
Κατ'εικονα και καθ'ομοιωσιν '' .
Οταν δεν βρηκε τον αλλον στο δωματιο πηγε αυτος και στηθηκε
στη μεση του ορθογωνιου :στο σημειο ακριβως , που τεμνονται
οι διαγωνιοι του.Ο αλλος τιμωρηθηκε να επαναλαμβανει , αεναα,
σαν παιδικο τρενακι την ιδια απαραλλαχτη διαδρομη μπροστα
του .Η μοναδικη αλλαγη ηταν πως δεν του απηφθηνε την παρα-
μικρη ερωτηση , η' το ελαχιστο σχολιο .Τον εβλεπε απο τη θεση
του ακινητος απεγνωσμενο να μπαινει μεσα το χωρο , δεν κοι-
τουσε καν τη θεα στα παραθυρα , γρηγορα εβγαινε εξω κι υ-
στερα απο καποια ωρα να ξαναεμφανιζεται στο χωρο και παλι
γρηγορα να εξαφανιζεται απ'αυτον .
Παρ'ολ'αυτα ειχε ενα μικρο φοβο , που μεγαλωνε συνεχεια μεσα
του : τι θα συμβει αν καποια στιγμη θελησει να του παρει τη θεση.
Να την αρπαξει .Ηξερε , το διαισθανονταν , πως αυτο θα συνεβαινε,
αργα η γρηγορα, καποια στιγμη , κι ας ηταν η θεση '' αχωρη και αδι-
αστατη '' , κατα την εκφραση του .Μπορει την επομενη φορα να συμ-
βει.Αγγιξε ενστικτωδικα το μικρο μαχαιρι στη δεξια τσεπη του παντε-
λονιου του . Ενιωσε σιγουρια και περιμενε.
Ο αλλος δεν εμφανιστηκε , περναγε ο χρονος και δεν εμφανιζονταν.
Καποια φορα ακουγε τα βηματα του να πλησιαζουν απο μπροστα του
κι αργοτερα ακουγε ν' απομακρυνονται απο πισω του . Υστερα
τιποτα.Ησυχια.Σαν να χαθηκε . Δεν ειχε την υπομονη να τον περιμε-
νει εκει.Φοβηθηκε πως ο αλλος , πονηρος οπως ηταν , θα τον
αιφνιδιαζε με καποιο πανουργο σχεδιο , που ειχε καταστρωσει .
Αφησε τη θεση του αποφασισμενος να τον αντιμετωπισει.
Βγηκε , κατεβηκε τη μεγαλη μαρμαρινη σκαλα , εστριβε στη τυχη ,
ποτε αριστερα , ποτε δεξια : δεν ξαναβρηκε τη σκαλα , που ανεβαινει
στο ορθογωνιο δωματιο.Οτι κι αν εκανε πια δεν θα εβρισκε ξανα το
δωματιο . Το ηξερε καλα. Τον επιασε απελπισια οταν σκεφτηκε
πως ο αλλος τον εμπλεξε στο διχτυ του .Απο στιγμη σε στιγμη θα
τον αιφνιδιαζε .
Κατα τυχη στη φυγη του ειδε τη σκαλα μπροστα του , την ανεβηκε
γρηγορα , μπηκε στο ορθογωνιο δωματιο σιγουρος πως θα τον εβρι-
σκε εκει μεσα . Πραγματικα τον βρηκε .Ηταν πεσμενος μπρουμητα
μ ' ενα μικρο μαχαιρι καρφωμενο στη πλατη του , αριστερα, κοντα
στον λαιμο του . Εκει πανω στο σημειο , που τεμνονται οι διαγωνιοι
του ορθογωνιου .
Δεν τον γυρισε αναποδα , δεν ηθελε να δει το προσωπο του , ουτε
και στα παραθυρα πλησιασε , βγηκε εξω απ' το χωρο με σκοπο να
ξεχασει οτι συνεβηκε .
Τωρα ηταν μονος και δεν θα ' ταν δυσκολο να ζησει ετσι .
.
.
ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ
THE BOOK OF THE TIME
.
.
Ειδε ενα περιστερι ανεβασμενο σ'ενα συννεφο
να ριχνει κατω λευκα κομματια ασβεστη.Τοτε
ανοιγοντας το παραθυρο ειδε τους απεναντι λο-
φους,τις πετρες και τα δεντρα.Μια μορφη απο
εκει τον χαιρετησε και τον καλεσε να βγει εξω.
Γυρνωντας,μεσα στον μεγαλο καθρεφτη στον
απεναντι τοιχο ειδε το ιδιο τοπιο πιο καθαρα.
Ακουστηκε παλι η φωνη.Δεν γυρισε το κεφαλι
πισω και προχωρησε μεσα στον καθρεφτη.
Εκει μεσα,ξαφνικα,ολα αλλαξαν,χαθηκε το τοπι-
ο με τους λοφους ,τις πετρες και τα δεντρα.Βρε-
θηκε σ'εναν ανυδρο τοπο,μια ερημο,η σκια του
σκληρη πανω στην αμμο,πουθενα δεν δροσιζε.
Το φως αμεταβλητο,εκτυφλωτικο,σαν η ωρα να
μην αλλαζε,η μερα η' οτι αλλο ηταν το μετρημα
του Χρονου.
Ζαλισμενος εφτασε χωρις να το καταλαβει,μπρο-
στα σε μια πορτα στη μεση της ερημου.Η πορτα
ηταν μισανοιχτη,ετριζε απο καποια πνοη.Στην αρχη
διστασε να την ανοιξει,μετα θελησε να την προσπε-
ρασει.Απο την αριστερη της πλευρα ηταν αδυνατο,
σαν η ατμοσφαιρα να ειχε πυκνωσει απειρα και να
ηταν αδιαπεραστος τοιχος,χωρις να χασει τη διαφα-
νεια.Εβλεπε καθαρα ως περα την απεραντη επιφα-
νεια της αμμου.
Και απο την δεξια πλευρα της πορτας οταν προ-
σπαθησε αντιμετωπισε το ιδιο εμποδιο.Δεν του
εμενε παρα ν'ανοιξει την πορτα.Την ανοιξε και
και περασε μεσα της.
Βρεθηκε σε μια αιθουσα,αδεια,κανενα επιπλο και
καμια ανθρωπινη παρουσια δεν ειδε.Στους τοιχους
της αιθουσας δεν υπηρχε κανενα παραθυρο,ομως ηταν
πολυ καλα φωτισμενη,ομοιομορφα.Προσεξε πως
το δαπεδο της αιθουσας ηταν χωρισμενο σε τετρα-
γωνα ασπρα και μαυρα.Τα μετρησε.64 τετραγωνα.
Ξανα τα μετρησε,64,δεν εκανε λαθος,ηταν μια σκα-
κιερα.''Ενα Σκακι'' μονολογησε με χαμηλη φωνη.
Δεν προλαβε να τελειωσει τη φραση του κι ειδε
να γεμιζουν τα τετραγωνα της σκακιερας με 4 αλο-
γα πραγματικα,με 16 πραγματικους ζωντανους
στρατιωτες πιονια,με 4 αξιωματικους,με 4 ψηλους
πυργους και με δυο βασιλισσες και δυο βασιλιαδες.
Ολα τα πιονια στηθηκαν στις προκαθορισμενες
θεσεις του παιχνιδιου.
Ακουσε μια φωνη απο απεναντι,ακαμπτη στην αρθρω-
ση,να του φωναζει πως αυτος κανει την πρωτη κινηση
στην παρτιδα,αρχιζοντας το παιχνιδι..
Υπακουσε,και σκεφτηκε την πρωτη κινηση που θα εκα-
νε.Διαταξε εναν στρατιωτη,εκεινον μπροστα απο το
αριστερο αλογο να μετακινηθει στον αξονα του δυο
θεσεις μπροστα.Ο αντιπαλος απαντησε αμεσως βγα-
ζοντας το δεξι αλογο του μπροστα.Αυτος συνεχισε
με αλλο πιονι απο την δεξια πλευρα της σκακιερας,
ο αλλος απαντησε παλι γρηγορα.
Η παρτιδα προχωρουσε.Αυτος ηταν αδυνατο να μετρη-
σει ποσο χρονο επαιζε.Μπορει ο χρονος να ηταν δυο-
τρεις ωρες,η' μια μερα,η' μια -δυο μερες,η' μια εβδομα-
δα,η' ενας μηνας,η' ενας χρονος,η' πολλα χρονια ,η' αι-
ωνες,η' μια αιωνιοτητα,η' και μια απειροελαχιστη στιγ-
μη.
Τον αντιπαλο του στη διαρκεια του παιχνιδιου ποτε δεν
τον ειδε.Η' ηταν πολυ μακρια απεναντι και δεν τον ξεχω-
ριζε η' ηταν ενα πολυ μικροσκοπικος,ενα σημειο,η ' ηταν
τεραστιος κι αυτο που εβλεπε δεν ηταν παρα ενα ασημαντο
τμημα του,η' ηταν ενα ον που το σωμα του ηταν πολλων
διαστασεων και δεν μπορουσε να το αντιληφθει,η' ηταν
απων και εκανε τις κινησεις με τον τηλε-μεταχειρισμο
καποιας παιχνιδομηχανης,η' ειχε απεναντι του για αντι-
παλο εναν εφυη Ηλεκτρονικο Υπολογιστη.Σ'οποιαδηπο-
τε περιπτωση οι κινησεις του ηταν παντα γρηγορες,και
ισοχρονες,ενω αυτος οσο το παιχνιδι προχωρουσε τοσο
περισσοτερο καθυστερουσε στην επομενη κινηση.
Καταφερε να κερδισει τη παρτιδα κανοντας ματ,εκεινη
τη στιγμη ειχε 5 πιονια κι ο αντιπαλος του ειχε 7 πιονια.
Τοτε ακουσε την ακαμπτη φωνη του αντιπαλου του.Πως
για επαθλο της νικης του μπορουσε ,αν ηθελε,να διαλε-
ξει τους 16 στρατιωτες,τα 4 αλογα και τους 4 αξιωματι-
κους και να κυριαρχησει στον κοσμο ολοκληρο.Η' να
του δωρισει ενα βιβλιο που ηταν το ισοδυναμο του
Χρονου.
Διαλεξε το δευτερο.Τοτε εξαφανισθηκαν τα πιονια ,η
αιθουσα παρεμεινε η ιδια οπως στην αρχη οταν περασε
την πορτα και μπηκε μεσα,αδεια.Το δαπεδο της ομως
πια δεν ειχε τετραγωνα ασπρα και μαυρα,χαθηκαν.
Στο κεντρο του δαπεδου της αιθουσας ειδε το βιβλιο.
Προχωρησε να το παρει.Αν και η αποσταση απ'αυτο
του φανηκε στην αρχη μικρη,οσο προχωρουσε ομως
δεν το πλησιαζε.Οχι δεν απομακρυνονταν το βιβλιο
απο τη θεση του.Φαινονταν να ειναι στο ιδιο παντα
σημειο,ακινητο,αλλα δεν το εφτανε.Ουτε η πορεια
του προς αυτο καμπυλωνε,ηταν ευθυγραμμη.Παρα
τη μεγαλη προσπαθεια ηταν αδυνατο να το φθασει.
Αποφασισε να γυρισει πισω,φοβηθηκε μηπως ειχε
απομακρυνθει πολυ και δε τα καταφερνε να βρεθει
στην αρχη.
Γυρισε πισω.Παραξενο,βρεθηκε γρηγορα στην πορτα,
την περασε και βγηκε εξω στην ερημο.Ακριβως μπρο-
στα στα ποδια του ηταν το βιβλιο.Εσκυψε το πηρε στα
χερια του και το ανοιξε.
Οι σελιδες που αντικρυσε ηταν γραμμενες.Πιο κατω
στο ξεφυλισμα του συναντησε αγραφες σελιδες.
Συνεχισε να γυριζει τις σελιδες του,απειρες σελιδες
αγραφες.Σε καποια σελιδα ειδε ενα γραμμα.Ηταν σε
τετοια συγχιση που γυρισε τη σελιδα,μια αγραφη σελιδα.
Γυρισε τη σελιδα πισω να δει το γραμμα.Αγραφη σελιδα,
γυρισε και αλλες σελιδες ,βρηκε μονο αγραφες.
Γυρισε τις σελιδες μπροστα,απειρες αγραφες σελιδες.
Καπου συναντουσε μια μονο λεξη,η' πολλες λεξεις,
σε αγνωστες γλωσσες αλλα και σε γνωστες γλωσσες.
Σε καποια γνωστη γλωσσα που θελησε να διαβασει
το κειμενο ηταν αδυνατο να προχωρησει απο μια λε-
ξη στην επομενη λεξη,που την εβλεπε καθαρα.Ενδια-
μεσα συνεχως παρεμβαλονταν καινουργιες λεξεις.
Γυριζε σελιδες.Αγραφες σελιδες,συνεχως εναλλασομενες
με γραμμενες σελιδες,σε διαφορους αριθμους σελιδων.
Αν και το μεγεθος του βιβλιου φαινονταν να αποτε-
λειται απο συγκεκριμενο αριθμο σελιδων δεν εφτανε
στο τελος του,προσθετονταν συνεχως νεες σελιδες.
Καποιες φορες συναντησε το ιδιο κειμενο,ειχαν ομως
ελλατωθει οι σελιδες του.Επειτα βρηκε σελιδες με
λεξεις αναμειγμενες,σαν ολα τα κειμενα του βιβλιου
να ειχαν ανακατευθει διαλυθει το ενα μεσα στο αλλο.
Τοτε ειχε εντονη την εντυπωση πως το βιβλιο εφθα-
νε στο τελος του.
Καποιες σελιδες πριν το τελος του,παλι κενες σελιδες,
επειτα στη σειρα ακολουθουσαν γραμμενες,ενα μονο
γραμμα,δυο γραμματα,μια μονο λεξη,δυο λεξεις,ενα
κειμενο μικρο,ενα περισσοτερο εκτεταμενο,ενα τερα-
στιο,απειρο.Κι ενδιαμεσα καμια λεξη ως το απειρο.
Ποσος χρονος περασε σ'αυτο το ξεφυλλισμα του βι-
βλιου δεν μπορουσε να υπολογισει.
Αποφασισε να σταματησει το ξεφυλλισμα του βιβλιου.
Ανοιξε την πορτα,η ιδια αιθουσα,αδεια,πεταξε το βι-
βλιο μεσα οσο πιο μακρα μπορουσε κι εκλεισε την
πορτα.Τ'ακουσε που επεσε καπου ,επειτα ησυχια.
Το τοπιο της ερημου αμεταβλητο γυρω του.Απο την
αριστερη πλευρα της πορτας η ατμοσφαιρα αραιωσε
και δεν ηταν πια εμποδιο.Περασε και βρεθηκε στην
αποβαθρα ενος υπογειου σιδηροδρομικου σταθμου,
ανθρωποι γυρω του περιμεναν το τρενο.Ηταν στο
σταθμο του Μετρο μιας αγνωστης πολης.Αυτο το
συμπερανε επειδη οι ανθρωποι μιλουσαν μια αγνω-
στη γλωσσα.Ακουσε το τρενο,σε λιγο εφθασε στο
σταθμο και σταματησε.Ανοιξαν οι πορτες και μπηκε
σ'ενα βαγονι.
Το τρενο ξεκινησε.Μετα το τουνελ το τρενο βγηκε
στο φως της μερας και διεσχιζε μια αγνωστη πολη.
Επειτα χωθηκε σ'ενα τουνελ,οταν βγηκε στο φως
η πολη που διεσχιζε του φανηκε γνωστη,σαν καπο-
τε να ειχε κανει την ιδια διαδρομη,να ειχε ζησει εκει.
Δεν προλαβε να δει περισσοτερα,το τρενο βυθιστηκε
παλι σε τουνελ.Συνεχιστηκε η ιδια διαδρομη.Η πολη
ποτε του ηταν αγνωστη και ποτε ηταν γνωστη.
Σ'εναν υπογειο σταθμο κατεβηκε,κι αλλοι ανθρωποι
κατεβηκαν.Ανεβηκε την κυλιομενη σκαλα.Στην κορυ-
φη της τον περιμενε μια γνωστη του γυναικα.
Πηγαν και καθησαν σε μια καφετερια.Εξω εβρεχε.Εκει-
νη του ειπε πως εβρεχε,με μικρα διαλειματα,δυο με-
ρες συνεχεια.Δεν του φανηκε παραξενο,της ειπε πως
και την αλλη φορα εβρεχε συνεχως.Εκεινη φανηκε να
μη καταλαβαινει.Τον ρωτησε για τη δουλεια του,της
απαντησε πως τιποτα δεν αλλαξε,ολα τα ιδια.Εκεινη
του ειπε πως αν δεν ειχε που να παει μπορουσε να τον
φιλοξενισει στο σπιτι της,αν ηθελε.Δεχθηκε.Του εδωσε
την διευθυνση και το κλειδι του σπιτιου.
Εκεινη θα εφευγε πρωτη,επρεπε να γυρισει στο γραφειο
της,εκει γυρω κοντα,ειχε δουλεια,δεν ειχε τελειωσει ακο-
μα.Εφυγε και την ειδε να χανεται μεσα στη βροχη.
Αργοτερα εκεινος πηρε ενα ταξι και πηγε στην διευθυν-
ση που του εδωσε.Το σπιτι ηταν μονοκατοικια,δεν θυμον-
ταν να ειχε μεινει εκει αλλοτε.Η γυναικα δεν ειχε επι--
στρεψει ακομα,ηταν απογευμα,η μερα ειχε ακομα φως.
Πηγε στο παραθυρο,κοιταξε εξω,μετα τη βροχη φυσου-
σε.Στ'αυτια του εφτανε η βοη της πολης.
Τοτε ανοιγοντας το παραθυρο ειδε τους απεναντι λοφους,
τις πετρες και τα δεντρα.Ξεχαστηκε.Και τον επανεφερε
η φωνη της γυναικας που ειχε μπει στο σπιτι.
.
.
ΣΕ ΛΑΒΥΡΙΝΘΟ 2 ΕΙΣ ΤΗΝ 24η ΤΑΞΗΣ ΠΑΡΑΓΟΝΤΙΚΟ
ΘΑ ΣΥΜΒΕΙ ΑΥΤΟ
.
.
ενας απλος λαβυρινθος ,χωρις να απαιτειται η ιδιαιτερη εφυια
του αρχιτεκτονα,θα ηταν ο λαβυρινθος που θα αποτελουνταν απο
ολα,μα ολα τα κειμενα που μπορει να γραφτουν απο τα 24 γραμ-
ματα του Ελληνικου Αλφαβητου,απο ενα γραμμα,απο δυο γραμ-
ματα,κ.ο.κ,τα επη του Ομηρου,ο ''Δωδεκαλογος του Γυφτου ''
του Παλαμα,το Συνταγμα της Τροιζηνας,τα Πτωχοπροδρομικα
Ποιηματα,οι συνταγες μαγειρικης,ολα,οσα γραφτηκαν[κι οσα μπο-
ρουν να γραφτουν,κι οσα δεν θα γραφτουν ποτε],ακομα κι αυτο
το κειμενο που γραφεται τωρα,αυτη τη στιγμη,και στο κεντρικο
δωματιο του λαβυρινθου των γραμματων,αυτος που εισερχεται
σ'αυτον τον ιδιοτυπο λαβυρινθο,σαν βραβειο εκει θα τον περιμενει
το κειμενο με το δικο του εργο,που θα τον κανει σπουδαιο,και θα
κερδισει την αιωνιοτητα,αδιαφορο αν δεν εχει το ταλεντο να γρα-
ψει,εγω αν μπω ποτε [αν μου επιτραπει ,γιατι δεν επιτρεπεται
σε ολους η εισοδος ,καποιοι ειναι τυχεροι]επιθυμω,και το ξερω
καλα πως αυτο επιθυμω,να βρω οχι ενα δικο μου κειμενο,μια
κουφια ματαιοδοξια ξερω πως αυτο ειναι παραβαση του κανο-
νισμου,μια υβρις,αλλα αυτο θελω[γι'αυτο αλλωστε εκτισα αυτο
τον λαβυρινθο],να βρω εκει μεσα το κειμενο που εσυ εγραψες
για μενα,χωρις μισολογα και υπεκφυγες,εστω συντομο,μα να
περιεχει οτι ησουν οτι εισαι και οτι θα εισαι,τα παντα,ξεροντας
πως αν μου δωθει αυτη η χαρι,στην εξοδο απ'τον λαβυρινθο,
αυτο ειναι βεβαιο,θα τιμωρηθω με πληρη αμνησια τι διαβασα
σ'εκεινο το κειμενο,ετσι χωρις να φοβασαι πως θα κοινοποιηθει
το κειμενο σου αρχισε απ'αυτη τη στιγμη να το γραφεις, απο
στιγμη σε στιγμη ειμαι ετοιμος να περασω την εισοδο,να περασα
στο εσωτερικο του λαβυρινθου,αδυνατο να κανω πισω,σε οποιο-
δηποτε σημειο,θεση,του λαβυρινθου,περιβαλεσε απο ενα εξισου
πολυπλοκο λαβυρινθο,αυτο ειναι η μεγαλη του ιδιομορφια,δεν
με πειραζει,ειμαι αποφασισμενος, αν περασουν μηνες ,χρονια η'
και αιωνες ακομη μεχρι να συναντησω το κειμενο,βεβαια αυτο
το αιωνιο της αναζητησης κατα καποιο τροπο ειναι συμφερον για
σενα,θα ζεις αιωνια,τωρα υπαρχει μια πιθανοτητα,μικρη αλλα
υπαρκτη,να μην υπαρχει κειμενο,παρα μια λευκη σελιδα,αγραφη,
ουτε ενα σημαδακι,αν το σκεφτω καλυτερα ,αυτο μπορει να ση-
μαινει πως τοτε θα μπορω να φανταστω το κειμενο,οπως θελω
εγω,και μπορει να τολμησω μια σκεψη,αφου μπορω να φαντα-
στω το κειμενο σου,αρα μπορω να το γραψω εγω,αρα εγω ειμαι
εσυ,προς το παρον ειμαι στον λαβυρινθο που κατασκευασα για
να μαθω[να ρισκαρω να μαθω] τις σκεψεις σου,αν εσυ νιωσεις,
σπ'αυτη τη στιγμη που διαβαζεις αυτο το κειμενο μια μεγαλη
ελευθερια,μια εκπληκτικη ανεση, στο χειρισμο των 24 ελληνικων
γραμματων,αυτο σημαινει πως καποια στιγμη θα γραψεις αυτο το
κειμενο η ' και να αποφασισεις να μην το γραψεις,παντως να ξερεις
πως οπως ειμαστε και οι δυο μεσα στον λαβυρινθο,παρα πολυ πιθα-
νον ειναι,να διαβαζουμε το ιδιο κειμενο αυτη τη στιγμη,2:23 μμ πχ τη
γυναικα της ζακυθος του Σολωμου,η' μια σημειωση στο facebook
ενος κοινου φιλου,η' αυτο που διαβασες τωρα εσυ να το διαβασω
εγω μετα απο καποιο χρονο,η'αμεσως μετα[ενα δευτερολεπτο μετα
],η ' μετα απο χρονια,και ισως αιωνες,η' τιποτα να μη γινει,ποτε
να μην διαβασουσε το ιδιο κειμενο,καμια συμπτωση,αδυμπτωτη
η πορεια μας,βλεπεις[το καταλαβες] πως αυτος ο λαβυρινθος δια-
κλαδιζεται συνεχως,και μαλιστα σαν ζωντανος οργανισμος ανα-
πτυσεται ολο και πιο πολυπλοκος,και αν δεν αποφασισω να στα-
ματησω να γραφω,αυτο το αεικινητο πολλαπλασιασμα του θα συ-
νεχισθει, εσυ μην τρομαζεις μεχρι να σε συναντησω,δηλαδη να
συναντησω το κειμενο σου,κοιταξε μεσα στον λαβυρινθο να περνας
καλα,διασκεδασε,διαβασε ευχαριστα κειμενα,αυτα που σου αρε-
σουν,συνεχισε να γραφεις αυτα που θελεις,αλλωστε εχουμε απειρο
χρονο μεχρι την αιωνιοτητα,εγω για να κανω πιο συντομο το ταξιδι,
[αστειευομαι με το αδυνατο]θα παραλειψω τα κειμενα με τονους,
βαρειες ,περισπωμενες,ψιλες και δασειες,ισως συντομευσω το δρομο
μου και σε συναντησω,το κειμενο που εισαι,απο τα 24 ελληνικα γραμ-
ματα,επειτα ειναι και μια υποθεση που πρεπει να επιβεβαιωσω[να επα-
ληθευσω]:πως στον λαβυρινθο ενας μονο ανθρωπος εισερχεται και
ενας μονο ανθρωπος εξερχεται,χωρις τη μνημη ολων αυτων που συ-
ναντησε στο εσωτερικο του.Και μια λογικη συνεπαγωγη:σε καθε
γνησιο λαβυρινθο,κι αυτος ειναι ενας γνησιος λαβυρινθος.καθε
σημειο του ειναι κεντρικο σημειο.Επομενως μολις εισερχεσαι
αμεσως εξερχεσαι,χωρις την αναμνηση του κειμενου που δια-
βασες σ'εκεινη τη θεση.Αν συνυπολογισει κανεις ποσο αδυνατο
ειναι να σου επιτραπει η εισοδος στο λαβυρινθο[ποσο μαλλον
δευτερη φορα],τοτε καταλαβαινει κανεις γιατι ειμαστε τελειως
αγνωστοι[χωρις αυτη τη δυνατοτητα γνωριμιας στο εσωτερικο
του λαβυρινθου ,της πραγματικοτητας] .
.
.
Η ΑΝΑΧΩΡΗΣΗ ΚΑΙ Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ
.
.
Κατεβηκε με το λεωφορειο στο κεντρο.Στις 11:20 δυτικα της πλατειας,
απο το μερος της Αγιου Κωνσταντινου,κατεβηκε απο τις κυλιομενες
σκαλες στον υπογειο σταθμο του Μετρο στην Ομονοια.Εφτασε στην
Κηφισια.
Πηρε ενα ταξι και μετα απο 30 λεπτα περιπου διαδρομη το σταματησε
πληρωσε και κατεβηκε.
Προχωρησε στο δρομο καμια εκατοστι μετρα βορεια,κι αφηνοντας το
δρομο,απο τα δεξια του,μπηκε στα χωραφια.Κυριως πευκα ,λιγοστες
ελιες,καπου -καπου αμπελια,και σκορπιες συκιες στο τοπιο.Ηταν μεση-
μερι,η ατμοσφαιρα εκαιγε.Εβγαλε ενα μαντηλι και σκουπισε τον ιδρωτα
στο μετωπο του
Περπατησε αρκετη ωρα.Συνεχεια προς τα ανατολικα.Συναντησε τον μι-
κρο χωματινο δρομο.Τον ακολουθησε προς τα βορεια.Καπου πεντακοσια
μετρα πιο πανω ο δρομος εστρεφε με μεγαλη στροφη προς τα ανατολικα.
Πιο περα ενα χιλιομετρο προς αυτη τη κατευθυνση με πολυ κλειστη στροφη
εστριβε βορειο δυτικα.Μετα απο πορεια σαραντα λεπτων εστριβε με πολυ
κλειστη γωνια προς τα ανατολικα.
Παρατηρησε πως καθε 500-600 μετρα,εστριβε συνεχως καθετα στη
διευθυνση που περπατουσε .Στην αρχη προς τα βορεια,επειτα προς τα
δυτικα,επειτα παλι βορεια ,παλι δυτικα ,επειτα νοτια,προς τα δυτικα,προς
τα βορεια,προς τα νοτια ,προς τα ανατολικα ,επειτα προς τα δυτικα.προς
τα βορεια,προς τα ανατολικα,προς τα νοτια.
Ετσι συνεχιστηκε ο δρομος του.Το τοπιο γυρω του ηταν σχεδον επιπεδο.
Λιγα δεντρα σε μακρινες αποστασεις το ενα απο το αλλο,και πουθενα δεν
συναντησε κτισματα.
Οταν εφτασε στο σπιτι ,ενα σχεδον κυβικο σπιτι,με ασπρους τοιχους,
διπατο,κοιταξε το ρολοι του.Η ωρα ηταν 5 και 10 λεπτα το απογευμα.
Το σπιτι ηταν 30-40 μετρα μακρια απο το δρομο μεσα στο οικοπεδο.
Δεν ηταν περιφραγμενο.Στην προσοψη του ειχε στο ισογειο τη κεν-
τρικη εισοδο στη μεση ακριβως και δυο παραθυρα σε συμμετρικες
θεσεις .Στον πανω οροφο ηταν επισης δυο παραθυρα,ακριβως πανω
απο τα κατω παραθυρα.Τα τεσσερα παραθυρα και η πορτα ηταν βα-
μενα σκουρο γαλαζιο.Το κτιριο φαινονταν να ειναι συγχρονο, χτι-
σμενο την τελευταια διετια.
Πλησιασε.Εφτασε στη πορτα και χτυπησε.Περιμενε απαντηση.Ξανα-
χτυπησε.Καμια απαντηση.Εσπρωξε και η πορτα ανοιξε .Μπηκε μεσα .
Βρεθηκε στο χωλ,για το μεγεθος του σπιτιου του φανηκε τεραστιο.
Στο βαθος του ειδε σ'εναν μεγαλο καθρεφτη τη μορφη του.
Γυρισε και εκλεισε τη πορτα.Αναψε το ηλεκτρικο φως.Ενας πολυ=
ελαιος αναψε απο πανω του κρεμασμενος στο κεντρο της οροφης.
Ακριβως απο κατω του υπηρχε ενα κυκλικο τραπεζι.Αν και στο χω-
ρο δεν υπηρχαν πολλα επιπλα,δεν εδωνε την εντυπωση πως κατι
λειπει.
Στο μεσο του αριστερου τοιχου ηταν ενα ανοιγμα.Πλησιασε.Ειδε
μια σκαλα που κατεβαινε στο υπογειο.Ακριβως απεναντι δεξια,
ηταν η εσωτερικη σκαλα που ανεβαινε στον πανω χωρο.
Στον αλλο τοιχο ηταν δυο πορτες.Ανοιξε την αριστερη και μπηκε
στον εσωτερικο χωρο.Αναψε το φως.Ελαχιστα επιπλα υπηρχαν.
Πουθενα δεν ειδε παραθυρο.Ουτε καποια σκαλα να ανεβαινει η'
να κατεβαινει.Στον τοιχο απεναντι του δυο πορτες.
Ανοιξε παλι την αριστερη πορτα και βρεθηκε σ'ενα μακρυ δια-
δρομο.Δεν χρειασθηκε να αναψει φως γιατι φωτιζονταν,απο ενα
φωτισμο φυσικο,αν και αυτο του φανηκε παραξενο,αφου κανενα
παραθυρο δεν υπηρχε στους κατα μηκους τοιχους του,ουτε καποιο
ανοιγμα στην οροφη του.
Ο διαδρομος ειχε μηκος περιπου 100 μετρα.Προχωρησε ατο διαδρομο.
Στο τελος του ανοιξε τη πορτα και μπηκε στον επομενο χωρο.Και εκει
ηταν φωτισμενα,με φυσικο φωτισμο της ιδιας εντασης.
Σ'αυτο το δωματιο υπηρχαν τρεις πορτες στους τρεις τοιχους του.Δια-
λεξε τη πορτα στα δεξια του,την ανοιξε και βρεθηκε σε δυο καθετους
επιμηκεις διαδρομους.
Ο ενας οπως μπηκε του φανηκε μακρυτερος γιατι ισα που διακρινον-
ταν θολα το τελος του.
Πηρε τον μικροτερο διαδρομο και μπηκε σ'ενα τεραστιο φωτισμενο
δωματιο απο οκτω παραθυρα ανοικτα.Ανα δυο σε καθεναν απο τους τεσ-
σερις τοιχουςτου.Στο χωρο υπηρχαν πολλα επιπλα,χωρις  ομως την
εντυπωση του υπερφορτωμενου.
Πλησιασε το πιο κοντινο του παραθυρο,στα αριστερα.Απο εκει ειδε ενα
κομματι του κηπου.Ειχε πορτοκαλιες,αχλαδιες,και δυο κυπαρισσια στο
βαθος του,.Πηγε απο το παραθυρο αυτο διαγωνια στο παραθυρο του απε-
ναντι τοιχου .Εκει ειδε μια σχεδον απεραντη ειφανεια,με ελαχιστα δεν-
τρα.Καθισε ωρα και παρατηρουσε την ακινησια της.Αυτη η ακινησια
του εδωσε την εντυπωση του χρονου,οπως θα τον παρατηρουσε ενα
υπερτατο ον.Ακινητο στην απειροτητα του.Εφυγε απο το παραθυρο
αυτο και πηγε παλι στο πρωτο παραθυρο.Ειδε τον ιδιο κηπο.Μονο που
τωρα του φανηκε πως τον εβλεπε απο το υψος των ματιων του.
Παρατηρουσε πισω απο τους κορμους των δεντρων.Του φανηκε πως
ειδε τη μορφη μιας γυναικας να περναει πισω απο τους κορμους
των δεντρων,ποτε να απομακρινεται και ποτε να πλησιαζει.Του φανηκε
πως ακουσε και τις φωνες και το γελιο ενος παιδιου.
Μετα απο 10 λεπτα ολα σταματησαν.Για 20 λεπτα δεν ξαναειδε τη
γυναικα ουτε ξανακουσε τις φωνες του παιδιου.
Πηγε στο δευτερο παραθυρο.Εδω η εικονα δεν ειχε αλλαξει.Το απε-
ραντο ακινητο τοπιο.
Διαλεξε στη τυχη ενα απο τα αλλα παραθυρα.Σε οποιο πηγαινε εβλε-
πε,ενα κομματι απο τον γυρω χωρο του σπιτιου.
Οταν πηγε στο αρχικο παραθυρο ειδε τον κηπο.Ειδε και το παιδι,την
γυναικα δεν την ειδε.Στο αλλο παραθυρο το ιδιο ακινητο απεραντο
τοπιο.
Εφυγε απο το παραθυρο ,και τοτε παρατηρησε πως δεν υπηρχε καμια
αλλη πορτα στο δωματιο,εκτος απο αυτη,που μπηκε μεσα.Βγηκε απο
αυτη τη πορτα.
Βρεθηκε στον διαδρομο.Μετα απο 100 μετρα περιπου συναντησε ενα
αλλο διαδρομο καθετα.Ο διαδρομος ηταν καλα φωτισμενος.Στο βαθος
του ειδε την πορτα.
Συνεχισε στον διαδρομο του.Πιο κατω παλι 100 μετρα περιπου,ανοιγε
καθετα ενας διαδρομος αριστερα του.Ηταν κι αυτος φωτισμενος.Σ'αυτον
φαινονταν πιο μακρια η πορτα του.Συνεχισε στον αρχικο διαδρο .Στο
τελος του ηταν η πορτα εξοδου ,αλλα και καθετα ενας αλλος διαδρομος.
Αποφασισε να ακολουθησει αυτον τον διαδρομο.Περπατησε σ'αυτον
τον διαδρομο,χωρις παραθυρα,αλλα πολυ καλα φωτισμενο,με φυσικο
φως.Ειχε απομακρυνθει αρκετα σ'αυτον τον διαδρομο και δεν εφτανε
στο τελος του.Σταματησε και γυρισε πισω να δει την αποσταση.
Ειδε μονο 100 μετρα περιπου ενω κατα τους υπολογισμους του ειχε
διανυσει πολυ περισσοοτερα.Σαν η γραμμη του διαδρομου να καμπυ-
λωνε.Μπροστα ο διαδρομος του εδωνε την εντυπωση της ευθειας
γραμμης.Συνεχισε.Το ιδιο διαπιστωσε σε διαφορες θεσεις του.
Οταν βρηκε στα δεξια του εναν καθετο διαδρομο εκανε παρακαμψη .
Ο διαδρομος ηταν μικρος,περιπου 20 μετρα,Αμοιξε τη πορτα και
βρεθηκε σ'ενα τεραστιο τετραγωνο χωρο.Ενας κυβικος χωρος.Στις
τεσσερις πλευρες του απο το δαπεδο εως πανω την οροφη του ηταν
ραφια γεματα με βιβλια.
Παρατηρησε.Ο τεραστιος εσωτερικος χωρος της βιβλιοθηκης ηταν
αδειος,χωρις τραπεζια,καρεκλες,χωρις επιπλα.
Για να ανεβει και να φτασει κανεις στα πολυ ψηλα ραφια τα βιβλια,
υπηρχαν μεταλλικες σκαλες που εφαπτονταν κατακορυφα στα ρα-
φια και καποιος θα επρεπε να αναρριχηθει για να φτασει καποιο βι-
βλιο.
Η Βιβλιοθηκη ειχε παρα πολλα βιβλια.Απειρα βιβλια.Αυτο το ειδε
με τα ματια του αλλα και το διαπιστωσςε παιρνωντας στα χερια του
τυχαια ενα βιβλιο.
Το ανοιξε .Εκει αναγραφονταν ο αριθμος των βιβλιων.Μια σελιδα
γεματη με ψηφια αριθμων απο το 0 εως το 9: 8900612344321000123487699987675646123456789098765432
123123445566778899000999888777666555513579357911131
719...,το ιδιο και στην επομενη σελιδα συνεχιζονταν ο αριθμος
των βιβλιων.Ξαναγυρισε τη σελιδα ,δεν βρηκε τους ιδιους αριθμους.
Γυριζοντας τη σελιδα προς τα πισω δεν βρηκε οσο κι αν προσπαθησε
την αρχικη σελιδα του βιβλιου
Ξεφυλλιζε τυχαια,σε καποια σελιδα ειδε τα ψηφια του υπερβατικου
αριθμου π: 314159265358979323846264338​3...,επισης ειδε τα ψηφια
του υπερβατικου αριθμου e :271828182845904523536028747​135...,
Ξεφυλλιζοντας μπροστα η' πισω το βιβλιο βρηκε σελιδες με τους
τιτλους βιβλιων,στην ελληνικη γλωσσα αλλα και σε ξενες γλωσσες.
Τιτλοι ποιηματων,μυθιστορηματων,ιστοριων,εγκυκλοπαιδειες,τιτλοι
εργων φιλοσοφιας,επιστημονικων,...
Ξεφυλλιζοντας συνεχως ,παλι μπροστα η' πισω,εβρισκε και διαφορα κειμενα,ποιηση,διηγημα,ιστορια,επιστημονικα,...
Σε μια σελιδα βρηκε βρηκε την αρχικη σελιδα του διηγηματος ''Αλεφ''
του Μπορχες σε αγγλικη μεταφραση,γυριζοντας σελιδα για να διαβα-
σει τη συνεχεια του διηγηματος,βρεθηκε στην 9η σελιδα της ''Γενικης
Θεωριας της Σχετικοτητας ''του Αινσταιν,γυριζοντας πισω τη σελιδα
αντι να βρεθει στην 8η σελιδα βρεθηκε στην 121 σελιδα του 5ου το-
μου της εγκυγκλοπαιδειας της Μπριττανικα σε γαλλικη εηκδοση
του 1950,,...
Εκλεισε το βιβλιο και το εβαλε στη θεση του.Πηρε το διπλανο βιβλιο
και το ανοιξε σε καποια εσωτερικη σελιδα του.Επεσε στην 121 σελι-
δα του 5ου τομου της εγκυκλοπαιδειας της Μπριττανικα σε γερμανι-
κη εκδοση του 2002,
Γυρισε σελιδα ,η σελιδα ηταν γεματη αριθμους ,γυριζε συνεχεια σε-
λιδες ,συνεχεια αριθμοι,...
Σε καποια σελιδα διαβασε ενα αποσπασμα απο το Canto XX
του Ezra Pound.
Εκλεισε το βιβλιο και το εβαλε στη θεση του.Επειτα πηρε αλλο,το
ιδιο αντιμετωπισε.
Ανεβηκε μια σκαλα στα ραφια,σταματησε σε μια θεση.Πηρε ενα βιβλιο το
ανοιξε,το ιδιο.Συνεχισε παιρνωντας στη τυχη απο βιβλια απο διαφορες
θεσεις της βιβλιοθηκης ,χαμηλα και ψηλα στους τεσσερις τοιχους της.Το
ιδιο.Σαν να υπηρχε στα ραφια της Βιβλιοθηκης μονο ενα βιβλιο.Σε απειρο
αριθμο.
Σ'ενα απο αυτα τα βιβλια που πηρε απο τον αριστερο τοιχο ακριβως στο ση-
μειο,στη θεση,που τεμνονται οι νοητες ευθειες των διαγωνιων του τε-
τραγωνου του τοιχου,ξεφυλλιζοντας το σε διαφορες θεσεις με αριθμο
σελιδων κατα σειρα:1,1,2,4,7,13,24,44,81,...διαβασε στην πρωτη σελιδα
την αρχη ενος διηγηματος ,που στις επομενες σελιδες εξελισσονταν.
Αυτο διαβασε;
''Κατεβηκε με το λεωφορειο στο κεντρο.Στις 11:20 δυτικα της πλατειας,
απο το μερος της Αγιου Κωνσταντινου,κατεβηκε απο τις κυλιομενες
 σκαλες στον υπογειο σταθμο του Μετρο στην Ομονοια.Εφτασε στην
 Κηφισια.
Πηρε ενα ταξι και μετα απο 30 λεπτα περιπου διαδρομη το σταματησε
πληρωσε και κατεβηκε''
Δεν υπηρχε καμια αμφιβολια πως ενα μοναδικο βιβλιο υπηρχε στη
βιβλιοθηκη σε απειρες κοπιες.Αυτο θα μπορουσε να εξηγηθει μονο
αν υποθεσει κανεις πως οι αναγνωστες της βιβλιοθηκης ειναι απειροι,
ωστε σε καθεναν αναγνωστη να αντιστοιχει ενα ακριβως βιβλιο.Οση
ωρα ηταν στη βιβλιοθηκη αλλος ανθρωπος απο αυτον δεν υπηρχε
εκει μεσα,ουτε καποιος αλλος μπηκε μεσα.Σηκωσε το κεφαλι να παρα-
τηρησει την οροφη της βιβλιοθηκης.Ηταν επενδυμενη απο διαφορα
τμηματα καθρεφτων,σε διαφορα σχηματα,και σε διαφορες κλισεις
προσαρμοσμενα,και με διαφορες καμπυλωτητες.Επιπεδοι καθρε-
φτες ,αλλακαι κοιλοι και κυρτοι καθρεφτες υπηρχαν.
Σταθηκε σε διαφορες θεσεις κατω στο δαπεδο της βιβλιοθηκης,και ειδε το
ειδωλο του στους καθρεφτες.Σε διαφορες θεσεις εβλεπε μονο ενα ειδωλο,
οπως ειναι,αλλου το εβλεπε παραμορφωμενο αναλογα με την καμπυλοτητα
των καθρεφτων.Αλλου το ειδωλο του πολλαπλασιαζονταν σε διαφορες θε-
σεις στην επιφανεια της οροφης και σε διαφορες μορφες,
Μετρουσε το πληθος των ειδωλων:1,2,3,4,5,6,....,
89006123443210001234876999876756461234567890987654321231
23445566778899000999888777666555513579357911131719...
271828182845904523536028747​135...,
1,1,2,4,7,13,24,44,81,...
314159265358979323846264338​3...,
Σε διαφορες θεσεις που στεκονταν στο δαπεδο της βιβλιοθηκης
ηταν αδυνατο να υπολογισει το πληθος των ειδωλων.Απειρο
Σε καποιες θεσεις δεν υπηρχε κανενα ειδωλο,αριθμος ο.Αν μετα-
κινουνταν ελαχιστα τοτε πλημμυριζε η οροφη των καθρεφτων με
ειδωλα,ειτε με απαριθμησιμο πληθος,ειτε με μη -απαριθμισιμο .
Ηταν και καποιες φορες που οσο και να μετακινουνταν σε δια-
φορες αποστασεις,αποκλισεις,απο θεση 0,δεν εβλεπε κανενα
ειδωλο στους καθρεφτες.Αυτο τον ανησυχησε πολυ.
Αποφασισε να βγει απο τη μοναδικη πορτα της αιθουσας της βι-
βλιοθηκης.Βρεθηκε σ'ενα τεραστιο χωλ.Στο βαθος του υπηρχε
ενας μεγαλος καθρεφτης .Εκει ειδε το ειδωλο του.
Διπλα στο καθρεφτη υπηρχε μια πορτα.Πλησιασε και ανοιξε την πορτα.
Βρεθηκε στο εξωτερικο του κυβικου σπιτιου.Ο ηλιος εκαιγε .
Κοιταξε το ρολοι του 5 η ωρα και 9 λεπτα το απογευμα.Κατεβηκε το δρομο
προς τα νοτια.Το τοπιο σχεδον επιπεδο με λιγοστα δεντρα.
Μετα απο 20 λεπτα πεζοδρομια βρεθηκε σε εναν ασφαλτοστρωμενο δρομο,
λιγο πιο κατω συναντησε τα πρωτα σπιτια.
Ειδε ενα ταξι να περναει στον καθετο δρομο.Φωναξε .Το ταξι σταματησε.
Ετρεξε ,εφθασε στο ταξι,ανοιξε την πισω δεξια πορτα και μπηκε μεσα,
καθησε και εκλεισε τη πορτα.Ειπε στον οδηγο να τον παει στον σταθμο
του ηλεκτρικου της Κηφισιας.
Μετα απο ενα τεταρτο εφτασαν στον σταθμο.
Ανεβηκε στην αποβαθρα του σταθμου. Σε λιγο ηρθε το τρενο.Ανοιξαν οι
πορτες και οι επιβατες κατεβηκαν.Διαλεξε ενα κεντρικο βαγονι και μπηκε.
Ηταν αδειο.Καθισε δεξια,προς το μερος του παραθυρου.Μετα απο λιγο μπηκε
και μια νεα γυναικα μ'ενα μικρο παιδι.Καθησαν στη ιδια πλευρα του τρενου,
στο καθισμα μπροστα του απ'την αλλη πλευρα της πορτας.Του ειχαν γυρι-
σμενη τη πλατη.Μετα απο λιγο οι πορτες εκλεισαν.Το τρενο ξεκινησε
Εφθασαν στην πλατεια Βικτωριας.Στην Ομονοια θα κατεβαινε.
.
.
ΚΑΘΕΤΗ   ΔΙΑΔΡΟΜΗ.
.
Εφτασε με τρενο ,κατεβηκε,κοιταξε το μεγαλο ρολοι
του σταθμου,ενα κτιριο με συνεχη τοξα συμμετρικα σε
τρια επιπεδα,με τραπεζοειδη κατοψη,η ωρα ηταν 12:15 το
μεσημερι ,πηγε στο ξενοδοχειο,ανεβηκε στο δωματιο,βγηκε
στο μπαλκονι,απο εκει ειχε θεα της κωμοπολης δυτικα,πρα-
σινο με κοκκινες στεγες μεχρι την σειρα των χαμηλων λοφων
στο βαθος του οριζοντα διαλυμενους στο εκτυφλωτικο φως
της ζεστης μερας,μπηκε στο δωματιο,τραβηξε τις κουρτινες
και κοιμηθηκε μεχρι το απογευμα,βγηκε εξω,περπατησε στον
κεντρικο δρομο,ειχε δροσισει λιγο,επεστρεψε μολις νυχτωσε
στο ξενοδοχειο να δειπνισει,ειδε τηλεοραση στο σαλονι,και
στις 10 η ωρα ανεβηκε να κοιμηθει,την αλλη μερα σηκωθηκε
πρωι,σερβερισθηκε πρωινο,ενα ποτηρι κρυο γαλα,μελι βουτυρο
και φρυγανιες,αφησε το κλειδι στη ρεσεψιον,τον ρωτησαν αν θα
κρατησει το δωματιο,απαντησε,πως θα μεινει αλλη μια μερα,ρω-
τησε για τον μεγαλο δρομο προς τα νοτια,ο υπαλληλος του ειπε,
και πολυ διακριτικα του ειπε πως αν ψαχνει για αγορα οικοπε-
δου,εχει καποιον δικο του μεσιτη,θα του κανει καλη τιμη,τον
ευχαριστησε και βγηκε,λιγο πιο κατω βρηκε το δρομο ,οπως
του ειπανε,ευθεια προς τα νοτια,τα σπιτια σιγα-σιγα αραιωσαν,
τα δεντρα πυκνωσαν,ελιες ,πορτοκαλιες,περιβολια,παραλληλα
κυλουσε ενα ποταμι,πιο κατω το ποταμι εστριβε προς τα δεξια,
μεχρι που χαθηκε απο τα δεντρα,ο ηλιος ανεβηκε στον οριζοντα
και εκαιγε,ο δρομος μπροστα του μια μεγαλη ευθεια,χανονταν στο
βαθος του τοπιου,μετα απο καποιο σημειο τα δεντρα αραιωσαν,
ο δρομος μια γραμμη μικρα χαλικια,προχωρουσε,η ζεστη ανυπο-
φορη,κανενα δεντρο οσο και να κοιτουσε μακρια γυρω του,μια
ερημος,προχωρουσε,τα ποδια του τον πονουσαν,εβλεπε τον ισκιο
του να μετακινειται αργα απο τα δεξια του στα αριστερα του και
να μακραινει,ο ηλιος χαμηλωσε στον οριζοντα,και εκτυφλωτικος
χαθηκε στο δυτικο ακρο του χωρου,γρηγορα σκοτεινιασε,δεν στα-
ματησε να περπαταει,εβλεπε τον δρομο στο φως των αστρων,αργο-
τερα βγηκε το φεγγαρι φωτεινο ,πανσεληνος,τωρα εβλεπε σε μεγα-
λη αποσταση,η επιφανεια επιπεδη,χωρις μια ελαχιστη καμπυλη
αμμου,η πορεια του μονοτονη,σαν το περασμα του χρονου,απο
τη κινηση του φεγγαριου πανω του υπολογιζε τον χρονο που περ-
νουσε,του φανηκε απειρος,οταν το φεγγαρι εδυσε αυτο του φανηκε
αδυνατο ,σκοταδι παλι,με το φως των αστεριων εβλεπε την ευθεια
του δρομου,περπατουσε συνεχεια,η κουραση του ειχε φυγει,περπα-
τουσε συνεχεια,το σκοταδι σιγα-σιγα διαλυθηκε και αρχισε να φεγ-
γει,τωρα εβλεπε καθαρα την απεραντη εκταση της αμμου γυρω του,
ο ηλιος ανατειλε εκτυφλωτικος απο τα αριστερα του,πιο κατω ειδε
καποια δεντρα,παραπερα τα δεντρα πυκνωσαν,ελιες,πορτοκαλιες πε-
ριβολια,και παρακατω μεσα απο τα δεντρα αριστερα του εμφανι-
σθηκε η κοιτη ενος ποταμου,που συνεχισε να κυλαει παραλληλα με
τον δρομο του,εφθασε στα πρωτα σπιτια,πιο κατω πυκνωσαν,μπηκε
στη πολη,εφτασε στο ξενοδοχειο,μπηκε μεσα ,καλημερισε τον υπαλ-
ληλο στην ρεσεψιον,ο ιδιος υπαλληλος,αυτος τον ρωτησε διακριτικα
πως περασε,αν διασκεδασε,η πολη εχει καλη νυχτερινη ζωη,του ειπε,
απαντησε καταφατικα μ'ενα κουνημα του κεφαλιου,πηρε το κλειδι
του δωματιου και ανεβηκε,βγηκε στο μπαλκονι ειδε τη θεα της κωμο-
πολης να χανεται στα δυτικα,πρασινο με κοκκινες στεγες ως τη σειρα
των χαμηλων λοφων διαλυμενους στη πρωινη φωτεινη διαχυση μιας
ζεστης μερας,κατεβηκε στη ρεσεψιον,παρεδωσε τα κλειδια,ο υπαλ-
ληλος τον ρωτησε αν βρηκε καποιο οικοπεδο της αρεσκειας του,τον
ευχαριστησε για το ενδιαφερον του και βγηκε εξω,εφθασε στον σιδη-
ροδρομικο σταθμο,ενα κτιριο με τριοροφη τραπεζοειδη κατοψη με
συμμετρικα τοξα,στο κεντρικο τοξο του κοιταξε την ωρα στο μεγα-
λο ρολοι,ηταν 12:15 το μεσημερι,εβγαλε εισιτηριο,το τρενο ηταν
στην αποβαθρα σταθμευμενο,ανεβηκε στο βαγονι του και καθησε
στη θεση του,σε λιγο το τρενο ξεκινησε.
.
.
Οι προτασεις στο Tractatus Logico-Philosophicus
του Ludwig Wittgenstein.
.
.
Λιγο πριν ειχε τελειωσει το διαβασμα της τελευταιας
σελιδας του Tractatus Logico-Philosophicus του Ludwig
Wittgenstein με εισαγωγη του Bertrand Russell,η τελευ-
ταια προταση του εργου ηταν:
Wovon man nicht sprechen kann, darόber muί man
schweigen
[σε αγγλικη μεταφραση :Whereof one cannot speak,
thereof one must be silent.]
[οπου καποιος δεν μπορει να μιλησει εκει πρεπει να
σιωπαινει]
και η πρωτη προταση ηταν:
Die Welt ist alles, was der Fall ist.
[The world is everything that is the case.]
[ο κοσμος ειναι ολο εκεινο που συμβαινει]
[ο κοσμος ειναι ολα,που το συμβαν ειναι].
Μετα απο ενα μηνα πηρε το βιβλιο απο την βιβλιο-
θηκη ,το ανοιξε σε μια σελιδα,τυχαια,στην 23 και
εγραψε στο αριστερο περιθωριο της σελιδας απο
κατω προς τα πανω:
η γλωσσικη εκφραση ενος πραγματος ειναι το ιδιο το
πραγμα.
Στην επομενη σελιδα,την 24,παλι στο αριστερο καθετο πε-
ριθωριο εγραψε:
φυσηξε ο ανεμος κι επεσαν τα ξερα φυλλα του δεντρου
στον κηπο.
Εκλεισε το βιβλιο και το τοποθετησε στη βιβλιοθηκη
στη θεση του.
Την αλλη μερα πηγε στον κηπο.Κατω απο καθε δεντρο
υπηρχαν ξερα φυλλα.Σκεφτηκε τη φραση του στο βιβλιο.
Ηταν σωστη.Ειχε φυσηξει και ειχαν πεσει τα φυλλα.
Συνεχισε με αλλες προτασεις που εγραψε στα αριστερα
καθετα περιθωρια διαφορων σελιδων του βιβλιου.
Οπως π.χ:αυριο το μεσημερι 12 και τεταρτο ακριβως
θα τηλεφωνησει ο Α,-η Μ. στη ταβερνα που θα πανε για
φαγητο θα πιει κοκκινο κρασι,-την Τεταρτη θα βρεξει για
2 ωρες και 20 λεπτα αρχιζοντας απο τις 9 η ωρα και 11
λεπτα το πρωι,-
Παντα,ολα οσα εγραφε συνεβαιναν.
Δοκιμασε και με προτασεις να συμβουν φανταστικα πραγμα-
τα η' αδυνατα στην πραγματικοτητα.
Π.χ να μεταφερθουν σημερα,οποιαδηποτε ωρα,τα κτιρια της
συνοικιας Α μαζι με τους ανθρωπους της στη θεση της συνοι-
κιας Β,που θα μεταφερθει στη θεση της Α.
Ευτυχως,αυτο δεν συνεβηκε.Φανταστηκε την τρομακτικη ανα-
στατωση που θα εφερνε στη πολη.Να αλλαζει η αποσταση απο
τις δουλειες τους,να χανουν τον προσανατολισμο τους,βεβαια
ολα αυτα τα παραξενα στον εξωτερικο τους χωρο,γιατι στον
εσωτερικο χωρο δεν θα υπαρχει αλλαγη,το σουπερ μαρκετ ει-
ναι στη θεση του,το σχολειο το ιδιο,η τραπεζα το ιδιο,οι γειτο-
νες οι ιδιοι,οι ιδιες ονομασιες των δρομων,μονο η κινηση στους
δρομους θα αλλαζε,στις στασεις δεν θα σταματουσαν τα λεω-
φορεια που περιμεναν,θα αλλαζε τελειως ο προσανατολισμος
τους,η ανατολη θα γινονταν δυση η' νοτος η' βορας.Θα
επικρατουσε μεγαλη συγχυση και θα χρειαζονταν πολυς
χρονος μεχρι να συνηθισουν στις νεες συνθηκες.
Μια αλλη αδυνατη προταση,που εγραψε ηταν : στα νερα
του ουρανου κολυμπουσαν κοκιννα και κιτρινα ψαρια.
Ορισε την μερα ,την ωρα και τον τοπο επακριβως.Βρεθηκε
εκεινη τη μερα σ'εκεινο το μερος εκεινη την ωρα.Τιποτα
δεν συνεβηκε.
Καμια απο εκεινες τις φανταστικες,τις αδυνατες,προτασεις
που εγραψε στο βιβλιο δεν πραγματοποιηθηκε.
Σκεφτηκε πως επρεπε να τις διατυπωσει διαφορετικα.Παλι
δεν ειχε κανενα αποτελεσμα.Τις εγραψε σε διαφορετικες θε-
σεις,αλλαξε περιθωρια,εκτος απο αριστερα,δεξια,πανω,κα-
τω.Παλι χωρις επιτυχια.Αλλαξε τα γραμματα σε κεφαλαια,
χρησιμοποιησε γραφη σε διαφορες ξενες γλωσσες,ξοδευον-
τας πολλα λεφτα για τις μεταφρασεις των προτασεων.Τιπο-
τα.
Σταματησε να γραφει τυχαια,εγραφε μονο στις σελιδες με αρ-
τιο αριθμο,η' με περιττο,η' σε ακολουθια ανα 3,ανα 4,ανα 5,
...,εξαντλησε ολους τους συνδιασμους.Και αντιστροφα τις
σελιδες ,απο το τελος στην αρχη.Εγραψε προτασεις να αρχι-
ζουν με συγκεκριμενο γραμμα η' συγκεκριμενη συλλαβη,
,η' με συγκεκριμενη λεξη.Επεξεργαστηκε προτασεις να εχουν
ορισμενο αριθμο γραμματων,η' ενος γραμματος,η' δυο γραμ-
των,...,το ιδιο δοκιμασε και με ορισμενες συλλαβες.Αποτυ-
χια.
Στην απελπισια του ανοιγε τυχαια διαφορα βιβλια και αντεγρα-
φε διαφορα τμηματα διαφορων προτασεων.Επειτα αυτες τις προ-
τασεις τις εγραφε στο βιβλιο,αλλα παλι τιποτα δεν καταφερε.
Εγραφε και προτασεις χωρις κανενα νοημα ανακατευοντας δια-
φορες τυχαιες λεξεις απο διαφορα πεδια,επιστημης,φιλοσοφιας,
λογοτεχνιας,αρχαιες,νεοτερες,νεολογισμους,μαζι με ξενες λεξεις
χωρις γραμματικη,χωρις συντακτικο και χωρις ορθογραφια.
Καμια απο αυτες τις προτασεις δεν πραγματοποιηθηκε.
Αντιθετα ολες οι δυνατες προτασεις που εγραφε,σ'οποιαδηποτε
θεση,και σ'οποιαδηποτε γλωσσα πραγματοποιουνταν.Βεβαιο-
νονταν αμεσα για τις προτασεις που συνεβαιναν στην περιοχη
του.Ενω γι'αυτες που εγραφε για τοπους που δεν μπορουσε να
ειναι εκει ,απλα εικαζε την πραγματοποιηση τους η' πληροφο-
ρουνταν εμμεσα απο τις εφημεριδες,την τηλεοραση και το δια-
δικτιο την πραγματοποιηση τους.
Χρησιμοποιησε κι αλλα βιβλια,τυχαια επιλογη,η' τα επελεγε με
καποιο σκεπτικο,που συνεχως αλλαζε,κι εκει εγραφε.Τωρα παρα-
τηρησε πως καμια προταση δεν πραγματοποιουνταν.Εκτος απο
τις αδυνατες η' τις φανταστικες δεν πραγματοποιουνταν ουτε οι
δυνατες.
Εγραψε και σε διαφορα αγραφα χαρτια.Τιποτα.
Επεστρεψε στο αρχικο βιβλιο του Wittgenstein.Αν και εγραφε,
αρκετο καιρο,προτασεις δυνατες να πραγματοποιηθουν,καμια
πια δεν πραγματοποιουνταν.
Κουρασθηκε και παρατησε την προσπαθεια.Δεν ξανανοιξε το
βιβλιο εκεινο,ουτε και κανενα αλλο βιβλιο να γραψει.
Μετα απο πολυ καιρο καποια μερα του ηρθε στο μυαλο μια δια-
σημη προταση:
Πως ολα θα καταληξουν σ'ενα βιβλιο.
Του εδωσε μια ιδεα.Αυτο μπορει να σημαινε πως ολα δυνατα
και αδυνατα μπορει να γραφουν σ'ενα βιβλιο...
Πηγε αμεσως στη βιβλιοθηκε,πηρε το βιβλιο του Wittgenstein,
καθισε στο γραφειο του,το ανοιξε σε καποια σελιδα και ηρεμα
εγραψε μια προταση,το εκλεισε,σηκωθηκε,πηγε στη βιβιβλιο-
θηκη και το τοποθετησε στη θεση του παλι.
Συνεχισε να γραφει στο βιβλιο,οποτε ηθελε και ειχε διαθεση,
χωρις να τον ενδιαφερει αν αυτα που εγραφε πραγματοποιουν-
ταν η' οχι.
.
.
ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΜΕ ΤΙΣ ΣΕΛΙΔΕΣ,
ΠΟΥ ΔΙΑΚΛΑΔΙΖΩΝΤΑΙ
[Αφιερωμενο στον Χορχε Λουις Μπορχες]
EL BOOK DE PAGES QUE SE BIFURCAN
[Dedicated to Jorge Luis Borges]
.
.
Ο Jorge Francisco Isidoro Luis Borges Acevedo
δουλευε σαν βιβλιοθηκαριος στην Δημοτικη Βι-
βλιοθηκη του Μπουενος Αιρες στο παραρτημα
Μιγκελ Κανα,σε μια εργατικη περιοχη,καταλογογρα-
φουσε βιβλια,μεχρι 100,τελειωνε γρηγορα ,μεσα σε
μια ωρα περιπου,για να περασει την υπολοιπη ωρα
περιφερονταν στους διαδρομους της βιβλιοθηκη,κατε-
βαινε και στο υπογειο,επαιρνε βιβλια απο τα ραφια,δια-
βαζε πρωτα τον τιτλο στο εξωφυλλο και το ονομα του
συγγραφεα,την ημερομηνια της εκδοσης,ποιος ηταν ο
εκδοτικος οικος, επειτα το ανοιγε σε καποια σελιδα και
διαβαζε καποιες γραμμες του κειμενου,συνεχιζε στην
επομενη σελιδα η' σε καποια αλλη,πιο μπροστα η' πιο
πισω,πολλες φορες πηγαινε στις τελευταιες σελιδες του
βιβλιου και διαβαζε την βιβλιογραφια,αν υπηρχε,και τις
αλλες εκδοσεις του συγγραφεα,σημειωνε καποια εργα και
επειτα εψαχνε στη βιβλιοθηκη να τα βρει,τα εβρισκε και
ακολουθουσε την ιδια τακτικη,απο αυτα εβρισκε αλλα,
του εκανε εντυπωση πως ενω η βιβλιοθηκη περιειχε συγ-
κεκριμενο,πεπερασμενο, αριθμο βιβλων,που συνεχως εμ-
πλουτιζονταν με καινουργια,πεπερασμενου αριθμου βι-
βλια,πως εβρισκε οποιο βιβλιο αναζητουσε και μαλιστα
το εβρισκε σ'ολες τις εκδοσεις του,στη γλωσσα που γρα-
φτηκε του,αλλα και σ'ολες τις ξενογλωσσες εκδοσεις του,
στις μεταφρασεις του, εβρισκε ακομα ολα τα βιβλια που
γραφτηκαν γι'αυτο,ολες τις κριτικες,ολες τις μελετες,γενι-
κα καθε βιβλιο που εχει προελθει απο αυτο το εργο,με το
περασμα του χρονου η βιβλιοθηκη του φανηκε πως μεγα-
λωσε απειρα τις διαστασεις της,ισοδυναμουσε με το συμ-
παν,το περιειχε,εκεινος κυκλοφορουσε μεσα σ'αυτον τον
τεραστιο χωρο σαν να κυκλοφορουσε μεσα σε εναν
πολυπλοκο λαβυρινθο,ατελειωτο,σ'αυτο τον λαβυριν-
θο παντα ερχονταν αντιμετωπος με διαφορα παραξενα
και παραδοξα,ανακαλυπτε εργα που ειχαν ημερομηνια
εκδοσης σε χρονο μελλοντικο,μαλιστα πολλα χρονια
μετα,υπηρχαν εργα συγγραφεων που ποτε δεν τα εγρα-
ψαν,δεν υπαρχουν στην επισημη βιβλιογραφια τους,πολ-
λα απο αυτα τα εργα ειναι ασημαντα,πολλα ειναι πολυ
ανωτερα απο τα βεβαιωμενα εργα του συγγραφεα,βρηκε,
και συνεχως βρισκει,εργα συγγραφεων που ποτε δεν
υπηρξαν στη ζωη,ανυπαρκτων,και το παραξενο ειναι
πως υπαρχουν υπαρκτα βιβλια,τα βρηκε,υπαρκτων
συγγραφεων που αναφερονται σ'αυτα,και μαλιστα
εμπεριστατωμενες μελετες γι'αυτα τα εργα,παραξενα
εβρισκε συνεχεια στη βιβλιοθηκη,στην Ιλιαδα του Ομη-
ρου,εκδοση Οξφορδης,1954,ανακαλυψε ενα λαθος,μια
παρατυπια της εκδοσης,απο τον στιχο 101 της θ' ραψω-
διας σταματαει η διηγηση του επους κι αρχιζει
η τραγωδια ''Αμλετ'' του Σαιξπηρ,απο τη σελιδα 35,
εκδοσης 1845,London,Artificial Works,στη σελιδα 101
η τραγωδια συνεχιζεται απο το Canto I του Ezra Pound,
εκδοση 1971,New York's Letters,αρχιζοντας απο τους
στιχους:
And then went down to the ship
Set keel to breakers,forth on the godly sea,and
We set up mast and sail on that swart ship,
μεχρι τους στιχους:
And he strong with the blood,said then:''Odysseus
Shalt return through spiteful Neptune,over dark seas,
Lose all companions''Then Anticlea came
Lie quiet Divus,I mean,that is Andreas Divus,
In officina Wechell,1538,out of Homer
And he sailed,by Sirens and thence outwards and away
And unto Crice,
Venerandam,
In the Cretan's phrase,with the golden crown,Aphrodite,
Cypri munimenta sortita est,mirthful,oricalchi,with golden
Girdle and breat bands,thou with dark eylinds
Bearing the golden bough of Argicidia,So that:
και συνεχιζε με τον ''Δον Κιχωτη''του Θερβαντες,απο τη
σελιδα 237,Αργεντινικη εκδοση το 1932 του λογοτεχνικου
περιοδικου Sur σε επιμελεια της Βικτοριας Οκαμπο,και
του ιδιου του Borges,στη σελιδα 344 συνεχιζε απο τον 102
στιχο της θ' ραψωδιας της Ιλιαδας:
ω γερον η' μαλα δη σε νεοι τειρουσι μαχηται,
ση δε βιη λελυται,χαλεπον δε σε γηρας οπαζει,
ηπεδανος δε νυ τοι θεραπων,βραδεες δε τοι ιπποι
εκλεισε το βιβλιο σ'εκεινο το σημειο,κοιταξε το μεγαλο
ρολοι στο τοιχο,ειχε ακριβως 2 ωρες και 10 λεπτα μεχρι
να σχολασει,κατεβηκε στο υπογειο της βιβλιοθηκης
καθισε σ'ενα γραφειο και σ'ενα λευκο χαρτι αρχιζε
να γραφει,εγραφε διαφορες σελιδες,και τις αφηνε εκει
στο συρταρι,οπως εκανε καθε μερα,μια μερα ανοιξε ενα
βιβλιο με τις ''Χιλιες και μια Νυχτες ,της Σεχραζατ'',Αγγλικη
Εκδοση,1941,σε μεταφραση του Πιτσαρντ Φρανσις Μπαρτον ,
στα περιεχομενα διαβασε πως περιεχει ανατυπωμενα τα χειρο-
γραφα της πρωτης εκδοσης της Καλκουτας με τίτλο The Ara-
bian Nights Entertainments in the Original Arabic (1814-1818),
την πρώτη έκδοση του Μπουλάκ (1251/1835) στα αραβικά,
την δεύτερη τετράτομη έκδοση της Καλκούτας με τίτλο The
Alif Laila of the Book of the Thousand Nights and one Night
Commonly known as "The Arabian Nights Entertainments"
(1839-42), την έκδοση του Βρότσλαβ Tausend und Eine Nacht
einer Handschrift aus Tunis heraus gegeben (1825-43), καθώς
και τις μεταγενέστερες εκδόσεις του Μπουλάκ (δεύτερο μισό
19ου αι.) και του Καΐρου (1302/1910) που αποτέλεσαν τη βά-
ση για μεταγενέστερες εκδόσεις και μεταφράσεις κατά το 19ο
και 20ό αιώνα.
στην αρχη ξεφυλλιζοντας με σειρα και προσεχτικα το βιβλιο
βρηκε και την παρτιτουρα της συμφωνικης σουιτας''Σεχρα-
ζαντ'' του Νικολαι Ριμσκυ Κορσακοφ,εκδοση 1888,Αγια Πε-
τρουπολη,γυριζε τις σελιδες,του φανηκε πως το βιβλιο
αυξανε σε σελιδες,χωρις ταυτοχρονα να μεγαλωνει το
βαρος του,μεσα στις σελιδες του βρηκε πολλα βιβλια,που
τα ειχε συναντησει στα ραφια της βιβλιοθηκης,κι επειδη
τα βιβλια της βιβλιοθηκης ειχαν γινει απειρα σε αριθμο,
το βιβλιο αυτο,που κρατουσε στα χερια του του φαινονταν
κατα συνεπεια πως περιειχε απειρα βιβλια,οσα εχουν εκδοθει,
αλλα και οσα δεν εχουν εκδοθει,και θα εκδοθουν στο μελλον,
απο υπαρκτους και απο ανυπαρκτους συγγραφεις,υπαρκτα
και ανυπαρκτα βιβλια,γυριζε μπροστα και πισω τις σελιδες,
ιδια απειροτητα,τυχαινε ενα βιβλιο να το βρισκει το ιδιο ακρι-
βως σε διαφορες θεσεις,σαν να περιεχονταν εκτος απο το βι-
βλιο και ολα τα βιβλια της ιδιας εκδοσης,συναντουσε και
μεγαλο,απειρο αριθμο,αγραφων σελιδων,γυριζοντας μια
αγραφη σελιδα πισω εβρισκε απειρες,σχεδον,γραμμενες σε-
λιδες,απο τη στιγμη που ανακαλυψε αυτο το βιβλιο,καθε
μερα,που πηγαινε στη βιβλιοθηκη το αναζητουσε και το
ξεφυλλιζε,μια μερα στη σελιδα 18991986 ειδε ενα εργο,ο
τιτλος του ηταν :Histotia universal de la Infinity,εκδοση Sur,
Buenos Aires,Argentine,1944,στο ονομα του συγγραφεα δια-
βασε το δικο του ονομα:Jorge Luis Borges,το εργο περιειχε
ολα τα κειμενα που εγραφε καθημερινα στο υπογειο της βι-
βλιοθηκης,σε καποια αλλη σελιδα βρηκε ενα διηγημα,με τι-
τλο:El Book de Pages que se bifurcan[Ο κηπος με τις Σελιδες,
που Διακλαδιζωνται],χωρις αλλες πληροφοριες,εκδοσης και
συγγραφεα,εκλεισε το βιβλιο,κοιταξε το μεγαλο ρολοι στον
τοιχο,με δυσκολια ξεχωρισε την ωρα,τελευταια ειχε μειωθει
αρκετα η οραση του,ειχε μιση ωρα στη διαθεση του να γρα-
ψει,κατεβηκε προσεκτικα τη σκαλα στο υπογειο,καθισε στη
συνηθισμενη θεση του,πηρε ενα λευκο χαρτι και πανω του
εγραψε αργα,προσεχοντας τα γραμματα του να ειναι οσο το
δυνατον ευαναγνωστα:
Nadie rebaje a lagrima o reproche esta declarasion de la
maestria de Dios,que con magnifica ironia me dio a la vez
los libros y la noche
[Κανενας δεν θα πρεπει να διαβασει μοιρολατρικα η' προσ-
βλητικα αυτη την εκδηλωση του μεγαλειου του Θεου,που με
τοση λαμπρη ειρωνια μου χαρισε ταυτοχρονα τα βιβλια και
τη νυχτα]
με την τελευταια λεξη noche[νυχτα] εννοουσε την τυφλωση
[blindness],αυτη ηταν η τελευταια φραση που εγραψε και ειδε,
πριν κλειστει στον λαβυρινθο των βιβλιων και της νυχτας,ηταν
το 1958,20 χρονια ειχαν περασει απο το 1938 π0υ χτυπησε
σοβαρα στο κεφαλι σε ατυχημα στο Νοτο[El Sur],μια ιστορια
[ficcion]που τον ακολουθουσε απο παλια,οταν πριν το 1914,
ο πατερας του Χορχε Γκιγερμο Μπορχες,αναγκασθηκε να
εγκαταλειψει το επαγγελμα του δικηγορου,που εξασκουσε
εξαιτιας της σταδιακης τυφλωσης,
ο κυκλος εκλεισε,σκεφτηκε,για να ξαναρχισει,ατερμονα,
οταν σχολασε απ'τη δουλεια στη βιβλιοθηκη βγηκε στο δρομο,
οπως καθε μερα θα επερνε το τραμ για το σπιτι,στις 3:15 μμ
ακριβως,τωρα συνεχως η μετακινηση του δυσκολευε,ηταν
το ετος 1946,τα πολιτικα πραγματα αλλαξαν,στην εξουσια
ανεβηκε καποιος δικτατορας,δεν τον ονοματισε,να μην μει-
νει το ονομα του στη ιστορια,να ξεχασθει μαζι με την κο-
πρια του,το ξερει,σε λιγο καιρο θα τον απολυσουν απ'τη θε-
ση στη βιβλιοθηκη,αν φυσικα μπορεσουν αυτοι οι ηλιθιοι να
τον βρουν μεσα στον λαβυρινθο των βιβλιων και της νυχτας,
μεσα στο τραμ που τον μετεφερνε στον λαβυρινθο του Μπου-
νος Αιρες σκεφτηκε για τις δικτατοριες:
Οι δικτατοριες τρεφουν την καταπιεση,οι δικτατοριες τρεφουν
την δουλικοτητα,οι δικτατοριες τρεφουν την σκληροτητα,ακομα
ποιο απεχθες ειναι το γεγονος πως τρεφουν την ηλιθιοτητα.
Σε λιγο θα εφτανε σπιτι,τωρα γνωριζε πολυ καλα ,πως μην
μπορωντας να διαβασει και να γραψει πια,θα ανοιγε τον κυ-
κλο του,να κλεισει και να περιστρεψει ατερμονα ολες τις α-
πειρες αφηγησεις[ficciones],που διακλαδιζωνται στο χωρο και
στον χρονο,πριν τωρα μετα
στον κυκλο του Borges,The Borgesian Cyclopaedia
.
.
Η ΠΑΡΑΛΛΑΓΗ ΤΗΣ ΑΧΙΛΗΙΔΑΣ ΜΕΣΑ
ΣΤΗΝ ΑΠΕΙΡΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ
Αχιλληιδα,βυζαντινο μυθιστορημα,χειρογραφο Ν
C.Hesseling εκδοση.Achilleide Byzantine
Αμστερνταμ 1919
Εκφραση κορης
.
Φεγγαρομεγαλόφθαλμος ήταν η κόρη εκείνη
μέσα από τα ομμάτια της οι έρωτες δοξεύουν·
τα φρύδια της καμαρωτά, έμορφα εγερμένα
και κοκκινοπλουμόχειλη, σελήνης λαμπροτέρα,
μαρμαροχιονόδοντος, γλυκοστοματοβρύσις,
ασπροκοκκινομάγουλη, γέννημα των χαρίτων,
κρυσταλλοχιονοτράχηλος, υπερανασταλμένη,
στρογγυλοεμορφοπούγουνη και κάλλος είχε ξένον.
.
Η Αχιληιδα ειναι βυζαντινο μυθιστορημα του 14ου ,ο
συγγραφεας ειναι ανωνυμος,την εποχη των Παλαιολο-
γων,με ιαμβικους 15συλλαβους στιχους,πολιτικους.
.
Η ιστορια του σε περιληψη ειναι η εξης:ο βασιλιας
των Μυρμιδονων ηθελε γιο διαδοχο κι η βασιλισα δεν
εκανε,αποφασισε να τη διωξει και τοτε εμεινε εγκυος
κι εκανε αγορι,το ονομασαν Αχιλλεα,απο τα 4 μεχρι
τα 8 εμαθε ολες τις επιστημες,στα 8 ηξερε τα στρατιωτικα,
στα 13 ηταν πολυ ομορφο και πολυ δυνατο παλλικαρι,
ξεχωριζε,κρυμενος πισω απο μια ασπιδα νικησε σε μονο-
μαχια ολους τους αντιπαλους του,ο πατερας του ενθουσια-
στηκε και θελησε να του δωσει το θρονο,εκεινος δεν δε-
χθηκε,παρα του ζητησε να του δωσει 12 παλλικαρια συν-
τροφους να συνεχισει την εκπαιδευση στα στρατιωτικα,
του εδωσε τα παλλικαρια,μεσα στους στρατιωτες ηταν κι
ο Πατροκλος,τοτε επιτεθηκε στη χωρα ενας ξενος βασιλιας
με τον στρατο του,ο Αχιλλεας τον κατανικησε και τον κατα-
διωξε στο παλατι του,εκει στους κηπους του ειδε την κορη
του εχθρου βασιλια που ηταν πολυ ομορφη οσο κι αυτος
και την ερωτευτηκε,εκεινη ηταν σκληρη κι ακαταδεκτη,
τοτε ο Αχιλλεας της εστελνε ερωτικα  γραμματα και της
τραγουδουσε ερωτικα τραγουδια,χωρις αποτελεσμα ολ'αυ-
τα,και τοτε επεμβηκε ο ιδιος ο Ερωτας κι εκανε την κορη
ν'αλλαξει τη διαθεση απεναντι  του και τον ερωτευτηκε
οσο κι αυτος αυτη,την απηγαγε και τ'αδερφια της τον κυ-
νηγησαν και τα νικησε,τοτε συμφιλιωθηκαν κι εγιναν
οι γαμοι τους και γιορτασαν,εξι χρονια εζησαν πολυ ευτυ-
χισμενα με πολλα ερωτικα παιχνιδια και χαρες,κι ο Αχιλ-
λεας εκανε και πολλα ανδραγαθηματα,τα'βαλε με φραγκους
ιππεις κονταριστες και τους νικησε, πιαστηκε,και με αγριο
λιονταρι,το πολεμησε και το νικησε,κι αλλες πολλες ηρω-
ικες πραξεις εκανε,και πανω στον εκτο χρονο ηρθε δυσεχτος
ο καιρος και μεγαλο κακο επεσε κι αρρωστησε βαρια η κορη
και πεθανε,κι ο Αχιλλεας απο το βαρυ καημο του για τον
θανατο της γυναικας του μαραζωσε και πεθανε κι αυτος,
τον πηρε ο Χαρος.
.
Το μυθιστορημα αυτο δεν εχει ευτυχισμενο τελος σε αντι-
θεση με τα τρια αλλα μυθιστορηματα:του Καλλιμαχου και
της Χρυσορροης,του Βελθανδρου και της Χρυσαντζας,
του Λιβυστρου και της Ροδαμνης που ειχαν  happy end.
Στην Αχιλληιδα ο ηρωας ειναι ο ομηρικος Αχιλλεας αλλα
δεν γινετ;αι καμια αναφορα στην συμμετοχη του στον
πολεμο της Τροιας.
Σε μια παραλαγη,μετα το θανατο της γυναικας του δεν πε-
θαινει,πηγαινει στη Τροια και με τη δυναμη και τη παλλικα-
ρια του προξενει στους Τρωες  μεγαλες συμφορες,τοτε ο Παρις
για να τον αποδυναμωσει σκεπτεται να του προτεινει να τον
παντρεψει με την αδερφη του,ο Αχιλλεας δεχθηκε,γινανε οι
πολεμικες συνθηκολογησεις και τοτε βρηκε την ευκαιρια ο
Δηιφοβος και τον σκοτωσε,
μετα οι Ελληνες πηρανε τελικα την Τροια
.
Εκεινο το καιρο ασχολουνταν γενικα με το βυζαντινο μυθι-
στορημα,αγοραζε πολλα σχετικα βιβλια,αναζητουσε αρθρα
που γραφτηκαν γι¨αυτο το θεμα,ειχε αλληλογραφια με δια-
φορους μελετητες κι εδω και στο εξωτερικο,επισκεφτονταν
βιβλιοθηκες,την Εθνικη Βιβλιοθηκη και τις  Πανεπιστημιακες
Βιβλιοθηκες,και φυσικα εψαχνε και στο ιντερνετ,
εμαθε απο εναν φιλο του, που του ανεφερε το ενδιαφερον του
για τα βυζαντινα μυθιστορηματα πως ενας θειος του απο τη με-
ρια της μητερας του, χρονια Καθηγητης της Ευρωπαικης  Κλα-
σικς και Συγχρονης Λογοτεχνιας  στην Οξφορδη,συνταξιουχος
πια,ειχε επιστρεψει κι εμενε στην Αθηνα,του ειπε πως ειχε παρα
πολλα βιβλια,μεγαλη βιβλιοθηκη,την εβλεπε οταν πηγαινε επι-
σκεψη στο σπιτι του θειου,αλλα δεν εχει σχεση με βιβλια και
ποτε δεν ασχοληθηκε για να του πει λεπτομερειες,αν θελει
ομως μπορει να τον φερει σ'επαφη με τον θειο του,θα του ζη-
ησει να τον αφησει να δει τη βιβλιοθηκη,κι ειναι σιγουρος,
επειδη ο θειος του επειδη του εχει αδυναμια ,δεν θα του το
αρνηθει,
ετσι εγινε,μεσα σε λιγες μερες τον εφερε σ'επαφη με τον θειο,
του εκανε εντυπωση,ηταν καλοστεκουμενος παρα την ηληκια
του,ψηλη λεπτη φυσιογνωμια,προσεχε ,του ειπε,τη διατροφη
του,και περπατουσε δυο ωρες τη καθε μερα να διατηρησει την
ευεξια του,ηταν εφυεστατος και πολυ καλος συζητητης,απλος,
ευγενικος,χωρις αλλαζονια,οταν του ειπε τον λογο για τον οποιο
θελει να κοιταξει στη βιβλιοθηκη του,το βυζαντινο μυθιστορη-
μα,ο καθηγητης χαμογελασε,δεν ηξερε αλλα του φανηκε καπως
αινιγματικο το χαμογελο του,του ειπε πως η βιβλιοθηκη ειναι
στη διαθεση του για οσο καιρο θελει,απο οσο θυμαται,του ειπε,
υπαρχουν πολλα σχετικα βιβλια με το θεμα του,κανονισαν να πη-
γαινει στο σπιτι καθε μερα ,στις 9 η ωρα το πρωι και να μενει
οσες ωρες θελει στο χωρο που ηταν τα βιβλια,εκεινος δεν θα τον
ενοχλουσε,στο ψυγειο θα ηταν φρουτα ,γαλα,χυμοι ,ολα τα αναγ-
καια και να μην δισταζει να τον ρωτησει για οτι ηθελε,με χαρα
θα τον βοηθουσε στην ερευνα του
καθε μερα στις 9 η ωρα το πρωι πηγαινε στο σπιτι του Καθηγη-
τη και καθονταν πολλες ωρες να μελετησει,μεχρι που νυχτωνε,
τον απορροφουσε ο ζηλος του και ξεχνιονταν,η βιβλιοθηκη ηταν
μεγαλη,ειχε πολλα σχετικα βιβλια,και στα ελληνικα και ξενο-
γλωσσα,ηξερε αγγλικα και γαλικα και τα καταλαβαινε,τα βιβλια
στις αλλες γλωσσες δεν ηταν προβλημα γιατι υπηρχαν και οι μετα-
φρασεις τους στις γλωσσες που ηξερε,ακομα εβρισκε και ολα τα
βιβλια που υπηρχαν στις βιβλιογραφιες τους ,αλλα και ολα τα βι-
βλια στις βιβλιογαφιες αυτων των βιβλιων,και τα βιβλια στις βι-
βλιογραφιες αυτων των βιβλιων,και ουτω καθεξης,
του εδωσε την εντυπωση η βιβλιοθηκη πως ειναι απειρη,απειρος
ανυπολογιστος ο αριθμος των βιβλιων της,παρ¨οτι ο χωρος που
τα περιειχε ηταν συγκεκριμενος,μετρησιμος,ο κυβικος χωρος ενος
δωματιου 8μ πλατος  επι 10μ μηκος επι 4μ υψος,
υπηρχαν και πολλες σπανιες εκδοσεις,ανυπολογιστες σε αξια και
αριθμο.
εκανε παρατηρησεις στα βιβλια,περα απο το ειδικο θεμα του,και
συμπερανε πως σε ολα τα τα θεματα,Μαθηματικα,Λογοτεχνια,
Επιστημη,Ιστορια,Φιλοσοφια,και αλλου,τα βιβλια ηταν μαλλον
απειρα,σαν ολα τα βιβλια,που εχουν γραφει απο τοτε που ο ανθρω-
πος εγραψε,ειτε σε περγαμηνες,ειτε σε παπυρους,ειτε σε χειρογρα-
φα,ειτε αντιγραφα,ειτε τυπωμενα,υπηρχαν,ακομη κι ολες οι εκδο-
σεις τους, ολες οι μεταφρασεις τους,ολες οι μελετες τους,σ' ολες
τις γλωσσες του κοσμους,
ενιωθε πως οταν επερνε ενα βιβλιο απο το ραφι σαν να ανοιγε ο
χωρος τις διαστασεις του να χωρεσουν ολα τα σχετικα βιβλια κι
επειτα να συμπυκνωνονταν,
το ιδιο ενιωθε οταν επανατοποθετουσε το βιβλιο στη θεση του.
πολλες φορες συζητουσε με τον καθηγητη για να διαλευκανει
καποιο ζητημα,να τον βοηθησει με τη εμπειρια και τη γνωση
του,
μια μερα του ειπε πως τα βιβλια ειναι στη βιβλιοθηκη του σχεδον
ολα,οχι σχεδον,ολα ειναι,οσα εχουν γραφτει απο καταβολης
κοσμου,κι εκεινος του απαντησε:''αληθεια,οντως ειναι ολα''.
δεν το θεωρησε ευγενικο να τον ρωτησει πως ειναι δυνατον
να γινεται αυτο,για να ειναι ετσι,φαινεται πως μπορει να γι-
νει.
τον τελευταιο καιρο,ακριβως 15 μερες, μια ωρα πριν να φυ-
γει απο τη βιβλιοθηκη επαιρνε διαφορες εκδοσεις της Ιλιαδας
τις ξεφυλλιζε ειτε κατα επιλογη,ειτε τυχαια,χωρις σειρα,
ειτε με καποιο προγραμμα,π.χ μονο τις σελιδες αρτιου αριθ-
μου,2,4,6,8,10,...,η' περιττου 1,3,5,7,9,...,η' πρωτου αριθμου
2,3,5,7,11,...,η'  τα πολλαπλασια ενος αριθμου π.χ του 5:5,10,
15,...,η¨ αν η πρωτη λεξη της σελιδας αρχιζει απο συγκεκρι-
μενο γραμμα,π.χ απο το α,η' απο το ε,εφαρμοζε και συνθετες
μεθοδους,οπως ,αν διαβαζε τις αρτιες σελιδες,να διαβαζε κατα
αυξοντα σειρα περιττο αριθμο γραμμων,πχ στην 2η σελιδα 1
γραμμη,στην 4η σελιδα 3 γραμμες,στην 6η σελιδα 5 γραμμες,
κλπ,ακολουθουσε και πιο πολυπλοκα σχεδια
σημερα ξεφυλλισε κατα σειρα τις εξης εκδοσεις;
-Homer. The Iliad. Richmond Lattimore, translator. Chicago:
περιπου ενα τεταρτο
University of Chicago Press (1951)  Rouse, W.H.D. The Iliad
(1938)
περιπου 10 λεπτα
-Homer: Iliad Books 1-12, & 13-24, ed. by Monro, 3rd Ed.:
© Oxford Univ. Press 1902,
περιπου 12 λεπτα
και μετα την
-Iliad,Greek manuscript, late 5th, early 6th centuries AD
στη χειρογραφη Ιλιαδα την οποια ανοιγε κατα τυχη,για 10 λεπτα ,
διαβαζε ενα οποιονδηποτε στιχο,
στην ψ'ραψωδια βρηκε ενα διπλωμενο χαρτι,το ανοιξε,ηταν γραμ-
μενο με το χερι και απο τις δυο μεριες με γαλαζιο στυλο στην μια
πλευρα του ηταν αντεγραμμενοι οι ομηρικοι στιχοι 54-98 της ψ'ρα-
ψωδιας :
.
 Ὣς ἔφαθ', οἳ δ' ἄρα τοῦ μάλα μὲν κλύον ἠδὲ πίθοντο.
ἐσσυμένως δ' ἄρα δόρπον ἐφοπλίσσαντες ἕκαστοι
δαίνυντ', οὐδέ τι θυμὸς ἐδεύετο δαιτὸς ἐΐσης.
αὐτὰρ ἐπεὶ πόσιος καὶ ἐδητύος ἐξ ἔρον ἕντο,
οἳ μὲν κακκείοντες ἕβαν κλισίην δὲ ἕκαστος,
Πηλεΐδης δ' ἐπὶ θινὶ πολυφλοίσβοιο θαλάσσης
κεῖτο βαρὺ στενάχων πολέσιν μετὰ Μυρμιδόνεσσιν        60
ἐν καθαρῷ, ὅθι κύματ' ἐπ' ἠϊόνος κλύζεσκον·
εὖτε τὸν ὕπνος ἔμαρπτε λύων μελεδήματα θυμοῦ
νήδυμος ἀμφιχυθείς· μάλα γὰρ κάμε φαίδιμα γυῖα
Ἕκτορ' ἐπαΐσσων προτὶ Ἴλιον ἠνεμόεσσαν·
ἦλθε δ' ἐπὶ ψυχὴ Πατροκλῆος δειλοῖο
πάντ' αὐτῷ μέγεθός τε καὶ ὄμματα κάλ' ἐϊκυῖα
καὶ φωνήν, καὶ τοῖα περὶ χροῒ εἵματα ἕστο·
στῆ δ' ἄρ' ὑπὲρ κεφαλῆς καί μιν πρὸς μῦθον ἔειπεν·
εὕδεις, αὐτὰρ ἐμεῖο λελασμένος ἔπλευ Ἀχιλλεῦ.
οὐ μέν μευ ζώοντος ἀκήδεις, ἀλλὰ θανόντος·        70
θάπτέ με ὅττι τάχιστα πύλας Ἀΐδαο περήσω.
τῆλέ με εἴργουσι ψυχαὶ εἴδωλα καμόντων,
οὐδέ μέ πω μίσγεσθαι ὑπὲρ ποταμοῖο ἐῶσιν,
ἀλλ' αὔτως ἀλάλημαι ἀν' εὐρυπυλὲς Ἄϊδος δῶ.
καί μοι δὸς τὴν χεῖρ'· ὀλοφύρομαι, οὐ γὰρ ἔτ' αὖτις
νίσομαι ἐξ Ἀΐδαο, ἐπήν με πυρὸς λελάχητε.
οὐ μὲν γὰρ ζωοί γε φίλων ἀπάνευθεν ἑταίρων
βουλὰς ἑζόμενοι βουλεύσομεν, ἀλλ' ἐμὲ μὲν κὴρ
ἀμφέχανε στυγερή, ἥ περ λάχε γιγνόμενόν περ·
καὶ δὲ σοὶ αὐτῷ μοῖρα, θεοῖς ἐπιείκελ' Ἀχιλλεῦ,        80
τείχει ὕπο Τρώων εὐηφενέων ἀπολέσθαι.
ἄλλο δέ τοι ἐρέω καὶ ἐφήσομαι αἴ κε πίθηαι·
μὴ ἐμὰ σῶν ἀπάνευθε τιθήμεναι ὀστέ' Ἀχιλλεῦ,
ἀλλ' ὁμοῦ ὡς ἐτράφημεν ἐν ὑμετέροισι δόμοισιν,
εὖτέ με τυτθὸν ἐόντα Μενοίτιος ἐξ Ὀπόεντος
ἤγαγεν ὑμέτερον δ' ἀνδροκτασίης ὕπο λυγρῆς,
ἤματι τῷ ὅτε παῖδα κατέκτανον Ἀμφιδάμαντος
νήπιος οὐκ ἐθέλων ἀμφ' ἀστραγάλοισι χολωθείς·
ἔνθά με δεξάμενος ἐν δώμασιν ἱππότα Πηλεὺς
ἔτραφέ τ' ἐνδυκέως καὶ σὸν θεράποντ' ὀνόμηνεν·        90
ὣς δὲ καὶ ὀστέα νῶϊν ὁμὴ σορὸς ἀμφικαλύπτοι
χρύσεος ἀμφιφορεύς, τόν τοι πόρε πότνια μήτηρ.
Τὸν δ' ἀπαμειβόμενος προσέφη πόδας ὠκὺς Ἀχιλλεύς·
τίπτέ μοι ἠθείη κεφαλὴ δεῦρ' εἰλήλουθας
καί μοι ταῦτα ἕκαστ' ἐπιτέλλεαι; αὐτὰρ ἐγώ τοι
πάντα μάλ' ἐκτελέω καὶ πείσομαι ὡς σὺ κελεύεις.
ἀλλά μοι ἆσσον στῆθι· μίνυνθά περ ἀμφιβαλόντε
ἀλλήλους ὀλοοῖο τεταρπώμεσθα γόοιο.
.
γυρισε το χαρτι απο την αλλη πλευρα,εκει ηταν γραμμενοι οι
εξης στιχοι;
.
κι εκυκλωσεν η πεθυμια της κορης τ'ομορφον παλλικαριν
κι επαλεβεν νυχταν και μεραν να απαλλαγει της γοησας
αλλον ποτε στρατον κι οχτρον πλεον κανεναν δεν εφοβειθει
τα καλλια της τα μαθια του δεν εσφαλουσαν σ'υπνον γλυκυν
κι οντας επεσεν μ'ορμην και με σπαθιν απανω σ'αγριο λιοντα
η' για να χαθει η' για να νικησει και το γραπωσεν απο την κεφαλην
η καρδια της κορης ετρεμεν μην τυχει κι ο λιοντας τονε φαει
τοτες ητονε οπου η αγαπη της ριζες απλωσεν κι εστεριωσεν
 .
με την σημειωση:στιχοι απο την Αχιλληιδα
οχι πολυ επιτυχεις
.
πηρε χαρτι και σημειωσε τους στιχους,ηταν σιγουρος,πως
αυτοι οι στιχοι δεν υπηρχαν στην Αχιλληιδα,δεν τους ειχε
ξαναδιαβασει,δεν μπορει να υπηρχαν και να μην τους ειχε
δει,αδιανοητο του φανηκε,
αφησε το βιβλιο ανοιχτο στο φυλλο,που βρηκε το χαρτι,πηρε
το χαρτι που αντεγραψε τους στιχους κι ετρεξε να φωναξει
τον καθηγητη, να του δειξει το ευρημα του,
τον βρηκε καθισμενον  στο σαλονι,του ειπε το συμβαν και
του εδειξε το χαρτι ,ο καθηγητης πηρε το χαρτι,εβαλε τα γυα-
λια του ,και το διαβασε,χαμογελασε,παλι ξαναειδε εκεινο το
ιδιο αινιγματικο χαμογελο,του το εδωσε και σηκωθηκε απ'τον
καναπε,πηγαν στο δωματιο της βιβλιοθηκης,
ειδαν το χειρογραφο βιβλιο,δεν ηταν στη σελιδα που το ειχε
αφησει,ειχαν γυρισει σελιδες,καταλαβε τι εγινε,απο το ανοι-
χτο παραθυρο και την πορτα που ανοιξε για να φωναξει τον
καθηγητη δημιουργηθηκε ρευμα αερα και γυρισαν οι  σελι-
δες,
το πηρε στα χερια του ,εψαξε και βρηκε την ψ' ραψωδια,την
αρχη τηςδεν βρηκε το χαρτι ,
ξεφυλλισε ολη την ραψωδια ,δεν το βρηκε,
ξεφυλλισε και ολο το βιβλιο πολλες φορες ,πουθενα δεν το
βρηκε,εξαφανισθηκε,
εψαξε παντου στο δωματιο,πουθενα,
βγηκε εξω στον  κηπο μηπως το παρεσυρε ο αερας και βγη-
κε απ¨τα'ανοιχτο  παραθυρο κι επεσε εκει,δεν το βρηκε,αφαν-
το,
κοιταξε το ρολοι στο χερι του,ειχε περασει η ωρα,νυχτωσε,εβα-
λε τα βιβλια στη θεση τους στο ραφι,καληνυχτησε τον καθηγη-
τη κι εφυγε
στο σπιτι μεχρι αργα τη νυχτα,σκεφτονταν αυτο που ανακα-
λυψε μια στιγμη κι υστερα χαθηκε,ευτυχως που το αντεγραψε,
και το-χει,
σκεφτηκε πως,ισως,και σε αλλα βιβλια μεσα στις σελιδες τους
να υπαρχουν παρομοια χαρτια με αγνωστους στιχους της Αχιλ-
ληιδας,και το συνολο τους να αποτελουν μια καινουργια παραλ-
λαγη της,αγνωστη και ανεκδοτη,
απο αυριο αυτος θα ειν;αι ο μοναδικος του στοχος ,ν'ανακαλυ-
ψει αυτην την αλλη Αχιλληιδα και να την καταγραψει,
ισως να ανακαλυψει παραλλαγες και αλλων  εργων,π.χ του Δον
Κιχωτη,η' της Βιβλιοθηκης της Βαβελ του Μπορχες,η'της Θειας
Κωμωδιας του Δαντη,η' των εργων του Σεκσπιρ,η' της Ριμαδας
του Μεγαλεξανδρου,
σιγουρα αυτη η απειρη βιβλιοθηκη του καθηγητη θα περιεχει
εκτος απο ολα τα βιβλια που εχουν γραφτει και τα βιβλια που
αυτη τη στιγμη ακριβως γραφονται,και αυτα που θα γραφουν
στο μελλον,αλλα και επιπλεον τα βιβλια που δεν θα γραφτουν
ποτε,
αλλα βιβλια που γραφτηκαν ομως εμειναν χειρογραφα στα
συρταρια των συγγραφεων τους ,παρατημενα  και δεν εκδοθη-
καν ποτε ,
και αλλα βιβλια που θα μπορουσαν να γραφτουν και δεν γρα-
φτηκαν,ειτε εμειναν στη σκεψη,ειτε στη φαντασια του συγγρα-
φεα,ειτε δεν τολμησε για διαφορους λογους να γραψει π.χ πολι-
τικους,ιδεολογικους,θρησκευτικους
και αλλα βιβλια που δεν θα ηταν δυνατον να γραφτουν,τα αδυνα-
τα βιβλια,τα απραγματοποιητα,τα εκτος ανθρωπινων δυνατοτη-
των,τα ουτοπικα,
μενει να ψαξει,κι αυτο εξονυχιστκα θα κανει απο αυριο στη βι-
βλιοθηκη,τιποτα αλλο,
μ'αυτη τη σκεψη ησυχος αποκοιμηθηκε,
.
.
Ο ΛΑΒΥΡΙΝΘΟΣ ΤΩΝ ΟΡΘΟΓΩΝΙΩΝ ΔΩΜΑΤΙΩΝ
ΚΑΙ ΤΩΝ ΚΕΙΜΕΝΩΝ
.
γυριζοντας σπιτι απο τη δουλεια μετα το μεσημερι η μητερα
του του ειπε,πως το πρωι στις 10 ηρθαν τρεις κυριοι και τον
ζητουσαν,καθισαν μια ωρα και τον περιμεναν,τους ρωτησε
τι τον ηθελαν ,αλλα δεν της ειπαν,εφυγαν κι ειπαν πως θα τον
παρουν τηλεφωνο,της ειπε να τους περιγραψει,δεν τον διαφω-
τισε η περιγραφη ποιοι ηταν,εφαγε κι επεσε και κοιμηθηκε,
τον ξυπνησε το τηλεφωνο,το σηκωσε,καποια αγνωστη φωνη του
ειπε πως περασαν απο το σπτι και δεν τον βρηκαν,και την επο-
μενη μερα,ακριβως στις 11 το πρωι,να ερθει στο γραφειο,ειπε
τη διευθυνση,την περιοχη,την οδο ,τον αριθμο,τον οροφο και
τον αριθμο του διαμερισματος,και τον προειδοποιησε,η φωνη
ηταν σοβαρη,να μην διανοηθει να τους ξεγελασει και να μην πα-
ει,
την αλλη μερα πηγε στη περιοχη κι ακριβως 11 η ωρα χτυπησε
το κουδουνι του διαμερισματος,η πορτα ανοιξε αυτοματα,μπηκε
στο δωματιο,ενα μεγαλο ορθογωνιο ,στη μεση ειχε ενα τραπεζι
εκει καθονταν μια νεαρη κοπελλα,η γραμματεας σκεφθηκε,προ-
χωρησε προς την κοπελλα,εκεινη εγραφε στην γραφομηχανη,ακου-
γονταν ο χτυπος της ,η κοπελλα δεν σηκωσε το κεφαλι της να τον
δει,δεν υπηρχε αλλη καρεκλα να καθισει,
της ειπε πως ηρθε στο ραντεβου και να ειδοποιησει,η κοπελλα του
ειπε να περιμενει,
δεν ειχε τι να κανει και για να περασει η ωρα περιεργαστηκε οτι
εβλεπε γυρω του,οι τεσσερις τοιχοι του δωματιου ηταν κατασ-
προι, αδειοι,και χωρις παραθυρα,το μονο ανοιγμα ηταν η πορτα,που
μπηκε,το δωματιο του φανηκε τεραστιο,
περασε πολυ ωρα,η κοπελλα κοιταξε το ρολοι της,σηκωθηκε,περα-
σε απο μπροστα του και του ειπε,να περιμενει κι εκεινη εφυγε απο
το γραφειο,
πηγε στο τραπεζι,καθισε στη καρεκλα της κοπελλας,κοιταξε τα
χαρτια της,λογιστικα και νομικα χαρτια,τα παρατησε,ενιωσε κουρα-
ση,τα ματια του εκλειναν,κοιμηθηκε λιγο,δεν μπορουσε να μεινει
αλλο,κανεις δεν φανηκε,σηκωθηκε κι εφυγε,
εξω ειχε νυχτωσει,γυρισε σπιτι,η μητερα του ειχε κοιμηθει,
χτυπησε το τηλεφωνο,η ιδια ακαμπτη φωνη που ειχε ακουσει
την προηγουμενη μερα του ειπε με αυστηρο τονο,πως ηταν
πολυ ανοητο εκ μερους του να φυγει απο το γραφειο,και πολυ
περιεργος να κοιταξει τα απορρητα εγγραφα πανω στο γραφειο
της γραμματεας,αυτο να μην επαναληφθει,ολοι ηταν πολυ θυμω-
μενοι μαζι του,
το επομενο ραντεβου θα ηταν για την μεθεπομενη μερα την ιδια
ακριβως ωρα,στις 11 το πρωι,στο ιδιο μερος και να περιμενει,
αυτο το τελευταιο του το τονισε ιδιαιτερα,κι εκλεισε αποτομα το
τηλεφωνο,
κοιμηθηκε,ειχε υπνο ανησυχο,ειδε εναν εφιαλτη,βαδιζε σε μια
τεραστια πολη,σ'εναν λαβυρινθο δρομων,ειχε χαθει,κατεβηκε στον
υπογειο σταθμο του ηλεκτρικου,κανενας επιβατης δεν ηταν στην
αποβαθρα,ερημια,ηρθε το τρενο,ανοιξαν οι πορτες του ,κανεις
δεν κατεβηκε,ηταν αδειο,μπηκε και καθισε σ'ενα βαγονι,οι πορ-
τες εκλεισαν,το τρενο αναχωρησε,τοτε ειδε απο το παραθυρο εναν
αγνωστο ανθρωπο να τρεχει προς το κινουμενο τρενο να το προλα-
βει,ακουσε τη φωνη του ανθρωπου,του φανηκε πως ακουσε να
φωναζει το ονομα του,επειτα το τρενο μπηκε μεσα στο τουνελ,
εγινε σκοταδι και ξυπνησε ιδρωμενος,κοιταξε το ρολοι του,3 η
ωρα το πρωι,
εκεινη τη μερα δεν πηγε στη δουλεια,τους τηλεφωνησε πως ενι-
ωθε αδιαθετος,
τηλεφωνησε στη φιλη του πως ηταν διαθεσιμος για ολη τη μερα,η
κοπελλα ηρθε στο σπιτι,βοηθησε τη μητερα του να μαγειρεψουν,
το μεσημερι εφαγαν και οι τρεις μαζι,καθισαν αρκετη ωρα στο τρα-
πεζι και κουβεντιαζαν ,η ατμοσφαιρα ηταν ευχαριστη,
το απογευμα επισκεφθηκαν την αδερφη της κοπελλας,αργοτερα πη-
γαν σινεμα,η  ταμιας του φανηκε να εχει μεγαλη ομοιοτητα με την
κοπελλα του γραφειου που ειχε επισκεφθει,σκεφθηκε να την ρωτη-
σει αν ηταν η ιδια ,αλλα κρατηθηκε,στην φιλη του δεν ειχε πει τι-
ποτα σχετικο,και δεν ηθελε να την ανησυχησει,
μετα το σινεμα πηγαν σ'ενα κεντρο διασκεδασης ,εφαγαν και χορε-
ψαν,τη νυχτα η κοπελλα κοιμηθηκε στο σπιτι του,
οταν το πρωι εφυγε η κοπελλα κοιμονταν ακομη,δεν την ξυπνησε,
στην μητερα του ειπε πως θα παει στη δουλεια,πηρε τον ηλεκτρικο,
κατεβηκε στο κεντρο,στην περιοχη αυτη ηταν το γραφειο του ραντε-
βου,ειχε χρονο μεχρι της 11,ηταν 9,περιπλανηθηκε στους δρο-
μους,
σ'ενα κεντρικο βιβλιοπωλειο αγορασε ενα βιβλιο,ηπιε ενα καφε εσ-
πρεσσο σ'ενα φαστ-φουντ,κι ακριβως 11 η ωρα χτυπουσε τη πορτα
του γραφειου,η πορτα ανοιξε αυτοματα,μπηκε μεσα,
η ιδια κοπελα καθονταν στο τραπεζι στη μεση του μεγαλου αδειου
ορθογωνιου δωματιου σκημενη πανω στα χαρτια της,χωρις να τον κοι-
ταξει του ειπε να περιμενει,
θυμηθηκε τη κοπελα στο ταμειο του σινεμα,της ειπε πως του φανηκε
πως την ειδε στο ταμειο του σινεμα,η κοπελλα σηκωσε το κεφαλι της ,
τον κοιταξε,ειχε ομορφα μεγαλα μαυρα ματια,χαμογελασε,και του ειπε
πως δουλευει στο σινεμα τα βραδυα πεντε χρονια περιπου να συμπλη-
ρωσει το εισοδημα της,και του ζητησε συγνωμη που ηταν αφηρημενη
και δεν τον γνωρισε,
τον ρωτησε αν του αρεσε το εργο,της ειπε πως ηταν καλο,την ρωτησε
αν ηταν παντρεμενη,του ειπε πως ηταν χωρισμενη μ'ενα κοριτσακι 7
ετων και ζει με τη μητερα της,εδω σ'αυτη τη δουλεια δουλευει απο τα
20 χρονια της,με τα λογιστικα και τα νομικα της εταιρειας ,την ρωτησε
ποιο ειναι η δραστηριοτητα  της εταιρειας,αρχιτεκτονικη κατασκευα-
στικη εταιρεια,του ειπε,
περασε ωρα χωρις να πουν τιποτα αλλο,η κοπελλα κοιταξε το ρολοι της,
ετοιμασθηκε να φυγει,σηκωθηκε ,περασε απο μπροστα του,του ειπε να
περιμενει ,τον χαιρετησε κι εφυγε ,
ενιωσε μεγαλη κουραση σπο την ορθοστασια,ζαλιστηκε,δεν τολμησε
να καθισει στο τραπεζι,πηγε στον απεναντι τοιχο,του φανηκε η αποστα-
ση πολυ μεγαλη,απεραντη,γυρισε πισω,κοιταξε το ρολοι του,
ηταν σταματημενο στις 11 και μιση,το εβαλε στο αυτι του,δεν το ακου-
σε να δουλευει,
ειπε,θα μετρησω μεχρι το χιλια κι αν δεν ερθει κανεις θα φυγω,
μετρησε μεχρι το χιλια,κανεις δεν φανηκε,
περιμενε αλλο λιγο,κανεις,
αποφασισε να φυγει,ανοιξε τη μοναδικη πορτα κι αντι να βρεθει στον
διαδρομο του οροφου βρεθηκε σ'ενα μεγαλο ομοιο ορθογωνιο δω-
ματιο,γυρισε στο δωματιο απ'οπου ηρθε,δεν ειχε αλλαξει τιποτα,
το ιδιο κλειστο δωματιο,
ξαναβγηκε στο δωματιο,που ηταν αντι του διαδρομου,στο βαθος
του στον απεναντι τοιχο ,ακριβως στην μεση του,ηταν μια πορτα,
προχωρησε στο χωρο εφτασε εκει και την ανοιξε βρεθηκε παλι
σ'ενα πανομοιοτατο μεγαλο ορθογωνιο δωματιο,με τη διαφορα
τωρα η πορτα εξοδου δεν ηταν απεναντι,αλλα στον δεξιο τοιχο
ακριβως στη μεση του,πηγε εκει κι ανοιξε την πορτα,παλι βρε-
θηκε σε ιδιο μεγαλο ορθογωνιο δωματιο ,η πορτα ηταν παλι στον
δεξιο τοιχο,
συνεχεια εμπενε σε παρομοια μεγαλα ορθογωνια δωματια,με την
πορτα εξοδου ποτε ακριβως απεναντι,ποτε αριστερα και ποτε δεξια,
περιπλανηθηκε πολυ ωρα,μαλλον πολλες ωρες,του φανηκε η περι-
πλανηση του να εχει διαρκεσει,απειρο χρονο,
παντα εμπενε σε ιδια δωματια,
καποιες φορες,αραια στην αρχη ,ολο και πιο συχνα τωρα,μπενει
και σε δωματια που δεν εχουν ανοιγμα και σε καποια απ'αυτα βρι-
σκει στη μεση ενα  τραπεζι κι εκει να καθεται μια κοπελλα να
δουλευει,ποτε οι κοπελλες,αυτο το παρατηρησε καλα,δεν ηταν η
μια ιδια με την αλλη,και φυσικα δεν ξαναδε την πρωτη κοπελλα,
που ειχε δει,
καμια κουβεντα δεν αλλαζε μαζι τους,και γυριζε πισω,και παντα
ευρισκε το δωματιο να εχει σε διαφορετικο τοιχο απο πριν την
πορτα,
ισως,σκεφθηκε,αυτοι οι ανθρωποι καπου τον περιμενουν,σε κα-
ποιο απο τα απειρα δωματια να τους συναντησει στο ραντεβου,
ισως,κι αυτο ειναι πολυ πιθανον,να διασκεδαζουν  μαζι του,να
περιπλανιεται ασκοπα,ισως κι αυτοι συνεχεια να κινουνται,κι αν
καποτε συναντηθουν να ειναι στη τυχη,ισως να ειναι στο διπλανο
δωματιο,και μολις αυτος μπαινει εκεινοι να βγαινουν,η' οταν αυ-
τος εξερχεται απο ενα δωματιο αυτοι να εισερχονται σ'εκεινο,
ετσι εξηγουνται οι φωνες και το κλεισιμο πορτας που ακουει πότε
ακριβως μπροστα του και ποτε ακριβως πισω του,
αλλες φορες ακουει θορυβο μακρια,υποκοφα,να αδυνατιζει σαν να
απομακρυνεται η πηγη,που τον παραγει,
κι αλλοτε να δυναμωνει σαν  να πλησιαζει η πηγη που τον παραγει,
πολλες φορες ετρεξε ν'ανοιξει γρηγορα την πορτα μπροστα του για
να τους αιφνιδιασει,αλλα δεν ειδε τιποτα,
το ιδιο γρηγορα ανοιξε και την πορτα,που μολις εκλεισε πισω του,
ομως τιποτα δεν ειδε,
ισως,ολα αυτα να τα φαντασθηκε,πως συνεβαιναν ετσι,και τιποτα
να μην ευσταθουσε,αλλη,πολυ διαφορετικη να ηταν η καταστα-
ση,
το μυαλο του ,στη μεγαλη αυτη περιπλανηση,και απο αποψη χωρου
και χρονου, δημιουργουσε διαφορες υποθεσεις,για τις οποιες  σπατα-
λουσε πολυ χρονο να τις συλλαβει και να επαληθευσει μετα,χωρις να
τα καταφερνει,
πολλες απ'αυτες τις υποθεσεις ηταν πολυ ευφανταστες για να πραγμα-
τοποιηθουν,
τον τελευταιο καιρο,που τον φαινεται  χωρις αμφιβολια μεγαλο χρονι-
κο διαστημα,το ρολοι του ειναι σταματημενο και δεν μπορει να υπολο-
γισει τον χρονο,βρισκει μεσα στα δωματια ακριβως στη μεση τους
καποια χαρτια,
στην αρχη ηταν αγραφα,μετα ειχαν ενα-ενα τα εικοσιτεσσερα γραμματα
του αλφαβητου,και μαλιστα με τη σειρα,αυτη η συμπτωση του φανηκε
πολυ περιεργη,α,β,γ,...,ω,μετα βρηκε σημεια της γραφης, τονους ,οξεια, περισπωμενη,δασεια,ψιλη,ερωτηματικο;,θαυμαστικο!,ανω-κατω τελεια:
τελεια,κλπ,
ευρισκε και συλλαβες,ρο,λα,κα,...κλπ,και λεξεις,σημερα,σεληνη,δρομος,
...
και μετα φρασεις:το αυτοκινητο ξεκινησε με μεγαλη ταχυτητα,η λεμονια
ανθισε,...
αργοτερα βρηκε διαφορα κειμενα,
σ'ενα δωματιο βρηκε τον Αμλετ του  Σαιξπηρ,αγγλικη εκδοση του 2011 ,
σ'ενα αλλο τη Ρητορικη του,Αριστοτελη,εκδοση Βενετιας του 1498,το
Αλεφ του Μπορχες γαλλικη εκδοση του 1954 ,τα Στοιχεια του Ευκλειδη
γερμανικη εκδοση του 1788,τη Δικη και τον Πυργο του Καφκα σε ελλη-
νικη εκδοση του 1995,την ιαπωνικη εκδοση του 1923 του Δον Κιχωτη,
και αλλα πολλα λογοτεχνικα και επιστημονικα βιβλια,
και συνεχεια βρισκει,βιβλια,εφημεριδες,περιοδικα,μεχρι αφισες, εισιτη-
ρια λεωφορειων,και πολλα αλλα,
περιμενει να βρει οτιδηποτε εχει γραφτει,κι ακομα,αυτο το πιστευει,
να βρει ενα κειμενο που να γραφει τι θελουν αυτοι οι ανθρωποι απ'αυ-
τον,
φοβαται μονον,κι αυτο ειναι μεσα στις πιθανοτητες,μπορει να συμβει
ολα αυτα να παψουν,να μην βρισκει κειμενα,
και συνεχιζει να  εισερχεται και να εξερχεται απο δωματια,η' ακομα
κι αυτο να παυσει,και η' να μεινει κλεισμενος αιωνια σ'ενα δωματιο,
η'να βρεθει στον διαδρομο του οροφου κι απο εκει στο σπιτι του ,στη
μητερα του,στη φιλη του,στη δουλεια του,και τιποτα πια να μην θυμα-
ται,
η' παλι ολα να ξαναρχισουν,με ολο και πιο απομακρυσμενες επισ-
τροφες,μεχρι να μεινει κλεισμενος για παντα στην περιπλανηση
του,
ποιος ξερει τι θα συμβει;ολα τα περιμενει,και πολλα αλλα που δεν
τα φανταζεται,
σημερα στο δωματιο,που μπηκε βρηκε αυτο το κειμενο:
γυριζοντας σπιτι απο τη δουλεια μετα το μεσημερι η μητερα
του του ειπε,πως το πρωι στις 10 ηρθαν τρεις κυριοι και τον
ζητουσαν,καθισαν μια ωρα και τον περιμεναν,τους ρωτησε
τι τον ηθελαν ,αλλα δεν της ειπαν,εφυγαν κι ειπαν πως θα τον
παρουν τηλεφωνο,της ειπε να τους περιγραψει,...
...
η' παλι ολα να ξαναρχισουν,με ολο και πιο απομακρυσμενες επισ-
τροφες,μεχρι να μεινει κλεισμενος για παντα στην περιπλανηση
του,
ποιος ξερει τι θα συμβει;ολα τα περιμενει,και πολλα αλλα που δεν
τα φανταζεται,
σημερα στο δωματιο,που μπηκε βρηκε αυτο το κειμενο:
γυριζοντας σπιτι απο τη δουλεια μετα το μεσημερι η μητερα
του του ειπε,πως το πρωι στις 10 ηρθαν τρεις κυριοι και τον
ζητουσαν,καθισαν μια ωρα και τον περιμεναν,τους ρωτησε
τι τον ηθελαν ,αλλα δεν της ειπαν,εφυγαν κι ειπαν πως θα τον
παρουν τηλεφωνο,της ειπε να τους περιγραψει,...
...
η' παλι ολα να ξαναρχισουν,με ολο και πιο απομακρυσμενες επισ-
τροφες,μεχρι να μεινει κλεισμενος για παντα στην περιπλανηση
του,
ποιος ξερει τι θα συμβει;ολα τα περιμενει,και πολλα αλλα που δεν
τα φανταζεται,
σημερα στο δωματιο,που μπηκε βρηκε αυτο το κειμενο:
γυριζοντας σπιτι απο τη δουλεια μετα το μεσημερι η μητερα
του του ειπε,πως το πρωι στις 10 ηρθαν τρεις κυριοι και τον
ζητουσαν,καθισαν μια ωρα και τον περιμεναν,τους ρωτησε
τι τον ηθελαν ,αλλα δεν της ειπαν,εφυγαν κι ειπαν πως θα τον
παρουν τηλεφωνο,της ειπε να τους περιγραψει,...
.
.
ΟΙ ΛΑΒΥΡΙΝΘΟΙ ΜΟΥ-MY LABYRINTHS-LDedicated to J.L.Borges.-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης-μερος 2
Η ΡΟΔΩΠΙ Η ΒΕΡΕΝΙΚΗ ΚΙ Ο ΛΑΒΥΡΙΝΘΟΣ ΤΟΥ ΣΠΙΤΙΟΥ-χ.ν.κουβελης
.
η Βερενικη ηταν 17 χρονων οταν γνωρισε την Ροδωπι,
σ'εκεινο το περιφημο διοροφο σπιτι με τους βαμενους
με ωχρα τοιχους,εταιρα ηταν η Ροδωπι,22 χρονων,και μα-
λιστα η πιο ομορφη απ'ολες τις αλλες κοπελες κι η πιο μορ-
φωμενη,ειχε τριανταφυλλενιο χρωμα το κορμι της,ροδινο,
μαυρα μακρια μαλλια και μαυρα μεγαλα ματια,λεπτη και
ψηλη, την προτιμουσαν ολοι οι αντρες στην Ναυκρατι,ειχαν
πολλους πελατες κι απο την Μεμφιδα,απο την Βουβαστη,
απο την Ηλιουπολη,απο την Κροκοδειλουπολη,απο τις Θηβες,
κι απ'ολους τους οικισμους στις δυο οχθες του Νειλου,
συχνα με τις κοπελες πηγαιναν να κολυμπησουν στα νερα
του Νειλου και στη λιμνη Μοιρις,προσεχανε πολυ τα νερα
εκει που λουζονταν,γιατι υπηρχαν πολλοι κροκοδειλοι μεσα ,
παιζανε με το τοπι στην αμμουδια, αρωματιζαν τα κορμια
τους και τ'αλοιφαν με αιθερια λαδια να γυαλιζουν,
εκει στο σπιτι γνωρισε και τον Μυρωνα,ηταν τοτε 20 χρονων
κι εκεινος 25,ερχονταν με τον Χαραξο,τον φιλο της Ροδωπις,
εναν νεαρο εμπορο απο τη Μυτηλινη,
ο Χαραξος ητανε αδερφος της ποιητριας Σαπφως,πολυ γνωστης
σ'ολη την Ελλαδα,αυτη η Σαπφω δεν την χωνευε καθολου την
Ροδωπι,και στα ποιηματα της την εβριζε πολυ σκληρα,πως ξελο-
γιασε τον αδερφος της και του'τρωγε τα λεφτα και θα τον αφηνε
καποια μερα ρεστο,την ειχε βγαλει Δωριχα,αχορταγη για δωρα,
αυτη η κατασταση πολυ την στεναχωρουσε την Ροδωπι,γιατι τον
Χαραξο τον αγαπουσε αληθινα και τον προτιμουσε απ' ολους τους
αλλους,
μια μερα,νυχτα ηταν ,πηγε στη καμαρα της ,επεσε στην αγκαλια της
κι εκλαιγε μ'αναφυλητα,''τι της εκανα και τοσο με μισει'',
πολυ δυσκολα την παρηγορησε,να αδιαφορισει,δεν την ειχε
καμια αναγκη,
τοτε εβγαλε απ'τη τσεπη της ενα γραμμα που της ειχε στειλει η
Σαπφω,''διαβασε,να δεις τι γραφει,ειναι αδικο'',
το πηρε και διαβασε:
Δωριχα,πουτανα,που'φαγες τ' αδερφου μου τα λεφτα
κι αυτος ο ανοητος και βλακας σε λατρευει σαν θεα
''αστην να γραφει και να λεει,θα της περασει,θελει δεν θελει'',
της ειπε,
της εστρωσε να κοιμηθει εκει μαζι της,κοιμηθηκε ως το πρωι,
ησυχασε,
με τον Μυρωνα παντρευτηκαν σε τρεις μηνες και την πηρε μαζι
του στην Αρσινοη, στην Κροκοδειλουπολη,εκει ειχε τις εμπορι-
κες του επιχειρησεις,εμπορευονταν αρωματα, αιθερια λαδια και
πολυτιμους λιθους,πολυ μεγαλη περιουσια ειχε,
εμειναν σ'ενα πολυτελες διαμερισμα στον μεγαλο λαβυρινθο της
πολης,ο λαβυρινθος αυτος ειχε πολλες στοες,τρεις χιλιαδες διαμε-
ρισματα,χιλιαπεντακοσια υπογεια και χιλιαπεντακοσια ανωγεια,οι
γονεις του Μυρωνα με τ'αλλα αδερφια του εμεναν εξω απ'τη πολη
σ'ενα εξοχικο σπτι κοντα στις οχθες του Νειλου ,σ'ενα καταπρασι-
νο λιβαδι με πολλα δεντρα ,λουλουδια και πολλα νερα,με τεχνητους
πιδακες,
συχνα τους επισκεπτονταν,ετρωγαν ολοι μαζι εξω στην πρασιναδα
και κοιμοντουσαν ενα-δυο βραδυα,
πολυ γρηγορα κινησε εγκυος και γεννησε ενα χαριτωμενο κοριτσακι,
το βαφτισαν Αρσινοη,
αυτα τα δυο χρονια,που περασαν,δεν ειχε κανενα νεο απο τη φιλε-
ναδα της την Ροδωπι,ουτε ενα γραμμα,αν και με τον Μυρωνα μαζι,
αλλα και μονη της πηγαινε στη Ναυκρατι για ψωνια,ομως για ευνοη-
τους λογους δεν περνουσε απ'το σπιτι να δει τη Ροδωπι και τις
αλλες κοπελες,ειχε αλλαξει κοινωνικη ταξη,δεν ηταν πρεπον να επι-
σκεπτεται τετοια κοκοφημα μερη και να συναναστρεφεται τετοιου
ειδους ανθρωπους,
μια μερα εστειλε την υπηρετρια εξω να της αγορασει ενα απο τα πε#
ριοδικα ποικιλης υλης που επαιρνε συχνα καθε βδομαδα και διαβα-
ζε για να διασκεδασει τη πληξη ,που ενιωθε κλεισμενη  μεσα στον λα-
βυρινθο,
η υπηρετρια της εφερε το περιοδικο,το πηρε στα χερια της και καθισε
στο σαλονι στον καναπε να το ξεφυλλισει,με εκπληξη και χαρα ειδε
στο εξωφυλλο,τη φωτογραφια της Ροδωπις,και διαβασε τον τιτλο,
''Το σανδαλι της Ωραιας Εταιρας Ροδωπις'',
πραγματικα ηταν πολυ ομορφη,τα μαλλια της πιασμενα ψηλα,με
χρυσο στεμμα,χρυσα  σκουλαρικια με πετραδια,και τρεις σειρες κορα-
λια στο λαιμο της,τα χειλια της κοκκινα,τα ματια μεγαλα,ομορφα,σε
κοιτουσαν κατευθειαν στα ματια,ροδινο το χρωμα του προσωπου,
μια θεα,
ανοιξε το περιοδικο,διαβασε τη εγραφε για την ΡοδωπΙ:
μια μερα που κολυμπουσε κι οι υπηρτριες της φυλαγαν τα ρουχα
της στην ακτη,ενας αητος με μεγαλες φτερουγες χυμηξε απ'τα ου-
ρανια ξαφνικα και πριν προλαβουν ν'αντιδρασουν τα κοριτσια ,
που πολυ τρομαξαν απ'τον αητο και κρυφτηκαν στα καλαμια,αρ-
παξε  το'να απ'τα σανταλια της,και σηκωθηκε με μεγαλο θορυβο
στον ουρανο ,πεταξε και χαθηκε,
κι εφτασε στη Μεμφιδα πανω απ'την αυλη,που δικαζε ο βασιλιας
κι αφησε το σανδαλι να πεσει μπροστα στα ποδια του,εκεινος εσκυ-
ψε και το σηκωσε,και θαυμασε τοσο πολυ την ομορφια του,την πο-
λυ λεπτοτητα του,που αμεσως φωναξε  τους ανθρωπους του να ψα-
ξουν μεσα σ'ολη την Αιγυπτο να βρουν τη κορη που της ανοικει αυ-
το το σανδαλι,να μην αφησουν θηλυκο για θηλυκο να μην δοκιμα-
σουν το σανδαλι,αν ταιριαζει στο ποδι,κι οταν βρουν την κοπελα να
την φερουν μπροστα του να την παρει για γυναικα του.
Ετσι εγινε εψαξαν μεσα σ'ολη την Αιγυπτο,δοκιμασαν το σανδαλι
σε πολλες ,κι αυτο ταιριαξε στο λεπτο ποδι της Ροδωπις.
Σαν Παραμυθι.
Εκει τελειωνε το κειμενο,
''Σαν Παραμυθι'',μονολογησε,εκλεισε το περιοδικο και τ'αφησε
πανω στο τραπεζακι μπροστα,''Πραγματικα,Σαν Παραμυθι'',επανε-
λαβε,
εμεινε στον καναπε,εκλεισε τα ματια της,εφερε στη μνημη της ολες
τις ωρες που'χε περασει στο σπιτι στη Νσυκρατι με τη Ροδωπι,και
τις αναπολισε με συγκινηση,
αποκοιμηθηκε για λιγο,
την ξυπνησαν,της εφεραν το παιδι,
μετα απο δυο μερες απ'αυτο το περιστατικο με το περιοδικο,ηταν
λιγο μετα το πρωι η υπηρετρια και της εδωσε ενα σημειωμα,
''Κυρια,ειναι για σας,το εφερε ενα παιδι'',
το ανοιξε και το διαβασε:
''Βερενικη,καλημερα ,ειμαι η Ρποδωπι,ηρθα για λιγες ωρες στη πολη,
αν μπορεις ελα να σε δω,θα ειμαι στο ''Πορτραιτον'',θα χαρω παρα
πολυ να σε δω,πολλα φιλια η Ροδωπις'',
εσπασε η καρδια της απο την χαρα και τη λαχταρα να τη δει,ετοιμα-
σθηκε να βγει,εδωσε οδηγιες στη υπηρετρια για το σπιτι οσο θα λει-
πει,
στο ''Πορτραιτον'' τη βρηκε,αγκαλιαστηκαν ,φιληθηκαν,η Ροδωπι τη
ρωτησε τα δικα της πως  τα περναει,της ειπε,
καλα,δεν εχει παραπονο απο τον αντρα της,την προσεχει,εχει και το
παιδι τωρα,το αγαπαει το λατρευει,αλλα ειναι στιγμες που νιωθει με-
γαλη μελαγχολια,σαν κατι πολυ δυνατο να της λειπει,σαν καποτε να
γνωρισε την ευτυχια και να την εχασε,ειναι στιγμες που νιωθει  μεγα-
λη πληξη,αν δεν ηταν τοσο καλος ο αντρας της ,και δεν ηταν και το
παιδι,θα τα παρατουσε ολα και θα'φευγε,δεν ξερει για που,
αφου τελειωσε ρωτησε τη Ροδωπι για τα δικα της,
εκεινη την κοιταξε στα ματια,ποσο ομορφη ηταν,υστερα εσκυψε το
κεφαλι,και την ακουσε να της λεει,της φανηκε πως ειχε βαθεια λυπη
η φωνη της:
''παει ενας χρονος,που χωρισα με τον Χαραξο,με παρατησε και γυρισε
στην Μυτηληνη,εγινε η θεληση της αδερφης του,κερδισε,τρελλαθηκα
οταν εγινε αυτο,δεν ειχα υπνο,παραλογουσα,εκλαιγα ολη μερα,τιποτα
δεν με παρηγορουσε,ουτε οι πολλοι αντρες που μ'ηθελαν,ουτε η φημη
μου,ουτε η ομορφια μου,σε τι με ωφελησε αφου εχασα εκεινον π'αγα-
πουσα,αρχισα να πινω να τον ξεχασω,αδιαφορουσα για τη δουλεια,πολ-
λους πελατες τους δυσαρεστησα και δεν ξαναπατησαν στο σπιτι,αλλους
τους εδιωξα εγω η ιδια,ημουνα ψυχικο και σωματικο ρακος,πονουσα κι
ουρλιαζα τις νυχτες ,τον ζητουσα ,τον εψαχνα παντου,σκεφτηκα να βα-
λω τερμα στην κακοτυχη ζωη μου,να ησυχασω,να πνιγω στα νερα του
Νειλου,να μου φανε το κορμι οι κροκοδειλοι,να μην μεινει κομματι απο
μενα,τιποτα που να  θυμιζει πως περασα πανω σε τουτη τη γη και σ'αυ-
τον τον ψευτικο κοσμο'',
σταματησε να μιλαει,σιωπη,
μετα σηκωσε το κεφαλι της,την κοιταξε στα ματια,χαμογελασε:
''ο χρονος ειναι'',συνεχισε,'' που τα γιατρευει ολα ,και περνανε τα
βασανα των ανθρωπων και ξεχνιουνται,,σιγα-σιγα συνηλθα,βρηκα
παλι τον εαυτο μου,γεμισε το σπιτι απο αντρες,απ'ολα τα μερη,
και καποιος απο τους θαυμαστες μου,παρα πολυ φανατικος φαινε-
ται,συγγραφεας το επαγγελμα,μυθογραφος σαν τον Αισωπο,τον
θυμασαι το Αισωπο;''
κουνησα το κεφαλι καταφατικα,βεβαια τον θυμομουν τον Αισωπο,
μου'χε αναφερει γι'αυτον,οταν ηταν δουλοι και οι δυο στη Θρακη
στον ιδιο δουλεμπορο κι αυτη την ειχε εξαγορασει στην Αιγυπτο
ο  Χαραξος,ο καημενος ο Αισωπος,μαλιστα,την ειχε ερωτευθει,αλ-
λα ηταν μαυρος και πολυ ασχημος,
''αυτος ο συγγραφεας,μου εστειλε ενα ζωγραφο και με ζωγραφισε,
κι εγραψε,διεδωσε μια ιστορια,πως κολυμπουσα κι ενας αητος αρ-
παξε το σανδαλι μου,το πεταξε στην αυλη του βασιλια,κι εκεινος το-
σο θαμπωθηκε απ'το σανδαλι που'στειλε να ψαξουν σ'ολη την Αιγυ-
πτο να βρουν σε ποια ανηκει,κι αυτη θα παντρευτει.Κι εψαξαν και
βρηκαν τη Ροδωπι'',γελασε,''δηλαδη εμενα''
σταματησε για λιγο,επειτα συνεχισε,η φωνη της ηταν σταθερη:
''Ενα Παραμυθι.Ο συγγραφεας αυτος τοσο πολυ με θαυμαζε που επι-
νοησε ολο αυτο το παραμυθι.Κι ολος κοσμος το πιστεψε.Με επισκε-
φτηκαν δημοσιοφραφοι να με ρωτησουν,μαλιστα ενα περιοδικο με
ειχε και εξωφυλλο,πριν λιγες μερες κυκλοφορισε,με την ιστορια.Κα-
θε μερα αυτο γινονταν.Εγω αρνιομουν να τους δεχτω.Δεν ηθελα
να κουβεντιασω για ψευτιες και παραμυθια.Μου ηταν πολυ ενο-
χλητικο.Δεν βασταξα αλλο,απαγορευσα να με πλησιασουν δημο-
σιογραφοι,η' οποιοδηποτε αλλοι,και ζητησα να δω η ιδια τον συγ-
γραφεα στο σπιτι,
ηρθε,τον ρωτησα επιμονα γιατι το εκανε αυτο,μου ειπε πως τον πλη-
ρωσε ο Αρτεμιδωρος,τον ξερεις, αυτον που εχει φορτηγα και επιβα-
τικα καραβια στο  Νειλο και στη θαλασσα,ηθελε να μου κανει διαφη-
μιση,γνωριζε τον μεγαλο θαυμασμο που ετρεφε ο συγγραφεας για
μενα  και δεν θα'φερνε καμια αντιρρηση στο σχεδιο του,και σκεφτη-
κε αυτον τον τροπο,να με μυθοποιησει,
τον ευχαριστησα κι εφυγε,
αυτος ο Αρτεμιδωρος,θυμασαι,μ'ηθελε απο παλια για γυναικα του,
αλλα εγω τοτε αγαπουσα τον Χαραξο κι αρνιομουν,τον καταλαβα
γιατι εκανε αυτο,
σκεφτηκα πως αξιζε να του δωσω περισσοτερο ενδιαφερον,κι ετσι
αρχισα να κανω πιο  στενη παρεα μαζι του,τον συμπαθησα,μαλι-
στα ,πριν δυο βδομαδες αρραβωνιαστηκαμε και ζουμε μαζι''
χαμογελασε,
η Βερενικη της ευχηθηκε:''Με το καλο'',και τη φιλησε,
''ευχαριστω πολυ'',της αποκριθηκε η Ροδωπι,και τη φιλησε κι'αυτη,
''Οτι επιθυμεις''
Της ειπε να πανε στο σπιτι,να δει το παιδι,και τον Μυρωνα,να μει-
νει και μια βραδια να την φυλοξενησουν,
την ευχαριστησε,''οχι,δεν θα μεινω,σε λιγο θα φυγω,αλλωστε το
ξερεις πως δεν μ'αρεσουν οι λαβυρινθοι και μου χαλενε τη δια-
θεση',ειπε με σοβαρο υφος,κι αμεσως την αγκαλιασε τρυφερα
και της ειπε γελωντας:
''Ελα,ετσι το ειπα για να σε πειραξω.Η ζωη μας ειναι λαβυρινθος
και μεσα εκει ζουμε μαζι μ'αλλους ανθρωπους,και ποιος ο λογος,
οπωσδηποτε,να βγουμε απ'αυτον,αφου σε αλλον λαβυρινθο συνε-
χομενο θα μπουμε αμεσως ,κι ισως πιο μεγαλυτερο και πιο πολυ-
πλοκο.Ολοι και ολα σε συνεχεις λαβυρινθους ειναι,πριν τωρα μετα ,
παντα.Ολα αρχισαν και θα τελειωσουν μεσα σε λαβυρινθο και
παλι μεσα σε λαβυρινθο θα ξαναρχισουν''
Της ζητησε να την συνοδευσει στο σταθμο απ'οπου θα φυγει,εκει-
νη δεχτηκε,οταν αποχαιρετισθηκαν της ειπε:
''Σε περιμενω,οποτε μπορεσεις,να ρθεις στη Ναυκρατι στο σπιτι.
Στον λαβυρινθο του''
Εφυγε
.
.
Η Βιβλιοθηκη του Jorge Francisco Isidoro Luis Borges Acevedo
The Library of  Jorge Francisco Isidoro Luis Borges Acevedo
[Ενα διηγημα του Φανταστικου]-χ.ν.κουβελης
.
.
σε μια τεραστια αιθουσα βιβλιοθηκης εργαζεται ενας
ανθρωπος,το ονομα του ειναι Χορχε Λουις Μπορχες,
Αργεντινος,κατοικος του Μπουενος  Αιρες,περιπου 60
χρονων,τυφλος,καθε μερα ανοιγει τη βιβλιοθηκη στις 8πμ
ακριβως και την κλεινει το απογευμα στις 8 ακριβως,τον
συνοδευει μια γυναικα,γευματιζει σ'ενα ρεστοραν  στην
οδο Αλφονσο Ρεγες στον αριθμο 17 ,στη βιβλιοθηκη υπαρ-
χει μονο ενα βιβλιο,κανενα αλλο,οταν ηταν νεος,και πριν χα-
σει εντελως την οραση του,περιμενοντας να ερθει καποιος
 αναγνωστης στη βιβλιοθηκη για να περναει την ωρα του
επερνε το  μοναδικο βιβλιο και το ξεφυλλιζε με τις ωρες,πολλα
χρονια,ποτε δεν μπηκε ενας επισκεπτης να τον διακοψει,απο την
αρχη το βιβλιο του φανηκε πως ηταν παραξενο,βεβαια τον
προβληματισε που ενα μονο βιβλιο περιειχε αυτη η τεραστια βι-
βλιοθηκη,το θεωρησε καποια ιδιορυθμια,παραξενια,του ιδιοκτη-
τη και δεν του επεφτε λογος,αυτος πληρωνονταν να κανει τη δου-
λεια του,ειτε μ'ενα βιβλιο,ειτε με πολλα,απειρα,ειτε και με κανενα,
μεσα στο βιβλιο εβρισκε μεγαλο αριθμο σελιδων αγραφες,
λευκο χαρτι,μαλιστα  υποθεσε πως ηταν απειρες,ενω το βιβλιο
ειχε συγκεκριμενο μεγεθος και συγκεκριμενο βαρος για να περιε-
χει απειρες αγραφες σελιδες μαζι με τις γραμμενες,ακομα εβρι-
σκε σελιδες με καταλογραφημενες λεξεις,π.χ ν'αρχιζουν απο
το γραμμα α,σ'ολες τις γλωσσες,και για μια λεξη σε ποια εργα
υπαρχειν,σε ποιες προτασεις των εργων,σε ποιους συγγραφεις,
σε ποιες  εκδοσεις,και για ολες τις λεξεις η ιδια λεπτομερεστατη
αναφορα,επισης εβρισκε στις σελιδες του τα εργα του Σεξπιρ,σε
πολλες εκδοσεις,τα εργα του Θερβαντες,του Αριστοτελη,του Αβερ-
ροη,του Τζοις,του Προυστ,του Εκο,του Μπεκετ,του Τολστοι,του
Αδολφο Μπιοι Κασαρες,του Πλωτινου,του Παουντ,δεν υπηρχε ερ-
γο,λογοτεχνικο,η'οποιοδηποτε αλλο να μην υπηρχε στις σελιδες
του,μαθηματικο,τα Στοιχεια του Ευκλειδη,του Διοφαντου,του Καν-
τορ,του Ταρσκι,ολα,εργα Φιλοσοφιας,του Νιτσε,του Χαιντεγκερ,
του Καντ,του Σοπενχαουερ,του Βιτγκενσταιν,ολα,ολες οι εκδοσεις
τους,σ'ολες τις γλωσσες,οσο περνουσαν τα χρονια εβρισκε συνε-
χεια,κι οπως κανενας αναγνωστης δεν επισκεφτονταν τη βιβλιο-
θηκη,ειχε χρονο,απειρο χρονο ,σκεφτηκε ειρωνικα,να ασχολειται
με το βιβλιο,εκει μεσα βρηκε εφημεριδες,απ'ολο τον κοσμο,πα-
λιες και νεες,περιοδικα,φυλλαδες,πολλα,τα τελευταια πεντε χρο-
νια,γυριζοντας σελιδα εβρισκε τη σελιδα απο αλλο εργο,απο τον
Ομηρο  η επομενη σελιδα ηταν στους Ταιμς της Νεας Υορκης,
29 Μαρτιου 1954,επισης αλλαζε και η αριθμηση των σελιδων,απο
τη σελιδα με αριθμο 45 ,γυριζε στη σελιδα με αριθμο 297,ηταν δυ-
σκολο να ξαναβρει την  ιδια σελιδα,και πολυ δυσκολοτερο να βρει
το ιδιο εργο,στη τυχη μονο το εβρισκε,αν το εβρισκε ποτε,τα τε-
λευταια δυο χρονια η οραση του αρχισε να ελαττωνεται σοβαρα,
φοβονταν πως γρηγορα και τον επιασε μια αγωνια να προλαβει να
δει οσα περισσοτερα γινεται απ'το βιβλιο,ζητησε απο τη διευθυν-
ση της βιβλιοθηκης να μενει στη βιβλιοθηκη  και μετα το κλεισιμο
της,του δωσανε αδεια,εμενε ως αργα τη νυχτα,στην αρχη γυριζε στο
σπιτι να κοιμηθει,μετα επαυσε να γυριζει στο σπιτι,κοιμονταν στη
βιβλιοθηκη,πολυ λιγη ωρα πριν πιασει δουλεια,η'και- δεν κοιμονταν
καθολου,συντομευσε και τον χρονο  που γευματιζε,σταματησε ολες
τις κοινωνικες του επαφες για να εχει περισσοτερο χρονο στη διαθε-
ση του γτα το βιβλιο,μια μερα,Κυριακη ηταν,μολις ειχε τελειωσει τη
δουλεια κι ειχε κλεισει τη βιβλιοθηκη,ανοιξε το βιβλιο κι ευρισκε τα
εργα ενος μονο συγγραφεα,και τις αλλες μερες το ιδιο,η'ενα μονο εργο
του,η' απο ενα μονο ειδος,λογοτεχνια,ποιηση,επιστημη,αστυνομικα,
δοκιμια,εφημεριδες,για πολλες μερες,
μια νυχτα,θυμαται λιγο πριν ξημερωσει, αρχισε να βρισκει τα εργα
ενος συγγραφεα που ειχε το ιδιο ονομα μ'αυτον.Χορχε Λουις Μπορχες,
Αργεντινος,γεννημενος στο Μπουενος Αιρες στις 24 Αυγουστου το 1899,
γιος του Χορχε Γκιγερμο Μπορχες Ασλαμ δικηγορου και δασκαλου ψυχο-
λογιας εν μερει Ισπανος,Πορτογαλος,Βρετανος,και της Λεονορ Ασεβεδο
Σουαρες, με καταγωγη απο την Ουραγουαη,την Πορτογαλια και την Ισπα-
νια,ζουσαν στη συνοικια Παλερμο,στο σπιτι μιλουσαν ισπανικα και αγ-
γλικα,ο μικρος Χορχε Λουις στα δωδεκα του διαβαζε Σεξπιρ στα αγγλικα,
στο σπιτι ειχαν μια μεγαλη βιβλιοθηκη,το πληρες ονομα του ηταν Χορχε
Φρανσισκο Ισιδορο Μπορχες Ασεβεδο,Jorge Francisco Isidoro Luis
Borges Acevedo,εμαθε γαλλικα και γερμανικα, το 1937 επιασε δουλεια
σαν βοηθος βιβλιοθηκαριος στη Δημοτικη Βιβλιοθηκη του Μπουενος
Αιρες στο παραρτημα Μιγκελ Κανε,η δουλεια του ηταν να καταλογογρα-
φει μεχρι 100 βιβλια,ο Χορχε Λουις Μπορχες μεσα σε μια ωρα τα τελει-
ωνε και τον υπολοιπο χρονο μεχρι να σχολασει τον περνουσε στο υπο-
γειο της Βιβλιοθηκες γραφοντας αρθρα και διηγηματα,
μεσα στις σελιδες του βιβλιου βρηκε ολες τις μερες και τις νυχτες
που επακολουθησαν  ολα τα εργα του,τη Βιβλιοθηκη της Βαβελ,
El libro de los seres imaginarios (Το Βιβλίο των Φανταστικών
Όντων, 1967, μαζί με τη Μαργαρίτα Γκερρέρο),
El informe de Brodie (Η Έκθεση του Μπρόντι, 1970), El libro
de arena (Το Βιβλίο της Άμμου, 1975). Siete noches (Εφτά Νύχτες) ,
 Nueve ensayos dantescos (Εννιά δαντικά δοκίμια).την Ιστορια
του Ταγκο.Historia universal de la infamia (Παγκόσμια Ιστορία
της Ατιμίας).,Φιουνες ο μνημων,το Αλεφ,,Golem,ο Νοτος,
El jardín de senderos que se bifurcan (Ο Κήπος με τα Μονοπάτια
που Διακλαδώνονται)1941.Χουαν Μουρανια,Εβαριστο Καριεγο,
Η νυχτα των Δωρων,Ο Νεκρος,Ficciones (Μυθοπλασίες, 1944,
El Aleph (Το Άλεφ, 1949),Pierre Menard, Author of The Quixote
Ficciones, Labyrinths,Tlön, Uqbar, Orbis Tertius,
A New Refutation of Time[63] ,
The Circular Ruins,The Secret Miracle,
The Two Kings and the Two Labyrinths,The House of Asterion,
The Immortal,The Garden of Forking Paths,The Library of Babel,
Funes, the Memorious,Η ζωή του Ταδέο Ισίδορο Κρους,
Ο νεκρός,Αβελίνο Αρεδόντο,Ο Στρατηγός Κιρόγα οδεύει προς
τον θάνατο με άμαξα,Emma Zunz,το ποίημα "Μια σελίδα στη
μνήμη του Συνταγματάρχη Σουάρες, νικητή στο Χουνίν''
γραμμενο για τον προπαπου του,τις συνεργασιες με το περιοδικο
Sur της Βικτορια Οκαμπο απο το 1931,τα κυκλικα ερειπια,
Τλον Ουκμπαρ Ορμπις Τερτιους,Νεα διαψευση του Χρονου,
,διηγηματα,ποιηση,δοκιμια,σεναρια,το απειρο,οι καθρεφτες,
οι λαβυρινθοι,οι διαφορες πραγματικοτητες,οι ταυτοτητες,η
θεολογια,τα μαθηματικα,η λογοτεχνια,η παραποιηση της πραγμα'
τικοτητας,η απατη,οι γκαουτσος,οι μιλονγκες,οι ντετεκτιβς,
τα εργα που εγραψε μαζι με τον Αδολφο Μπιοι Κασαρες,με
διαφορα ψευδωνυμα,οπως Μπουστος Ντομεκ,H. Bustos Domecq,
Έξι προβλήματα για τον Δον Ισίδρο Παρόδι,που το εγραψε
με τον Αδόλφο Μπιόι Κασάρες
Martín Fierro,Death and the Compass,History of the Tango,
Inscriptions on Horse Wagons,Juan Muraña,Night of the Gifts,
The Argentine Writer and Tradition,Almafuerte,Evaristo Carriego,
Celebration of The Monster,Hurry, Hurry,he Mountebank,
Pedro Salvadores,τα συγραμματα με τα οποια ασχοληθηκε ,
αργεντίνικα, ισπανικά, βορειοαμερικανικά, αγγλικά, γαλλικά,
γερμανικά, ιταλικά και βορειοευρωπαϊκά/ισλανδικά ,
Μεσης και Απω Ανατολης,τις μεταφρασεις που εκανε στους
 Όσκαρ Ουάιλντ, Έντγκαρ Άλαν Πόε, Φραντς Κάφκα,
Έρμαν Έσσε, Ράντγιαρντ Κίπλινγκ, Χέρμαν Μέλβιλ,
Αντρέ Ζιντ, Γουίλιαμ Φόκνερ, Γουόλτ Γουίτμαν,
Βιρτζίνια Γουλφ,Τόμας Μπράουν και Γ. Κ. Τσέτσερτον,
τα βιβλια που γραφτηκαν για το εργο του,σ'ολο τον κο-
σμο,
Jorge Luis Borges (Bloom's BioCritiques) / Bloom, Harold.,
2004 Jorge Luis Borges as writer and social critic / Racz,
Gregary Joseph., 2003 The lesson of the master: on Borges
and his work / Di Giovanni, Norman Thomas., 2003 Borges,
 the passion of an endless quotation / Block de Behar, Lisa.,
2003 Jorge Luis Borges (Bloom's Major Short Story
Writers) / Bloom, Harold., 2002 Invisible work: Borges
and translation / Kristal, Efraín., 2002-Borges and his
fiction: a guide to his mind and art / Bell-Villada, Gene.,
1999 Jorge Luis Borges: thought and knowledge in the
XXth century / Toro, Alfonso de., 1999 The secret of
Borges: a psychoanalytic inquiry into his work /
Woscoboinik, Julio., 1998 Borges and Europe revisited /
Fishburn, Evelyn., 1998 Nightglow: Borges' poetics of
blindness / Yudin, Florence., 1997 The Borges tradition /
Di Giovanni, Norman Thomas., 1995 Signs of Borges /
Molloy, Sylvia., 1994-Cervantes and the modernists: the
question of influence / Williamson, Edwin., 1994 Out of
context: historical reference and the representation of reality
in Borges / Balderston, Daniel., 1993 Jorge Luis Borges:
a writer on the edge / Sarlo, Beatriz., 1993 Borges' Narra-
tive Strategy / Shaw, Donald L., 1992 Borges revisited /
Stabb, Martin S., 1991 The contemporary praxis of the
fantastic: Borges and Cortázar / Rodríguez-Luis, Julio.,
1991-Borges and his successors: the Borgesian impact
on literature and the arts / Aizenberg, Edna., 1990 Jorge
Luis Borges: a study of the short fiction / Lindstrom, Naomi
., 1990 Borges and the Kabbalah: and other essays on his
fiction and poetry / Alazraki, Jaime., 1988 The meaning
of experience in the prose of Jorge Luis Borges / Agheana,
Ion Tudro., 1988 Critical essays on Jorge Luis Borges /
Alazraki, Jaime., 1987 Jorge Luis Borges (Modern Criti-
cal Views) / Bloom, Harold., 1986-Jorge Luis Borges,
life, work, and criticism / Yates, Donald A., 1985 -The
prose of Jorge Luis Borges: existentialism and the
dynamics of surprise / Agheana, Ion Tudro., 1984 -The
aleph weaver: biblical, kabbalistic and Judaic elements
in Borges / Aizenberg, Edna., 1984 -Borges and his -fiction:-
a guide to his mind and art / Bell-Villada, Gene H., 1981-
Jorge Luis Borges / McMurray, George R., 1980-
Paper tigers: the ideal fictions of Jorge Luis Borges /
 Sturrock, John., 1977 -The Cardinal points of Borges /
Dunham, Lowell., 1971-El informe de Brodie (Η αναφορά
του Μπρόντι κ.α. 1970, ) ― ελλην. μετάφρ. Νταβέλη &
Τσαμαδού, "ΕΞΑΝΤΑΣ"-Ficciones (Μυθοπλασίες, 1944)
 ― ΥΨΙΛΟΝ 1990(Περιέχει τις συλλογές Ο κηπος με τα
διακλαδωτά μονοπάτια και Τεχνάσματα) -El Aleph (Το
Άλεφ, 1949) ― ΥΨΙΛΟΝ 1991 -διάφορα πεζά ― ελλην.
μετάφρ. Κ.Γουϊλσον, "ΕΡΜΗΣ"-La Violence de Jorge
Luis Borges ou L'Epreuve du photomontage / Christian
NICAISE, Rouen, Ed. L'Instant perpétuel, 1995 -La
Bibliothèque totale de Jorge Luis Borges / Christian
NICAISE, Rouen, Ed. L'Instant perpétuel, 1990
Other books such as The Unimaginable Mathematics
of Borges' Library of Babel by William Goldbloom
Bloch (2008) and Unthinking Thinking: Jorge Luis
Borges, Mathematics, and the New Physics by Floyd
Merrell (1991) also explore this relationship.
το 1955 διοριστηκε επικεφαλης της Εθνικης Βιβλιοθηκης,
τυφλωθηκε,το 1973 με το Περον στην εξουσια παραιτη-
8θηκε απο τη θεση του,λιγο πριν πεθανει στη Γενευη της
Ελβετιας στις 14 Ιουνιου 1986 παντρευτηκε τη Μαρια
Κοδαμα,με καταγωγη απο την Αργεντινη,την Ιαπωνια και
την Γερμανια,,ποτε δεν εμαθε το συστημα γραφης Μπραιγ,
ζουσε με τη μητερα του, που τον βοηθουσε μεχρι που πεθανε
στα 99 το 1975,στην Αργεντινη μετα την ανεαρτησιαζ
ήρθαν πολλοί μετανάστες από Ιταλία, Ισπανία, Γαλλία,
Γερμανία, Ρωσία, Συρία και Λίβανο (τότε μέρη της
Οθωμανικής Αυτοκρατορίας), Ηνωμένο Βασίλειο,
Αυστρο-Ουγγαρία, Πορτογαλία, Πολωνία, Ελβετία,
Γιουγκοσλαβία, Βόρεια Αμερική, Βέλγιο, Δανία, Ολλανδία,
Σουηδία και Κίνα, με τους Ιταλους και τους Ισπανους
να υπερτερουν
.
η κατασταση των ματιων του ειχε παρα πολυ επιδεινωθει,
ηταν τυφλος,δυσκολα μπορουσε να ανταπεξελεθει στα
καθηκοντα του,και η υγεια του δεν ηταν καλη,τα ξε-
νυχτια,ο εγκλεισμος,η ελλειπης διατροφη,η υπερενταση,
ειχαν εξαντλησει το σωμα του,η διευθυνση της βιβλιοθη-
κης αποφασισε να τον συνταξιοδοτησει,χωρις αντιδραση
υπακουσε και δεχτηκε την αποφαση,
τη μερα που ηταν η τελευταια του στη βιβλιοθηκη,ζητησε
να του φερουν το βιβλιο,του το εφεραν,το αγγιξε με τα χερια
του και το ανοιξε σε διαφορες σελιδες,ζητησε ενα στυλο να
γραψει,του εδωσαν,
εγραψε στη σελιδα:
 -ο Θεός μου έδωσε ταυτόχρονα τα βιβλία και τη νύχτα-
και το εκλεισε,
τους εδωσε το βιβλιο,
τους ρωτησε αν εχουν βρει αντικαταστατη του,του απαντησαν
πως δεν θα χρειαστει,γιατι η βιβλιοθηκη θα κλεισει,ηταν κατα-
σκευασμενη μοναχα γι¨αυτον,για κανεναν αλλον και δεν εχει
πια κανεναν λογο υπαρξης,
''και το βιβλιο;'',τους ρωτησε
κι αυτο,ηταν γραμμενο μοναχα γι'αυτον,του απαντησαν,
ουτε κι αυτο χωρις αυτον εχει λογο υπαρξης,
ειχε περασει η ωρα,τους ευχαριστησε και με τη βοηθεια
της γυναικας γυρισε σπιτι του
.
.
ΟΙ ΔΥΟ ΛΑΒΥΡΙΝΘΟΙ-χ.ν.κουβελης
.
καποτε ενας βασιλιας απο μια μακρυνη χωρα προσκαλεσε στο
βασιλειο του εναν αλλο βασιλια απο μια μακρυνη χωρα,την τε-
λευταια μερα ηθελε να του δειξει ενα μεγαλο οικοδομημα που
ειχε χτισει,το καυχημα του,κι αυτος θα ηταν ο πρωτος επισημος
ανθρωπος που θα εμπενε μεσα,τον οδηγησαν  στο εσωτερικο
του οικοδομηματος ,πραγματικα ηταν εντυπωσιακο,αιθουσες
περιτεχνες,θαυμαστες διακοσμησεις,αγαλματα,γλυπτα ,αριστουρ-
γηματα ,τοιχογραφιες οπου υπηρχαν  αναπαραστασεις φανταστι-
κων και μυθικων σκηνων μεγαλης δεξιοτεχνιας,
με καποιο προσχημα τον παρατησαν και παρεσυραν την ακο-
λουθια του.κι ο βασιλιας βρεθηκε κλεισμενος μεσα στο τεραστιο
οικοδομημα,εναν πολυπλοκο λαβυρινθο,παντου σ'ολες τις διευ-
θυνσεις δωματια,ομοιοι διαδρομοι,οριζοντια και καθετα,σε πολλα
επιπεδα,πανω και κατω,και απειρα αδιεξοδα,ενα διχτυ χωρου πλεγ-
μενο πανομοιοτυπα που τον επιασε,δυσκολα να ξεφυγει,
ο βασιλιας πολυ χρονο ταλαιπωρηθηκε χωρις να βρει τη λυση του
λαβυρινθου,την εξοδο του,απελπιστηκε,αισθανθηκε χαμενος,τοτε
καταλαβε το σχεδιο,τη παγιδα,του αλλου βασιλια,να κατασκευασει
αυτη τη μηχανη ιστο της αραχνης να τον συλλαβει,να τον εξαφα-
νισει και να του παρει το βασιλειο,
ο αιχμαλωτισμενος βασιλιας παρακαλεσε τον θεο του να τον βοηθη-
σει ,να βγει απ'τον λαβυρινθο και ο θεος του τον ακουσε,του εδειξε
την εξοδο και βγηκε απ'τον λαβυρινθο,
στον πονηρο βασιλια δεν εδειξε τη δυσαρεσκεια του,κρυφτηκε,αντιθετα
τον ευχαριστησε για τη φιλοξενια του και πως το οικοδομημα του που
επισκεφθηκε  ηταν μεγαλοφυες,και τον προσκαλε να ερθει στο δικο του
βασιλειο να τον φιλοξενησει με τη σειρα του,
μεσα σ'ενα χρονο τον επισκεφθηκε ,την τελευταια μερα του ειπε πως
θελει να του δειξει το πιο εντυπωσιακο μερος του βασιλειο του,τον οδη-
γησαν σ'εκεινο το μερος,σε μια ερημο,μπηκαν βαθια στο εσωτερικο της
κι εκει τον παατησαν κι αυτον και την ακολουθια του,
μεσα στην τεραστια εκεινη εκταση χαθηκαν οι ανθρωποι του,εμεινε μονος ,
περιπλανιονταν χωρις να βρισκει ακρη,απεραντη επιφανεια αμμου παντου,
απολυτα επιπεδη,και σ'οποιοδηποτε  σημειο της  βρισκονταν στο κεντρο
της,σαν να μην μετακινουνταν ,
ομως περπατουσε συνεχεια,αισθανονταν μεγαλη κουραση,ο ηλιος βρισκον-
ταν παντα στο ιδιο σημειο ψηλα στη μεση του ουρανου,ξεραθηκε το κορμι
του,ειχε χασει τον προσανατολισμο, δεν υπηρχαν διευθυνσεις στο χωρο,
νοτια,βορια,ανατολικα,δυτικα,ο χωρος ηταν σε συνεχη περιστροφη,συνε-
χεια προσθετονταν καινουργιος χωρος,ηταν αδυνατο να ξεφυγει απο αυτη
την ανοιχτη φυλακη,και τιποτα δεν δηλωνε το περασμα του χρονου,ουτε
νυχτα ουτε μερα,καμια αλλαγη στο φως,ενα ακινητο σκληρο λευκο φως,
κυριαρχο,
καταλαβε πως αυτος ο επιπεδος λαβυρινθος ηταν η τιμωρια του να προσβα-
λει εναν ξενο φιλοξενουμενο βασιλια  και να θελησει να τον γελοιοποιησει
και  με δολο να του αρπαξει το βασιλειο
.
.
Λεοναρντο Ντα Βιντσι-ζωγραφος
.
τελος Αυγουστου,πολυ ζεστη μερα,περιμενε τη κυρια για να
ποζαρει,απογευμα παντα την ιδια ωρα καθημερινα,λιγο πριν
επαιξε μια φουγκα του Μπαχ στο βιολι,ακουσε το σκυλι να
γαυγιζει φιλικα,ηρθε η κυρια,καθησε στη συνειθισμενη
σταση να ποζαρει,την κοιτουσε οσο δουλευε και προσπα-
θουσε να την καταλαβει,δεν ηταν ευκολο,η γυναικα ηταν
προσεκτικα οχυρωμενη,βεβαια δεν ειχε την επαρση της
εξουσιας,ουτε της υψηλης της ταξης,κατι αλλο ητανε,ισως
η μεταφυσικη της θηλυκοτητας,επρεπενα δωσει μια ερμηνεια
σ'αυτο,να το αποτυπωσει,''ενα χαμογελο'',σκεφτηκε,''ενα
αδιορατο χαμογελο'',η Μονα Λιζα με το αινιγματικο μειδιαμα,
''κι ισως εδω να υπαρξει σχεση με την αιωνιοτητα '',τα αρχε-
τυπα του Πλατωνα
.
.
.ΟΙ ΛΑΒΥΡΙΝΘΟΙ ΤΟΥ ΧΟΡΧΕ ΛΟΥΙΣ ΜΠΟΡΧΕΣ-χ.ν.κουβελης
THE JORGE LUIS BORGES LABYRINTHS -c.n.couvelis

καθε νυχτα ονειρευομαι εναν λαβυρινθο,περιπλανιεμαι στους πετρι-
νους διαδρομους του,και καθε φορα σε καποιο κελι του συναντω εναν
εγκλειστο σαν εμενα στον λαβυρινθο που παντα τον ρωταω που βρι-
σκομαι κι εκεινος παντα μου απαντα με την ιδια λογια:
''ο λαβυρινθος αυτος βρισκεται στο Μπουενος Αιρες και κατασκευα-
στης του ειναι καποιος Χορχε Λουις Μπορχες βιβλιοθηκαριος στην
Εθνικη Βιβλιοθηκη της Αργεντινης στην οδο H. Bustos Domecq αριθμος
17 και μεσα σ'αυτον τον λαβυρινθο εκτος απο εμας του δυο υπαρχουν
και αλλοι πολλοι,τους υπολογιζω εκατομυρια,μην απορεις που δεν εχεις
συναντησει κανεναν απ'αυτους,αυτο ειναι παρα πολυ δυσκολο να συμβει
επειδη ο λαβυρινθος ειναι απειρα εκτεταμενος και ισως καλυπτει ολο το
συμπαν,κυριολεκτικα ολα τα συμπαντα και οπως καταλαβαινεις ειναι απει-
ρα τα στοιχεια του,οι διαδρομοι και τα κελια του,υπαρχουν μεγαλες επι-
φανειες του που ολα εκει ειναι ιδια,σ'αλλες επιφανειες ολα ειναι διαφο-
ρετικα,οι διαστασεις των διαδρομων και των κελιων διαφερουν,υπαρ-
χουν κελια στη κατοψη τετραγωνα,τριγωνα,πενταγωνα,εξαγωνα,εφτα-
γωνα,οχταγωνα,και ουτω καθεξης,κανονικα και μη κανονικα,σε αλλες
βρισκεις μονο ενα σχημα σε αλλες συνδιασμο απο διαφορα σχηματα,
η πιθανοτητα να συναντησεις κατι διαφορετικο απ'αυτο που βρισκε-
σαι ειναι μηδενικη,θα ελεγα ανυπαρκτη,υπαρχουν και περιοχες που κα-
ταλληλα τοποθετημενοι καθρεφτες δημιουργουν εκει το λαβυρινθο ,
εκει αν ποτε φτασεις ,που δεν το πιστευω και μην το ελπιζεις,θα δεις
τον εαυτο σου να πολλαπλασιαζεται σε απειρα ειδωλο,και θα εχεις την
εντυπωση,και δεν ειναι ψευδαισθηση,πως αλλα προηγουνται στο χρο-
νο,εχουν υπαρξει και αλλα επονται,δεν εχουν υπαρξει ακομα,υπαρχει
και χωρος που ειναι απολυτα αδειος,κενος,δεν υπαρχει τιποτα,εκει ισως
δεν θα φτασεις ποτε για να εχεις την εμπειρια του,επισης κομματια
του λαβυρινθου επαναλαμβανονται ,οπως αυτο εδω το μερος που εμεις
βρισκομαστε ακριβως αυτη τη στιγμη,και σε καθε ενα τετοιο πανομοι-
οτυπο μερος εμεις οι δυο παλι συναντιομαστε κι εγω σου λεω τα ιδια
που σου λεω τωρα,και ολοκληρος ο λαβυρινθος επαναλαμβανεται απει-
ρες φορεςς,και παλι η επαναληψη του επαναλαμβανεται ως το απειρο,
οι διαστασεις του ποικιλουν,μπορει ο λαβυρινθος αυτος να ειναι ενα
ελαχιστο ,ενα σημειο,οπως μπορει και να μην υπαρχει,να ειναι ανυπαρ-
κτος,να τον ονειρευεσαι,οπως επισης να τον ονειρευεσαι που τον ονει-
ρευεσαι,και ουτω καθεξης,παρ'ολ'αυτα δεν ειναι ανυπαρκτος,ειναι παν-
του πραγματικος,σε καποιους τοιχους του μπορει να βρεις πανω τους
διαφορα γραμμενα,απο ανουησιες μεχρι σοφα λογια,σε καποιο τοιχο,
που εγω ειδα,καποιος εγραψε,κομπαζοντας,πως εφτασε στο κεντρο
του λαβυρινθου που δεν ειναι τιποτα αλλο απο ενα βιβλιο,φαινεται σαν
ενα κανονικο συνειθισμενο βιβλιο,οταν ομως το ανοιξεις τοτε κατα-
λαβαινεις πως ειναι ενας λαβυρινθος,οι σελιδες του ειναι απειρες,
υπαρχουν σελιδες κενες,απειρες,αλλες με ενα γραμμα μονο,κι αυτες
απειρες,αλλες με μια λεξη ,με δυο,με τρεις,κι αυτες απειρες σελιδες
με την ιδια λεξη η' γραμμα η' κειμενο,σε ολες τις γλωσσες του κοσμου,
ειναι και γλωσσες νεκρες,που πια δεν μιλιουνται και αλλες αγνωστες
που δεν εχουν υπαρξει ακομα κι ισως να μην υπαρξουν ποτε,σε καποιες
σελιδες βρισκεις ολα τα κειμενα που γραφτηκαν,λογοτεχνικα,πολιτικα,
οικονομικα,ολα οσα τελος παντων εχει γραφτει και θα γραφτουν,βρι-
σκεις τα εργα του Αριστοτελη,του Πλατωνα,του Καντ,του Σεκσπιρ,
την Ιλιαδα,την Οδυσσεια,τον Δον Κιχωτη του Θερβαντες,τα απαντα
του Μπορχες,τα Καντος του Εζρα Παουντ,τη Θεια Κωμωδια του Δαντη,
ολα εκει μεσα βρισκονται,οτι εχει γραφτει και θα γραφτει,αρθρα ,με-
λετες,μεταφρασεις σ'ολες τις γλωσσες,ολες οι εφημεριδες,ενας λαβυ-
ρινθος λεξεων,αν ξεφυλλισεις το βιβλιο ποτε δεν ξερεις σε ποια σε σε-
λιδα θα βρεθεις και σε ποιο εργο,π.χ αν εισαι στη σελιδα 120 του Πο-
λεμος και Ειρηνη του Τολστοι γυριζοντας σελιδα μπορει να βρεθεις σε
μια σελιδα απο το Κλεμμενο Γραμμα του Ποε η' σε μια απειρη σειρα
κενων σελιδων,πολλα εγραψε εκεινος ο ανθρωπος στο τοιχο,ανακα-
λυψα πως δεν ειχαν τελειωμο,σ'εκεινο τον σχετικα μικρο χωρο ειχε
χωρεσει ενα τεραστιο κειμενο ,θα ελεγα πως ειναι ενας αλλος λαβυ-
ρινθος,σαν δικτυωτα μονοπατια ειναι το κειμενο του,1 ,2,4,8,16,...και
ουτω καθεξης,σαν αυτος που το'γραψε να'θελε να διακωμωδησει το
λαβυρινθο,να τον χλευασει,η' μπορει να τρελλαθηκε,γραφει,και να τον
πιστεψουμε, πως ειδε το εξωφυλλο του βιβλιου στο κεντρο και γραφει
τον τιτλο του Labyrinth ,το ονομα του συγγραφεα,μονο τα αρχικα του
ονοματος του,J.L.B,το ετος εκδοσης 194i,τη πολη η' τη χωρα Tlön Uqbar
Orbis Tertius,τον εκδοτικο οικο Library of Babel,το περιεργο ειναι πως
κι αυτος που εγραψε στο τοιχο υπογραφει με τα ιδια αρχικα J.L.B,και αφου
ο λαβυρινθος επαναλαμβανεται απειρα ,τοτε,σκεψου,υπαρχει απειρες
φορες το κεντρο του μ'εκεινο το βιβλιο,οπως κι εκεινος ο τοιχος,που εγω
διαβασα αυτα,και που απειρες φορες διαβαζω το απειρο κειμενο του,
βεβαια καποιος θα ρωτησει,σ'αυτη την τεραστια κατασκευη υπαρχει
εξοδος; εγω λεω πως οπωσδηποτε υπαρχει,αφου υπαρχει εισοδος,εξ
ορισμου καθε γνησιος λαβυρινθος εχει εισοδο-κεντρο-εξοδο,μια εξοδος
του ειναι να ξυπνησεις,και τοτε ξαναβρισκεσαι στο κρεβατι σου,
στο δωματιο σου,στο σπιτι σου,στη συνοικια σου, στη πολη σου,στην
επαρχια σου,στη χωρα σου,ετσι δεν ειναι:βρισκεσαι στη συνειθισμε-
νη πραγματικοτητα,ομως ,σου λεω να ξερεις κατι,πως ολο και πιο
δυσκολα θα βρισκεις καθε φορα την εξοδο,δηλαδη θα ξυπνας,καπο-
τε δεν θα βρεις την εξοδο,δεν θα ξυπνησεις,και θα περιπλανιεσαι στον
λαβυρινθο αιωνια,εγω,να σου εκμυστερευθω κατι ειμαι υπαλληλος
στον λαβυρινθο και η εργασια μου ειναι μια και μοναδικη να με συ-
ναντας η' να σε συναντω σ'αυτο το μερος και να σου λεω αυτα που
σου λεω,για σημερα,γι'αποψε τελειωσα,αυριο παλι,αν βεβαια υπαρχει
αυριο,το ονομα μου ειναι Jorge Luis Borges,εις το επανιδειν'',
εκεινος ο ανθρωπος κινηθηκε προς τα αριστερα και γρηγορα τον εχασα
απ'τα ματια μου,περιττο να πω πως καθε φορα με κουραζει ολο και
περισσοτερο η φλυαρια του,σιγουρα κανει επιδειξη λογου,δυσκολα να
τον αποφυγω,καθε νυχτα ακολουθω αλλη διαφορετικη διαδρομη,σχε-
διαζω την κινηση μου στον λαβυρινθο οταν ειμαι ξυπνιος,υ,στην αρχη
ηταν απλοικο το σχεδιο μου,εστριβα συνεχεια αριστερα η' συνεχεια
δεξια,η' μια φορα δεξιακαι μια φορα αριστερα,η μια δεξια και δυο
αριστερα,τωρα επεξεργαζομαι πολυπλοκοτερα συστηματα π.χ εφαρ-
μοζοντας την ακολουθια Fibonacci 1,1,2,3,5,8,13,21,...,,η' τους αριθ-
μους που αντιστοιχουν σε καθε γραμμα μια τυχαιας ,η' επιλεγμενης,
ελληνικης λεξης,χθες διαλεξα τη λεξη λαβυρινθος,δεν μπορεσα να τον
αποφυγω,δεν ξερω μετα απο ποσο χρονο μετα απο τη συναντηση
μ'εκεινο τον ανθρωπο ξυπνησα,παντως τον πραγματικο χρονο του
υπνου μου τον σημειωνω καθε μερα,κοιταζω το ρολοι ποια ωρα
κοιμαμαι και ποια ωρα ξυπναω,χθες κοιμηθηκα 12 και 20 τα μεσα-
νυχτα και ξυπνησα 8 και 10 το πρωι,δηλαδη κοιμηθηκα 7 ωρες και
50 πρωτα λεπτα,πολυ μικρος χρονος για διαμονη σ'εναν απειρο
λαβυρινθονα αστειεψω,τωρα 1 και 25 λεπτα καθομαι στο γραφειο μου
κι εχω μπροστα μου διαφορα βιβλια του Χορχε Λουις Μπορχες που
βρηκα και αγορασα στα βιβλιοπωλεια και συγκεκριμενα στο βιβλιο
Ficciones εκδοση του 1944 προσπαθω να βρω το διηγημα Labyrinth
που διαβασα χθες,που ηταν τα λογια εκεινου του ανθρωπου στο
νυχτερινο ονειρο μου,τα ιδια ακριβως,τοσες φορες τα ακουσα που
τα ξερω απεξω,δεν εχω καταφερει να το βρω,σταματησα το ψαξιμω
για να ξεκουρασθω και να φαω,και στο διαλειμα γραφω αυτα,στα πε-
ριεχομενα του βιβλιου το διηγημα ηταν αναμεσα απο τα διηγηματα
The Library of Babel (1941) και The Garden of Forking Paths (1941),
βρηκα τη Library of Babel ,ξεφυλλισα προσεκτικα αλλα στην επομενη
σελιδα μετα το τελος του διηγηματος δεν ηταν το Labyrinth που περι-
μενα αλλα το διηγημα Pierre Menard, Author of the Quixote (1939)
το τριτο διηγημα,συμφωνα με τα περιεχομενα, στο Part One: The Gar-
den of Forking Paths,οσο και να'ψαξα δεν βρηκα τιποτα,θα συνεχισω
αργοτερα,παντως του ανθρωπου εκεινου δεν του ανεφερα τιποτα για
το διηγημα,θα του το αποκρυψω
.
.
ΟΙ ΛΑΒΥΡΙΝΘΟΙ ΜΟΥ-MY LABYRINTHS-LDedicated to J.L.Borges.-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης-
μερος 3
Η ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ ΤΟΥ ΛΑΒΥΡΙΝΘΟΥ

στον αριθμο 17 χτυπησε το κουδουνι,περιμενε μετα απο λιγο
του ανοιξαν,μπηκε μεσα,εκλεισε πισω του τη πορτα,ανεβηκε
τη σκαλα,ειδε τη πορτα,''ειναι ανοιχτα,περαστε''ακουσε μια
γυναικεια φωνη,μπηκε στο δωματιο, δεν ειδε τη γυναικα,
την ακουσε να μιλαει στο τηλεφωνο,σε καποιο δωματιο πισω,
την περιμενε να τελειωσει ορθιος,η γυναικα γελουσε,περιερ-
γαστηκε το δωματιο,μοντερνα επιπλωση,του εκανε εντυπωση
ενας πινακας στον τοιχο αριστερα,ηταν μεγαλων διαστασεων,
λευκος,μια καθετη μαυρη γραμμη και μια οριζοντια κοκκινη
γραμμη στο κατω ενα τριτο της καθετης,κι ενα μαυρο τετραγω-
νο στο ακρο του μεσαιου τριτου,''ενας λαβυρινθος''ακουσε
τη φωνη της γυναικας διπλα του,γυρισε,''τον αγορασα σε μια
εκθεση μοντερνας ζωγραφικης στη Νεα Υορκη το 2005'',του
ειπε να καθισει,εκεινη καθισε απεναντι του,''φαντασου ενα λα-
βυρινθο μια απλη επιφανεια,ενα επιπεδο χωρις καμπυλοτητα''
συνεχισε η γυναικα,''σε καθε σημειο το ιδιο'',''θελεις να σου
δειξω το σπιτι;'',η γυναικα σηκωθηκε,την ακολουθησε,περασαν
στο αλλο δωματιο,ακουστηκε το τηλεφωνο,''τηλεφωνο''ειπε η
γυναικα,''με συγχωρειτε',γυρισε στο πρωτο δωματιο,ακουγε
τη φωνη της γυναικας,στην αρχη την ακουγε καθαρα,μετα σαν
να ελλατωθηκε η ενταση της,την ακουγε πολυ αδυνατη,μεχρι
που δεν την ακουγε πια,κοιταξε το ρολοι του,ειχε περασει αρκετη
ωρα να την περιμενει,πηγε στο δωματιο που μιλουσε η γυναικα,
δεν ηταν εκει,ειδε μια πορτα,κινηθηκε προς τα εκει,την ανοιξε
και μπηκε σε ενα αλλο δωματιο,ουτε εκει ηταν η γυναικα,ανη-
συχησε, ειδε μια πορτα,κινηθηκε προς τα εκει,την ανοιξε και μπηκε
σε ενα αλλο δωματιο,ουτε εκει ηταν η γυναικα,ειδε μια πορτα,κινη-
θηκε προς τα εκει,την ανοιξε και μπηκε σε ενα αλλο δωματιο,ουτε
εκει ηταν η γυναικα,το ιδιο συνεχιστηκε για ωρα,δεν μπορουσε
να υπολογισει το χρονο,''απειρος η' μια στιγμη;'',''τι συμβαινει;'',
αρχισε να παρατηρει,ιδια ολα τα δωματια,σαν αντιγραφα,η πορτα
στη ιδια θεση,''απειρα η' ενα ;'',''ενας λαβυρινθος,το ιδιο δωματιο
επαναλαμβανομενο απειρα'',''και η γυναικα και το δωματιο με τον
πινακα;'',''η γυναικα ,το δωματιο με τον πινακα και το τηλεφωνο,
ειναι το διαφορετικο στο ιδιο'',''η εξοδος η' το κεντρο του λαβυρινθου;'',
αναρωτηθηκε ποιος ο λογος του λαβυρινθου,ποιο σκοπο εχει,και
τι ρολο παιζει αυτος,''ειναι μονο αυτος η' ειναι κι αλλοι;'',μεχρι τωρα
δεν συναντησε κανεναν αλλο,ουτε καποια φωνη ακουσε,ισως στο μελ-
λον συναντησει,''στο μελλον η' στο παρελθον;'',γελασε με τη σκεψη,
σοβαρευτηκε,''αν στο τωρα εδω μεσα δεν υπαρχει ουτε μελλον ουτε
παρελθον;πως μπορει να συμβει αυτο;καθε στιγμη-τωρα τη διαδεχε-
ται μια στιγμη-μετα,αυτο ειναι μελλον,κι εκεινη γινεται μια στιγμη-πριν,
παρελθον,αν ομως εχει καταργηθει ο χρονος;τοτε δεν εχει εννοια  ο
διαχωρισμος του σε παρελθον-τωρα και μελλον'',κι αυτο το επιβεβαι-
ωνε,ο φωτισμος στο χωρο,ηταν ο ιδιος,αδιαφοροποιητος,΄προσπαθησε
να θυμηθει γιατι επισκεφτηκε εκεινο το σπιτι,δεν μπορουσε να θυμη-
θει,ουτε μπορουσε να θυμηθει τα  ιδιαιτερα χαραχτηριστικα της γυναι-
κας,το χρωμα των μαλλιων η' των ματιων, ''μαυρα ματια'',αμφεβαλλε,
''ο πινακας η' δεν υπηρχε πινακας;'',σαν να τα επινοησε,το δωματιο,τον
πινακα,τη γυναικα,το τηλεφωνο,τα δωματια,''οταν επινοεις δεν χρεια-
ζεται αυτο που επινοεις  να ανηκει στο χρονο'',αυτη σκεψη του εδωσε
μια ιδεα,''επομενως μπορω να επινοησω τον χρονο,οποιοδηποτε ειδος
χρονου,γραμμικο,σπειροειδες,κυκλικο,αντιστρεπτο,συμμετρικο,κλπ και
φυσικα τους χωρους που σε καθε ενα απο αυτους τους χρονους αντιστοι-
χουν,τοτε σε καποιον χρονο απο αυτους  θα καταργησω τον λαβυρινθο'',
το προβλημα ηταν με ποια μεθοδο να επινοησει,να κατασκευασει,εκεινο
τον χρονο,αντιληφθηκε πως υπαρχουν απειροι χρονοι,ποια η πιθανοτητα
να κατασκευασει τον σωστο;αυτον που να αντιστοιχει στο χωρο που βρι-
σκεται,ποιος ειναι αυτος;''μηπως η επινοηση του χρονου ειναι κι αυτη
 κι αυτη η ιδια ενας λαβυρινθος ,επινοωντας ενα χρονο επινοεις  και τον
αντιστοιχο του λαβυρινθο στο χωρο'',σκεφθηκε,η γυναικα υπηρξε η' επι-
νοηθηκε;ειναι σε λαβυρινθο η' επινοηθηκε ο λαβυρινθος,καταλαβαινε πως
οι συλλογισμοι του ηταν αντιφατικοι η' φαυλοι κυκλοι,αν το Α υπηρξε
γιατι να μην υπαρξει η συνεπεια του Β;αν το Α υπηρξε γιατι η συνεπεια
του Β ειναι επινοημα;η' αν το Α ειναι επινοημα γιατι η υποθετικη συνε-
πεια του Β ειναι πραγματικη;ειδε μια πορτα,κινηθηκε προς τα εκει,την
ανοιξε και μπηκε σε ενα αλλο δωματιο,ουτε εκει ηταν η γυναικα,ειδε μια
πορτα,κινηθηκε προς τα εκει,την ανοιξε και μπηκε σε ενα αλλο δωματιο,
''ειδε μια πορτα,κινηθηκε προς τα εκει,την ανοιξε και μπηκε σε ενα αλλο
δωματιο,ουτε εκει ηταν η γυναικα,ειδε μια πορτα,κινηθηκε προς τα εκει,
την ανοιξε και μπηκε σε ενα αλλο δωματιο'',''αυτη η ατερμονη σειρα προ-
τασεων ειναι ενας λαβυρινθος'',ειδε μια πορτα,κινηθηκε προς τα εκει,την
ανοιξε και μπηκε σε ενα αλλο δωματιο,ουτε εκει ηταν η γυναικα,ειδε μια
πορτα,κινηθηκε προς τα εκει,την ανοιξε και μπηκε σε ενα αλλο δωματιο,
''αν υποθεσουμε πως σ'αυτον τον λαβυρινθο το κεντρο η' εξοδος του ειναι
στην αρχη του  και μαλιστα αν  η εξοδος του ταυτιζεται με το κεντρο του πως
μπορει να βρεθουμε σ'αυτη τη εξοδο;'',θυμηθηκε τον πινακα, λευκος,μια
καθετη μαυρη γραμμη και μια οριζοντια κοκκινη γραμμη στο κατω ενα
τριτο της καθετης,κι ενα μαυρο τετραγωνο στο ακρο του μεσαιου τριτου,
''λαβυρινθος;'',η γυναικα ειπε,ακριβως το θυμαται,''ενας λαβυρινθος,
τον αγορασα σε μια εκθεση μοντερνας ζωγραφικης στη Νεα Υορκη το 2005'',
ο λαβυρινθος θελει απειρη εκταση να δημιουργηθει,οι διαστασεις του
πινακα ειναι περιορισμενες,σκεφτηκε,επομενως ο ζωγραφος ηταν ενας
απατεωνας και η γυναικα τον αγορασε εν γνωσει της απατης,ισως με
το σκοπο να προκαλεσει τους θεατες του,τωρα αυτος ο χωρος ειναι πραγ-
ματικα λαβυρινθος η' απατη;ειδε μια πορτα,κινηθηκε προς τα εκει,την ανοι-
ξε και μπηκε σε ενα αλλο δωματιο,ουτε εκει ηταν η γυναικα,ειδε μια πορτα,
κινηθηκε προς τα εκει,την ανοιξε και μπηκε σε ενα αλλο δωματιο,αυτο
πιστοποει πως ειναι λαβυρινθος,συμφωνα με τον ορισμο του λαβυριν-
θου,λαβύρινθος ειναι  οικοδόμημα με πολύπλοκους διαταξη παρομοιων
χωρων που κάνουν δύσκολη ή αδύνατη την έξοδο από αυτό,αν εβρισκε
αλλους ανθρωπους  η' τη γυναικα;μηπως ομως κι αυτοι ειναι συστατικα
στοιχεια του λαβυρινθου; αν  ο ανθρωπους που θα συναντησει του
δωσει π.χ ανακριβη η' ελλειπη στοιχεια;αν η γυναικα τον εισαγει σ'ενα
φαυλο επαναληψεων,σαν αυτον;
στον αριθμο 17 χτυπησε το κουδουνι,περιμενε μετα απο λιγο
του ανοιξαν,μπηκε μεσα,εκλεισε πισω του τη πορτα,ανεβηκε
τη σκαλα,ειδε τη πορτα,''ειναι ανοιχτα,περαστε''ακουσε μια
γυναικεια φωνη,μπηκε στο δωματιο, δεν ειδε τη γυναικα,
την ακουσε να μιλαει στο τηλεφωνο,σε καποιο δωματιο πισω,
την περιμενε να τελειωσει ορθιος,η γυναικα γελουσε,περιερ-
γαστηκε το δωματιο,μοντερνα επιπλωση,του εκανε εντυπωση
ενας πινακας στον τοιχο αριστερα,ηταν μεγαλων διαστασεων,
λευκος,μια καθετη μαυρη γραμμη και μια οριζοντια κοκκινη
γραμμη στο κατω ενα τριτο της καθετης,κι ενα μαυρο τετραγω-
νο στο ακρο του μεσαιου τριτου,''ενας λαβυρινθος''ακουσε
τη φωνη της γυναικας διπλα του,γυρισε,''τον αγορασα σε μια
εκθεση μοντερνας ζωγραφικης στη Νεα Υορκη το 2005'',του
ειπε να καθισει,εκεινη καθισε απεναντι του,''φαντασου ενα λα-
βυρινθο μια απλη επιφανεια,ενα επιπεδο χωρις καμπυλοτητα''
συνεχισε η γυναικα,''σε καθε σημειο το ιδιο'',''θελεις να σου
δειξω το σπιτι;'',η γυναικα σηκωθηκε,την ακολουθησε,περασαν
στο αλλο δωματιο,ακουστηκε το τηλεφωνο,''τηλεφωνο''ειπε η
γυναικα,''με συγχωρειτε',γυρισε στο πρωτο δωματιο,ακουγε
τη φωνη της γυναικας,στην αρχη την ακουγε καθαρα,μετα σαν
να ελλατωθηκε η ενταση της,την ακουγε πολυ αδυνατη,μεχρι
που δεν την ακουγε πια,κοιταξε το ρολοι του,ειχε περασει αρκετη
ωρα να την περιμενει,πηγε στο δωματιο που μιλουσε η γυναικα,
δεν ηταν εκει,ειδε μια πορτα,κινηθηκε προς τα εκει,την ανοιξε
και μπηκε σε ενα αλλο δωματιο,ουτε εκει ηταν η γυναικα,ανη-
συχησε, ειδε μια πορτα,κινηθηκε προς τα εκει,την ανοιξε και μπηκε
σε ενα αλλο δωματιο,ουτε εκει ηταν η γυναικα,ειδε μια πορτα,κινη-
θηκε προς τα εκει,την ανοιξε και μπηκε σε ενα αλλο δωματιο,ουτε
εκει ηταν η γυναικα,το ιδιο συνεχιστηκε για ωρα,δεν μπορουσε
να υπολογισει το χρονο,''απειρος η' μια στιγμη;'',''τι συμβαινει;'',
αρχισε να παρατηρει,ιδια ολα τα δωματια,σαν αντιγραφα,η πορτα
στη ιδια θεση,''απειρα η' ενα ;'',''ενας λαβυρινθος,το ιδιο δωματιο
επαναλαμβανομενο απειρα'',''και η γυναικα και το δωματιο με τον
πινακα;'',''η γυναικα ,το δωματιο με τον πινακα και το τηλεφωνο,
ειναι το διαφορετικο στο ιδιο'',''η εξοδος η' το κεντρο του λαβυρινθου;'',
αναρωτηθηκε ποιος ο λογος του λαβυρινθου,ποιο σκοπο εχει,και
τι ρολο παιζει αυτος,''ειναι μονο αυτος η' ειναι κι αλλοι;'',μεχρι τωρα
δεν συναντησε κανεναν αλλο,ουτε καποια φωνη ακουσε,ισως στο μελ-
λον συναντησει,''στο μελλον η' στο παρελθον;'',γελασε με τη σκεψη,
σοβαρευτηκε,''αν στο τωρα εδω μεσα δεν υπαρχει ουτε μελλον ουτε
παρελθον;πως μπορει να συμβει αυτο;καθε στιγμη-τωρα τη διαδεχε-
ται μια στιγμη-μετα,αυτο ειναι μελλον,κι εκεινη γινεται μια στιγμη-πριν,
παρελθον,αν ομως εχει καταργηθει ο χρονος;τοτε δεν εχει εννοια  ο
διαχωρισμος του σε παρελθον-τωρα και μελλον'',κι αυτο το επιβεβαι-
ωνε,ο φωτισμος στο χωρο,ηταν ο ιδιος,αδιαφοροποιητος,΄προσπαθησε
να θυμηθει γιατι επισκεφτηκε εκεινο το σπιτι,δεν μπορουσε να θυμη-
θει,ουτε μπορουσε να θυμηθει τα  ιδιαιτερα χαραχτηριστικα της γυναι-
κας,το χρωμα των μαλλιων η' των ματιων, ''μαυρα ματια'',αμφεβαλλε,
''ο πινακας η' δεν υπηρχε πινακας;'',σαν να τα επινοησε,το δωματιο,τον
πινακα,τη γυναικα,το τηλεφωνο,τα δωματια,''οταν επινοεις δεν χρεια-
ζεται αυτο που επινοεις  να ανηκει στο χρονο'',αυτη σκεψη του εδωσε
μια ιδεα,''επομενως μπορω να επινοησω τον χρονο,οποιοδηποτε ειδος
χρονου,γραμμικο,σπειροειδες,κυκλικο,αντιστρεπτο,συμμετρικο,κλπ και
φυσικα τους χωρους που σε καθε ενα απο αυτους τους χρονους αντιστοι-
χουν,τοτε σε καποιον χρονο απο αυτους  θα καταργησω τον λαβυρινθο'',
το προβλημα ηταν με ποια μεθοδο να επινοησει,να κατασκευασει,εκεινο
τον χρονο,αντιληφθηκε πως υπαρχουν απειροι χρονοι,ποια η πιθανοτητα
να κατασκευασει τον σωστο;αυτον που να αντιστοιχει στο χωρο που βρι-
σκεται,ποιος ειναι αυτος;''μηπως η επινοηση του χρονου ειναι κι αυτη
 κι αυτη η ιδια ενας λαβυρινθος ,επινοωντας ενα χρονο επινοεις  και τον
αντιστοιχο του λαβυρινθο στο χωρο'',σκεφθηκε,η γυναικα υπηρξε η' επι-
νοηθηκε;ειναι σε λαβυρινθο η' επινοηθηκε ο λαβυρινθος,καταλαβαινε πως
οι συλλογισμοι του ηταν αντιφατικοι η' φαυλοι κυκλοι,αν το Α υπηρξε
γιατι να μην υπαρξει η συνεπεια του Β;αν το Α υπηρξε γιατι η συνεπεια
του Β ειναι επινοημα;η' αν το Α ειναι επινοημα γιατι η υποθετικη συνε-
πεια του Β ειναι πραγματικη;ειδε μια πορτα,κινηθηκε προς τα εκει,την
ανοιξε και μπηκε σε ενα αλλο δωματιο,ουτε εκει ηταν η γυναικα,ειδε μια
πορτα,κινηθηκε προς τα εκει,την ανοιξε και μπηκε σε ενα αλλο δωματιο,
''ειδε μια πορτα,κινηθηκε προς τα εκει,την ανοιξε και μπηκε σε ενα αλλο
δωματιο,ουτε εκει ηταν η γυναικα,ειδε μια πορτα,κινηθηκε προς τα εκει,
την ανοιξε και μπηκε σε ενα αλλο δωματιο'',''αυτη η ατερμονη σειρα προ-
τασεων ειναι ενας λαβυρινθος'',ειδε μια πορτα,κινηθηκε προς τα εκει,την
ανοιξε και μπηκε σε ενα αλλο δωματιο,ουτε εκει ηταν η γυναικα,ειδε μια
πορτα,κινηθηκε προς τα εκει,την ανοιξε και μπηκε σε ενα αλλο δωματιο,
''αν υποθεσουμε πως σ'αυτον τον λαβυρινθο το κεντρο η' εξοδος του ειναι
στην αρχη του  και μαλιστα αν  η εξοδος του ταυτιζεται με το κεντρο του πως
μπορει να βρεθουμε σ'αυτη τη εξοδο;'',θυμηθηκε τον πινακα, λευκος,μια
καθετη μαυρη γραμμη και μια οριζοντια κοκκινη γραμμη στο κατω ενα
τριτο της καθετης,κι ενα μαυρο τετραγωνο στο ακρο του μεσαιου τριτου,
''λαβυρινθος;'',η γυναικα ειπε,ακριβως το θυμαται,''ενας λαβυρινθος,
τον αγορασα σε μια εκθεση μοντερνας ζωγραφικης στη Νεα Υορκη το 2005'',
ο λαβυρινθος θελει απειρη εκταση να δημιουργηθει,οι διαστασεις του
πινακα ειναι περιορισμενες,σκεφτηκε,επομενως ο ζωγραφος ηταν ενας
απατεωνας και η γυναικα τον αγορασε εν γνωσει της απατης,ισως με
το σκοπο να προκαλεσει τους θεατες του,τωρα αυτος ο χωρος ειναι πραγ-
ματικα λαβυρινθος η' απατη;ειδε μια πορτα,κινηθηκε προς τα εκει,την ανοι-
ξε και μπηκε σε ενα αλλο δωματιο,ουτε εκει ηταν η γυναικα,ειδε μια πορτα,
κινηθηκε προς τα εκει,την ανοιξε και μπηκε σε ενα αλλο δωματιο,αυτο
πιστοποει πως ειναι λαβυρινθος,συμφωνα με τον ορισμο του λαβυριν-
θου,λαβύρινθος ειναι  οικοδόμημα με πολύπλοκους διαταξη παρομοιων
χωρων που κάνουν δύσκολη ή αδύνατη την έξοδο από αυτό,αν εβρισκε
αλλους ανθρωπους  η' τη γυναικα;μηπως ομως κι αυτοι ειναι συστατικα
στοιχεια του λαβυρινθου; αν  ο ανθρωπους που θα συναντησει του
δωσει π.χ ανακριβη η' ελλειπη στοιχεια;αν η γυναικα τον εισαγει σ'ενα
φαυλο επαναληψεων,σαν αυτον;
στον αριθμο 17 χτυπησε το κουδουνι,περιμενε μετα απο λιγο
του ανοιξαν,μπηκε μεσα,εκλεισε πισω του τη πορτα,ανεβηκε
τη σκαλα,ειδε τη πορτα,''ειναι ανοιχτα,περαστε''ακουσε μια
γυναικεια φωνη,μπηκε στο δωματιο, δεν ειδε τη γυναικα,
την ακουσε να μιλαει στο τηλεφωνο,σε καποιο δωματιο πισω,
την περιμενε να τελειωσει ορθιος,η γυναικα γελουσε,περιερ-
γαστηκε το δωματιο,μοντερνα επιπλωση,του εκανε εντυπωση
ενας πινακας στον τοιχο αριστερα,ηταν μεγαλων διαστασεων,
λευκος,μια καθετη μαυρη γραμμη και μια οριζοντια κοκκινη
γραμμη στο κατω ενα τριτο της καθετης,κι ενα μαυρο τετραγω-
νο στο ακρο του μεσαιου τριτου,''ενας λαβυρινθος''ακουσε
τη φωνη της γυναικας διπλα του,γυρισε,''τον αγορασα σε μια
εκθεση μοντερνας ζωγραφικης στη Νεα Υορκη το 2005'',του
ειπε να καθισει,εκεινη καθισε απεναντι του,''φαντασου ενα λα-
βυρινθο μια απλη επιφανεια,ενα επιπεδο χωρις καμπυλοτητα''
συνεχισε η γυναικα,''σε καθε σημειο το ιδιο'',''θελεις να σου
δειξω το σπιτι;'',η γυναικα σηκωθηκε,την ακολουθησε,περασαν
στο αλλο δωματιο,ακουστηκε το τηλεφωνο,''τηλεφωνο''ειπε η
γυναικα,''με συγχωρειτε',γυρισε στο πρωτο δωματιο,ακουγε
τη φωνη της γυναικας,στην αρχη την ακουγε καθαρα,μετα σαν
να ελλατωθηκε η ενταση της,την ακουγε πολυ αδυνατη,μεχρι
που δεν την ακουγε πια,κοιταξε το ρολοι του,ειχε περασει αρκετη
ωρα να την περιμενει,πηγε στο δωματιο που μιλουσε η γυναικα,
δεν ηταν εκει,ειδε μια πορτα,κινηθηκε προς τα εκει,την ανοιξε
και μπηκε σε ενα αλλο δωματιο,ουτε εκει ηταν η γυναικα,ανη-
συχησε, ειδε μια πορτα,κινηθηκε προς τα εκει,την ανοιξε και μπηκε
σε ενα αλλο δωματιο,ουτε εκει ηταν η γυναικα,ειδε μια πορτα,κινη-
θηκε προς τα εκει,την ανοιξε και μπηκε σε ενα αλλο δωματιο,ουτε
εκει ηταν η γυναικα,το ιδιο συνεχιστηκε για ωρα,δεν μπορουσε
να υπολογισει το χρονο,''απειρος η' μια στιγμη;'',''τι συμβαινει;'',
αρχισε να παρατηρει,ιδια ολα τα δωματια,σαν αντιγραφα,η πορτα
στη ιδια θεση,''απειρα η' ενα ;'',''ενας λαβυρινθος,το ιδιο δωματιο
επαναλαμβανομενο απειρα'',''και η γυναικα και το δωματιο με τον
πινακα;'',''η γυναικα ,το δωματιο με τον πινακα και το τηλεφωνο,
ειναι το διαφορετικο στο ιδιο'',''η εξοδος η' το κεντρο του λαβυρινθου;'',
αναρωτηθηκε ποιος ο λογος του λαβυρινθου,ποιο σκοπο εχει,και
τι ρολο παιζει αυτος,''ειναι μονο αυτος η' ειναι κι αλλοι;'',μεχρι τωρα
δεν συναντησε κανεναν αλλο,ουτε καποια φωνη ακουσε,ισως στο μελ-
λον συναντησει,''στο μελλον η' στο παρελθον;'',γελασε με τη σκεψη,
σοβαρευτηκε,''αν στο τωρα εδω μεσα δεν υπαρχει ουτε μελλον ουτε
παρελθον;πως μπορει να συμβει αυτο;καθε στιγμη-τωρα τη διαδεχε-
ται μια στιγμη-μετα,αυτο ειναι μελλον,κι εκεινη γινεται μια στιγμη-πριν,
παρελθον,αν ομως εχει καταργηθει ο χρονος;τοτε δεν εχει εννοια  ο
διαχωρισμος του σε παρελθον-τωρα και μελλον'',κι αυτο το επιβεβαι-
ωνε,ο φωτισμος στο χωρο,ηταν ο ιδιος,αδιαφοροποιητος,΄προσπαθησε
να θυμηθει γιατι επισκεφτηκε εκεινο το σπιτι,δεν μπορουσε να θυμη-
θει,ουτε μπορουσε να θυμηθει τα  ιδιαιτερα χαραχτηριστικα της γυναι-
κας,το χρωμα των μαλλιων η' των ματιων, ''μαυρα ματια'',αμφεβαλλε,
''ο πινακας η' δεν υπηρχε πινακας;'',σαν να τα επινοησε,το δωματιο,τον
πινακα,τη γυναικα,το τηλεφωνο,τα δωματια,''οταν επινοεις δεν χρεια-
ζεται αυτο που επινοεις  να ανηκει στο χρονο'',αυτη σκεψη του εδωσε
μια ιδεα,''επομενως μπορω να επινοησω τον χρονο,οποιοδηποτε ειδος
χρονου,γραμμικο,σπειροειδες,κυκλικο,αντιστρεπτο,συμμετρικο,κλπ και
φυσικα τους χωρους που σε καθε ενα απο αυτους τους χρονους αντιστοι-
χουν,τοτε σε καποιον χρονο απο αυτους  θα καταργησω τον λαβυρινθο'',
το προβλημα ηταν με ποια μεθοδο να επινοησει,να κατασκευασει,εκεινο
τον χρονο,αντιληφθηκε πως υπαρχουν απειροι χρονοι,ποια η πιθανοτητα
να κατασκευασει τον σωστο;αυτον που να αντιστοιχει στο χωρο που βρι-
σκεται,ποιος ειναι αυτος;''μηπως η επινοηση του χρονου ειναι κι αυτη
 κι αυτη η ιδια ενας λαβυρινθος ,επινοωντας ενα χρονο επινοεις  και τον
αντιστοιχο του λαβυρινθο στο χωρο'',σκεφθηκε,η γυναικα υπηρξε η' επι-
νοηθηκε;ειναι σε λαβυρινθο η' επινοηθηκε ο λαβυρινθος,καταλαβαινε πως
οι συλλογισμοι του ηταν αντιφατικοι η' φαυλοι κυκλοι,αν το Α υπηρξε
γιατι να μην υπαρξει η συνεπεια του Β;αν το Α υπηρξε γιατι η συνεπεια
του Β ειναι επινοημα;η' αν το Α ειναι επινοημα γιατι η υποθετικη συνε-
πεια του Β ειναι πραγματικη;ειδε μια πορτα,κινηθηκε προς τα εκει,την
ανοιξε και μπηκε σε ενα αλλο δωματιο,ουτε εκει ηταν η γυναικα,ειδε μια
πορτα,κινηθηκε προς τα εκει,την ανοιξε και μπηκε σε ενα αλλο δωματιο,
''ειδε μια πορτα,κινηθηκε προς τα εκει,την ανοιξε και μπηκε σε ενα αλλο
δωματιο,ουτε εκει ηταν η γυναικα,ειδε μια πορτα,κινηθηκε προς τα εκει,
την ανοιξε και μπηκε σε ενα αλλο δωματιο'',''αυτη η ατερμονη σειρα προ-
τασεων ειναι ενας λαβυρινθος'',ειδε μια πορτα,κινηθηκε προς τα εκει,την
ανοιξε και μπηκε σε ενα αλλο δωματιο,ουτε εκει ηταν η γυναικα,ειδε μια
πορτα,κινηθηκε προς τα εκει,την ανοιξε και μπηκε σε ενα αλλο δωματιο,
''αν υποθεσουμε πως σ'αυτον τον λαβυρινθο το κεντρο η' εξοδος του ειναι
στην αρχη του  και μαλιστα αν  η εξοδος του ταυτιζεται με το κεντρο του πως
μπορει να βρεθουμε σ'αυτη τη εξοδο;'',θυμηθηκε τον πινακα, λευκος,μια
καθετη μαυρη γραμμη και μια οριζοντια κοκκινη γραμμη στο κατω ενα
τριτο της καθετης,κι ενα μαυρο τετραγωνο στο ακρο του μεσαιου τριτου,
''λαβυρινθος;'',η γυναικα ειπε,ακριβως το θυμαται,''ενας λαβυρινθος,
τον αγορασα σε μια εκθεση μοντερνας ζωγραφικης στη Νεα Υορκη το 2005'',
ο λαβυρινθος θελει απειρη εκταση να δημιουργηθει,οι διαστασεις του
πινακα ειναι περιορισμενες,σκεφτηκε,επομενως ο ζωγραφος ηταν ενας
απατεωνας και η γυναικα τον αγορασε εν γνωσει της απατης,ισως με
το σκοπο να προκαλεσει τους θεατες του,τωρα αυτος ο χωρος ειναι πραγ-
ματικα λαβυρινθος η' απατη;ειδε μια πορτα,κινηθηκε προς τα εκει,την ανοι-
ξε και μπηκε σε ενα αλλο δωματιο,ουτε εκει ηταν η γυναικα,ειδε μια πορτα,
κινηθηκε προς τα εκει,την ανοιξε και μπηκε σε ενα αλλο δωματιο,αυτο
πιστοποει πως ειναι λαβυρινθος,συμφωνα με τον ορισμο του λαβυριν-
θου,λαβύρινθος ειναι  οικοδόμημα με πολύπλοκους διαταξη παρομοιων
χωρων που κάνουν δύσκολη ή αδύνατη την έξοδο από αυτό,αν εβρισκε
αλλους ανθρωπους  η' τη γυναικα;μηπως ομως κι αυτοι ειναι συστατικα
στοιχεια του λαβυρινθου; αν  ο ανθρωπους που θα συναντησει του
δωσει π.χ ανακριβη η' ελλειπη στοιχεια;αν η γυναικα τον εισαγει σ'ενα
φαυλο επαναληψεων,σαν αυτον;
....................................................................................................................
...........
.
.

Ο ΧΟΡΧΕ ΛΟΥΙΣ ΜΠΟΡΧΕΣ ΚΑΙ Ο ΛΑΒΥΡΙΝΘΟΣ ΤΩΝ ΚΑΘΡΕΦΤΩΝ
-χ.ν.κουβελης
J.L.BORGES AND THE LABYRINTH OF THE MIRRORS
-c.n.couvelis

Νεα Υορκη Μεσο Μανχατταν,Φεβρουαριος 1981,στις 5μμ ειχε
ορισθει το ραντεβου,στις 5 ακριβως χτυπησα το κουδουνι του
διαμερισματος,μου ανοιξε η Μαρια Κονταμα,με οδηγησε στο
σαλονι,σ'εναν μαυρο δερματινο καναπε καθονταν ο Χορχε Λουις
Μπορχες,αψογα ντυμενος,μαυρο κουστουμι με γκρι ριγες και
κοκκινη γραβατα,ακουμουσε στο ασπρο μπαστουνι του,τον
χαιρετησα,με ευγενικη φωνη μου ειπε να καθισω,η Μαρια Κον-
ταμα μου εφερε ενα χυμο πορτοκαλι,''naranja τα λενε στη
πατριδα,orange στα Αγγλικα,laranja στα πορτογαλικα ,oranje
στα Ολλανδικα,arancione στα Ιταλικα,aurantiaco στα Λατινικα,
oraiste  στα Ιρλανδικα,Μηλο των Εσπεριδων στα Ελληνικα,porto-
gallo πορτοκαλι απο την Πορτογαλια,καθε γλωσσα και μια λεξη
για ενα αντικειμενο'',με κοιταξε,ηξερα πως ηταν πια τυφλος,
''πορτοκαλι,μια σφαιρα,ενα τελειο στερεο,η Πλατωνικη Ιδεα'',
η Μαρια Κονταμα καθισε διπλα του,''παντα αγαπουσα τους καθρε-
φτες,στο σπιτι η μητερα ειχε ενα καθρεφτη με ξυλογλυπτο πλαι-
σιο,τη παρακολουθουσα,μικρο παιδι,που χτενιζε τα μαλια της,εβα-
φε τα χειλη κοκκινα,γινονταν διαφορετικη,ομορφη,στεκομουν
πολλες φορες μπροστα του,εβλεπα το ειδωλο μου,και μου αρεσε
να παιζω,οπως ειχα δει στο θεατρο,ποτε ελεςγα πως ημουνα
εγω ο ιδιος και ποτε ενας αλλος,με γοητευε,με μαγνητιζε,η απει-
κονιση του χωρου σ'αυτον,η προεκταση του σ'αυτον, ενας αλλος
κοσμος,παραλληλος με τον δικο μας πραγματικο κοσμο,απ'τον
οποιο μπορουσε να ξεπηδησει οτιδηποτε,να συμβει οτιδηποτε,
οπως στην Αλικη Μεσα Απο το Καθρεφτη,Διαμεσου του Καθρεφτη,
π.χ ενα κουνελι μ'ενα ημιψηλο καπελο να κανει μια βαθια υπο-
κλιση και να παιξει μιλονγκα,τοτε πρεπει να ηταν που αρχισα να κα-
νω,να φανταζομαι,διαφορες ιστοριες με τους καθρεφτες,ειχα ανα-
πτυξει και μια πρωιμη εξοικιωση με τη Λογικη,να πολλαπλασιασω
τα ειδωλα,μεχρι το απειρο,να τα αφαιρεσω ,να τα εξαλειψω, να τα
εξαφανισω,η πρωτη γνωση της Γεωμετριας στο σχολειο μου εδωσε
καποιες ιδεες,το ιδιο και η Φιλοσοφια,ενας καθρεφτης σχηματιζει
ενα ειδωλο ενος αντικειμενου,δυο καθρεφτες σε μια σχετικη μεταξυ
τους γωνια ποσα ειδωλα σχηματιζουν ενος αντικειμενου;ας ονομα-
σουμε Α το αντικειμενο και Κ1,Κ2 τους δυο καθρεφτες,Α1-Κ1[1-συντο-
μευμενα]το ειδωλο του Α στον Κ1 και Α2-Κ2[2] το ειδωλο του στον Κ2,
τοτε το Α1-Κ1[1]  και το Α2-Κ2[2] σχηματιζουν νεα ειδωλα,το Α3-Κ2[3]
στον Κ2 το Α4-Κ1[4]  στον Κ1,τοτε με τη σειρα τους αυτα τα ειδωλα σχη-
ματιζουν νεα ειδωλα,ετσι σχηματιζεται η σειρα ειδωλων:1-2-3-4-...
,το ΑπειροΣυνολο των Φυσικων Αριθμων,Απειρα Ειδωλα,τα πραγματα
φυσικα γινονται πολυ περισσοτερο πολυπλοκα αν εχουμε περισσοτερα
απο ενα αρχικα αντικειμενα και περισοτερους απο δυο καθρεφτες και
σε διαφορες σχετικες θεσεις,τοτε παλι το Συνολο των Ειδωλων  αντιστοι-
χει στο Συνολο των Φυσικων Αρθμων,με τον ιδιο πληθικο αριθμο,Απει-
ροσυνολα,φαντασου να αντικειμενα να μην ειναι στασιμα και να κινουν-
ται,οπως και οι καθρεφτες να μην ειναι σταθερα τοποθετημενοι αλλα
να μεταβαλεται η θεση τους,τωρα απο την Αποψη της Φιλοσοφιας,το
Ιδιο πολλαπλασιαζομενο απειρα,και αν φαντασθουμε τον Δημιουργο
αυτης της Κατασκευης με τους Καθρεφτες τοτε μπορουμε να υποθεσου-
με τις ενεργειες,σαν παιχνιδι,να προσθετει και να αφαιρει αντικειμενα,
τοτε προσθετει και αφαιρει ειδωλα,να προσθετει και να αφαιρει καθρε-
φτες,και να αλλαζει τις θεσεις τους,τοτε προσθετει και αφαιρει ειδωλα
και αλλαζει τη σχετικη θεση τους,βεβαια ο πληθικος αριθμος τους ειναι
απειρος,καρντιναλ N0,Αλεφ Μηδεν,φαντασου αυτος ο Παντοδυμος Δη-
μιουργος να κανει τους καθρεφτες απο διαφανη υλη,μη ορατους,και να
συνυπαρχουν σε εναν ενιαιο χωρο ολα τα απειρα ειδωλα,χωρις ορατα
ορια,περιορισμενα  ,χωρις να το διαισθανονται ,στη γεωμετρια των καθ-
ρεφτων,θα μπορουσε ακομα να αλλαξει το χρονο που βιωνει ενα αντι-
κειμενο και κατα συνεπεια το ειδωλο του,π.χ να συνυπαρχει το ειδωλο
σαν μικρο παιδι και σαν ενηλικας,το ειδωλο του πριν μια πραξη,ενα γε-
γονος,στο Παρελθον,το ειδωλο του ταυτοχρονο της πραξης,στο Παρων,
και το ειδωλο του μετα τη πραξη,στο Μελλον,π.χ ενας ανθρωπος πριν
γινει δολοφονος,να πραττει ιη δολοφονια και στη φυλακη μετα τη δολο-
φονια,να συνυπαρχουν και οι τρεις χρονικες καταστασεις,και σε ορισμε-
νες συνθηκες να μπορει να ενεργησει  αντιστροφα,να γυρισει το χρονο
πισω και να αλλαξει τα γεγονοτα,π.χ  ο δολοφονος να μην προβει στη
δολοφονια,,οπως καποιος αλλος να κανει κατι ,που δηλιασε πριν να κα-
νει,φαντασου,αυτο να ειναι μεσα στις δυνατοτητες αυτης της Κατασκευ-
ης να ειναι η Πραγματικοτητα ο Κοσμος των Ειδωλών και Φανταστικος,
Επινοηση,ο Κοσμος των Αντικειμενων,και αντιθετα απο το φυσικο νο-
μο απο τα Ειδωλα να προερχονται τα Αντικειμενα,να παραγονται απο
αυτα,και μια αλλη δυνατοτητα να  αποσυνδεθουν τα ειδωλα απο τα
αντικειμενα,να ανεξαρτοποιηθουν και να εχουν ιδιαιτερη και διακριτη
υπαρξη,απειρες δυνατοτητες υπαρχουν,αυτη η εμμονη με τους καθρε-
φτες με ακολουθησε σε ολη τη ζωη μου,εγινα συλλεκτης καθρεφτων,απο
αντικες μεχρι μοντερνους,στη βιβλιοθηκη που εργαζομουν διαβασα ολα
τα βιβλια Περι Οπτικης,στις διαφορες πολεις που επισκεφτηκα στον κοσμο
επισκεφτηκα τα μουσεια Καθρεφτων,σε αρχαιολογικα μουσεια ειδα και
περιεργαστηκα αρχαιους καθρεφτες,οπως τους αρχαιους ελληνικους,
και σε μουσεια τεχνης  μελετησα στους πινακες ζωγραφικης τους καθρε-
φτες που απεικονιζαν,οπως τον πινακα,τον θυμαμαι καλα γιατι πολλες
φορες τον ειδα,Η Αφροδίτη κοιτάζεται στον καθρέφτη,Αφροδίτη Rokeby,
του Ντιέγκο Βελάσκεθ, λάδι σε μουσαμά, διαστασεις 122,5-177εκατοστα,
περιπου το 1651,στην  Εθνική Πινακοθήκη του Λονδινου,ενας Ερωτας-παι-
δι κραταει ενα καθρεφτη και σ'αυτον καθρεφτιζεται η Αφροδιτη ξαπλω-
μενη γυμνη,μια ολοκληρη ζωη εζησα μεσα στους καθρεφτες και στις
ανανακλασεις τους,και τις ιστοριες που εγραψα,τις ficciones μου,και τα
ποιηματα μου με αυτη τη λογικη τα κατασκευασα,των Καθρεφτων,και τω-
ρα που ειμαι πια,και αμετακλητα τυφλος,παντα καθομαι μπροστα σ'ενα
καθρεφτη,αυτο το φροντιζει η Μαρια,σ'ενα μονο Καθρεφτη να ειμαι
Εγω και Αλλος,αρκετα σε κουρασα,τωρα,στο τελος,θελω να σου  δειξω
μια Κατασκευη που εκανα με Καθρεφτες,Μαρια σε παρακαλω βοηθησε με,
εκεινη τον βοηθησε να σηκωθει και τον επιασε αγκαζε να περπατησει,
εγω ακολουθουσα απο πισω,διασχισαμε εναν διαδρομο,καπου εικοσι
μετρα μηκος,το δαπεδο με ασπρα και μαυρα τετραγωνα,''σαν πιονια σε
σκακι κινουμαστε,η' ποιοι μας κινουν;'',τον ακουσα να λεεει και να γελα-
ει,κανενα ανοιγμα δεν υπηρχε στους λευκους τοιχους,ο φωτισμος ηταν
εσωτερικος αλλα αθεατος,φτασαμε σ'ενα καθετο διαδρομο ,ο Χορχε Λουις
Μπορχες και η Μαρια Κονταμα εστριψαν δεξια,ειδα μια σειρα πορτες
στο διαδρομο,ο Μπορχες ανοιξε τη πρωτη πορτα,διαβασα τον αριθμο της,
no.1,μπηκαν μεσα,ακολουθησα κι εγω,ημασταν σε μια αιθουσα με καθρεφτες,
παραξενευτηκα που δεν ειδα τα ειδωλα μας,''σου φαινεται πα-
ραξενο'',ακουσα τη φωνη του,''καθρεφτες που δεν σχηματιζουν ειδωλα'',
γελασε,''αυτο το δωματιο ειναι μια Μηχανη Κειμενων,γι'αυτο δεν βλεπεις
τα ειδωλα μας,ενεργοποιειται μονο οταν το αντικειμενο ειναι λεξη,χρειατη-
κα πολυ χρονο να τον κατασκευασω,να τοποθετησω τους καθρεφτες,να υπο-
λογισω τον αριθμο τους,τις σχετικες τους γωνιες,τους μηχανισμους κινησεων
τους,το προγραμμα -αλγοριθμος με το οποιο λειτουργει,ενδιαφερθηκα και
να αυτενεργει,να αυτοοργανωνεται,ενας ζωντανος οργανισμος,να ειναι αυτο-
ματον,δεν ειναι δυσκολο να φαντασθεις πως λειτουργει αυτη η Μηχανη Κει-
μενων,η ιδεα ειναι πολυ απλη,λεξεις-αντικειμενα που σχηματιζουν τα ειδωλα
τους,σαν αντικειμενα μπορεις να τοποθετησεις ολες τις λεξεις απο το λεξικο
μιας γλωσσας,π.χ της Ελληνικης,της Ισπανικης,της Αγγλικης,της Ινδικης,ολα τα
λεξικα,ξεχωριστα και μαζι,τοτε σχηματιζονται τα απειρα ειδωλα τους,Αλεφ
Μηδεν,N0,και φυσικα,οπως καταλαβαινεις,στα απειροσυνολα των ειδωλων
μπορει να παρουσιαστουν ολα τα κειμενα που γραφτηκαν,που γραφονται,που
θα γραφουν,ολων των συγγραφεων,ολα τα βιβλια,και σε ολες τις γλωσσες,οτι-
δηποτε εχει γραφτει,οτιδηποτε θα μπορουσε να γραφτει και δεν εχει γραφτει,
οτιδηποτε θα γραφτει,σε γνωστες γλωσσες και σε γλωσσες αγνωστες ,αλλα και
σε γλωσσες που θα κατασκευασθουν,ολα,και το Συστημα -Μηχανισμος ειναι
τοσο Εφυες που ειναι υπερανω της Πραγματικοτητας ,την  περιεχει και την προ-
βλεπει,π.χ μπορει να κατασκευασει ολες τις γλωσσες, ολα τα ιδιωματα,ολες τις
αργκο,ολα μπορει να τα κατορθωσει,ενα Πανοπτικον,μπορει να συνθεσει την
Ιλιαδα και την Οδυσσεια του Ομηρου,τα απαντα του Αριστοτελη και του Πλα-
τωνα,τα εργα του Σεξπιρ,τα Cantos του Παουντ,το Εγκλημα και Τιμωρια και
τον Ηληθιο του Ντοστογιεφσκι,τον Δον Κιχωτη του Θερβαντες,το Tractatus
Logico-Philosophicous του Βιτγκενσταειν,το Tlön Uqbar Orbis Tertius απο τις
Ficciones του J.L.Borges  μια αγγλικη εκδοση του 1983 σχεδιασμενη απο
τον Rikki Ducornet,μπορει ολα τα κειμενα να τα κατασκευασει αυτη η μηχανη,λογοτεχνικα,επιστημονικα,αρθρα,εφημεριδες,τα παντα,ακομα και
αφισες,προγραμματα θεατρων,εισιτηρια του μετρο,ολα οτι μπορεις να φαν-
ταστεις,ακομα και τα κειμενα που θα μπορουσε να γραψει καποιος και δεν
τα εγραψε ποτε,εχει και τη δυνατοτητα να τυπωθει,οπως βεβαια ολα τα κει-
μενα,Μαρια σε παρακαλω δειξε'',η Μαρια Κονταμα πηγε σε μια μηχανη,''γρα-
ψε[θεατρικο εργο του Σεξπιρ που δεν εγραψε,το δευτερο απο αυτα]'',
η Μαρια Κονταμα πληκτρολογισε και αμεσως σχεδον αρχισε να τυπωνονται
οι σελιδες,σε λιγοτερο απο μισο λεπτο τυπωθηκε το βιβλιο,μου το εδωσε,ενα
βιβλιο τυπωμενο με τον τροπο της εποχης του 17ου αιωνα,διαβασα στο εξω-
φυλλο:
WILLIAM  SHAKESPEARE
HERCULES AND DEIANEIRA
LONDON
Edited  by Isaac Laggard and Ed.Blount,1623
''μπορεις να το κρατησεις αν θελεις ,σου το χαριζω''-''ευχαριστω παρα πολυ''
ειπα,
''τωρα θα δεις ,θα εχεις κυριολεκτικα στα χερια σου ,το διηγημα που θα
γραψεις'',
μετα απο λιγο η Μαρια Κονταμα μου εδωσε τις τυπωμενες σελιδες,διαβα-
σα:
Ο ΧΟΡΧΕ ΛΟΥΙΣ ΜΠΟΡΧΕΣ ΚΑΙ Ο ΛΑΒΥΡΙΝΘΟΣ ΤΩΝ ΚΑΘΡΕΦΤΩΝ
-χ.ν.κουβελης
J.L.BORGES AND THE LABYRINTH OF THE MIRRORS
-c.n.couvelis
πηγα να γυρισω τη σελιδα,''αυτομαν εχεις την ευχαριστηση,μπορεις,αν
θελεις,να μου το χαρισεις'',τον ακουσα,-''πολυ ευχαριστως'' του ειπα,του
εδωσα τις τυπωμενες σελιδες,''ευχαριστω,η Μαρια θα μου το διαβασει και
μαλιστα αποψε,πριν κοιμηθω'',
γυρισαμε στο σαλονι,ειχε περασει η ωρα,τους ευχαριστησα για τη φιλο-
ξενια,εφυγα,εξω ειχε νυχτωσει,πηγα με τα ποδια στη Times Square,δει-
πνισα στο Casablanca Restaurant,μετα γυρισα στο Hotel,εκανα ενα ζεστο
ντους,ξαπλωσα,πριν κοιμηθω ξεφυλλισα το βιβλιο που μου χαρησε,ειχε
μια χαλκογραφια-πορτραιτο του Σεξπιρ απο τον Martin Droeshout,τη
σχεδιασα με μολυβι σε χαρτι,τηνη πετυχα,διαβασα λιγο,ηταν αγγλικα επο-
χης,δεν μπορουσα να καταλαβω πολυ ,απο μια συντομη περιληψη στην αρ-
χη του βιβλιου,το θεμα της τραγωδιας ηταν το εξης:
η Δηιανειρα υποπτευθηκε πως ο Ηρακλης ερωτευθηκε την Ιολη,τρελλη
απο τη ζηλια της με το δηλητηριασμενο αιμα του κενταυρου Νεσσου αλοιψε
το ρουχο του Ηρακλη,πιστευοντας πως θα τον ξαναφερει κοντα της,τοτε ο Ηρα-
κλης ενιωσε  πολυ δυνατους πονους στο κορμι του και μην αντεχοντας μαζεσε
ξυλα σε σωρο στο βουνο Οιτη ,ανεβηκε πανω και παρακαλεσε τον  Φιλοκτητη
να αναψει φωτια να καει,οταν εμαθε η Δηιανειρα  πως  ο Ηρακλης καηκε
αυτοκτονησε
[εδω η αγγλικη περιληψη]
Deianeira suspected that Hercules fell in love with Iole, crazy
from jealousy  with the poisoned blood of Nessos ointmented the
garment of Hercules, believing that it will bring him back near to
her, then Hercules  felt very strong pains in the his corp and not
withstanding  collected woods in a heap on the mountain Iti, rise
above and begged from Philoctetes to light a fire to burn him, when
Deianeira  learned that Hercules blazed committed suicide
η ωρα 12 και 43 μετα τα μεσανυχτα,εκλεισα το βιβλιο,το αφησα πανω
στο γραφειακι διπλα στο κρεβατι,,εσβησα το λαμπατερ και μετα απο
λιγο κοιμηθηκα
.
.
ΑΝΑΠΤΥΧΩΣΗ
.
.
Η ζωη της εδω και χρονια κατεστραμενη.Παντρευ-
τηκε απο συμφερον.Τα παιδια εχουν μεγαλωσει κι
εφυγαν .Τελευταια δεν υπηρχε φιλικο προσωπο
ν'ανταλλαξει μαζυ του μια τυπικη κουβεντα.Τα
πρωινα ψωνιζε,γυριζε σπιτι και μαγειρευε,τα με-
σημερια κοιμονταν μεχρι τ'απογευμα.Ο υπνος της
ηταν ταραγμενος,παντα εβλεπε τον ιδιο εφιαλτη.
Ενα τεραστιο αδειο δωματιο,και στην αλλη ακρη
του χτυπουσε ενα τηλεφωνο εκκοφαντικα.Ετρεχε
να το σηκωσει,μολις σηκωνε το ακουστικο εκλει-
νε.Ξαφνικα βρισκονταν σ'ενα χωρο γεματο κα-
θρεφτες , σ'αυτους εβλεπε τα ειδωλα διαφορων
ανθρωπων, οι περισσοτεροι αγνωστοι,σε διαρκη
κινηση.Καποιος μεσ'άπ'αυτο το πληθος της εγνε-
φε,κατι της ελεγε,ομως δεν τ' ακουγε.Εκει ,σ'ε-
κεινο το σημειο του εφιαλτη ξυπνουσε,ανησυχη,
τυλιγμενη στον ιδρωτα.
Εκεινο το απογευμα την ξυπνησε το κουδουνι-
σμα του τηλεφωνου.Δεν κουνηθηκε,το τηλεφωνο
σταματησε,μετα απο λιγο επεμενε.Αναγκασθηκε
να σηκωσει το ακουστικο.Ειπε ''Εμπρος''.Απο την
αλλη μερια της γραμμης μια αγνωστη φωνη της
αποκριθηκε:οτι αποψε το βραδυ θα τη σκοτωσει,
κι αποτομα εκλεισε.Εκεινη ταραχτηκε,οταν συ-
νηλθε κατεβασε το ακουστικο,και ξαπλωσε στον
καναπε.Σκεφτονταν πως στη ζωη της δεν ειχε
ποτε αποκτησει εχθρους..Ισως καποιος κακοηθης
εκανε φαρσα.Ομως η φωνη του αντρα ,που ακου-
σε ηταν αποφασιστικη,κοφτη και σκληρη.
Απο το παραθυρο ειδε εξω να νυχτωνει.Ενιωσε
το κορμι της να τρεμει.Ετρεξε κι εκλεισε ολα τα
παραθυρα και τ'ασφαλισε απο μεσα,επισης την
πορτα στο μπαλκονι και την πορτα της εισοδου.
Μεσα στο σκοταδι,δε τολμησε ν'ανοιξει φως.
Εκει στην απομερη συνοικια που ζουσε,στην
ερημια,υπηρχε ησυχια,κανενας εξωτερικος
θορυβος,καπου -καπου ακουγονταν η φωνη
καποιου σκυλου ,μακρυα.Περασε πολυ ωρα
,ισως η αιωνιοτητα,χωρις κατι να συμβει .Αν-
ναρωτηθηκε αν αυτο που συνεβαινε ηταν
στη πραγματικοτητα η ' στη φαντασια της.
Καποια στιγμη μεσα στην αφορητη ησυχια,
ακουσε ξαφνικα καποιο θορυβο.Τεντωσε
τ'αυτια της,η καρδια της χτυπουσε ,πηγαινε
να σπασει.Ακουσε βηματα,αργα αλλα σταθερα
ν'ανεβαινουν την σκαλα.Τα βηματα σταματησαν
ακριβως μπροστα στη πορτα της εισοδου.Με-
χρι ν'ακουσει το χτυπημα στη πορτα της φανηκε
πως περασαν αιωνες.Ακουστηκε το χτυπημα,
σταματησε , μετα απο λιγο ακουστηκε παλι.
Εκεινη ακινητη.Επειτα ακουσε τη φωνη:''Ανοι-
ξε .Εγω ειμαι''.Δεν κουνηθηκε,περιμενε,''Ανοι-
ξε.Εγω ειμαι'' επανελαβε η φωνη.Εκεινη συνηλ-
θε ,αναγνωρισε τη φωνη του αντρα της.Εβγαλε
ενα αναστεναγμο ανακουφισης κι ετρεξε ν'ανοι-
ξει τη πορτα ξεκλειδονοντας την.Εκεινος μπη-
κε μεσα στο σπιτι,την κυτταξε εξεταστικα και
της ειπε:''Μα τι επαθες,τοση ωρα χτυπουσα,δεν
ακουγες;''.Εκεινη αναγκαστηκε να του αποκα-
λυψει τους φοβους της,τι της συνεβαινε:
το απειλιτικο τηλεφωνημα και την αγνωστη
φωνη του αντρα.Εκεινος την ακουγε προσεχτι-
κα.Αφου τ'ακουσε ολα,απομακρυνθηκε απο
κοντας της,σταθηκε,ορθιος με τη πλατη γυρι-
σμενη προς αυτην.
''Εγω ημουν αυτος στο τηλεφωνο''της ειπε
και, ταυτοχρονα, γυρνωντας το σωμα του
προς αυτην την πυροβολησε με περιστρο-
φο κατευθειαν στο στηθος.Εκεινη τρανταχτηκε
απ'το ισχυρο χτυπημα,και τη στιγμη που επεφτε
στο πατωμα προλαβε ν'ακουσει το τηλεφωνο,
που χτυπουσε επιμονα στην ακρη του δωματι-
ου.Πολυ γρηγορα την εγκατελειψαν οι δυ-
ναμεις της.Ο αλλος ξαφνιαστηκε οταν ειδε
πως βρισκονταν σ'ενα τεραστιο δωματιο γε-
ματο καθρεφτες,σε διαρκη κινηση ο ενας
με τον αλλον , απο καποιο κρυφο μηχανι-
σμο.Οταν την ειδε,στην αρχη,δεν την ανα-
γνωρισε αμεσως,ειδωλο και πραγματικη
μορφη αξεχωριστα Της φωναξε μ'ολη τη
δυναμη της φωνης του:''Εγω ,ειμαι εδω.
Νεκρος,Ακους;''.Απο την εκφραση του προ-
σωπου της κι απο τις κινησεις του σωματος
της καταλαβε πως δεν τον ακουγε καθολου.
Της ξαναφωναξε το ιδιο ,επειτα παλι πιο δυ-
νατα.Την ειδε να κανει απελπιδες προσπα-
θειες να τον καταλαβει ,χωρις ομως να τα
καταφερνει κι υστερα την ειδε καθαρα να
τον προσπερνα,μπροστα του ακριβως,και
να χανεται στο βαθος των πολλαπλων και
απειρων αντανακλασεων στα κατοπτρα,με
πληθος ειδωλων ανθρωπων να εμφανιζονται
και να χανονται .
Τοτε καταλαβε το σχεδιο της εκδικησης της
,τελειο και πανουργο,αιωνια παγιδα.
.
.
ΕΓΚΛΕΙΣΤΗ ΑΦΗΓΗΣΗ
.
.
Οση ωρα καθονταν στην καφετερια κι επινε τον
καφε ,ενα μετριο εσπρεσσο, ο ανθρωπος ,που του
ειπαν να παρακολουθει ,καθονταν μερικα τραπε-
ζια αριστερα και μπροστα του και διαβαζε την
εφημεριδα του.Για να περασει την ωρα του παρα-
τηρουσε τους θαμωνες γυρω του,κι εστηνε αυτι
ν'ακουσει τι λεγανε.Διαφορες ανουσιες φλυαριες
για σταρ της τηλεορασης και μοντελα.Εστιασε
την προσοχη του σ'ενα ζευγαρι απεναντι του.
Η γυναικα γελουσε μ'ενα προσποιητο,ψευτικο,τρο-
πο καθε φορα που εσκυβε προς το μερος της ο
κυριος διπλα της,ενας σοβαρος τυπος,και κατι
της ψιθυριζε στ'αυτι.Επισης προσεξε τον επιδει-
κτικο τροπο με τον οποιο στραβωνε τις μακριες
γαμπες της .Ενταθηκε η προσοχη οταν η γυναικα
σηκωθηκε και πλησιασε το τραπεζι του ανθρω-
που, που τον ενδιεφερε.Την ακουσε να ζηταει
την αδεια να καθησει,εκεινος της εγνεψε κατα-
φατικα κι εκεινη καθησε.Προσπαθησε ,αλλα η-
ταν αδυνατο στο θορυβο της αιθουσας,ν'ακουσει
τι λεγανε.Ουτε κι απ'τις κινησεις των χειλιων και
τις εκφρασεις των προσωπων μπορεσε να συμπερα-
ρανει κατι για το περιεχομενο της συζητησης.Με-
τα απο λιγη ωρα σηκωθηκε,και περνωντας αναμε-
σα απ'τα τραπεζια και της καρεκλες κουνωντας
προκλητικα το ελκυστικο σωμα της ,φτανοντας
στο τραπεζ ιης χωρις να καθησει ειπε στον συνοδο
της να πληρωσει και να φυγουν.Ο αλλος ,ξανα-
πιασε την εφημεριδα ,και κρυφτηκε απο πισω .
της.Σε λιγο επεστρεψε η κυρια,σηκωθηκε ο ανθρω-
πος του κι εφυγαν μαζι.Πεταχτηκε ,βιαστηκε να
τους προλαβει,πριν τους χασει.Εξω εριχνε ψιλη
βροχη,ο δρομος γλυστρουσε.Τους ειδε στη γω-
νια του δρομου,σταματησαν ενα ταξι,μπηκαν με-
σα .Εκεινος γρηγορα χωρις καθυστερηση στα-
ματησε το αμεσως επομενο ταξι,μπηκε μεσα κι
ειπε στον οδηγο ν'ακολουθησει οσο γινεται απο
κοντα αλλα και διακριτικα το προπορευομενο
αυτοκινητο.Παρατηρησε πως ο οδηγος του τα-
ξι,ενας νεαρος,φορουσε κοκκινο πουκαμισο κι
ειχε τα κοντα μαλλια του χτενισμενα προς τα
πισω, και μπριγιαντισμενα.Η παρακολουθηση
ηταν δυσκολη και λογω της βροχης αλλα και
γιατι η πολη σ'εκεινο το σημειο ,που εφτασαν
ηταν παραξενα δομημενη,με δρομους που καμ-
πυλωναν αποτομα κι ελισονταν συνεχως.Η συνε-
νεπεια ηταν να τους χασουν εντελως απ'τα ματια
τους,και σταθηκε αδυνατο να τους ξαναβρουν ο-
ση ωρα και να προσπαθησαν.Τελικα σταματησε
το ταξι,το πληρωσε και κατεβηκε στο δρομο.Πε-
ριπλανηθηκε πολυ ωρα,οι δρομοι ηταν ασχημοι,
,λιγοστηασφαλτος,με λακκουβες,γεματες νερο
απ'τη βροχη.Σ'εκεινη τη συνοικια διαισθανθηκε
πως επικρατουσε μια αοριστη παραδοξοτητα.
Ετσι για να διασκεδασει την ωρα του,αποφασι-
σε να στριβει στις γωνιες των δρομων συνεχεια
προς τ'αριστερα.Πολυ γρηγορα διαπιστωσε πως
τιποτα δεν αλλαζε στο χωρο,στα σπιτια,ακομα
και στον χρωματισμο τους,και πουθενα δεν συ-
ναντησε μια ανθρωπινη φιγουρα.Μονο καπου-
-καπου εβλεπε καποιο σκυλο να τεμπελιαζει
ξαπλωμενος μπροστα σε καποια πορτα.Οταν α-
ποφασισε να στριβει αντιθετα,προς τα δεξια,δεν
ειδε καμια διαφορα,τιποτα δεν αλλαξε:τα ιδια
χαμηλα σπιτια,το ιδιο αχρωμα,πουθενα ανθρω-
ιπος και σκυλια να τεμπελιαζουν στις πορτες.Με-
τα απ'αυτο συνεχισε το παιχνιδι,ποτε εστριβε δε-
ξια ποτε αριστερα,χωρις να περιμενει να συμβει
κατι αλλο διαφορετικο.Σιγα-σιγα αρχισε ν'αντι-
λαμβανεται περισσοτερα.Ο φωτισμος του χωρου
ηταν σταθερος ,αναλλοιωτος,τεχνητος ,σαν το
φωτισμο θεατρικου σκηνικου.Ο αερας σ'εκεινο
το μερος μυριζε μουχλα,και υγρασια.Ξαφνικα,με-
τα απο πολλες ωρες ατελειωτης περιπλανησης
διεκρινε στο βαθος του δρομου τη ψιλη φιγου-
ρα ενος ανθρωπου,να διασχιζει το καθετα το
δρομο,που περπατουσε εκεινη την ωρα κι ακου-
σε την ιδια στιγμη καποιο ρολοι καπου να χτυ-
πα.Μετρησε τους χτυπους:δεκα η ωρα.Νομισε
πως γνωρισε τον ανθρωπο κι ετρεξε να τον
προλαβει.Ο θορυβος που εκαναν τα τακουνια
του στον αδειο δρομο ηταν εκκοφαντικος.Φθα-
νοντας στη γωνια εστριψε.Επιτελους βρεθηκε
σε μια απο τις πιο πολυσυχναστες λεωφορους
της πολης.Αν και στα γρηγορα παρατηρησε κα-
ποιες αλλαγες,δεν ειχε το χρονο να τις επιβεβαι-
ωσει.Ο ανθρωπος ,που ειχε ακολουθησει,ηταν
ο σοβαρος κυριος της καφετεριας ,με την
ομορφη κυρια με το ψευτικο χαμογελο.Τον πα-
ρακολουθουσε,σταματησε διπλα του ενα αυτοκι-
νητο,ανοιξε η πορτα,χωθηκε μεσα γρηγορα,την
εκλεισε δυνατα με θορυβο κι εφυγε με μεγαλη
ταχυτητα τ'αυτοκινητο.Ισα που προλαβε να δει,
στη θεση του οδηγου η κυρια,με κοκκινα γαντια.
Οπως ηταν κουρασμενος ,συγχισμενος διεσχισε
αφηρημενος τη λεωφορο,χωρις να προσεξει, με-
σα στις βρισιες των οδηγων και στα δυνατα
κορναρισματα των αυτοκινητων.Οταν καταφερε
να φτασει στο απεναντι πεζοδρομιο και συνηλθε
κοιταξε το ρολοι στο χερι του:η ωρα ηταν 11:15.
Το ραντεβου για δωσει την αναφορα του ηταν κα-
νονισμενο για τις 11:30.Ειχε ακριβως 15 λεπτα και-
ρο για να παρουσιαστει.Βρισκονταν εκει κοντα
κι αποφασισε να παει με τα ποδια.Εφτασε στο
κτιριο.Χτυπησε το κουδουνι του γραφειου απο
την εξωπορτα.Του ανοιξαν αμεσως.Στο ασανσερ
πατησε το κουμπι του β'οροφου,του ειχαν πει
πως ηταν το 5ο γραφειο αριστερα στο διαδρομο.
Ακριβως 11:30 χτυπησε την πορτα,δεν πηρε κα-
μια απαντηση.Περιμενε.Ξαναχτυπησε,το ιδιο,πα-
λι καμια απαντηση.Αποφασισε,εσπρωξε την πορ-
τα,εκεινη ανοιξε τριζοντας ελαφρα.Μπηκε .Το
δωματιο,που αντικρυσε μπροστα του,ηταν τερα-
στιο με χαμηλη οροφη,αδειο ,χωρις παραθυρα,
σε καποιο τοιχο του,μοναχα στον αριστερο τοι-
χο υπηρχαν τρεις πορτες και στο τοιχο του βα-
θους ειχε αλλες δυο.Προχωρησε στο δωματιο
μεσα και χωρις να διστασει χωθηκε στη μεσαια
απ'τις τρεις πορτες .Το γραφειο εδω στη κατοψη
του σχεδον τετραγωνο,με πολυ ψηλη οροφη,βα-
μενο λευκο,χωρις ανοιγματα στους τοιχους.Προ-
σεξε καλυτερα,μια καθετη ραγισματια σ'ενα τοι-
χο του δηλωνε τη πιθανη θεση μιας πορτας.Πλη-
σιασε προς τη ραγισματια,εσπρωξε κι ανοιξε
τη πορτα.Τωρα βρεθηκε σ'ενα γραφειο, επιμη-
κυσμενο μεχρι εκει ,που φτανει το ματι.Στον
τοιχο ,δεξια του,ειχε μια μεγαλη σειρα, σχεδον
ατερμονη, απο παραθυρα.Πλησιασε στο πρωτο
παραθυρο.Ειδε απο κει την πολη ,τεραστια,
απλωμενη περα μακρυα ως τους μακρυνους
λοφους,που την εκλειναν.Στα επομενο παραθυρο
και στ'αλλα η θεα της πολης αλλαζε συνεχως.
Σαν απο παραθυρο σε παραθυρο να μην υπηρχε
συνεχεια στο χωρο.Διαφορετικα αποσπασματα
της πολης, αλλα απο ψηλα ,αλλα απο χαμηλα,
συνεχης αλλαγη,και πολλες φορες μιξη των
εικονων.Στα τελευταια παραθυρα της σειρας,
ζαλισμενος,ειδε,ξετυλιχθηκε, μια περιοχη της
πολης με χαμηλα σπιτια,αχρωμα ,με αδειους
δρομους.Τελειωνοντας με τα παραθυρα ανοιξε
στον τοιχο ,που εφτασε, μια πορτα στη τυχη.
Βρεθηκε σ'ενα διαδρομο ,εκτυφλωτικα φωτι-
σμενο απο πολυελαιους στην οροφη του,και
στους δυο παραπλευρους τοιχους του υπηρχαν
ζωγραφικοι πινακες με πορτρετα διαφορων αν-
θρωπων.Στην ακρη του η πορτα ηταν ανοιχτη,
και ακουγε ολο και πιο δυνατα τους ηχους φω-
νων ανθρωπων,που κουβεντιαζαν εντονα.Πλη-
σιασε τη πορτα διστακτικα.Τελικα την περασε,
ο ιδρωτας ελουζε το μετωπο του.Η πορτα ανοι-
γε σ'ενα αλλο δωματιο με εκτυφλωτικο διαχυτο
φωτισμο,δεν μπορεσε να εντοπισει τη πηγη του.
Και παλι στους τοιχους ζωγραφικοι πινακες με
πορτρετα.Βαδιζε σ'αυτο το δωματιο χωρις τελει-
ωμο.Η επιφανεια του δαπεδου καπυλωνε ανεπαι-
σθητα,το ιδιο και οι τοιχοι ακολουθωντας αναλο-
γικα εκεινη τη γεωμετρια.Αναρωτηθηκε με δεος
αν η εκεινη η καμπυλη εκλεινε,τερματιζε,τελικα,
σε μια κλειστη γραμμη[π.χ κυκλο],χωρις αρχη
και τελος,οπου καθε σημειο της ειναι αρχη και
τελος της ταυτοχρονα η' μηπως ηταν απειρα ανοι-
χτη συνεχως. Οποιαδηποτε απαντηση σ'εκεινο
το ερωτημα η' την υποθεση δεν ειχε νοημα, την
εβγαλε απ'το μυαλο του οταν στην ακρη του ε-
κανε στροφη 90 μοιρων και μετα απο εναν δια-
δρομο 40 με 50 μετρα μηκος συναντουσε μια σκα-
λα,με διαφορετικο αριθμο σκαλοπατιων καθε φο-
ρα,που ειτε ανεβαινε απο το επιπεδο ,που βρισκο-
νταν ,ψηλοτερα ,ειτε κατεβαινε χαμηλωτερα.
Εκει σε καθε μια σκαλα ψηλα υπηρχε παραθυρο,
απο κει πανω εβλεπε ενα τμημα τ'ουρανου,αλλο-
τε γαλαζιο ,φωτεινο,κι αλλοτε σκοτεινο,με αστρα.
Ανεβαινε και κατεβαινε σκαλες συνεχως,μετρων-
τας τον αριθμο τους ,που το μεγεθος του ηταν
τρομακτικο.Πηρε την αποφαση να σταματησει
το μετρημα και τοτε μετα απο μερικα ανεβοκατε-
βασματα στις σκαλες εφτασε σ'εναν τοιχο με
δυο πορτες,ανοιξε τη μια απ'αυτες και μπηκε
σ'ενα δωματιο με κανονικες διαστασεις.Στη μεση
του δωματιου ηταν μια καρεκλα και πανω στο
καθισμα της ενα λευκο τηλεφωνο.Γυρισε πισω κι
ανοιξε τη δευτερη πορτα.Τοτε εκει μεσα ειδε ενα
πολυ φωτισμενο χωρο ,που τον πονουσαν τα μα-
τια , στη μεση ενα τραπεζι,πλησιασε να δει καλυ-
τερα,πανω του ενα κατακοκκινο μηλο.Το δωματιο
ηταν κλειστο απο τις αλλες πλευρες του.Ακουσε
το τηλεφωνο να χτυπαει στο διπλανο δωματιο.Δεν
βιαστηκε,τ'αφησε να χτυπαει,γυρισε αργα,εκεινο
σταματησε.Οταν ξαναχτυπησε σηκωσε το ακουστι-
κο κι ειπε :''Εμπρος''.Απ'την αλλη πλευρα του απαν-
τησαν ψυχρα .Πως δεν ηταν καθολου ευχαριστημενοι
μαζυ του , κι εκλεισαν τη γραμμη.Αφησε το ακουστι-
κο να κρεμεται,χωρις να το τοποθετησει παλι πανω
στη συσκευη και βγηκε απο τη μοναδικη πορτα ,που
υπηρχε στο δωματιο απεναντι,εξω στο δρομο.Ειδε
και τους δυο,τον αντρα και τη γυναικα, να στριβουν
στη γωνια.Ορμησε απο πισω τους να τους προλαβει.
Εκεινοι σταματησαν ενα ταξι,χωθηκαν γρηγορα με-
σα κι εφυγαν.Την ιδια σχεδον στιγμη εκεινος στα-
ματησε το αμεσως διερχομενο ταξι κι ειπε στον οδη-
γο ν'ακολουθησει οσο γινεται απο κοντα και διακρι-
τικα το προπορευομενο αυτοκινητο.Παρατηρησε πως
ο οδηγος του ταξι,ενας νεαρος,φορουσε κοκκινο
πουκαμισο κι ειχε τα κοντα μαλλια του χτενισμενα
προς τα πισω, και μπριγιαντισμενα.
.
.
Ο ΛΑΒΥΡΙΝΘΟΣ ΤΗΣ N.Y[THE NEW YORK'S LABYRINTH]
[ΕΝΑ ΤΗΛΕΓΡΑΦΗΜΑ ΑΠΟ ΤΗ N.Y]
.
.
η πολη αυτη ειναι ενας λαβυρινθος,το ξερεις, δεν το αγνοεις κι
αντιθετα,αντι να χανεσαι εκει μεσα βρισκεις ,σε βρισκουν σε ανα-
καλυπτουν και οι αλλοι,που ειναι εκει μεσα σαν εσενα
ενας δρομος σ'αυτη τη πολη δεν τελειωνει ,συνεχιζεται σ'εναν αλλο
δρομο,σε πολλους δρομους,οριζοντιους και καθετους,με ονοματα
αυξοντες αριθμους,1,2,3,4,5,...,ως το Απειρο,
συνεχιζεται και στα πανυψηλα κτιρια,φτανει στον ουρανο ανεβαι-
νοντας ατελειωτες σκαλες,γυαλινα κι ατσαλινα ασανσερ,διασχιζοντας
πολλους διαδρομους, εισερχοντας σε χιλιαδες γραφεια,δωματια κι
αιθουσες διαφορες
ενας καθετος πολυ-λαβυρινθος παραθυρων κι ενας οριζοντιος
πολυ-λαβυρινθος δρομων και λεωφορων
κι ενας ενδιαμεσος πολυ-λαβυρινθος ανθρωπων και ανθρωπινων δρα-
σεων
-εργασιας,πλουτου,φτωχειας,ανεχειας,φιλοδοξιων,ματαιοδοξιων,σκληρο-
τητας,τρυφεροτητας,παραιτησεων,φοβου,ελπιδας,ονειρων,ψευδαισθη-
σεων,καθημερινοτητας,αποθεωσης,...-
και μια βαβελ ειναι αυτη η πολη,που ομως αντιθετα,απο εκεινη τη παλια
βαβελ,δεν εγκαταλειφθηκε απ'τους ανθρωπους της ,αντιθετα πληθυνθηκε,
υπαρχει
κι επειτα ο λαβυρινθος της αποτελειται,εχει κατασκευασθει,απο τη πολυ-
γλωσσια,που ακους,απο τη πολυμορφια των ανθρωπων,που βλεπεις,απο
τη πολυ-τροπια των συμπεριφορων και των εκφρασεων τους,που αισθα-
νεσαι,που δρας και αντιδρας
κι ολους , κι ολα ,εκει μεσα στο λαβυρινθο της,μπορει να τα συναντησεις
και να σε συναντησουν,οποιαδηποτε στιγμη αυτο μπορει να συμβει ,οπως
κι οποιαδηποτε στιγμη να τα χασεις ολα,και να περασει καιρος,ισως πολυ
καιρος να τα συναντησεις,αν τα συναντησεις ποτε,
γιατι αυτος ο λαβυρινθος ειναι ενας Λαβυρινθος Πιθανοτητων,
Να Συμβει Αυτο/η'Να Μην Συμβει Αυτο,
Τωρα/η' Ποτε/η' Καποτε
και ποτε ενας λαβυρινθος δεν ειναι[δεν ηταν]τοσο ενδιαφερων,
[επειδη ο λαβυρινθος κατασκευαζεται[ειναι συμφυτος] με το ιδιο και το
παρομοιο,προκαλει την αδιαφορια,τον απροσανατολισμο,δεν προκαλει
με το διαφορετικο,υπνωτιζει,συγχιζει,-χανεσαι και δεν επανερχεσαι]
Αντιθετα εδω μεσα ο λαβυρινθος ειναι η Αποθεωση του Διαφορετικου,
η Υπερβολη της Αυτονομησης, ο Υπερ-Μεγεθης Ενθουσιασμος του
Ειναι
και του Δρω/Αντιδρω
-του Ειμαι και Πραττω-
Μια Υπερ-Γεωμετρια [Ενας Υπερ- Χωρος ]Πολλαπλων Τετραγωνισμων
Μια εκδηλωση[μια εκφανση,απο τις αμετρητες] αυτου του λαβυρινθου
ειναι κι αυτη:
βλεπεις εναν ανθρωπο,στιγμιαια η' μετα απο λιγο,οπως αιφνιδια εμφα-
νιζεται,το ιδιο αιφνιδια εξαφανιζεται,το ιδιο συμβαινει και σε σενα
γι'αυτον,
δεν θα τον ξαναβρεις/δεν θα σε ξαναβρει
Κι ειναι αυτος ο λαβυρινθος το Αντιθετο Ακρο της Μοναξιας
-ολοι οι ανθρωποι εκει, Παροντες/Αποντες ταυτοχρονα, διασχιζουν τη
Ζωη σου,
τον Εξωτερικο και Εσωτερικο σου Λαβυρινθο
Η Πολη Αυτη Ειναι Λαβυρινθος Που ΠροσΟμοιαζει στον Ανθρωπο/
Κατ'Εικονα  κι Ομοιωση του
Συμπερασμα:Ποιος ο Λογος να ψαχνεις να βρεις[να ανακαλυψεις η' να
κατασκευασεις] την Εξοδο απο Σενα τον Ιδιο;
Σ'αυτη τη πολη Ειμαι σε Λαβυρινθο,Το Γνωριζω και Δεν Θελω Να Βγω
.
.
Ο Μηχανικος Λαβυρινθος

παντου η ιδια μηχανη.οσο λεπτομερειακα κι αν παρατηρουσε δεν βρηκε
την παραμικρη διαφορα.καθε μηχανη αποτελουσε ενα στοιχειο στη συνθεση
ενος συνολου.το συνολο,τι ειναι,του διεφευγε,.παραξενο,εναν ανθρωπο ,εργατη,
δεν ειδε να δουλευει σε καποια απο τις ,σχεδον απειρες ομοιες μηχανες.ακουγε,
ορισμενες φορες,τον ηχο μηχανων που δουλευουν αν και οι μηχανες που εβλεπε
ηταν ακινητες και αθορυβες.υποθεσε καποιον αυτοματο μηχανισμο που τις θετει
σε λειτουργια.ισως,η γενικη διευθυνση στο εργοστασιο,ειναι καποιο αυτοματο,ενα
ειδος εφυους ρομποτ.διαρωτηθηκε ποιος κατασκευασε αυτο τον τεραστιο μηχανισμο
και ποιος ο σκοπος του.ποια η παραγωγη του.σταδιακα εχασε τον ενδιαφερον του.
την περιεργεια διαδεχθηκε η αμηχανια.κοιτουσε μηχανικα.σε καποιους χωρους
του φανηκαν οι μηχανες πιο τεραστιες,μεγενθυμενες,σαν να αλλαζε η κλιμακα
μετρησης.σε αλλους χωρους ηταν σμικρυμενες,μινιατουρες,σαν παιδικα παιχνιδια.
ο φωτισμος ηταν παντου αναλοιωτος,χωρις μεταβολες στην ενταση του.σκεφτηκε ,
για να περναει η ωρα του,να σχεδιαζει.στην αρχη ξεκινησε σχεδιαζοντας απλα
εξαρτηματα των μηχανων,μετα πιο συνθετα τμηματα ,μεχρι, εφτασε να σχεδιαζει,
ολοκληρη τη μηχανη.οταν την τελειωσε παρατησε το χαρτι με το σχεδιο της μηχανης
σε καποιο χωρο.ποιο κατω,σε αλλο μερος η' μπορει να ηταν και στον ιδιο μερος,
δεν μπορουσε να ξεχωρισει,τετοια ηταν η συγχιση του αλλα και η συγχιση του
χωρου,βρηκε παλι το σχεδιο,το οποιο ειχε ,κατα καποιο τροπο,αυτονομηθει και ειχε
αντιγραφει ,αυτοπολλαπλασιασθει.ειδε σχεδιασμενες δυο μηχανες.αυτο παρακατω
επαναληφθηκε.οι σχεδιασμενες μηχανες ειχαν πολλαπλασιασθει,αυτοαναπαραχθει,
απειρες φορες.τοτε προσεξε,πως οι πραγματικες μηχανες εξαφανισθηκαν και τη
θεση τους πηραν οι σχεδιασμενες.ενιωσε τρομο,ανησυχησε,μηπως κι αυτος ,για
καποιον εξωτερικο παρατηρηρητη ,εχασε την υλικη,πραγματικη,υποσταση του.αν
ειχε συμβει αυτο δεν θα μπορουσε να το επαληθευσει,να το βεβαιωσει αφου υπηρχε
ολοκληρωτικη απουσια εξωτερικου παρατηρητη.περασε πολυς χρονος,δεν μπορουσε
να τον υπολογισει,που σε καποιο σημειο του σχεδιου ειδε ενα κειμενο.στο κειμενο
αυτο διαβασε το ονομα του σχεδιαστη.ηταν το δικο του.διαβασε,αλλα γρηγορα στα-
ματησε,την λεπτομερειακη περιγραφη της μηχανης,υλικα,χαραχτηριστικα υλικων,αν-
τοχη,ελαστικοτητα,κλπ,διαστασεις,ροπες,εφελκυσμοι,δυναμικη και κινητικη ενεργεια,
ισχυς,...σκεφτηκε,πως τα πραγματα εγιναν αντιστροφα,απο την συνειθισμενη ταξη,
πρωτα εγινε,κατασκευασθηκε το εργοστασιο με τις μηχανες κι επειτα σχεδιασθηκε.
το αντικειμενο πριν το σχεδιο του.το αιτιατο πριν το αιτιο.τοτε καταλαβε πως αυτη,
εν τελει,ηταν η πραγματικη ουσια,του εργοστασιου,του λαβυρινθου.η ιδεα μετα την
πραγματοποιηση της,και πως ειναι,θα ειναι,κλεισμενος σ'αυτον τον λαβυρινθο χωρις
την εξοδο του απ'αυτον
,
,
Η διαμονη στο δωματιο των συμμετριων-χ.ν.κουβελης
-Ενας Λαβυρινθος μιας Διμελους Σχεσης-
.
.
.
στο δωματιο.χαμηλος φωτισμος.καθισε μπροστα στον καθρεφτη.εβαλε
απαλο ρουζ στα χειλη.φορουσε ενα ασπρο φουστανι.χτενισε τα μαλλια.
χαμογελασε.
στο δωματιο.χαμηλος φωτισμος.φορεσε ενα μαυρο φουστανι.κοιταχτηκε
στον καθρεφτη.καθισε.χτενισε τα μαλλια.χαμογελασε.περασε τα χειλη
μ'ενα απαλο ρουζ.
καθισε μπροστα στον καθρεφτη.χαμηλος φωτισμος στο δωματιο.χτενισε
τα μαλλια.με το κραγιον εβαψε τα χειλη απαλο ρουζ..κοιταχτηκε.φορουσε
ασπρο φουστανι.φως στον αριστερο ωμο.χαμογελασε.
Στο αλλο δωματιο.χαμηλος φωτισμος.η γυναικα καθισε μπροστα στον καθρε-
φτη.εβαλε απαλο ρουζ στα χειλη.φορουσε ενα ασπρο φουστανι.χτενισε τα
μαλλια.χαμογελασε.
Στο αλλο δωματιο.χαμηλος φωτισμος.η γυναικα καθισε μπροστα στον καθρε-
φτη.χαμογελασε.φορουσε ενα μαυρο φουστανι.περασε απαλο ρουζ στα χειλη.
χτενισε τα μαλλια.
Στο αλλο δωματιο.χαμηλος φωτισμος.η γυναικα καθισε μπροστα στον καθρε-
φτη.απαλο ρουζ στα χειλη με το κραγιον.φορουσε ενα ασπρο φουστανι.ο γυμνος
ωμος ειχε φως.χτενισε τα μαλλια.χαμογελασε.
στο δωματιο.χαμηλος φωτισμος.καθισε μπροστα στον καθρεφτη.εβαλε
απαλο ρουζ στα χειλη.φορουσε ενα ασπρο φουστανι.χτενισε τα μαλλια.
χαμογελασε.γυρισε προς το μερος του αντρα.''σου αρεσει;''.ρωτησε.
στο δωματιο.χαμηλος φωτισμος.φορεσε ενα μαυρο φουστανι.κοιταχτηκε
στον καθρεφτη.καθισε.χτενισε τα μαλλια.χαμογελασε.περασε τα χειλη
μ'ενα απαλο ρουζ.γυρισε προς το μερος που καθονταν ο αντρας.''σου
αρεσει;''τον ρωτησε.''εισαι ομορφη''.της ειπε.
καθισε μπροστα στον καθρεφτη. απαλο ρουζ στα χειλη με το κραγιον.
χαμηλος φωτισμος στο δωματιο.χτενισε τα μαλλια.γυρισε και κοιταξε τον
αντρα.''εισαι ομορφη''.της ειπε.κοιταχτηκε.φορουσε ασπρο φουστανι.
φως στον  αριστερο ωμο.χαμογελασε.''σου αρεσει;''.τον ρωτησε.
.
.
Ο  ΛΑΒΥΡΙΝΘΟΣ ΤΩΝ  ΠΡΟΤΑΣΕΩΝ-χ.ν.κουβελης
THE LABYRINTH OF SENTENCES-c.n.couvelis


στο κτιριο μπηκε ακριβως 12 η ωρα το μεσημερι.η γραμματεας ,μια νεαρη
κοπελα,του ειπε να περιμενει.περιμενε 10 λεπτα.χτυπησε το τηλεφωνο.ακου-
σε τη γραμματεα να απαντα:''μαλιστα,ειναι εδω''.εκλεισε το τηλεφωνο.''Κυριε,
σας περιμενουν''.σηκωθηκε.τον συνοδευσε.η υπηρετρια χτυπησε την πορτα
και την ανοιξε.''περαστε,παρακαλω''του ειπε.περασε στην αιθουσα.η πορτα
εκλεισε πισω του.ηταν σκοτεινα.τα φωτα ανοιξαν ξαφνικα.εκτυφλωτικο φως.
με δυσκολια εβλεπε.ακουσε μια φωνη,αυτον που φωναξε,δεν τον ειδε.
''καθιστε στη καρεκλα''η φωνη ειχε τονο διαταγης.''μπροστα σας''.ειδε τη
καρεκλα.καθισε.αναψε μια οθονη.μεγαλη.ορθογωνια.πανω της προβαλλον-
ταν προτασεις.πολυ γρηγορα,δεν προλαβαινε να τις διαβασει.μετα απο λιγο
του φανηκαν ακατανοητες.ειχε την εντυπωση πως για κατι τον κατηγορουσαν.
ξαφνικα εσβησε η οθονη.''τωρα,καταλαβατε,μπορειτε να σηκωθητε απο τη
καρεκλα''ακουστηκε η ιδια φωνη.δυνατη.σαν να εβγαινε απο μεγαφωνα.
''ειστε ελευθερος να φυγεται''.σηκωθηκε.το φως στην αιθουσα εγινε κανο-
νικο.μπορουσε να δει.η αιθουσαν ηταν τεραστια.κανενα αλλο επιπλο ,εκτος
απο την καρεκλα,δεν υπηρχε σ'αυτον τον αχανη χωρο.του φανηκαν οι τοιχοι
του δωματιου πολυ απομακρυσμενοι απ'αυτον.ζαλιστηκε.''ελατε,κυριε''ακου-
σε τη φωνη της γραμματεας.βγηκε απο το δωματιο.''τι ωρα κλεινεται;''ρωτησε
τη γραμματεα.''σε λιγο''απαντησε εκεινη.''αλλωστε νυχτωσε.καθυστερησαμε
με τη περιπτωση σας''.βγηκε στη πολη.ερημια.αδειοι δρομοι.κοιταξε ψηλα
το ρολοι σε καποιο κτιριο.3.07 πμ.ενιωσε το πρωινο κρυο.ειχε υγρασια.κοι-
ταξε για ταξι.δυσκολα να βρει αυτη την ωρα.περιμενε.ακουσε το θορυβο
ενος αυτοκινητου.το αυτοκινητο ,ενα κοκκινο σπορ,σταματησε μπροστα του
κι ανοιξε η πορτα του συνοδηγου.''περαστε ,κυριε'',ειδε στη θεση του οδηγου
τη κοπελα του γραφειου που επισκεφθηκε το μεσημερι.''δυσκολα αυτη την
ωρα να βρητε ταξι.θα σας παω εγω στο σπιτι σας''.μπηκε στο αμαξι.αμιλητοι
στη διαδρομη.η κοπελα φαινεται να ηξερε τη διευθυνση ,δεν την καθοδηγησε.
οταν εφτασε μπροστα απο το σπιτι του σταματησε.''εδω ειμαστε''του ειπε ''κατε-
βητε.καληνυχτα''.κατεβηκε.ευχαριστησε την κοπελα κι εκλεισε τη πορτα.το
αυτοκινητο ξεκινησε.''αυριο,την ιδια ωρα σας περιμενουμε,μην καθυστερησετε''
ακουσε τη φωνη της γυναικας.γυρισε το κεφαλι να δει.η κοπελα αναπτυξε μεγαλη
ταχυτητα κι εξαφανισθηκε στη γωνια του δρομου.
.
.
moebius/labyrinth παρατηρηση in maze/Escher-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

...αναβαινει και κατεβαινει την ιδια σκαλα ταυτοχρονα.απο εκει παρατηρει την πολη.
μεσα στην πολη παρατηρει,πολυ καθαρα, εναν ανθρωπο που αναβαινει και κατεβαινει
την ιδια σκαλα ταυτοχρονα.απο εκει παρατηρει την πολη.μεσα στην πολη παρατηρει,
πολυ καθαρα, εναν ανθρωπο που αναβαινει και κατεβαινει την ιδια σκαλα ταυτοχρονα.
απο εκει παρατηρει την πολη.μεσα στην πολη παρατηρει,πολυ καθαρα, εναν ανθρωπο
που ...και σ'ενα δωματιο ενος σπιτιου της  πολης μια γυναικα καθεται σε μια καρεκλα
στο γεωμετρικο κεντρο του δαπεδου κρατωντας ενα καθρεφτη με πολλαπλες καμπυ-
λοτητες  εκει μεσα βλεπει το εσωτερικο του δωματιου σε 17 ομαδες συμμετριας επιπε-
δου και ταυτοχρονα τον εαυτο της που καθεται σ'ενα δωματιο ενος σπιτιου της πολης
σε μια καρεκλα στο γεωμετρικο κεντρο του δαπεδου κρατωντας ενα καθρεφτη με πολ-
λαπλες καμπυλοτητες  εκει μεσα βλεπει το εσωτερικο του δωματιου σε 17 ομαδες συμ-
μετριας επιπεδου και ταυτοχρονα τον εαυτο της που καθεται σ'ενα δωματιο ενος σπι-
τιου της πολης  σε μια καρεκλα στο γεωμετρικο κεντρο του δαπεδου κρατωντας ενα
καθρεφτη με πολλαπλες καμπυλοτητες  εκει μεσα βλεπει το εσωτερικο του δωματιου
 σε 17 ομαδες συμμετριας επιπεδου και  ταυτοχρονα τον εαυτο της που καθεται...και
ενα παιδι σε εναν δημοσιο χωρο της πολης στεκεται ακινητο και παρατηρει χελωνες
που βγαζουν τα κεφαλια τους απο ενα δωδεκαεδρο λιγο πιο περα ενα αλλο παιδι βλε-
πει πουλια να πετουν στα νερα μιας λιμνουλας και ψαρια να κολυμπουν στον ουρανο.
ολα αυτα τα βλεπει την ωρα που
...αναβαινει και κατεβαινει την ιδια σκαλα ταυτοχρονα.απο εκει παρατηρει την πολη.
μεσα στην πολη παρατηρει,πολυ καθαρα, εναν ανθρωπο που αναβαινει και κατεβαινει
την ιδια σκαλα ταυτοχρονα.απο εκει παρατηρει την πολη.μεσα στην πολη παρατηρει,
πολυ καθαρα, εναν ανθρωπο που αναβαινει και κατεβαινει την ιδια σκαλα ταυτοχρονα.
απο εκει παρατηρει την πολη.μεσα στην πολη παρατηρει,πολυ καθαρα, εναν ανθρωπο
που ...και σ'ενα δωματιο ενος σπιτιου της  πολης μια γυναικα καθεται σε μια καρεκλα
στο γεωμετρικο κεντρο του δαπεδου κρατωντας ενα καθρεφτη με πολλαπλες καμπυ-
λοτητες  εκει μεσα βλεπει το εσωτερικο του δωματιου σε 17 ομαδες συμμετριας επιπε-
δου και ταυτοχρονα τον εαυτο της που καθεται σ'ενα δωματιο ενος σπιτιου της πολης
σε μια καρεκλα στο γεωμετρικο κεντρο του δαπεδου κρατωντας ενα καθρεφτη με πολ-
λαπλες καμπυλοτητες  εκει μεσα βλεπει το εσωτερικο του δωματιου σε 17 ομαδες συμ-
μετριας επιπεδου και ταυτοχρονα τον εαυτο της που καθεται σ'ενα δωματιο ενος σπι-
τιου της πολης  σε μια καρεκλα στο γεωμετρικο κεντρο του δαπεδου κρατωντας ενα
καθρεφτη με πολλαπλες καμπυλοτητες  εκει μεσα βλεπει το εσωτερικο του δωματιου
 σε 17 ομαδες συμμετριας επιπεδου και  ταυτοχρονα τον εαυτο της που καθεται...και
ενα παιδι σε εναν δημοσιο χωρο της πολης στεκεται ακινητο και παρατηρει χελωνες
που βγαζουν τα κεφαλια τους απο ενα δωδεκαεδρο λιγο πιο περα ενα αλλο παιδι βλε-
πει πουλια να πετουν στα νερα μιας λιμνουλας και ψαρια να κολυμπουν στον ουρανο.
ολα αυτα τα βλεπει την ωρα που
.
.
ΣΕ ΛΑΒΥΡΙΝΘΟ ΑΝΤΑΝΑΚΛΑΣΕΩΝ-χ.ν.κουβελης

IN REFLECTIONS' LABYRINTH-c.n.couvelis

μπηκε στο δωματιο με τους καθρεφτες καθησε στη καρεκλα το φως χαμηλωσε
λευκο-γκριζο στους καθρεφτες εκλεισε τα ματια ισως κοιμηθηκε οταν τα ξανανοιξε
παλι το ιδιο λευκο-γκριζο στους καθρεφτες ελαχιστα πιο λευκο ακουσε ενα πιανο
κοιταξε προσεκτικα δεν ειδε τον πιανιστα το πιανο συνοδευε η φωνη μιας σοπρανο
τα λογια σε μια γλωσσα που δεν καταλαβαινε ειχε την αισθηση ομως μιας συμμετριας
που συνεχως  επαναλαμβανονταν τα ιδια μοτιβα πρεπει να τον υπνωτισε η μουσικη
γιατι οταν συνηλθε δεν την ακουγε ακουσε μια βρυση να σταζει και εναν ηχο
σαν καποιος ανθρωπος να επλενε το προσωπο του επειτα τα βηματα του τα μετρησε
100 βηματα σταματησαν επειτα ξαναρχισαν σε πιο μακρυνη αποσταση τα ακουγε
τα μετρησε 100 αυτο επαναληφθηκε πολλες φορες ποτε κοντα του ποτε μακρυα
παντα 100 στον αριθμο οταν ηταν μακρυα δεν ακουγε καλα και δυσκολευονταν
να τα μετρησει ηταν ομως σιγουρος πως ηταν παλι 100 περασε ωρα ετσι ποση
ακριβως δεν ηξερε ηταν λαθος του να μην παρει ρολοι αδυνατο να μετρησει
τον χρονο ηταν και ο υπνος που τον συγχυζε αν ειχαν  περασει δευτερολεπτα
η' καποια λεπτα η' καποιες ωρες η' μια αιωνιοτητα γελασε μια αιωνιοτητα γιατι οχι;
μια αιωνιοτητα οι αντανακλασεις στους καθρεφτες το ιδιο λευκο-γκριζο του ηρθε
μια ιδεα πρωτη φορα την εκανε μηπως ο χρονος δεν κινειτε και σταματησε
η' επαναλαμβανονταν αδυνατο να το αποδειξει αν καθε πραξη σκεφτηκε χρειαζεται
χρονο τοτε αν ο χρονος σταματησε ειναι αδυνατη η εξελιξη της αν επαναλαμβανεται
τοτε ειναι φαυλος κυκλος συνεχως συμβαινει δεν ηξερε ποιο απο τα δυο θα προτιμουσε
αυτος σαν εσωτερικος παρατηρητης ενσωματωμενος σ'αυτη τη κατασταση δεν μπορουσε
να συμπερανει ενας εξωτερικος παρατηρητης ισως να μπορουσε να το κανει αρκει
να ερθει ο Αλλος να τον αντικαταστησει του ειχαν πει πως δεν θ'αργησει και θα ερθει
ακριβως στην ωρα του ενιωθε ανησυχια τη διαδεχθηκε ανια σ'ενα δωματιο που εδω
και ωρα δεν συμβαινει τιποτα απολυτως παρατηρησε πως δεν εχει επακριβη μνημη
των γεγονοτων ουτε ποια εγιναν πριν και ποια επακολουθησαν και φυσικα ουτε
τη σημασια τους ποια η αιτια και ποιο το αποτελεσμα για να περασει την ωρα του
σκεφτονταν διαφορες ιστοριες σε διαφορα εκφραστικα στυλ ρεαλιστικο φανταστικο
ρομαντικο ποιητικο...καποιες ειχαν ενδιαφερον καποιες ηταν αδιαφορες ανιαρες
σε καποιες αλλαζε τα προσωπα τα κυρια τα  εκανε δευτερευοντα και αναπτυσε μ'αυτα
την αφηγηση η' σε καποιο μερος της αφηγησης εκανε τις πιθανες η' και τις απιθανες
 διακλαδωσεις της καΙ συνεχιζε ολες τις εκδοχες παραξενευτηκε που η μνημη του και
η υπολογιστικη του ικανοτητα εγιναν σχεδον απειρες αν αναπτυσε μια απο τις εκδοχες
σε καποια απο τις διακλαδωσεις σταματουσε την εξελιξη της ιστορια και επεστρεφε
να αναπτυξει μια αλλη εκδοχη  και μετα παλι σταματουσε και ειτε πηγαινε σε καποια
απο τις προηγουμενες να τη συνεχισει απο εκει που την αφησε μια απ'αυτες
τις διηγησεις ειχε μυθολογικο χαραχτηρα η Πασιφαη η βασιλισσα συζυγος του Μινωα
 της Κρητης ειχε κρυφα σμιξει με ενα ταυρο κι ειχε μεινει εγκυος κουραστηκε και
σταματησε τις ιστοριες κοιταξε οι αντανακλασεις στους καθρεφτες ειχαν γινει λευκες
αυτο τον αποκοιμησε τον ξυπνησαν βηματα απο πισω του κοιταξε στους καθρεφτες
μπροστα να δει το ειδωλο αυτου που πλησιαζε το ιδιο λευκο στους καθρεφτες
δεν καθαρισε τιποτα τα βηματα πλησιαζαν σκεφτηκε δυο εκδοχες η' ηταν ο Αλλος
που εχει ερθει να τον αντικαταστησει η' ηταν ο Μινωταυρος ο γιος της Πασιφαης
περιμενε να δει ποια απ'τις δυο ηταν μετρησε τα βηματα 100 βηματα
.
.
ΟΙ ΓΡΑΠΤΕΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ-χ.ν.κουβελης

Ζουσε εδω και πολλα χρονια  σ'αυτη τη συνοικια,ποτε,δεν θυμαται,να εχει βγει
απ'τον κυκλο της.Το σπιτι του ,η δουλεια του στη βιβλιοθηκη,οι γνωστοι του,και
καποιοι απο τους συγγενεις του ηταν εδω.Οι συνηθειες του καθημερινα ηταν οι
ιδιες και τα ωραρια του προκαθορισμενα.Κατα καποιο τροπο ζουσε σ'ενα σταθε-
ρο κοσμο.Η  ωρα που ξυπνουσε,η ωρα που κοιμονταν,οι ωρες του γραφειου,
η ωρα για φαγητο,για καφε,οι βολτες του,η ωρα που διαβαζε,η ωρα που εγραφε.
ολα καθορισμενα.Απο μια εμφυτη περιεργεια παρακολουθουσε τα παντα γυρω του,
ανθρωπους και συμβαντα,αλλα και αψυχα πραγματα.Η μνημη του ηταν τερα-
στια ακομα και στις πιο μικρες λεπτομερειες.Εκεινος ο αντρας τι γραβατες φοραει;
εκεινη η γυναικα τι σκουλαρικια βαζει στ'αυτια της;Με πολλες λεπτομερειες για τις γραβατες,χρωμα,υφασμα,στυλ,..,και για τα σκουλαρικια,υλικο,σχηματα,....Ηξερε,ακρι-
βως,ποτε τη Δευτερα στις 2 Μαρτιου του 19...στο απεναντι σπιτι ανοιξε το δεξιο πα-
ραθυρο στον δευτερο οροφο και για ποσο χρονο εμεινε ανοιχτο.Ανοιξε στις 10:27πμ
και εμεινε ανοιχτο μεχρι τις 1:31μμ.Αυτες τις παρατηρησεις του τις κατεγραφε καθε
βραδυ,ειχε γεμισει χιλιαδες σελιδες,τις ειχε ταξινωμισει κατα κατηγοριες και υποκα-
τηγοριες και υποκατηγοριες υποκατηγοριων....Παρ'ολο τον τεραστιο ογκο τους τα
καταφερνε,σχεδον  ευκολα,να τις διαχειριζεται.Αν εκδιδονταν σε βιβλια,τα βιβλια του
θα ειχαν γεμισει τα ραφια μιας απεραντης βιβλιοθηκης.και συνεχεια θα χτιζονταν και
νουργιες αιθουσες για να χωρεσουν αυτα που συνεχεια εγραφε.
Εδω και τρεις μηνες ακριβως ολα ξαφνικα αλλαξαν.Εμφανισθηκαν καινουργιοι ανθρωποι,
σαν να ηρθαν απο αλλα μερη της πολης να μεινουν στη συνοικια,τελειως αγνωστοι σ'αυ-
τον.
Ευτυχως που ειχε παρει συνταξη και δεν χρειαζονταν να παει στη δουλεια του στη βιβλιο-
θηκη,θα ηταν μεγαλο προβλημα, γιατι κι αυτη ειχε χαθει απ'τη θεση της κι οσο κι αν εψα-
ξε δεν την βρηκε.Ολη η τοπογραφια της συνοικιας ειχε αλλαξει,διαβαζε ονοματα οδων
που ποτε πριν δεν τα ειχε διαβασει,λεωφοροι που πριν δεν υπηρχαν.
Καποια μερα,αφου ειχε περιπλανηθει πολλες ωρες,βρεθηκε σ'ενα σταθμο του μετρο,
κατεβηκε στο υπογειο του,πρωτη φορα τον εβλεπε.Σημειωσε ακριβως το μερος του.
Την αλλη μερα οσο κι αν εψαξε να τον βρει,δεν τον ξαναβρηκε.Και τα κτιρια ειχαν αλ-
λαξει,αλλα κτιρια ορθονωνταν στη θεση των κτιριων που τοσο καλα ηξερε.
Ουτε ξανασυναντησε κανεναν γνωστο του ουτε συγγενη,τους πηρε τηλεφωνο ,δεν
απαντουσαν,ουτε μπορεσε να βρει τα μερη που εμεναν τοσα χρονια.Παραξενο
ηταν που το σπιτι που εμενε,μια τετραοροφη πολυκατοικια,δεν ειχε αλλαξει θεση.
Αυτος εμενε σε διαμερισμα,ενα δυαρι στον τριτο οροφο.Κανεναν ενοικο δεν ειχε
συναντησει στην εξοδο και στην  εισοδο του στη πολυκατοικια.Χτυπησε στο διπλανο
διαμερισμα που καθονταν μια νεαρη χορευτρια,επεμενε,κανεις δεν του ανοιξε.Το
ιδιο και στον δευτερο οροφο που ζουσε ενας συνταξιουχος ηθοποιος με τη συζυγο
του.Εγραψε ενα σημειωμα και το πεταξε κατω απο την πορτα,οταν επιστρεψουν να
τον επισκεφθουν.Αυτα που παρατηρουσε πολυ προσεχτικα τα κατεγραφε τα βραδυα
μ'ολες τις λεπτομερειες.
Τον τελευταιο καιρο ειχαν γινει τρομαχτικες αλλαγες,τα παντα αλλαζαν με ασυλληπτη
ταχυτητα.Οι ανθρωποι οι δρομοι τα κτιρια δεν ηταν τα ιδια με την προηγουμενη μερα.
Μετα ουτε με την προηγουμενη ωρα,ουτε με τα προηγουμενα δεκα λεπτα.
Σε μια καφετερια,που πηγε να πιει καφε,αγορασε και μια εφημεριδσ τυχαια για να δια-
βασει,καθησε μιαμισυ ωρα περιπου.Ευτυχως,εκανε χιουμορ,που δεν αλλαξε το τραπεζι,
η καρεκλα,ο καφες σε τσαι,η καφετερια σε τρολει,κι αυτος σε καποιον αλλον.
Εκει,τοτε,για πρωτη φορα παρατηρησε πως δεν καταλαβαινε τι λεγανε οι ανθρωποι ,
σαν να μιλουσαν μια ξενη αγνωστη σ'αυτον γλωσσα.Προσπαθησε απο τις χειρονο-
μιες και απο τις εκφρασεις των προσωπων τους να καταλαβει το περιεχομενο των
συζητησεων τους και τις διαθεσεις τους.Στην εφημεριδα,ακομα τυπωμενη στη γλωσ-
σα του,δεν διαβασε κατι που να γραφει γι'αυτη την παραξενη κατασταση.Παρα τα
συνειθισμενα περι πολιτικης περι οικονομιας τα οποια παραβλεψε,διαβασε  τα αθλη-
τικα,καποιες ομαδες που ηξερε παιζαν ακομα.Σκεφτηκε,και γελασε,να παιζουν ποδο-
σφαιρο και καθε λιγο ν'αλλαζουν οι ομαδες,οι παιχτες,οι φιλαθλοι,το γηπεδο,....Κοι-
ταξε και στα κοινωνικα,καποια γνωστη του,συναδελφος στην βιβλιοθηκη παντρευτηκε .
Αυτο τον παραξενεψε γιατι γνωριζε πως ειχε παντρευτει πριν τρια χρονια και μαλιστα
ηταν και καλεσμενος στο γαμο της.Ξανακοιταξε το ονομα του γαμπρου,μηπως η κοπελ-
λα ξαναπαντρευτηκε,ηταν ακριβως το ιδιο,ενος υπαλληλου ασφαλιστικης εταιρειας.
Συγχισμενος κοιταξε στην πρωτη σελιδα της εφημεριδας,διαβασε την ημερομηνια εκδο-
σης της.Ηταν,γελασε,η σημερινη μερα,βεβαια κατα τους δικους του,σταθερους,υπολο-
γισμους.
Το βραδυ στο σπιτι,εφαγε κατι ελαφρυ ,εκλεισε ολα τα φωτα και καθησε στο σκοταδι
στη πολυθρονα στο σαλονι να συγκεντρωθει και να σκεφτει,τι συμβαινει;Αυτο ηταν
πολυ δυσκολο.
Μπορει και να ονειρευονταν,αυτο το απερριψε,το θεωρησε παιδαριωδες,αφελες.Μπο-
ρει να ζουσε σ'ενα κοσμο που συνεχως προβαλλονταν αλλοι κοσμοι.Πως ομως μπο-
ρουσε αυτο να γινει τεχνηταΤου φανηκε αδυνατο.Και φυσικα αυτο ολο να αφορα,και
να εχει γινει, μονο  γι'αυτον,να εχει αυτον αντικειμενο.Του φαινονταν πως ανθρωποι,
κτιρια,δρομοι,...,απ' τις αλλες συνοικιες της πολης εμφανισθηκαν στη δικια του συνοι-
κια που ζουσε τοσα χρονια εκει μονιμως,χωρις να βγει εξω απο τα ορια της.Και οχι,
μονο απο τη δικια του πολη, αλλα και απ' αλλες πολεις.Και,γενικα,απ' ολες τις πολεις
του κοσμου τωρα στο παρον,κι απ'αυτες που υπηρξαν πριν στο παρελθον,αλλα κι
απ'αυτες που θα υπαρξουν μετα στο μελλον.Αυτη η σκεψη τον τρομαξε,πως μεσα
σ'ολο αυτο υπαρχει;
Σηκωθηκε ανοιξε το φως και πηγε στο γραφειο που ειχε τα γραπτα των παρατηρησεων του,
πηρε στη τυχη εναν απ'τους φακελλους,τον ανοιξε,ξεφυλλισε,αγραφες σελιδες,του
εκανε εντυπωση,πηρε αλλον φακελλο,το ιδιο,συνεχισε,σε καποιον συναντησε μια γραμ-
μενη σελιδα,διαβασε την ημερομηνια καταγραφης,πριν εφτα χρονια,γυρισε στην επομε-
νη σελιδα,αγραφη,εψαξε και μπροστα και πισω στις σελιδες,μονο αγραφες βρηκε.
Παρατησε το ψαξιμο και τους φακελλους,αλλωστε η ωρα ηταν περασμενη,μετα τα μεσα-
νυχτα 12:23.Κοιμηθηκε βαθεια μεχρι το πρωι.
Ετοιμασθηκε και βγηκε εξω για τον καθημερινο περιπατο,9:11.Το ιδιο σκηνικο στην πολη,
η συνεχης αλλαγη.Θελησε να πλησιασει καποιον ανθρωπο ,να τον ρωτησει τι συμβαινει;
πως αυτος αντιλαμβανεται αυτα που συμβαινουν;Σταθηκε αδυνατο να επικοινωνισει
με καποιον,σαν να τον αγνοουσαν,να μην τον αισθανονταν,να ηταν αορατος γι'αυτους,
να τους εβλεπε και να μην τον εβλεπαν.
Καπου σ'ενα μερος της πολης σ'αυτη την αεναη μεταβολη ειδε το μοντερνο  μινιμαλι-
στικο ορθογωνιο κτιριο μιας βιβλιοθηκης.Βιαστηκε.Προλαβε και μπηκε μεσα,πριν ολα
αλλαξουν.
Βρεθηκε σε μια τεραστια αιθουσα,πουθενα δεν εβλεπε περατα,φωτισμενη απο ενα διαχυ-
το  λευκο φωτισμο,γεματη  ραφια ,σε παραλληλες και καθετες σειρες,ομοιομορφα,σχεδον
στο υψος ενος σχετικα ψηλου αντρα.Στην αιθουσα δεν ειδε,οσο τουλαχιστον μπορουσε
να δει,αλλον ανθρωπο εκτος απ'αυτον.Διαλεξε ενα βιβλιο,το ανοιξε ,ηταν ενα βιβλιο με
τις παρατηρησεις του,το αφησε στη θεση του,πηρε το διπλανο,παλι οι παρατηρησεις του.
Οσα βιβλια πηρε απ'αυτο το ραφι αλλα και απο τα αλλα ραφια ηταν βιβλια με τις παρα-
τηρησεις του.
Περιπλανηθηκε στην τεραστια βιβλιοθηκη με τα αμετρητα ραφια.Το ιδιο,βιβλια με τις
παρατηρησεις του.Η αιθουσα αν και ηταν πεπερασμενη του εδινε την εντυπωση πως
ηταν απειρη.Σαν συνεχως να προσθετονταν παραλληλες και καθετες σειρες-ραφια με
τα βιβλια του.Ενας λαβυρινθος.Ουτε και ειχε αισθηση του Χρονου που εμεινε εκει.
Πεπερασμενος η' Απειρος;
Καταφερε να βρει την εξοδο.Εξω ειχε νυχτωσει.Ηταν ζαλισμενος,ηθελε να γυρισει σπιτι
οσο γρηγορα γινονταν.Ακουσε το ονομα του.Γυρισε.Ειδε εναν γνωστο του απεναντι.
Εκεινος διασχιζοντας το δρομο τον πλησιασε.Τον ρωτησε τι κανει,αν ειναι καλα,που χαθη-
κε.Ειχαν ανησυχησει πολυ στη παρεα γι'αυτον.Τον καθησυχασε πως δεν συνεβαινε τιποτα
Κανονισαν ραντεβου για την επομενη μερα στο συνειθισμενο καφε στις 10 το πρωι.
Τοτε  παρατηρησε πως ολα γυρω του ηταν οπως πριν,οι ανθρωποι,τα κτιρια.Ολη η συ-
νοικια του ειχε επανελθει,σαν να μην ειχε συμβει τιποτα.Ολα ηταν τα ιδια.
Γυριζοντας σπιτι,πηγε στο γραφειο του.Εκει,οπως το περιμενε,δεν βρηκε τα γραπτα του.
Πεινουσε,ετοιμασε κατι προχειρο να φαει,ψωμι βουτυρο,μελι κι ενα ποτηρι παγωμενο
γαλα.
Αποφασισε πια να μην ξαναγραψει,να σταματησει να παρατηρει,και ν'αρχισει να βγαινει
απ' τον κλειστο κυκλο της συνοικιας του.Να γνωρισει και την αλλα πολη περα απ'αυτη,
ν'ανοιχτει στον ευρυτερο κοσμο.
.
.
Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ[REALITE]ΛΑΒΥΡΙΝΘΟΙ[LABYRINTHS]
[INSTALLATIONS-ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ]-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

-αιθουσα γεματη με χαρτια τουαλετας σκορπια ενα ενα η' περισσο-
τερα[αλλα ξετυλιγμενα και αλλα οχι].Επισης και σε συσκευασιες η μια
πανω στην αλλη στοιβες.Ενδιαμεσα υπαρχουν σκορπισμενα διαφορα
εντυπα[εφημεριδες-περιοδικα-cd-...] ανοιγμενα η' σε στοιβες.Ακου-
μουσικη πανκ που εναλλασεται με ηχο με μαγνητοφωνημενων εκπομπων
τηλεορασης[διαφημιση,πολιτικη,ριαλιτι,...]

-αιθουσα γεματη με ασπρα σεντονια,κατω απο τα σεντονια βρισκονται
σκεπασμενα  ραδιοφωνα που εκπεμπουν σε ολα τα μηκη κυματων και
σε ολες τις γλωσσες,και στημενες κουκλες[ βιτρινας] ανθρωπων[ολων
των ηλικιων].Καθε 5 λεπτα ακριβως επικρατει πληρη απουσια ηχου για
5 λεπτα ακριβως με την ταυτοχρονη ακινητοποιηση των τυχων θεατων
[ακροατων] στις θεσεις που βρισκονται στην αιθουσα εκεινη την ωρα.
[απεριοριστη χρονικη διαρκεια εγκαταστασης]

-αιθουσα γεματη με ιδιους καθρεφτες και μπροστα σε καθε καθρεφτη
κουκλες[βιτρινας]ανθρωπων σε ομαδες-πληθους κατα τη σειρα Fibonacci
 [1,1,2,3,5,8,13,21,34...]-με συνεχεις επαναληψεις ορων-.Ακουγονται
στον χωρο φωνες ανθρωπων[σε  διαφορετικες εντασεις απο ψιθυροι εως
κραυγες -και διαφορετικης συναισθηματικης εκφρασης-μια φωνη εως πληθος
φωνων].Καθε θεατης μπορει να επιλεξει σε ποιο γκρουπ ανθρωπων θα σταθε[
[και σε οποια θεση θελει σε σχεση με αυτους]για 5 λεπτα.Μετα απο αυτο πρε-
πει να βγει απο την αιθουσα.
[απεριοριστη χρονικη διαρκεια επισκεψης της εγκαταστασης]

-μια ομαδα[link]μεγαλουπολεων[Megacities][Αθηνα,Νεα Υορκη,Βερολινο,
Τοκυο,Παρισι,Ριο Τζανειρο,Πεκινο,Λονδινο,...].Σε καθε μια ξεχωριστα[η' ανα
ομαδες η'  σε ολες]ολοι οι κατοικοι μια συγκεκριμενη ημερομηνια και ωρα[μερα-
μηνας-ετος- ωρα π.χ 2:55μμ]για 5 λεπτα να ακινητοποιηθουν οπου κι αν βρι-
σκονται[στο δρομο,στο σπιτι,στην εργασια,στο αυτοκινητο,στο μετρο,...-
το ιδιο και τα αυτοκινητα να ακινητοποιηθουν]
ΠΗΓΗ :
http://artpoeticacouvelis.blogspot.gr/2015/03/litterature-my-labyrinths-dedicated-to.html