Γιάννης Ρουσόπουλος : Η Παιώνια του Ξηρομέρου

πηγη facebook Γιάννης Ρουσόπουλος

Περπατάω στα δάση του Νότιου Ξηρόμερου, κάπου μεταξύ των χωριών Σκουρτού και Πρόδρομος. Είναι μέσα Μαρτίου και η άνοιξη έχει έρθει. Η γη ανθίζει. Τα δάση αυτά είναι μοναδικά στον ελληνικό χώρο. Το δέντρο που τα χαρακτηρίζει είναι η Ήμερη Βελανιδιά (Quercus ithaburensis). Πρόκειται για μακρόβιο δέντρο, εγκλιματισμένο καλά στο μακρύ άνυδρο καλοκαίρι και το τραχύ, πετρώδες υπόστρωμα των ασβεστόλιθων, στους λόφους και τα χαμηλά βουνά της Δυτικής Ελλάδας......

Διαβάστε περισσότερα »

Οι μαργαρίτες, κάποιες πρώιμες μικρές ορχιδέες και αρκετά βολβώδη φυτά, έχουν ήδη ανθίσει. Την προσοχή μου τραβάει ένα μεγάλο άνθος με έντονο φούξια χρωματισμό. Στέκεται αγέρωχο στην κορυφή ενός ταπεινού και χαμηλού φυτού, στον υπόροφο των βελανιδιών. Κάτι είχα διαβάσει κάποτε για τις Παιώνιες. Ήδη είχα δει ένα δυο είδη, από τα πέντε που απαντούν στη χώρα μας, στα βουνά της Πίνδου. Κάτι τέτοιο θα είναι σκέφτηκα.

Η αναζήτηση με τη βοήθεια των φωτογραφιών οδήγησε στην ταυτοποίηση. Ναι, είναι η Παιώνια του Ξηρομέρου, το είδος Paeonia mascula, από το υποείδος P. m. russoi, που ανθίζει το Μάρτιο και κατανέμεται σε λίγες τοποθεσίες στη Δυτική Ελλάδα και πουθενά αλλού στον κόσμο. Σε άλλες εξορμήσεις μου στην ευρύτερη περιοχή εντόπισα μικρές συστάδες και αλλού, όπως κοντά στη μονή Λιγοβιτσίου, στο Αγράμπελο, κλπ. Φαίνεται να έχει περιορισμένη σποραδική παρουσία. Δεν είναι κοινό φυτό.

Έμαθα ότι κάποιοι έβγαλαν κάποιες από τη ρίζα για μεταφύτευση. Απέτυχαν. Δεν έπιασαν ποτέ. Φαίνεται στενόοικο φυτό, με συγκεκριμένες οικολογικές απαιτήσεις, οι οποίες καλύπτονται μόνο στον τόπο που αποτελεί ενδιαίτημά της.

Κάποιοι άλλοι τις έκοψαν, δηλαδή τις αποκεφάλισαν, για να στολίσουν τα ανθοδοχεία τους. Είναι πολύ ευαίσθητο άνθος, τις πήγαν στο σπίτι φθαρμένες και μετά από μια ημέρα πέσανε τα πέταλα. Άστε ρε παιδιά την ομορφιά εκεί που υπάρχει. Ζήστε τη επί τόπου, απολαύστε τη, κρατήστε τη με τις αισθήσεις. Έτσι σαν ανάμνηση!