Γράφει ο Καθηγητής Χρήστος Γερ. Σιάσος
Πυκνά σύννεφα υπάρχουν γύρω μας όλες αυτές τις ημέρες της προεκλογικής περιόδου και όσο βρισκόμαστε πιο κοντά στην κάλπη της Κυριακής, οι ελπίδες και οι ευχές που δίνουμε και που παίρνουμε συνεχώς πολλαπλασιάζονται…
Αυτό μας θυμίζει πρώτη του έτους που φορτωνόμαστε για τον νέο χρόνο ευχές και ελπίδες και στην πορεία του χρόνου κάποιες από αυτές τις ευχές πραγματοποιούνται και κάποιες από μόνες τους μεταφέρονται στον επόμενο χρόνο...
Κάθε ελπίδα μας δεν μπορεί να στηρίζεται μόνο σένα απλό συναίσθημα και ούτε μπορεί να είναι γέννημα κάποιων «αισιόδοξων» που με κάθε τρόπο θέλουν να μας πείσουν για κάτι που συνέβη στο παρελθόν… ούτε μπορεί να ξεπροβάλουν σήμερα ατμόσφαιρα εορταστική… Οι ελπίδες μας μπορούν και πρέπει να βασίζονται στην πραγματικότητα, να ξεκινούν από υπαρκτά δεδομένα και μες το χρόνο, με προσπάθεια, με αγώνες και με κόπο να έρθει η «ενσάρκωση» του καινούργιου.............
Η Ελλάδα μας τα τελευταία χρόνια εν μέσω μια γενικευμένης ηθικής, πολιτικής και οικονομικής κρίσης αντιμετωπίζει πολλά και κρίσιμα προβλήματα και εμείς σ’ αυτές τις εκλογές με την ψήφο μας, πρέπει να ετοιμασθούμε, να αποφασίσουμε για να υπερβούμε όλα τα αδιέξοδα, κερδίζοντας το αύριο… το αύριο για την Πατρίδα μας, για τα παιδιά μας, για το μέλλον αυτού του τόπου…
Κάποιοι έχουν σταματήσει προ πολλού να ελπίζουν, λένε μερικοί, είναι καλύτερα να ελπίζεις σ’ ένα ψέμα και ας το ξέρεις ότι είναι ψέμα, από το να μην ελπίζεις σε τίποτα… αν όμως το εξετάσεις καλύτερα μπορείς να εναποθέσεις τις ελπίδες σου σ’ αυτούς που προσπαθούν για καλύτερες ημέρες, στην πτωχευμένη οικονομία μας, στην ανεργία των νέων μας, σε κάθε ενέργεια, για ανάπτυξη και ευημερία του Ελληνικού λαού, και όχι στην χρόνια ανυπαρξία προσώπων…
Στέρεψε η ελπίδα του κόσμου, πτωχεύσαμε πρώτα εσωτερικά πνευματικά και μετά υλικά, έλεος πια, οι χρυσές ελπίδες για όλους μας είναι μπροστά μας, μην αφήσουμε το παλιό πολιτικό σύστημα να τις σβήσει, ο ήλιος της δικαιοσύνης γεννά τη χαμένη ελπίδα… και μετά έρχεται και επικρατεί η κοινωνική δικαιοσύνη…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τι λες γι αυτό αγαπητό Ξηρόμερο