Δευτέρα 28 Σεπτεμβρίου 2015

ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ: Δακρυρροούσα επιστολή δυτικοελλαδιτών οπλαρχηγών για τον θάνατο του Ιωάννη Καποδίστρια στα 1831

ΓΡΑΦΕΙ Ο: ΝΙΚΟΣ Θ. ΜΗΤΣΗΣ
                           Συγγραφέας

       Δράττοντας την ευκαιρία απ΄ την καθ΄ όλα  σημερινή μεστή ανάρτηση του ΞηρόμεροNEWS, που αφορούσε τον θάνατο του Κυβερνήτη Ιωάννη Καποδίστρια  στις  27 Σεπτεμβρίου 1831, ανέσυρα  απ΄ το αρχείο μου, σχετική  επιστολή των δυτικοελλαδιτών και Σουλιωτών οπλαρχηγών, όπου απευθύνονταν  προς την τότε Διοικητική Επιτροπή της Ελλάδος (Αυγουστίνος Καποδίστριας, Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, Ιωάννης Κωλέττης) που είχε σχηματισθεί από την Γερουσία (πολιτικό –οικονομικό  όργανο που είχε δημιουργήσει ο Καποδίστριας) και στην οποία επιστολή, οι δυτικοελλαδίτες και  οι  Σουλιώτες  Οπλαρχηγοί  που ευρίσκονταν τότε στο Μεσολόγγι, κατέθεταν ενυπόγραφα δακρυρροούντες την πραγματική τους οδύνη για τον ξαφνικό και άδικο χαμό του κυβερνήτη της Ελλάδος, Ιωάννη  Α. Καποδίστρια.
      Φαίνεται ότι, μη  ημπορώντας, λόγω αποστάσεως και των επικρατουσών  τότε συνθηκών, να ευρεθούν στο δημόσιο προσκύνημα του Καποδίστρια στο Ναύπλιο, έστειλαν  προς τη Διοίκηση σχετικό ψήφισμα, καταδεικνύοντας τοιουτοτρόπως  τη  συμμετοχή τους  στο εθνικό πένθος, υποσχόμενοι  παράλληλα  την άκρα ευπείθεια, αφοσίωση  και  υποταγή τους  στη νέα Διοίκηση της Ελλάδος . 
Η δολοφονία του Καποδίστρια 

      Μάλιστα η επιστολή αυτή υπογράφεται απ΄ τους επιζώντας τότε οπλαρχηγούς της Δυτικής Ελλάδος και με πρώτον τη τάξει τον Γεώργιο Νικολού Βαρνακιώτη και ακολούθως  επικράτησαν οι υπογραφές  ιεραρχικά και ανάλογα του βαθμού  που έφεραν  αλλά και της προσφοράς τους στον αγώνα της Εθνικής Παλιγγενεσίας...........

 
       Η  δακρυρροούσα  αυτή  επιστολή  των δυτικοελλαδιτών οπλαρχηγών προς  τη  Διοικητική Επιτροπή της Ελλάδος και που  βρίσκεται  αυτούσια στα ΓΑΚ (Γραμ. Στρατ.), φέρει ημερομηνία 5 Οκτωβρίου 1831 και ερμηνευμένη  απ΄ το πρωτότυπο, από εμάς, έχει επιλέξει  ως εξής:

«Προς την Σεβαστήν Διοικητικήν Επιτροπήν της Ελλάδος

     Οι υποφαινόμενοι οπλαρχηγοί της Δυτικής Ελλάδος με ανέκφραστον λύπην εμάθομεν την πικροτάτην αγγελίαν της δολοφονίας του κοινού ημών πατρός του αοιδήμου Κυβερνήτου Ιω. Α. Καποδίστρια, ρομφαία δίστομος διήλθεν ημών τας καρδίας  και  κρουνοί δακρύων εκ των οφθαλμών ημών  περιχυνόμενοι καταβρέχουσι, την  γήν, την οποίαν τοσούτον η  βαθύνοια, η αρετή και η φιλόπατρι του αοιδήμου τούτου κατηργώνησεν; (δυσανάγνωστος λέξις). 
    Αλλά ποιος δύναται να ακούση αδακρυτί και άνευ οιμωγής τον θάνατον τοιούτου πατρός; ή τις δύναται να αισθανθή χωρίς βαθυτάτην εγκάρδιον θλίψιν την στέρησιν του σωτήρος τούτου της  Ελλάδος; Και τα αναίσθητα αυτά κτίσματα εις οίκιον εκινήθησαν.
     Απαρηγόρητα θρηνεί η Ελλάς, διότι εστερήθη το πολυτιμώτατον δώρον, το οποίον ο ύψιστος προς ανακούφισιν των δεινών της, προς θεραπείαν των πληγών της και προς επίταξιν της πολιτικής αναγεννήσεως τη εδωρήσατο.
    Θρηνεί η Ελλάς, διότι εις αυτόν έχασε τον φιλόστοργον πατέρα, τον ενάρετον πολίτην, τον αγαθόν Κυβερνήτην, τον άξιον και άγρυπνον πηδαλιούχον, τον μόνον να την φέρη εις την εντελή ανεξαρτησίαν και ευδαιμονίαν. 
    Θρηνεί η Ελλάς, διότι βλέπει εαυτήν χήραν, τα τέκνα της ορφανά, την υπάρξίν της εις το άδηλον εκτειθημένον. Θρηνεί διότι έχασε το πάν.
     Ημείς δε εις αεί την μνήμην αυτού εν ταις καρδίαις ημών φέρομεν. Απέθανεν μεν, αλλά ζή. Υστερήθημεν την σωματικήν του παρουσίαν, έχομεν όμως την άδολον, και ιεράν αυτού ψυχήν αοράτως μεθ΄ημών, ήτις πλησίον του θρόνου της δόξης στάσα  εύχεται υπέρ ημών και καθοδηγεί ημάς εις τα βελτίω. Τούτο και μόνον δύναται να παραμυθήση κατά μικρόν μέρος την θλίψιν μας, τούτο  δύναται να παρηγορήση την φιλτάτην του  Ελλάδα.

   Ευγνωμονούμεν δε προς την Σεβαστήν Γερουσίαν, ήτις έσπευσε να λάβη μέτρα περί της ησυχίας και  ευταξίας και  εσύστησε την Διοικητικήν ταύτην Επιτροπήν, προς την οποίαν προσφέρομεν εγκαρδίως μ΄όλην την προθυμίαν άκραν ευπείθειαν και υποταγήν.
     Διετηρήσαμεν απαραμειώτως την ησυχίαν και ευταξίαν και θέλει την διατηρήσωμεν μέχρι θανάτου και είμεθα έτοιμοι να εκπληρώσωμεν τας διαταγάς της Διοικητικής Επιτροπής με όλην την αφοσίωσιν, αφοσιωμένοι δε όλως δι όλου εις τα καθεστώτα, υποσημειούμεθα με βαθύτατον σέβας.»
 Ενυπόγραφος  επιστολή των οπλαρχηγών της Δυτ. Ελλάδος για τον θάνατο του κυβερνήτη της Ελλάδος, Ιωάννη Α. Καποδίστρια, με ημερομηνία 5 Οκτωβρίου 1831 
                           
Εν Μεσολογγίω τη 5 Οκτωμβρίου 1831

Γεωργάκης Βαρνακιώτης, Γιαννάκης Στάϊκος,
Θεόδωρος Γρίβας, Γαρδικιώτης Γρίβας,
Ανδρέας Ίσκος, Παναγής Γαλάνης,
Κίτσος Τζαβέλας, Σωτήρης Κοτζαμάνης,
Γεώργιος Τσόγκας, Γιώργος Πεσλής, Πάνος Γιολδάσης,
Δημήτρης Μακρής, Παναγιώτης Μαλάμος, Μήτζος Βελής,                                   
Κωνσταντής Βέρρης, Ναστούλης Νταγλής, Σπύρος Ξύδης,        
Γεωργάκης Κ. Βελής, Νίκος Τζαβέλας, Πάνος Βλαχόπουλος,                                 
Γιαννάκης Λαμπρόπουλος,
Λιόλιος  Ξηρολιβαδίτης. 

Γεωργάκης Χατζηχρήστου (Ολύμπιος), Σταμούλης Σκληρός, Γεώργιος Ντερβίσης, Κ. Τζηνόπουλος, Γ. Κριεζής, Αναγνώστης Ψιλόπουλος, Χρίστος Παλιογιάννης, Δ. Νικολάου, Κώστας Γαλής, Κωνσταντής Αθανασίου, Κ. Κουρουμόπουλος, Λάμπρος Τούσης, Μήτρος Χατζηνικολάου, Λάμπρος Κάντζος, Κίτζος Πάτζης, Γ. Πάσχος, Χρ. Φωτομάρας, Πάνος Τζήμος, κ.λπ  πενήνταρχοι και εικοσιπένταρχοι αξιωματικοί.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Τι λες γι αυτό αγαπητό Ξηρόμερο