Μοναξιά…
του Τάσου Παντ.
Δασκαλάκη
Αν καμιά φορά μας
τύχει
να `μαστε σε
μοναξιά
το ραντάρ λεπτής
μας μνήμης
πιάνει στελθ διερευνητικά!...
Δε φοβάται τους
ανέμους
τους καλμάρει
ακτινωτά
με περιστροφές το
είναι
φτιάχνεται κι
αποτολμά!
Άψογα και της ψυχή
μας
τα ερέβη κατακτά
κι ανεμίζει της χαρά
μας
ολομέταξα πανιά!
Στους ρυθμούς
εμβέλειάς του
παίζουμε σ` αστροφεγγιά
με μολύβια, με
κραγιόνια
ξημερώνουμε παιδιά!
Τους παλμούς της
ευτυχίας
ψάχνουμε από νωρίς
να πετάμε μη βρεθούμε
σε πλανήτες της
καμπής!
Τάσος Παντ.
Δασκαλάκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τι λες γι αυτό αγαπητό Ξηρόμερο