Κυριακή 22 Ιουλίου 2012

Μήπως η κρίση τελικά είναι μόνο για κάποιους...;


Του Παναγιώτη Μιχαλάτου

     Ανοίγεις τον υπολογιστή σου και ξεκινάς την περιήγησή σου στο διαδίκτυο προκειμένου να ενημερωθείς για το τι συμβαίνει στον κόσμο.
     Ξεκινάς να διαβάζεις και σου έρχονται μπροστά σου πηχαίοι τίτλοι "...Πισίνες και μπάρμπεκιου στις Φυλακές Κορυδαλλού..."  και εσύ μένεις με την απορία για ποιους...;
      Δεν προβληματίζεσαι όμως, σου λύσουν την απορία οι υπάλληλοι, πως αυτό που ξεκάθαρα βλέπεις δεν είναι πισίνα, αλλά ποτίστρα για τα ζώα..., μάλλον εμάς θα εννοούν......


Συνεχίζεις παρακάτω και διαβάζεις...
"...Ο Παπανδρέου έκανε κανό και στην Ιπποκράτους..." προφανώς για να καθησυχάσει τις σοσιαλιστικές του τύψεις από το πετσόκομμα των μισθών σου, ενώ το χρέος του ΠΑΣΟΚ έφτασε τα 130 εκατομμύρια ευρώ.
        Ενώ νιώθεις τα νεύρα σου ήδη τσιτωμένα, σαν μια μαζοχιστική τάση να σε έχει πιάσει, συνεχίζεις να διαβάζεις και πέφτεις επάνω στα ταλαιπωρημένα παιδιά των διοικήσεων των ΔΕΚΟ, που "ξέχασαν" οι καημένοι να μειώσουν τους δικούς τους μισθούς!
    Καταλαβαίνετε τώρα άμα μπλέξεις με την πολύ δουλεία ξεχνάς κάποια ασήμαντα πράγματα...!

      Ούτε τώρα όμως πτοείσαι και βρίσκεσαι να διαβάζεις για τα απίστευτα ενοίκια που πληρώνει η Βουλή για την στέγαση γραφείων και όλες τις καθημερινές "ανάγκες" λειτουργίας της, για τις χλιδάτες διακοπές σε κατασκηνώσεις, για την απίστευτη κακοδιαχείριση στους περισσότερους τομείς του δημοσίου, με τις μίζες να αποτελούν προτεραιότητα στην ημερήσια διάταξη, για..., για...
         Όλα αυτά την στιγμή που σε πλήρη αντιδιαστολή διαβάζεις, πως κόβεται το ρεύμα στο άσυλο ανιάτων, στο οποίο ο ΕΟΠΠΥ χρωστά 3 εκατομμύρια ευρώ, αλλά δεν έχει να τα δώσει, όταν για οποιαδήποτε δουλειά, σαν τις προαναφερθείσες τα ευρώ φεύγουν σαν στραγάλια...
      Την ώρα που διαβάζεις πως η ανεργία γίνεται εφιάλτης για έναν στους δύο νέους...
       Την ώρα που διαβάζεις πανηγυρικούς για το 1,5 δις που θα πέσει στην αγορά, όταν 11,5 δις θα φύγουν με τα νέα μέτρα...
      Την ίδια ώρα που πλέον όλο και πιο συχνά διαβάζεις για την αυτοκτονία από απόγνωση συνανθρώπων μας....

     Ξαφνικά νιώθεις τον τόπο να μην σε χωράει, νιώθεις πως ζεις σε ένα παράλληλο σύμπαν, βιώνεις τον απόλυτο παραλογισμό και ένα αυθόρμητο άει σιχτρίρ βγαίνει από τα εσώψυχα σου την στιγμή που με μανία κλείνεις την οθόνη...
Τελικά αυτή η κρίση δεν είναι για όλους, παρά μόνο για κάποιους...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Τι λες γι αυτό αγαπητό Ξηρόμερο