Αθι-βολές στην Άμυνα!

Από τον Δημήτρη Αρβανίτη

Συνταγματάρχη ε.α - Πολιτευτή Ν.Δ.

     Είναι γνωστό ότι έχω θητεύσει στο στράτευμα για εικοσιπέντε χρόνια και κατά συνέπεια  είμαι ιδιαίτερα ευαίσθητος σε ότι αφορά αυτό και τα στελέχη του. Ένας λόγος παραπάνω είναι ότι στις ανώτατες διοικήσεις είναι παλιοί μου γνώριμοι, φίλοι και συμμαθητές. Κι επειδή η στρατιωτική κοινωνία σε επίπεδο στελεχών δεν είναι  μεγάλη, λίγο πολύ γνωριζόμαστε. Άλλωστε η φήμη που έχει ο καθένας στο στράτευμα συνήθως ανταποκρίνεται στη πραγματικότητα.....

 

      Αφορμή για να γράψω αυτές τις γραμμές ήταν οι τελευταίες εξελίξεις που οδήγησαν στη παραίτηση του Αρχηγού ΓΕΣ Αντιστρατήγου Ζιαζιά.

         Οι πολιτικοί μετά την αποκατάσταση της Δημοκρατίας το 1974, σκόπευαν πάντα στον έλεγχο του στρατεύματος για τον φόβο πιθανών  μελλοντικών εκτροπών. Κι αυτό το εξασφάλιζαν με απόλυτα ελεγχόμενους στρατηγούς και αρχηγούς. Δηλαδή η επιλογή γινόταν όχι με βάση αξιοκρατικά κριτήρια, αλλά κύρια με το βαθμό εξάρτησης στη πολιτική εξουσία. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι κάποιες φορές δεν συνέβαινε  να αξίζουν πραγματικά τις θέσεις που είχαν,  τις οποίες όμως δεν θα έπαιρναν, αν δεν έδιναν γη και ύδωρ στους πολιτικούς. 

     Και αυτό το είχε εφαρμόσει απροκάλυπτα το ΠΑΣΟΚ, το οποίο εκτός των άλλων, εμφορείτο  και από τα σοσιαλαριστερά  σύνδρομα αντιπάθειας  προς τους ένστολους.  Η Νέα Δημοκρατία  παρασύρθηκε και αυτή στο άνομο αυτό γαϊτανάκι, αφού όταν ερχόταν στην εξουσία  έπρεπε να αποκαταστήσει τους θιγέντες  από τη μία αλλά και να επιλέξει στρατηγούς και αρχηγούς της δικής της  επιρροής. Το δράμα για το ΠΑΣΟΚ ήταν ότι είχε να επιλέξει από ένα μικρό ποσοστό στελεχών, οι οποίοι συνήθως και ιδιαίτερα στο στρατό ξηράς δεν ήταν κι ότι καλύτερο διέθετε. Αποτέλεσμα τούτου  ήταν να αποστρατεύονται ικανότατοι αξιωματικοί και να προωθούνται Πασοκόφρονες ανεξαρτήτως στρατιωτικής αξίας ή καιροσκόποι αριβίστες που το παίζαν σοσιαλαριστερά  για να εκμεταλλευτούν τις καταστάσεις. Εν πάση περιπτώσει η αγωνία των πολιτικών ήταν να ελέγχουν το στράτευμα.

     Στη προκείμενη περίπτωση  ο Αρχηγός ΓΕΣ κ. Ζιαζιάς  υπέβαλε τη παραίτηση του για λόγους προσωπικής ηθικής  αλλά και προστασίας του κύρους του στρατεύματος. Κι όπως αργότερα  είπε, η πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΘΑ   επιχείρησε να του επιβάλλει τις προαγωγές, αποστρατείες και τοποθετήσεις ανωτάτων αξιωματικών, πράγμα το οποίο δεν αποδέχτηκε και παραιτήθηκε. 

      Εύγε, στρατηγέ, χίλια μπράβο. Πολύ ορθά έπραξες. Οι πολιτικοί να μην μπαίνουν στα χωράφια των στρατιωτικών και το αντίθετο. Μήπως όμως τα ανακλαστικά της προσωπικής σας ηθικής  λειτουργούν μόνον έναντι των γαλάζιων πολιτικών; Τον Οκτώβρη του 2011 μια παραπαίουσα κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ  με έναν απίθανο κηπουρό υπουργό άμυνας  έκανε έκτακτες κρίσεις αρχηγών, αφήνοντας υπονοούμενα για προετοιμασία πραξικοπήματος  στο  στράτευμα. Η προσωπική σας ηθική προφανώς εκοιμάτο στρατηγέ τότε,  διότι δεν ενθυμούμαι κάποια αντίδραση σας, ούτε το κύρος των ενόπλων δυνάμεων προστατεύσατε με κάποια αντίστοιχη της τελευταίας σας ενέργειας. 

      Κι αργότερα όταν το ΚΥΣΕΑ έκανε βουτιά στην ιεραρχία για να σας επιλέξει, σφαγιάζοντας οχτώ αντιστράτηγους, ποιήσατε την νήσσα στρατηγέ, γιατί προφανώς ήσασταν γνώστης του σχεδίου του πολιτικού τιτάνα Μπεγλίτη και ως εκ του αποτελέσματος τεκμαίρεται, ήσασταν σύμφωνος με  το έγκλημα αυτό. Εκτός αν πιστεύετε ότι ήσασταν ο αστέρας του στρατεύματος, ο ακομμάτιστος, ο πολλαπλώς μορφωμένος, ο αποδεκτός απ τους συναδέλφους, ο εμπειρότερος στη διοίκηση και στις θέσεις εκτός Ελλάδος, γιατί απλά τέτοιος δεν ήσασταν. 

     Αλλά το αστέρι αυτό υπήρχε στη τάξη σας κι ήταν ο αρχηγός της  ο Σταύρος ο Κουτρής, τον οποίο το σύστημα του ΠΑΣΟΚ φρόντισε να τελειώσει νωρίς για να  ανοίξει δρόμο στους ευνοούμενους του, ένας εκ των οποίων υπήρξατε κι εσείς όλα αυτά τα χρόνια

     Θα έλθω τώρα στην πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΘΑ. Κατ΄αρχήν είναι γνωστό ότι πολιτεύθηκα στις τελευταίες εκλογές με τη ΝΔ στη παράταξη της οποίας είμαι και θα συνεχίσω να είμαι. Όμως αυτό δεν με εμποδίζει να πω ότι τα πρώτα δείγματα του υπουργείου ήταν επιεικώς απαράδεκτα για να μη χρησιμοποιήσω άλλη λέξη. 

      Ο χειρισμός του θέματος των κρίσεων ήταν επικινδύνως ανόητος. Εάν δεν έχεις εμπιστοσύνη στους αρχηγούς, εάν τους θεωρείς ανεπαρκείς, το ΚΥΣΕΑ τους αποστρατεύει, δεν κάνεις παιγνιδάκια μαζί τους. Ούτε τους δίνεις λίστες. 

   Αν ήθελες να κάνεις τον αρχηγό ΓΕΣ, στρατηγέ  Καράμπελα,  ας μην γινόσουνα υφυπουργός και ας σε επανέφερε η κυβέρνηση στην ενέργεια. Όμως απ τη θέση του Υφυπουργού να  διοικείς τον στρατό δεν γίνεται. Δεν είναι δική σου δουλειά. Κι επειδή ακριβώς προέρχεσαι απ το στράτευμα με ότι άλλο συνεπάγεται αυτό, όπως φιλίες, συμπάθειες, αντιπάθειες και άλλα,  θα πρέπει να είσαι ιδιαίτερα προσεκτικός στις ενέργειες σου.

        Η φήμη του έντιμου, του εργατικού, του αδέκαστου και γνώστη των στρατιωτικών θεμάτων που ακολουθούσε τον στρατηγό Καράμπελα είναι σίγουρο ότι θα τεθεί σε δοκιμασία αφού για τη θέση του Υφυπουργού απαιτείται και ευελιξία, η οποία, σύμφωνα πάντα με τις φήμες, δεν συγκαταλέγεται  στα ισχυρά χαρακτηριστικά του.

      Για τον υπουργό Πάνο Παναγιωτόπουλο να επισημάνω ότι τόσο οι  άστοχες δηλώσεις για τα συσσίτια των στρατιωτικών  όσο και η ακατανόητη  απόφασή του(;) να μη παραστεί  η πολιτική ηγεσία στη τελετή παράδοσης και παραλαβής του Αρχηγού ΓΕΣ ήταν αν μη τι άλλο, ατυχείς στιγμές.  Αν με την απουσία τους αποδοκίμαζαν την ενέργεια του αποχωρούντος αρχηγού, ταυτόχρονα δεν απεδίδαν τη προσήκουσα τιμή στον παραλαμβάνοντα που άλλωστε οι ίδιοι  είχαν επιλέξει.

       Στα θετικά καταγράφονται τόσο η επιλογή του εξαιρετικού, Αντιστρατήγου Γκίνη για τη θέση του αρχηγού ΓΕΣ αλλά και η προαγωγή σε Αντιστρατήγους των αρίστων Μανωλά Χρήστου, Ταμουρίδη Νικόλαου και Τελλίδη Βασίλειου. Ως συμμαθητής τους στη Σχολή των Ευελπίδων είμαι υπερήφανος γι αυτούς και είμαι βέβαιος ότι θα κάνουν το καλύτερο δυνατό.

    Τελειώνοντας, εντός στρατοπέδων διοικούν οι στρατιωτικοί, εκτός οι πολιτικοί. Ας μη μπερδεύουμε τους ρόλους. Για το καλό της πατρίδας μας!