Πώς είδε τον Δημήτρη Στεργίου ο Ξενοφών Ζολώτας

Ο  αρχισυντάκτης του «Οικονομικού Ταχυδρόμου» υποδέχεται με χειραψία τον Ξενοφώντα Ζολώτα στις 24 Μαϊου του 1994  στα γραφεία του περιοδικού για τη μεγάλη συνέντευξη. Στο τμήμα της φωτογραφίας αυτής διακρίνονται οι συνάδελφοι  Περικλής  Βασιλόπουλος, Αντώνης Κεφαλάς, Γιάννης Μαρίνος. Σε άλλο τμήμα της φωτογραφίας διακρίνονται οι Γιώργος Κύρτσος, Αντώνης Παπαγιαννίδης, Θανάσης Παπανδρόπουλος και Παύλος Κλαυδιανός.

Του Δημήτρη Στεργίου*

«Υπήρξα και είμαι τακτικός αναγνώστης των διάφορων δημοσιευμάτων σας κυρίως στον «Οικονομικό Ταχυδρόμο», στο «Βήμα» και σε άλλα, και πάντοτε εξετίμησα την ευθυκρισία σας και την αντικειμενικότητά σας

       Αμέσως, μετά την κυκλοφορία από τις Εκδόσεις  Παπαζήση το 1994 του πρώτου οικονομικού βιβλίου μου «Είκοσι Καμένα Χρόνια,  1972 - 1992» (παρουσιάζονται με ντοκουμέντα τα μεγάλα οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα και η συνεχής επιδείνωσή τους από μέτρα και παραλείψεις των κυβερνήσεων  κατά την περίοδο 1972 – 1992), στις 3 Ιουνίου του 1994 βρήκα  στο γραφείο μου στον Δημοσιογραφικό Οργανισμό Λαμπράκη  ένα σημείωμα....

     Ήταν του ακαδημαϊκού, καθηγητή οικονομολόγου, διοικητή επί δεκαετίες της Τράπεζας της Ελλάδος, πρώην πρωθυπουργού και επιτίμου διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος έως το θάνατό του Ξενοφώντος Ζολώτα.

      Διάβασα το σημείωμα αυτό, όπου έγραφε, μεταξύ άλλων, τα εξής:

        «Κάνατε πολύ καλά να αναδημοσιεύσετε ορισμένα από τα άρθρα και τις αναλύσεις  σας που δημοσιεύθηκαν κατά καιρούς  στον «Οικονομικό Ταχυδρόμο», «Νέα» και «Βήμα, αφορώντας οικονομικά προβλήματα της χώρας. Υπήρξα και είμαι τακτικός αναγνώστης των διάφορων δημοσιευμάτων σας κυρίως στον «Οικονομικό Ταχυδρόμο», στο «Βήμα» και σε άλλα, και πάντοτε εξετίμησα την ευθυκρισία  σας και την αντικειμενικότητά σας. Σας συγχαίρω και εύχομαι να συνεχίσετε με τον ίδιο ζήλο της δημοσιεύσεις αυτές».

      Με τον αείμνηστο ακαδημαϊκό, καθηγητή, διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος επί δεκαετίες και πρωθυπουργό Ξενοφώντα Ζολώτα είχα ως δημοσιογράφος τακτικές συζητήσεις πάνω σε κρίσιμα επίκαιρα οικονομικά θέματα. Άλλοτε με καλούσε εκείνος για συζήτηση, «γιατί μου αρέσει που μιλάμε οικονομικά και καταλαβαινόμαστε…», όπως  μου έλεγε, και άλλοτε πήγαινα ο ίδιος στο γραφείο του με δική μου πρωτοβουλία προκειμένου να συζητήσουμε δύσκολα θέματα της οικονομικής επικαιρότητας, ζητώντας τη σοφή συμβουλή του. 

    Σημειώνω ότι στο πλαίσιο του οικονομικού ρεπορτάζ, σχολίων, αναλύσεων και ερευνών, σχεδόν πάντοτε συζητούσα με κορυφαίους ακαδημαϊκούς, καθηγητές και οικονομολόγους της εποχής εκείνης, διότι στόχος μου ήταν ο σεβασμός προς τον αναγνώστη και το αντίδωρό μου στη δαπάνη αγοράς του «Οικονομικού Ταχυδρόμου» ή των εφημερίδων «Νέα» και «Βήμα», όπου δημοσιεύονταν άρθρα μου, σχόλια και ολόκληρες … εβδομαδιαίες έρευνες, οι οποίες άρχιζαν την Κυριακή και συνεχίζονταν έως την Παρασκευή! 

    Μεταξύ των κορυφαίων αυτών συνομιλητών μου κυριαρχούσαν ο Ξενοφών Ζολώτας, ο αείμνηστος ακαδημαϊκός και καθηγητής  μου  Άγγελος Αγγελόπουλος.

        

  Αναφέρω ακόμα ότι μετά την «περιπέτειά» του ως πρωθυπουργού της Οικουμενικής Κυβέρνησης, ο Ξενοφών Ζολώτας  τίμησε το επιτελείο του «Οικονομικού Ταχυδρόμου» με την επίσκεψή του στα γραφεία μας στις 24 Μαϊου του 1990, η οποία συνδυάσθηκε  με μια συζήτηση που κράτησε  τέσσερις περίπου ώρες χωρίς διακοπή! Στη συζήτηση αυτή συμμετείχαν ο τότε διευθυντής του «Οικονομικού Ταχυδρόμου» και μεγάλος και σοφός δημοσιογράφος και δάσκαλος  Γιάννης Μαρίνος, ο γράφων, ως αρχισυντάκτης, και τα στελέχη του περιοδικού μας Αντώνης Κεφαλάς, Παύλος Κλαυδιανός, Γιώργος Κύρτσος, Αντώνης Παπαγιαννίδης, Θανάσης Παπανδρόπουλος και Περικλής Βασιλόπουλος.

     Με τις καίριες ερωτήσεις μας στη συζήτηση αυτή ο Ξενοφών Ζολώτας  συνεχώς έκανε εκ βαθέων εκμυστηρεύσεις. Αναφέρω ενδεικτικά μόνον μιαν ερώτηση μου με την οποία  υπενθύμισα ότι στις προγραμματικές του δηλώσεις είχε πει δεν θα πρέπει να εξακολουθήσουμε να παίρνουμε δάνεια από το εξωτερικό για καταναλωτικούς σκοπούς, απαντώντας ότι «το πίστευα και προσπάθησα να το τηρήσω…». Στην παρέμβασή μου ότι «είπατε και κάτι  άλλο, ότι «ούτε μια δραχμή παραπάνω», παραδέχθηκε ότι την είπε τη φράση, αλλά με νέα παρέμβασή μου επεσήμανα ότι "Η κυβέρνηση, παρά ταύτα, δεν τήρησε ούτε καν αυτήν προγραμματική υπόσχεση".

      Αυτή η παρέμβαση προκάλεσε εκ βαθέων εκμυστηρεύσεις απαντώντας ως εξής: «Να περιγράψω αυτό που είπα και αμέσως να μπούμε στα τρέχοντας θέματα. Σας λέω λοιπόν το εξής: Πήγα αμέσως μετά τις προγραμματικές δηλώσεις στο σπίτι μου και λέω στη γυναίκα μου: «‘Αν ήξερα ότι αυτή ήταν η κατάσταση δεν θα ανελάμβανα….». Διότι βεβαίως είχα δεσμεύσεις. Είχα τα τρία κόμματα μέσα στην κυβέρνηση. Κι υπήρχε η εξής δέσμευση: Κάθε Τετάρτη θα συνερχόμεθα με τους τρεις αρχηγούς να μιλάμε και να προχωρούμε. Στις συζητήσεις που γινόντουσαν μεταξύ των τεσσάρων οφείλω να ομολογήσω ότι υπήρξε μια προσπάθεια για συναίνεση, συμφωνία, δηλαδή, σε πολλά θέματα. Αλλά δεν ήταν τόσο επί των τρεχόντων οικονομικών, αλλά γενικότερη, για άλλα θέματα…».

Ο Δημήτρης Στεργίου με τον τότε διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος Ξενοφώντα Ζολώτα πηγαίνει στο γραφείο του ακαδημαϊκού και καθηγητή μετά την εκδήλωση για τα 50 χρόνια της Τράπεζας της Ελλάδος το 1978.

     Σημειώνω ότι η συνέντευξη αυτή, η οποία  αποτελεί σημαντικό οικονομικό και πολιτικό ντοκουμέντο η οποία θα πρέπει να αναδημοσιεύεται συνεχώς και παντού, διοργανώθηκε στα πλαίσια προγραμματισμένου κύκλου συζητήσεων του επιτελείου του «Οικονομικού Ταχυδρόμου» με τους πρώην πρωθυπουργούς. 

     Πρώτη συζήτηση ήταν αυτή  με τον Ξενοφώντα Ζολώτα και ακολούθησε μια, πάλι μαραθώνια, με τον Γεώργιο Ράλλη στις  6 Δεκεμβρίου του 1990 (δημοσιεύθηκε στα φύλλα 20 και 27 Δεκεμβρίου του 1990).     

    Στη συζήτηση αυτή συμμετείχαν οι Γιάννης Μαρίνος, Δημήτρης Στεργίου, Γιώργος Κύρτσος, Νίκος Νικολάου, Αντώνης Παπαγιαννίδης, Γιάννης  Πρετεντέρης και  Περικλής Βασιλόπουλος.

(* Ο δημοσιογράφος Δημήτρης Στεργίου γεννήθηκε στην Παλαιομάνινα Αιτωλοακαρνανίας και διετέλεσε διευθυντής μεγάλων αθηναϊκών εφημερίδων και περιοδικών).