ΜΑΡΤΣ-ΓΔΑΡΣΤΣ….

Από τον Κώστα Καστρινό

          «Μάρτης γδάρτης και κακός παλουκοκαύτης» λέγανε τις παλιές εποχές που το Μάρτη τελειώνανε τα ξύλα απ’ τη βαρυχειμωνιά και ξηλώνανε τα παλούκια απ’ τις φράχτες για να ζεσταθούνε....

     Φέτος ετούτος ο Μάρτης πήρε το μέρος των δανειστών και τους βοηθάει να μας ξεκάνουν μια ώρα αρχύτερα. 

  Πήγαμε χθες σε ένα φίλο και τον βρήκαμε με πανωφόρι:

 - Ετοιμάζεστε για έξω;

 - Τι έξω. Έτσι κυκλοφορούμε στο σπίτι!

– Παναγία βόηθα . Και γιατί χωρίς παπούτσια;

 - Με τρία ζευγάρια κάλτσες το ένα πάνω στ άλλο δεν με χωράνε.

 - Μη μου πεις ότι φοράς και τρις φανέλες.

 - Όχι δύο. Ένα μακό από μέσα κι ένα μάλλινο από έξω σαν κι αυτά που φορούσανε οι παλιοί κάτω στο χωριό.

- Κυκλοφορούν ακόμα αυτά;

 - Ορέ βρίσκεις στ’ λαϊκή ότι θέλεις...

 – Καλά δεν βάζετε καλοριφέρ;

 - Μόνο τα σαββατοκύριακα από δυό ώρες.

 - Και πως κοιμάστε . Δεν κρυώνετε;

 - Θυμάσαι κάτι φλοκάτες που στρώναμε κάτω τις καλές εποχές; Έ ξαναγίνανε σκεπάσματα...

 - Κι έτσι  βγάλατε  Χειμώνα;

 - Όοοχι. οργανωθήκαμε. Μαζευόμαστε τρεις τέσσερες οικογένειες σε ένα σπίτι εκ περιτροπής και ζεσταινόμαστε. Δέκα άτομα μαζεμένα ξέρεις τι ζέστη βγάζουνε ιδίως άμα πέφτει και καμιά κούφια, καταλαβαίνεις! Αερόθερμο σκέτο! 

   Βλέπεις εκείνη την κατσαρόλα την μεγάλη που είναι σαν καζάνι; Βγάζει ίσα με είκοσι πιάτα πατάτες μπλούμ απ’ αυτές τις φτηνές του κινήματος. Κι όπως βράζουν αυτές όλο το απόγευμα μέχρι το βράδυ πάμε εκεί κοντά όλοι και ζεστενόμαστε!

- Τι λες ρε παιδί μου.  Από ρούχα όμως σε βλέπω σένιο.

 – Α! Έχουμε μια γνωστή εδώ παρακάτω που τα ξανακάνει καινούργια. Ούτε μπαλώματα φαίνονται ούτε τίποτα. Κι τα παπούτσια που είχα ένα σωρό, καλά που δε τα πέταγα για συναισθηματικούς λόγους, να θυμάμαι που περπάτησα. Ας είναι καλά ο τσαγκάρης ο Παντελής. Άρχοντας τεχνίτης.

 – Τι υπάρχει σήμερα τσαγκάρης;

- Εκεί μωρέ στο καφενείο δίπλα  που πούλαγε τις ακριβές τις γόβες, πήρε κι ένα πακιστανό και το έκανε τσαγκάρικο. Τρελές δουλειές..

 - Δηλαδή καλά λένε γυρίσαμε στο 60;  Ε ρε που φτάσαμε . Ποιος εσύ που δεν έβαζες σπίτι σου κάτω από φιλέτο και τσιπούρα, και άνοιγες τα παράθυρα με τα καλοριφέρ να καίνε.

 - Μαθαίνεις φίλε μου. Μαθαίνεις! Ας είναι καλά τα μνημόνια κι εκείνοι οι πρόστυχοι που τα ‘φεραν. Που να τους βράζουνε στη κόλαση τα καζάνια, κι αυτοί ακόμα να κρυώνουνε. 

            Μπρρρ μπρρρ Μάρτς γδάρτς καλά λένε........

Κώστας Καστρινός