Πραγματοποιήθηκαν χθες, Κυριακή 10 Ιουλίου 2011 στις 8 το απόγευμα, στην Ιερά Πόλη Μεσολογγίου, τα εγκαίνια των ανακαινισμένων εγκαταστάσεων του Σελιβείου Γηροκομείου Μεσολογγίου. Τον αγιασμό των εγκαινίων τέλεσε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Αιτωλίας και Ακαρνανίας κ. Κοσμάς...
Το Σελίβειο Γηροκομείο είναι ένα κέντρο φροντίδας για την τρίτη ηλικία. Η μονάδα, μετά την ριζική ανακαίνιση των εγκαταστάσεων της φιλοξενεί ήδη 50 γέροντες και γερόντισσες, με προοπτική να ανέλθει ο αριθμός τους στους 65. Παρέχεται καθημερινή φροντίδα, καθώς και πλήρης ιατροφαρμακευτική επίβλεψη και εξετάσεις.
Με την κίνησή του αυτή ο Σεβασμιώτατος δείχνει την προσωπική του μέριμνα και το έμπρακτο ενδιαφέρον του για την τρίτη ηλικία, σε μια εποχή ομολογουμένως δύσκολη για την πατρίδα μας και την ελληνική κοινωνία.
Κατά την τελετή των εγκαινίων παρέστησαν ο Δήμαρχος Ι. Π. Μεσολογγίου κ. Κατσούλης, ο Αντιπεριφερειάρχης Αιτωλοακαρνανίας κ. Αντωνόπουλος, ο Βουλευτής κ. Σαλμάς, περιφερειακοί και δημοτικοί σύμβουλοι και άλλοι επίσημοι, καθώς και πλήθος κόσμου.
Ο Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας κ. Κοσμάς, κατά την ομιλία του, αναφέρθηκε στην ιδιαίτερη φροντίδα που δείχνει η Εκκλησία για τους γέροντες και τις γερόντισσες, έχοντας ως παράδειγμα τον ίδιο τον ιδρυτή της Ιησού Χριστό, ο οποίος πάνω από τον Σταυρό φρόντισε για την αποκατάσταση της Μητέρας του, παραδίδοντας την φροντίδα και την προστασία της στον μαθητή Του, Ευαγγελιστή Ιωάννη.
Επίσης ο Σεβασμιώτατος αναφερόμενος στα προβλήματα των ηλικιωμένων επεσήμανε: «Η ασθένεια του γήρατος γίνεται πολύ μεγαλυτέρα από την ασθένεια των μικρών παιδιών, γιατί κατά την γεροντική ηλικία δεν καταπέφτουν μόνο οι σωματικές δυνάμεις, οπότε ο γέρων έχει ανάγκη περιθάλψεως και βοηθείας, αλλά εξασθενούν και οι διανοητικές δυνάμεις. Για λόγους σωματικής αδυναμίας και ψυχικής ωφέλειας τα γηρατειά έχουν ιδιαιτέρα ανάγκη βοηθείας».
Και συνέχισε: «Η βοήθειά μας προς τους γονείς, προς τους ηλικιωμένους, προς τα γηρατειά είναι έκφρασις σεβασμού και τιμής που πρέπει να αισθανόμαστε απέναντί τους.
Έχουμε χρέος ιερό να σεβόμαστε ολόψυχα εκείνους, που πριν περάσουν στο περιθώριο της ζωής, κρατούσαν τα ηνία της οικογένειας, της εργασίας και γενικότερα της κοινωνίας μας.
Προσπαθήσαμε, προσπαθούμε και θα κάνουμε με τη βοήθεια του Θεού ότι είναι δυνατόν για να προσφέρουμε άνεσι, αγάπη, στοργή, σεβασμό και συμπαράστασι σε κάθε σεβαστό αδελφό και αδελφή που έρχονται να ζήσουν τα καλά τους γηρατειά εδώ, σε αυτό το ίδρυμα της αγάπης.
Η Ιερά Μητρόπολίς μας με την συμπαράστασι των αξιοτίμων μελών των τελευταίων διοικητικών συμβουλίων και του σημερινού, ως και της αξίας διευθύνσεως καταβάλει προσπάθεια να χαρίση στην διακονία των σεβαστών αδελφών ένα σύγχρονο οικοδόμημα, μια στέγη σύγχρονη, με αληθινή αγάπη Χριστού.
Δεν βλέπουμε τους τροφίμους μας σαν επαίτες, ούτε σαν απόμαχους, ούτε σαν εγκαταλελειμμένους που ζητούν ένα κομμάτι ψωμί. Στο ρυτιδωμένο, αλλά αξιοσέβαστο πρόσωπό τους βλέπουμε και θέλουμε να βλέπουμε τους ήρωες, τους αγωνιστάς της ζωής, βλέπουμε τους αδελφούς εν Χριστώ, τις εικόνες του Θεού, τις αθάνατες ψυχές. Βλέπουμε τον πατέρα και τη μητέρα μας. Βλέπουμε τους οδοιπόρους στο δρόμο που οδηγεί στον ουρανό, οι οποίοι πρέπει να ετοιμαστούν για την κατάκτησί του».
Στη συνέχεια ο Σεβασμιώτατος έκανε μια ιστορική αναδρομή από την ίδρυση του Ιδρύματος, το έτος 1947 με την διαθήκη του αειμνήστου Κωνσταντίνου Σελίβου και την πρώτη λειτουργία του, το έτος 1960 σαν Πτωχοκομείο – Γηροκομείο Μεσολογγίου, μέχρι σήμερα, κάνοντας ιδιαίτερη αναφορά αφενός στον ιδρυτή και αφετέρου στους μεγάλους ευεργέτες Κωνσταντίνο Γαΐτση, Γεώργιο και Χαράλαμπο Ζαμπακόλα και Μητροπολίτη Αιτωλίας και Ακαρνανίας κυρό Θεόκλητο.
Κλείνοντας, ευχαρίστησε όλους εκείνους που βοήθησαν στην ανακαίνιση και βοηθούν στην καλύτερη λειτουργία του ιδρύματος, ενώ έκανε ιδιαίτερη αναφορά στους στενούς του συνεργάτες, κληρικούς και λαϊκούς, στην Διευθύντρια κ. Θεοδώρα Κουτσαγγέλη, στο διοικητικό συμβούλιο, στο ιατρικό και το νοσηλευτικό προσωπικό και τους τροφίμους του Ιδρύματος.
Εκ του Γραφείου Τύπου και Επικοινωνίας
της Ιεράς Μητροπόλεως
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τι λες γι αυτό αγαπητό Ξηρόμερο