Την αμέριστη αγάπη του για την ομάδα του Άρη Αιτωλικού έδειξε με..
πράξεις ο πρόεδρος του Συλλόγου Παλαιμάχων Ποδοσφαιριστών του Αρη
Αιτωλικού, Γεώργιος Φλώρος.
Ο κ. Φλώρος, παλαίμαχος ποδοσφαιριστής
του Άρη, μέσα σε ένα χρόνο με μπόλικο μεράκι, υπομονή και πολλή αγάπη,
μετέτρεψε ένα χωράφι στον οικισμό Νησάκι (Αστροβίτσα) Αιτωλικού, σε ένα
πανέμορφο προπονητικό για την ομάδα του, τον Άρη Αιτωλικού.
Η ανακοίνωση του Άρη Αιτωλικού στο facebook:
«Πέρυσι
τέτοιο καιρό περίπου, όταν ο ΑΡΗΣ ΑΙΤΩΛΙΚΟΥ επανερχόταν στα
ποδοσφαιρικά δρώμενα του τόπου μας, έπρεπε να βρεθεί λύση σε ένα μεγάλο
πρόβλημα, ο χώρος που θα έκαναν προπόνηση τα τμήματα της ομάδας μας
(ανδρικό – παιδικό – Junior), διότι το Δημοτικό Στάδιο Αιτωλικού είχε
υποστεί μεγάλες καταστροφές (γνωστοί άγνωστοι) και η μεταφορά των
τμημάτων εκτός Αιτωλικού, ήταν αδύνατη.
Τη λύση στο πρόβλημα την έδωσε ο παλαίμαχος ποδοσφαιριστης και
σημερινός πρόεδρος του Συλλόγου Παλαιμάχων Ποδοσφαιριστων ΑΡΗΣ
ΑΙΤΩΛΙΚΟΥ, Φλώρος Γεώργιος.
Με προσωπική του εργασία σε διάστημα
ενός έτους , κατάφερε να μετατρέψει ένα χωράφι, στον οικισμό Νησάκι
(Αστροβιτσα) Αιτωλικού, σε ένα μικρό πανέμορφο προπονητικό κέντρο για
την αγαπημένη του ομάδα, τον ΑΡΗ ΑΙΤΩΛΙΚΟΥ».
Πολλά ΜΠΡΑΒΟ και Πολλά ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ από όλη την «οικογένεια» του ΑΡΗ ΑΙΤΩΛΙΚΟΥ!!!
Υ. Γ. Τα προβλήματα στο Δημοτικό Στάδιο Αιτωλικού παραμένουν άλυτα μέχρι και σήμερα…»
https://www.agriniopress.gr/
Μπράβο του! Αυτό σημαίνει αγάπη για τον αθλητισμό, το ποδόσφαιρο, την ομάδα, την πόλη... Αγάπη ανιδιοτελής, χωρίς φανφάρες και φιοριτούρες, χωρίς να προσβλέπεις σε οικονομικό όφελος (απεναντίας)... Και προσφορά. Χωρίς ελπίδα ανταπόδοσης (τουλάχιστον οικονομικής), παρά μόνο ηθικής (αν, και όταν, και εφόσον...). Ας γίνει παράδειγμα στους συμπολίτες του, τους αθλητές, τους παράγοντες, τους άρχοντες του τόπου (νυν και τέως). Κάμποσοι ακόμα τέτοιοι αγωνιστές να υπήρχαν, είμαι σίγουρος πως και αυτό ακόμα το στάδιο του Αιτωλικού θα είχε άλλη τύχη, κι όλοι θα καμάρωναν. Πάντως, όσο υπάρχουν "οπαδοί" σαν κι αυτόν, κανένας σύλλογος δεν θα χαθεί. ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΜΠΡΑΒΟ! Ένας Μεσολογγίτης.
ΑπάντησηΔιαγραφή