Το πρόβλημα της μεταφοράς των μαθητών των απομακρυσμένων περιοχών της Αιτωλοακαρνανίας είναι γνωστό και έχει πολλάκις έρθει στην επικαιρότητα με διάφορους τρόπους.
Οι εικόνες που διακινούνται όμως από χθες στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, με μικρά παιδιά να διανύουν χιλιόμετρα πάνω σε καρότσα αγροτικού προκειμένου να φτάσουν στο σχολείο τους, είναι πρωτοφανής… Πρόκειται για χωριό του ορεινού Βάλτου και χρήστης του facebook που ανήρτησε χθες τις φωτογραφίες αναφέρει:
«Ήρθε η ανάπτυξη στον ορεινό Βάλτο! Στον οικισμό Κατσουλάρι, έξω από το Θεριακήσι, αθώα αγγελούδια 4-10 ετών στοιβαγμένα στην καρότσα ενός αγροτικού, στο δρόμο για το Δημοτικό Σχολείο της Χρυσοπηγής, 6 χιλιόμετρα απόσταση!.......
Και καλά τώρα που είναι μαλακός ο καιρός. Όταν χειμωνιάσει, μέσα στο κρύο και στο αγιάζι, φανταστείτε τι έχουν να τραβήξουν αυτά τα παιδάκια!
Βρείτε μια λύση, αλλιώς να μην πατήσετε το πόδι σας εκεί πάνω για να τους ζητήσετε ψήφο (για βουλευτικές και αυτοδιοικητικές εκλογές)!
Δεν απειλώ ούτε προειδοποιώ εγώ.
Οι γονείς που μου έστειλαν αυτές τις φωτογραφίες μου είπαν να σας το διαμηνύσω!»
Ο Πατέρας των παιδιών και οδηγός του αγροτικού μιλά στο iAitoloakarnania.gr :
Όταν έχει κακοκαιρία τα παιδιά δεν έχουν τρόπο να μεταβούν στο σχολείο, ενώ σε κάθε περίπτωση πρόκειται για μια επικίνδυνη «αποστολή» με υψηλό βαθμό ρίσκου που ελλοχεύει πολλούς κινδύνους για τα μικρά παιδιά.
Προς το παρόν, οι διαμαρτυρίες των αγανακτισμένων γονιών που στέλνουν τα παιδιά με κρύα καρδιά στο σχολείο, δεν έχουν καρποφορήσει με τους τοπικούς άρχοντες να αποποιούνται των ευθυνών.
«Οδηγώ και τρέμει η καρδιά μου»
Το iAitoloakarnania.gr επικοινώνησε με τον οδηγό του… αγροτικού σχολικού που μεταφέρει τους μαθητές στον ορεινό Βάλτο. Ο Βασίλης Αλπός έντρομος με τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει καθημερινά, δηλώνει απεγνωσμένος και ζητά από τους αρμόδιους να βρεθεί λύση για να μην στερήσουν στα παιδιά τους την γνώση.
Για την καθημερινή μεταφορά τονίζει: «Μεταφέρω -μαζί με τον αδερφό μου- από τον Σεπτέμβρη κάθε μέρα τα παιδιά από το χωριό μας μέχρι το δημοτικό σχολείο στη Χρυσοπηγή. Μια διαδρομή περίπου 9-10 χλμ. με πολλές φορές 15 παιδιά πίσω στη καρότσα. Οδηγώ και τρέμει η καρδιά μου μην πέσει κανένα παιδί από τη καρότσα. Αν και έχω κάγκελα, κοιτάζω από τον καθρέφτη μη τυχόν σηκωθούν στη διαδρομή. Είναι μικρά παιδιά 4-10 ετών που κάνουν απρόοπτες κινήσεις, με το σκληρό επαρχιακό δίκτυο του ορεινού Βάλτου να κάνει δύσκολο το έργο της μεταφοράς».
Για τις ευθύνες και τη λύση του προβλήματος αναφέρει: «Υπήρχε σχολικό για τα παιδιά, αλλά σταμάτησε από την πρώτη εβδομάδα του νέου σχολικού έτους. Από τότε και στο εξής τα μεταφέρω εγώ, εκτός κι αν έχει κρύο ή βρέχει που τότε δεν τα πάμε καθόλου σχολείο. Έχουμε χτυπήσει την πόρτα τοπικών αρχόντων και μας λένε ότι δεν μπορούν να κάνουν κάτι διότι είναι ευθύνη της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδος. Εμείς δεν θα σταματήσουμε μέχρι να λυθεί το πρόβλημα και τα παιδιά μας να πάνε, όπως όλα τα παιδάκια, με ασφάλεια στο σχολείο τους. Σας ευχαριστώ για το βήμα που μου δίνετε και ελπίζω τα λόγια αυτά να φτάσουν στους αρμόδιους».
https://www.agriniopress.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τι λες γι αυτό αγαπητό Ξηρόμερο