Στο ευρωδικαστήριο οι αγορές από e-shops – ποιά η παγίδα με τις παραγγελίες και τα προϊόντα

Μία εξαιρετικά σημαντική για τις αγορές μέσω διαδικτύου υπόθεση καλείται να εξετάσει το ευρωπαικό δικαστήριο μετά από προσφυγή στην δικαιοσύνη ενός πολίτη που αγόρασε ένα ρολόι αλλά τελικά αυτό που παρέλαβε δεν είχε τις ιδιότητες που περιγράφονταν από τον πωλητή.

Το 2014, ο K. K. αγόρασε ένα μεταχειρισμένο ρολόι μάρκας «Longines» μέσω του ιστοτόπου

https://imsva91-ctp.trendmicro.com:443/wis/clicktime/v1/query?url=http%3a%2f%2folx.bg&umid=1DA1E07B-76EF-3F05-9400-8F1F87BE04DB&auth=f169b906840ce9acfa46d9fc91ed05165e9c9b8f-8b8b6e6a680798729851a8f4a05c7a14ab84344d

Αφότου διαπίστωσε ότι το ρολόι δεν είχε τις ιδιότητες που αναφέρονταν στη δημοσιευθείσα στην πλατφόρμα διαδικτυακών πωλήσεων αγγελία, ο καταναλωτής εξέφρασε στον πωλητή, τηλεφωνικά, τη βούλησή του να υπαναχωρήσει από τη σύμβαση.

Ο τελευταίος ωστόσο αρνήθηκε να δεχθεί πίσω το προϊόν έναντι επιστροφής του τιμήματος. Κατά τους ελέγχους που πραγματοποιήθηκαν από την επιτροπή προστασίας του καταναλωτή (ΚΖΡ), κατόπιν καταγγελίας του καταναλωτή, προέκυψε ότι ο αποστολέας του ρολογιού με το ψευδώνυμο «eveto-ZZ» ήταν η E. Kamenova η οποία είχε δημοσιεύσει συνολικά οκτώ αγγελίες για διάφορα προϊόντα προς πώληση.

Η επιτροπή προστασίας καταναλωτή διαπίστωσε διοικητική παράβαση που αφορούσε τη μη τήρηση του νόμου για την προστασία των καταναλωτών (ZZP) λόγω μη παροχής πληροφοριών στους καταναλωτές κατά τη δημοσίευση των αγγελιών, όπως την τελική τιμή συμπεριλαμβανομένων όλων των τελών και φόρων, τους όρους πληρωμής, το δικαίωμα του καταναλωτή να υπαναχωρήσει από τη σύμβαση πωλήσεως εξ αποστάσεως κ.ά.
Την απόφαση αυτή προσέβαλε η E. Kamenova ισχυριζόμενη ότι δεν είχε την ιδιότητα του εμπορευόμενου και συνεπώς οι διατάξεις του ΖΖΡ δεν είχαν εφαρμογή. Στα πλαίσια της ενώπιόν του διαφοράς, το Administrativen sad – Varna (διοικητικό δικαστήριο Βάρνας, Βουλγαρία) ζητεί από το ΔΕΕ να διευκρινίσει αν ένα φυσικό πρόσωπο το οποίο έχει δημοσιεύσει ταυτόχρονα οκτώ αγγελίες πωλήσεως διαφόρων προϊόντων σε πλατφόρμα διαδικτυακών πωλήσεων μπορεί να χαρακτηριστεί ως «εμπορευόμενος» και αν η δραστηριότητά του συνιστά «εμπορική πρακτική» κατά την έννοια της οδηγίας 2005/29/ΕΚ, για τις αθέμιτες εμπορικές πρακτικές.

Όπως γράφουν οι δικαστές που ζητούν την συνδρομή του ευρωδικαστηρίου « η αναζήτηση αγαθών και υπηρεσιών στο διαδίκτυο αποτελεί μέρος της καθημερινής μας ζωής και, πλέον, χωρίς αμφιβολία μέρος ακόμη και του πολιτισμού μας. Ο αριθμός των πλατφορμών διαδικτυακών πωλήσεων δεν παύει να αυξάνει και, το 2016, στην Ευρωπαϊκή Ένωση, το ποσοστό των πολιτών ηλικίας άνω των 16 ετών και κάτω των 74 οι οποίοι παρήγγειλαν μέσω του Διαδικτύου αγαθά ή υπηρεσίες για προσωπική χρήση ανερχόταν στο 55 % . Οι πλατφόρμες αυτές λειτουργούν εν είδει διαδικτυακού ενδιάμεσου ή μεσίτη. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, φέρουν σε άμεση επαφή είτε έναν επαγγελματία και έναν καταναλωτή, είτε δύο επαγγελματίες, είτε δύο ιδιώτες, οι οποίοι ενδιαφέρονται να αποκτήσουν καινούρια ή μεταχειρισμένα προϊόντα για ιδιωτικούς σκοπούς

 Το αιτούν δικαστήριο ζητεί, κατ’ ουσίαν, να διευκρινιστεί αν ένα φυσικό πρόσωπο το οποίο έχει δημοσιεύσει ταυτόχρονα οκτώ αγγελίες πωλήσεως διαφόρων προϊόντων σε πλατφόρμα διαδικτυακών πωλήσεων μπορεί να χαρακτηριστεί ως «εμπορευόμενος» και αν η δραστηριότητά του συνιστά «εμπορική πρακτική» κατά την έννοια της οδηγίας για τις αθέμιτες εμπορικές πρακτικές.

Συνεπώς, η υπόθεση αυτή παρέχει στο Δικαστήριο την ευκαιρία να διευκρινίσει τον όρο «εμπορευόμενος» κατά την έννοια της οδηγίας αυτής καθώς και τα κριτήρια που πρέπει να λαμβάνονται υπόψη από τα εθνικά δικαστήρια κατά την εκτίμηση του ανωτέρω όρου στο ιδιαίτερο πλαίσιο των διαδικτυακών πωλήσεων.
Η απόφαση του δικαστηρίου αναμένεται με μεγάλο ενδιαφέρον αφού όλοι και περισσότεροι καταναλωτές χρησιμοποιούν τα e-shops για τις αγορές τους αλλά αρκετά συχνά πέφτουν θύματα παραπλάνησης ή και απάτης καθώς σε αρκετές ιστοσελίδες δεν διευκρινίζεται αν ο πωλητής είναι έμπορος ή ιδιώτης.

 https://www.dikaiologitika.g