Την ακούγαμε
Να φωνάζει βοήθεια
Δεν έτρεξε κανείς
Το τραγικό της τέλος
Το μάθαμε στις ειδήσεις
Κάποιοι είπαν, κρίμα....
Άλλοι, ας πρόσεχε
Θα ‘φταιγε βέβαια κι αυτή!
Μονάχα εκείνο το σκυλί
Που μάζεψε απ’ το δρόμο
Κι απ’ το υστέρημά της το τάιζε
Ξενύχτησε πλάι της
Με αφοσίωση πιστού φίλου
Μονάχα αυτό
Χωρίς να ξέρει τους νόμους
Είπε από ένστικτο
Με το δικό του τρόπο
Μ’ ένα θρήνο σπαρακτικό
Και το κεφάλι στραμμένο
Στ’ ολόγιομο φεγγάρι
Ήταν δικό σας θύμα!
Το τραγικό της τέλος
Μπορούσατε
Μα δε θελήσατε
Να το αποτρέψετε.
ΥΠΕΡΟΧΟ!
ΑπάντησηΔιαγραφή