Η εορτή του Αγίου Ευγενίου του Αιτωλού στη γενέτειρά του

     Στον Ιερό Ναό Εισοδίων της Θεοτόκου στο χωριό Μέγα Δένδρο Τριχωνίδος ιερούργησε, την Τετάρτη 5 Αυγούστου 2020, ο Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας, Μητροπολίτης Αιτωλίας και Ακαρνανίας κ. Κοσμάς τιμώντας την μνήμη του Αγίου Ευγενίου του Αιτωλού.
Τον Ιερό Ναό Εισοδίων της Θεοτόκου στην γενέτειρά του, έχτισε ο άγιος Ευγένιος, όπου κάθε χρόνο τιμάται η μνήμη του με αρχιερατική Θεία Λειτουργία. Επίσης στο κοιμητήριο του χωριού βρίσκονται οι τάφοι των γονέων του, καθώς και οι τάφοι των γονέων του αγίου Κοσμά του Αιτωλού του Ισαποστόλου.
Τον θείο λόγο κήρυξε ο πανοσιολογιώτατος αρχιμ. Θεόκλητος Ράπτης, Αρχιερατικός Επίτροπος Παμφίας, ο οποίος αναφέρθηκε στο ευαγγελικό ανάγνωσμα της ημέρας και στον στίχο «μάθετε ἀπ’ ἐμοῦ ὅτι πράος εἰμὶ καὶ ταπεινός τῇ καρδίᾳ» ώστε να περιγράψει την ζωή του αγίου που διακρινόταν από την πραότητα, την καλοσύνη και την ταπείνωση.
Ο π. Θεόκλητος ανέφερε ότι ο άγιος Ευγένιος ήταν ένα λαμπρό αστέρι που το έστειλε ο Θεός για να στηρίξει και να αναμορφώσει το σκλαβωμένο Γένος, διότι έβλεπε ότι ο λαός κόντευε να χάσει εντελώς την ταυτότητά του την εποχή της τουρκοκρατίας που τόσο πολεμούνταν η πίστη στον Χριστό. Ο άγιος Ευγένιος υπήρξε πρόδρομος του αγίου Κοσμά του Αιτωλού, καθώς ο άγιος Κοσμάς πήρε διδάγματα από αυτόν.

Ο Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας κ. Κοσμάς, κατά την απόλυση της Θείας Λειτουργίας, ευχαρίστησε του συλλειτουργούς του κληρικούς και ιδιαιτέρως τον π. Θεόκλητο για την διακονία του και το κήρυγμά του, αλλά και όλους τους παρευρισκομένους πιστούς. Ο Σεβασμιώτατος λαμβάνοντας αφορμή και από το θείο κήρυγμα προέτρεψε τον λαό του Θεού να μένει πιστός και αφοσιωμένος στην ορθόδοξη πίστη.
 «Οφείλουμε να μείνουμε όρθιοι, να μη χάσουμε την πίστη μας στον Χριστό, στα ιερά μυστήρια, στις παραδόσεις μας» επεσήμανε ο Σεβασμιώτατος. «Δυστυχώς τα σύννεφα πάνω από την Εκκλησία δεν σταματούν να μαζεύονται. Ένας καθηγητής είπε προχθές ότι ο κορονοιός μεταδίδεται με το σάλιο, με τη θεία κοινωνία. Ακόμα λέμε αυτά τα πράγματα; Δεν ντρεπόμαστε λίγο; Έλεος πιά! Δεν είναι χάπι ο Χριστός. Κανέναν ειδικό και μεγάλο δεν άκουσα να λέει με τη βοήθεια του Θεού θα το περάσουμε κι αυτό. Λοιπόν, αδελφοί, είναι Δεκαπενταύγουστος. Με τη νηστεία μας, με την προσευχή μας, με τις παρακλήσεις και την αγάπη μας στην Παναγία, κατά τον εκκλησιασμό μας να παρακαλούμε τον Θεό και την Παναγία μας να άρει κάθε πειρασμό. Να έχουμε απόλυτη εμπιστοσύνη στον Θεό μας».

Λίγα λόγια για τον άγιο Ευγένιο
Ο όσιος Ευγένιος Ιωαννούλιος ή Γιαννούλης ο Αιτωλός, γεννήθηκε το 1595 (ή 1596 ) στο Μέγα Δένδρο Αποκούρου από πτωχούς γονείς. Νέος προσήλθε στο μοναστήρι της Παναγίας Βλοχού. Χειροτονήθηκε διάκονος το 1616 στη Μονή Τατάρνας και για μικρό χρονικό διάστημα παρέμεινε στη Μονή Ξηροποτάμου του Αγίου Όρους. Το 1619 χειροτονήθηκε πρεσβύτερος από τον τότε Πατριάρχη Αλεξανδρείας Κύριλλο Λούκαρη και κατόπιν Οικουμενικό Πατριάρχη με τον όποιο έζησε πολλές ταλαιπωρίες για την προσήλωση του στην Ορθοδοξία και για το αδούλωτο πνεύμα του.
Ο όσιος Ευγένιος από το 1639 ως το 1640 διηύθυνε τη Σχολή της Άρτας. Αργότερα πήγε στο Καρπενήσι, όπου ανήγειρε μεγαλύτερο ναό της Αγίας Τριάδας και στον περίβολο του Σχολή Ανωτέρων Γραμμάτων, που έγινε για την Ευρυτανία κέντρο πνευματικής αναγέννησης και αναδείχτηκαν από εκεί πολλοί σπουδαίοι άντρες, όπως επίσκοποι, πατριάρχες κλπ. Επίσης ο Όσιος, ίδρυσε Σχολές στη Μονή Αγίας Παρασκευής στα Βραγιαννά και στο Αιτωλικό.

Εκοιμήθη προσευχόμενος το 1682 στη Μονή Βραγγιανών, περιστοιχισμένος από αγαπητούς του μαθητές, αφήνοντας αξιόλογο συγγραφικό έργο. Βιογράφος του υπήρξε ο πιστός του μαθητής ιερομόναχος Αναστάσιος ο Γόρδιος. Από την Ορθόδοξη Εκκλησία αγιοκατατάχθηκε την 1η Ιουλίου 1982. (Η μνήμη του αναφέρεται την 6η Αυγούστου, αλλά επειδή συμπίπτει με την μεγάλη εορτή της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος εορτάζεται την 5η Αυγούστου).
Από το όλο έργο του οσίου Ευγενίου φανερώνεται η μεγάλη του αγάπη προς τον Θεό και τους ανθρώπους. Ο ίδιος υπήρξε ακούραστος πνευματικός εργάτης σε δύσκολες ώρες του Γένους, φωτισμένος οδηγός και ενάρετος διδάσκαλος. Τη ρητορεία, τη μόρφωση, την απέραντη μνήμη, το θάρρος, τη θέληση και την εξαιρετική του βούληση τα έθεσε όλα για την ανόρθωση των υποδούλων αδελφών του.