Τα τελευταία χρόνια, τα χωριά μας, έχουν ερημώσει!
Αιτία η καλλιέργεια του καπνού, η οποία σταμάτησε, ξεχάστηκε, σχεδόν, διαγράφηκε, σαν να μην υπήρξε ποτέ στα μέρη μας.
Παρόλη την τυρρανία, ο κόσμος ήταν ευτυχισμένος!!!
Παρ' όλη την κούρασή του, βοηθούσε το γείτονα, τον αδερφό, τον φίλο του...
Αφού τελείωνε με τα δικά του, ένιωθε χρέος του, να βοηθήσει τον διπλανό.
Ακόμη και την ίδια μέρα, χωρίς να ξεκουραστεί, βοηθούσε!
Κι όλοι ήταν ευχαριστημένοι! (μην υπερβάλλουμε και τότε υπήρχαν προβλήματα).
Τώρα, είναι εντελώς διαφορετικά.
Τώρα, είναι εντελώς διαφορετικά.
Πού πήγαν εκείνες οι φιλίες;
Που πήγε η εμπιστοσύνη που έδειχνε ο ένας στον άλλον;
Γιατί, πλέον, κυριαρχεί η αδιαφορία;
Τι άλλαξε όλη την εικόνα της Ξηρομερίτικης κοινωνίας;
Εμείς, δεν ήμασταν έτσι, λένε οι παλιοί.
Ας ανοίξω, λίγο, το βιβλίο των αναμνήσεών μου….
Λοιπόν… όσον αφορά τις φιλίες, που λένε οι παλιοί οτι τότε ήταν καλύτερα…
Θυμάστε τις γειτόνισσες, να τσακώνονται γιατί, το δέντρο της μιας τίναζε τα φύλλα του, στην αυλή της άλλης; Ή οι κότες της μιας χάλασαν το φυντάνι της άλλης;
Τί μοχθηρά πτηνά! Δεν σκέφτηκαν τον μόχθο της (τώρα, έχουμε τα λουλούδια)!
Και να μη μιλάνε γι αυτό μεταξύ τους; Σοβαρό θέμα!
Αυτοί που είχαν καλές σχέσεις μεταξύ τους… πήγαινε η γειτόνισσα, να βοηθήσει, στα καπνά αλλά στην ουσία, έκανε “ρεπορτάζ“, σχετικά με την κατάσταση της οικογένειας
ή του συνορίτη (αυτός που μάζευε καπνό στο διπλανό χωράφι) και έκανε, αναμετάδοση των συμβάντων της ημέρας.
Κάθε μέρα ανανέωνε την εκπομπή της, με την ροή των τοπικών ειδήσεων.
Ενώ, εσείς οι blogger της ειδησεογραφίας… πιστεύετε… ότι κάνετε αξιόλογη δουλειά, όσον αφορά τον τομέα της ενημέρωσης!
Λάθος κάνετε!
Μπροστά σε κείνη την ενημέρωση της γειτόνισσας ή του γείτονα, γιατί με αυτό τον κλάδο ασχολούνταν και άνδρες, τα “πτυχία” σας, είναι άχρηστα!
Τι xiromero news.. τί medewnpres…τί palairos..τί…fitiesnews κ.λ.π.
(Η αναφορά στα τοπικά μόνο blogs, γίνεται, γιατί το θέμα αφορά το Ξηρόμερο-χωρίς να θέλω να αδικήσω, κανένα από αυτά που δεν ανέφερα- και πάντα με εύθυμη διάθεση!)
Θυμάμαι να μαζεύουμε καπνό, ντάλα μεσημέρι, με έναν ήλιο που σ’ έκανε να παραμιλάς και ο ”βοηθός”- αναμεταδότης, να μη σταματάει να σε ενημερώνει!
Ακόμα χειρότερα, ήταν όταν ερχόταν, προς το τέλος του μαζέματος, με το κορμί διαλυμένο από την ζέστη και την κούραση!
Θα μου πείτε…. τί αχάριστη… δεν φτάνει που σας βοηθούσε… δεν διαφωνώ… αλλά αυτή η ακατάπαυστη ενημέρωση, μες τον καύσωνα, ήταν πραγματικό μαρτύριο.
Άλλωστε αυτόν που σε βοηθούσε, τον βοηθούσες κι εσύ.
Εκεί ήταν η κορύφωση της ιδιότητας του.. να παίζει εντός έδρας.… και να έχει το κοινό του υποχρεωμένο ν' ακούει, χωρίς την δυνατότητα διακοπής!
Σαν ένα θέατρο…ο ήλιος…προβολέας, το χωράφι η αίθουσα κι εσύ… θεατής…μερικές φορές, έπρεπε να σταματάς και να τον κοιτάζεις!
Κάτι σαν τα σημερινά βραδινά δελτία ειδήσεων. Παθητικός δέκτης!
Ευτυχώς, δεν ήταν όλοι έτσι, μερικοί βοηθούσαν πραγματικά, δουλεύοντας σκληρά.
Και πάμε στο χειμώνα, όπου η τοπική ενημέρωση, γινόταν …κατ’ οίκον.
Από πού να φύγεις; ειδικά, αν το σπίτι δεν είχε πίσω πόρτα;
Κι αν είχες αντίθετη γνώμη, κέντριζες το ενδιαφέρον του “ρεπόρτερ”, να αναμοχλεύσει την προσωπική σου ζωή... τα δικά σου κατορθώματα, τα οποία την άλλη μέρα, θα έκαναν το γύρο του χωριού.
Δεν υπήρχαν (και δεν υπάρχουν), ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα, καινούργια μόδα είναι αυτό, δεν ισχύει στα χωριά μας!
Το φαινόμενο αυτό άρχισε να παίρνει την φθίνουσα πορεία με τον ερχομό της σαπουνόπερας στη ζωή μας.
Ποιος δεν θυμάται τον πρώτο χρόνο της “Τόλμης και Γοητείας”;
Όλοι έτρεχαν να προλάβουν να το δουν… άντρες, γυναίκες, παιδιά.
Κι αργότερα, με τα σίριαλ του Φώσκολου (ανδριάντα, έπρεπε να του στήσω…αν μπορούσα).
Και σήμερα τα τουρκικά σίριαλ...
Τι πώρωση είναι αυτή…τί εθισμός!
Όλοι μιλάνε για τους ήρωες των σίριαλ, σαν να είναι γνωστοί τους!
Πάει και το ’21 ξεχάστηκε!
Άλλωστε.. ποιός ήταν εκεί, να δεί αν ήταν αλήθεια… Ψέματα θα ήταν! Κολοκοτρώνης, Καραΐσκάκης, Ρήγας, Κοραής… ποιός τους θυμάται!
Τί έκαναν οι προαναφερόμενοι;
Ενώ ο Ομάρ; Η Λάμια; Ο Ατνάν; Αυτοί είναι ήρωες! Και τί δράματα ζούν!
Όσον αφορά τις φιλίες… όντως ήταν έτσι;
Ή ο κόσμος προσποιούνταν, γιατί ο ένας είχε ανάγκη τον άλλον;
Μην τα ισοπεδώνουμε, όμως όλα, υπήρχαν και τότε δυνατές φιλίες και άτομα έμπιστα όπως και τώρα αλλά, δεν ήταν γενικό.
Σήμερα, δεν έχεις ανάγκη τον γείτονα, τον αδερφό, το φίλο για την δουλειά σου.
Δεν υπάρχουν καπνά!
Σε τι να σε βοηθήσει;
Δεν θέλουμε βοηθούς στην ξεκούραση.
Κουραστήκαμε να ξεκουραζόμαστε!
Κολλήσαμε στο internet, στα τούρκικα, δεν μας ενδιαφέρει και τόσο τί γίνεται γύρω μας!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τι λες γι αυτό αγαπητό Ξηρόμερο