Μικρές μνήμες: η μερακλίδικη αρμάθα του καπνού…

Γράφει ο: Γεώργιος Παληγεώργος

    Απ' αύριο λέει έρχονται οι νοτιάδες κι από κοντά οι βροχές... Τον θυμάμαι, σα μύριζε καλά η βροχή, να βγάνει μια μερακλίδικη αρμάθα καπνό, να την τινάζει, να φύγει η σκόνη κι απέ να βγάνει ένα-ένα τα φύλλα, να τ' ανοίγει μ' υπομονή, να τα βάνει πόστα - τόνα πάνω στ' άλλο- για να τα κάμει ρολό....

        Τ' άφηνε λίγο, να ξαποστάσει έλεγε... κι έπαιρνε τ' ακόνι και τρόχαε πάνω του το μαχαίρι πούχε επί τούτου... 

    Ύστερα έκοβε το ρολό του καπνού κοντά στη μέση κι έσμιγε τα δυο κομμάτια, έτσι που νάναι μαζί οι άκρες τους απ' τη μια και η κομμένη μεριά απ' την άλλη... 

   Κι έκοβε αγάλι-αγάλι τον καπνό πάνω στον τακάκι... Τονε χαρμάνιαζε και με καπνό απ' άλλες αρμάθες θυμάμαι...

   Γιόμωνε την καπνοσακκούλα του, πούχε στο πλάϊ και τσεπάκι να βάνει τα τσιγαροχάρτια πούφερνε ο ΟΓΑ για τους καπνοπαραγωγούς.... 

   Θυμάμαι να τραβάει μια-δυο το τσιγάρο με τον φρεσκοκομμένο καπνό, να τηράει το ταβάνι, να λογαριάζει λίγο και να λέει " Αααα, ωραίο καπνό έχουμε φέτο..!"