Σπύρου Θεοδ. Μήτση: «Η εκπαίδευση στο Αρχοντοχώρι Ξηρομέρου Αιτ/νίας στα δύσκολα χρόνια της σκλαβιάς».

Του Σπύρου Θεοδ. Μήτση.

Με αφορμή, το πρόγραμμα των Επετειακών Δράσεων του Δήμου Ξηρομέρου για τα 200 χρόνια από την επανάσταση του 1821 συμμετέχω -διαδικτυακά- στο 1ο Ιστορικό Συνέδριο του Ξηρομέρου, παρουσιάζοντας τη θεματική ενότητα «Η εκπαίδευση στο Αρχοντοχώρι Ξηρομέρου Αιτ/νίας στα δύσκολα χρόνια της σκλαβιάς». Η παρούσα εργασία αποτελεί την Α΄ Ενότητα από την ερευνητική εργασία μου που έχει τίτλο «Η εκπαίδευση στο Αρχοντοχώρι Ξηρομέρου Αιτ/νίας κατά τον 18ο, 19ο και 20ο αι.».......

Διαβάστε περισσότερα »

Με την Ενότητα Α΄ έχω σκοπό και στόχο να υποστηρίξω τη μεγάλη συμβολή των ιερών ναών της Ζωοδόχου Πηγής (17ος - 18ος αι.), της Μονής Παναγίας Ζαμπαντίνας (17ος - 18ος αι.) και του Αγίου Αθανασίου (18ος - 19ος αι.) στη διάδοση των γραμμάτων, της ελληνικής γλώσσας και των ιδεών για λευτεριά και ανεξαρτησία! Άλλωστε το ναρθηκοσχολείο/γραμματοδιδασκαλείο ή το θρυλούμενο «Κρυφό Σχολειό» στους ιερούς ναούς της Ζάβιτσας, αποτελούσε ζωντανό οργανισμό μέσα στο ευρύτερο οικονομικό, κοινωνικό, θρησκευτικό, ιστορικό και πνευματικό πλαίσιο της ανθηρής Κοινότητας.

Επίσης, επιθυμώ να αναδείξω τον εκπαιδευτικό και πολιτικό ρόλο των Λογίων Ευγένιου Αιτωλού, Κοσμά Αιτωλού, Αρχ. Δανιήλ, Αρχ. Μεθοδίου, Παναγιώτη Παλαμά, Άνθιμου Γαζή, Γεωργίου Γαζή, καθώς και των εκ Ζαβίτσης καταγόμενων ελληνοδιδασκάλων, αγωνιστών και πολιτικών Κων/νου και Φωτίου Π. Καραπάνου, στα δύσκολα χρόνια της σκλαβιάς.

Ειδικότερα:

Η Ενότητα Α΄ αποτελείται από 4 κεφάλαια.

Το πρώτο κεφάλαιο αναφέρεται στο ιστορικό πλαίσιο και τις διιστάμενες απόψεις των ιστορικών γύρω από την εκπαίδευση των νέων στα χρόνια της σκλαβιάς.

Το δεύτερο κεφάλαιο αναφέρεται στη συμβολή των ιερών ναών Ζωοδόχου Πηγής (17ος – 18ος αι.), Ιεράς Μονής Ζαμπατίνας/Ζαπαντίνας (17ος – 18ος αι.), και του Ιερού Ναού Αγίου Αθανασίου (18ος – 19ος αι.), στη διάδοση των γραμμάτων και της ελληνικής γλώσσας.

Το τρίτο κεφάλαιο αναφέρεται στη συμβολή των Λογίων Κοσμά του Αιτωλού, Παναγιώτη Παλαμά, Άνθιμου Γαζή, Γεωργίου Γαζή… καθώς και των ιατροφιλόσοφων ηγουμένων Δανιήλ και Μεθοδίου στη διάδοση των γραμμάτων, της ελληνικής γλώσσας και των ιδεών για λευτεριά και ανεξαρτησία, στην «Παλαμαϊκή Σχολή Ζαβίτσης» (1765-1790).

Και τέλος το τέταρτο κεφάλαιο αναφέρεται στη συμβολή των φωτισμένων Ζαβιτσάνων ελληνοδιδασκάλων, αγωνιστών και πολιτικών Κώστα Π. Καραπάνο και Φώτη Π. Καραπάνο, στη διάδοση των γραμμάτων και της ελληνικής γλώσσας, στις Σχολές Ακαρνανίας, Αγρινίου, Βονίτσης, Πρέβεζας, Άρτας…(1800-1821), αλλά και στον αξιόλογο πολιτικό τους αγώνα κατά την περίοδο 1821-1824.

Η παρούσα ενότητα τελειώνει με προτάσεις για εκπαιδευτική δράση-Παιδαγωγική αξιοποίηση.

Δείτε εδώ την εργασία.

mytikaspress.