Θέλει ο νους μου κι η καρδιά
να γράψουνε για σένα
μα το μελάνι στέγνωσε
στη μύτη από την πένα......
Κανείς δεν το περίμενε
αγαπημένε Χρήστο
ότι για σένα ετοίμαζε
του όπλου του το κλείστρο
-ο Χάρος- και σε έριξε
από το πέταγμά σου,
μα δε θα σβήσει Αϊτέ τ' Αετού
κάτω εδώ η σκιά σου.
Ξηρόμερο και Βόνιτσα
σκοτείνιασαν τα δόλια
στο blog σου σπάσανε ρεκόρ
τα πένθιμα τα σχόλια.
Να 'ναι το χώμα ελαφρύ
που τώρα σε σκεπάζει
μα ο Μπούμστος μια φωλιά κρατά
και να 'ρθεις σου φωνάζει.
arisbitsoris
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τι λες γι αυτό αγαπητό Ξηρόμερο