Μπορούμε να σώσουμε τον Αμβρακικό μας; – Του Μπάμπη Γκανάλα

Διαβάζουμε μια «ΑΠΛΗ ΙΔΕΑ».
 

    Ζώντας στην πόλη της Πρέβεζας μας, η πρώτη εικόνα που έρχεται στα μάτια μας περπατώντας στην παραλία της είναι αυτός ο ΑΝΕΚΤΙΜΗΤΟΣ ΘΥΣΑΥΡΟΣ ΤΗΣ,
Ο ΑΜΒΡΑΚΙΚΟΣ ΚΟΛΠΟΣ
Είχα την τύχη να τον ζήσω από μικρό παιδί διότι ο πατέρας μου καπετάν Σπύρος παλιός καραβοκύρης με έπαιρνε μαζί του με το καΐκι του «ΚΩΝ/ΝΑ» στα παράλια του κόλπου βγάζοντας τα προς το ζην.
Μου είχε πει ότι τα «ΠΕΤΣΑ» ο παλιός λιμενοβραχίονας ήταν έργο για την προστασία των αλιευτικών που λιμενίζονταν μπροστά από την σημερινή ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ –ΔΕΗ –ΕΛΤΑ.
Φτάνουμε στο 1965 και ξεκινά η κατασκευή του ΝΕΟΥ ΛΙΜΕΝΟΣ στην πόλη μας όπου αρχίζει και μπαζώνεται ο χώρος όπου σήμερα υπάρχει το ΛΟΥΝΑ ΠΑΡΚ και φτάνουμε γύρο γύρο στην σημερινή εικόνα (ΝΕΑ ΜΑΡΙΝΑ τουριστικός – εμπορικός Λιμένας).
Αυτό όμως είχε σαν αποτέλεσμα να μην μπορεί να ανανεώνεται το νερό στο εσωτερικό του Νέου Λιμανιού, με αποτέλεσμα να κατασκευασθούν εκ των υστέρων δύο (2) τούνελ όπου επιτρέπεται η μερική ανανέωση του θαλάσσιου νερού εντός του Νέου Λιμένος.
Το πρόβλημα αυτό που ξεπεράστηκε ήταν μία σταγόνα μπροστά στο ΝΕΟ ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ που δημιουργήθηκε από στένεμα του ΣΤΟΜΙΟΥ του ΑΜΒΡΑΚΙΚΟΥ και συγκεκριμένα από την αρχική απόσταση από Λιμένα ΠΡΕΒΕΖΑΣ έως ακρωτηρίου ΑΚΤΙΟΥ 770 μέτρων με την κατασκευή του Νέου Λιμένος ΜΕΙΩΘΗΚΕ στα 450 μέτρα.
Όπως γίνεται ΑΝΤΙΛΗΠΤΟ η ΠΟΣΟΤΗΤΑ των υδάτων που εισέρχονταν εντός του ΚΟΛΠΟΥ να ΠΕΡΙΟΡΙΣΘΕΙ και ταυτόχρονα και με τα εξέρχοντα ύδατα σε αντίθεση με την πρόβλεψη της ΜΗΤΕΡΑΣ ΦΥΣΗΣ.
Κατόπιν των προηγούμενων παρουσιάζω μια ΙΔΕΑ με σκοπό να γίνει ένα μικρό ΕΡΓΟ και να μεγαλώσει ελαφρώς το στόμιο ΕΙΣΟΔΟΥ – ΕΞΟΔΟΥ με μικρή σχετικά δαπάνη.
Ακριβώς απέναντι της πόλης μας και δίπλα στις εγκαταστάσεις των Μαρίνων στην χερσόνησο του ΑΚΤΙΟΥ υπάρχει ένα φυσικό ΔΙΒΑΡΙ μικρό και ανεκμετάλλευτο (εκεί ακριβώς που είναι ο πλωτός γερανός ο εγκαταλειμμένος). Το πλάτος της χερσονήσου είναι 160 μέτρα προσθέτοντας και την μικρή αμμουδιά ανατολικά και δυτικά φτάνουμε στην απόσταση των 300 μέτρων περίπου. Το ύψος της στεριάς είναι το ανώτερο (2) δύο μέτρα.
Χρησιμοποιώντας ένα πλωτό εκσκαφέα ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΜΕ έναν ΑΥΛΑΚΑ διαφόρων διαστάσεων ως προς το βάθος και πλάτος.
Για να γίνει αντιληπτό το ΜΕΓΕΘΟΣ του ΑΥΛΑΚΟΣ (εκσκαφής) ας κάνουμε απλούς λογαριασμούς για αν δούμε τις τεράστιες ποσότητες θαλασσίου ύδατος που θα εισέρχονται – εξέρχονται του ΑΜΒΡΑΚΙΚΟΥ καθημερινώς.
· Μήκος εκσκαφής 300 μέτρα
· Βάθος εκσκαφής 10 μέτρα
· Πλάτος εκσκαφής 20 μέτρα
Έχουμε 300 Χ 10 Χ 20 = 60.000 Μ³ (κυβικά) ή 60.000 τόνους νερού.
Ρωτώντας διάφορους παλιούς ναυτικούς έμαθα ότι η ταχύτητα των υδάτων εισόδου – εξόδου (ΜΠΑΣΙΑ – ΒΓΑΛΣΙΑ) είναι περίπου 4 χιλιόμετρα ανά μία ώρα περίπου.
Άρα έχουμε περίπου 13 διελεύσεις ποσοτήτων ύδατος ανά ώρα.
· Άρα (4000 m. : 300 m. = 13 Διελεύσεις άνα ώρα) 

Η ΜΠΑΣΙΑ ή ΒΓΑΛΣΙΑ διαρκεί περίπου 6 ώρες ή εναλλάξ. Σημαίνει ότι 12 ώρες μπαίνει νερό και 12 ώρες εξέρχεται το νερό. Αυτό γίνεται ημερησίως μηνιαίως – ετησίως και αιωνίως. 

Αυτά τα παραπάνω μεταφράζονται ως εξής.
12 ώρες Χ 13 Διελεύσεις Χ 60.000 Μ³ = 9.360.000 Μ³ ή τόνοι θαλάσσιου ύδατος εισέρχονται και τις άλλες 12 ώρες αντίστοιχη ποσότητα θα εξέρχεται ΗΜΕΡΗΣΙΩΣ.
Μετά τα ανωτέρω αφήνουμε την ΦΥΣΗ να ΔΟΥΛΕΨΕΙ για τον εαυτό της και εμάς γιατί να κάνουμε λογαριασμό δεν θα μπορούμε διότι ΔΕΝ ΘΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΟΜΠΙΟΥΤΕΡ να τις ΜΕΤΡΗΣΕΙ στο βάθος χρόνου τις ποσότητες του θαλάσσιου ύδατος που θα ΜΕΤΑΚΙΝΟΥΝΤΑΙ. 

Από εμένα έτσι ΑΠΛΑ
ΜΠΑΜΠΗΣ ΓΚΑΝΑΛΑΣ
Έναν απλό πολίτη της πόλης μας.

 

πηγή:  prevezanews.gr