Γράφει ο: Δημήτρης Αρβανίτης
Πριν λίγες μέρες είδε το φως της δημοσιότητας η απόφαση της ολομέλειας του Αρείου Πάγου σχετικά με τον συνδικαλισμό στο στρατό. Σύμφωνα με αυτήν οι υπηρετούντες στις ένοπλες δυνάμεις...
...μπορούν να συνδικαλίζονται σύμφωνα με τον Αστικό Κώδικα δηλαδή με περιορισμένα δικαιώματα –στερούνται το δικαίωμα της απεργίας- και όχι σύμφωνα με τον συνδικαλιστικό νόμο 1264/1982. Δηλαδή, μπορεί να συστήσουν μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα ενώσεις και σωματεία και τούτο χωρίς άδεια της υπηρεσίας.
Στην κεκλεισμένων των θυρών ολομέλεια του ανωτάτου δικαστηρίου αναπτύχθηκαν δύο θέσεις:
Η πρώτη του εισηγητή κ.Δημάδη, ο οποίος τάχθηκε υπέρ του δικαιώματος των στρατιωτικών να αναπτύσσουν συνδικαλιστική δράση, υπογραμμίζοντας ότι οι υπηρετούντες στις Ένοπλες Δυνάμεις δεν αποτελούν ειδική κατηγορία Ελλήνων πολιτών και ως εκ τούτου δεν είναι δυνατόν να αποστερηθούν του δικαιώματος του συνδικαλίζεσθαι, με τη διαφορά ότι δεν μπορούν να κάνουν χρήση του δικαιώματος της απεργίας,καθώς αυτό θα έθετε υπό απειλή την εθνική ασφάλεια της χώρας.
Η δεύτερη ήταν του εισαγγελέα του Α.Π. κ. Τέντε ο οποίος υποστήριξε ότι: «Η συνδικαλιστική δραστηριότητα στους κόλπους του στρατεύματος ενέχει τον κίνδυνο της διασάλευσης της στρατιωτικής πειθαρχίας και είναι πρόδηλο ότι η χωρίς επιφυλάξεις αναγνώριση, στο πλαίσιο της στρατιωτικής ζωής, του δικαιώματος συλλογικής δράσεως και ιδρύσεως συνδικαλιστικών ενώσεων θα ισοδυναμούσε με την κατ’ ουσίαν αναίρεση της στρατιωτικής πειθαρχίας. Οι συνταγματικές επιταγές, καθώς και οιδιατάξεις της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, δεν θέτουν περιορισμούς στο δικαίωμα των στρατιωτικών να ιδρύουν ενώσεις και σωματεία. Ωστόσο είναι θεμιτός και σύμφωνος με το Σύνταγμα και την ΕΣΔΑ ο περιορισμός που έχει ήδη προβλεφθεί στην επίδικη απόφαση του Εφετείου, με την οποία δεν αναγνωρίστηκε ως σωματείο η Ένωση Αξιωματικών Ενόπλων Δυνάμεων. Όχι λόγω της στρατιωτικής ιδιότητας, αλλά λόγω των ιδιαιτεροτήτων της στρατιωτικής υπηρεσίας που έχουν άμεση συνάφεια με την διαφύλαξη της εθνικής ασφάλειας».
Η ολομέλεια τάχθηκε με το μέρος του εισηγητή κ. Δημάδη και έδωσε το πράσινο φως για το συνδικαλισμό των στρατιωτικών.
Πρωτοφανής απόφαση, νίκη των αριστερίστικων και αναρχοαυτόνομων οργανώσεων των οποίων αποτελούσε διακαή πόθο από τα πρώτα χρόνια της μεταπολίτευσης. Ακολουθήθηκε η σολομώντειος πρακτική, έδωσαν κάποιον συνδικαλισμό με ολίγη από περιορισμούς όπως την απεργία. Όμως η αρχή έγινε. Η κερκόπορτα άνοιξε και ένα τμήμα του ελληνικού κράτους που μέχρι τώρα αντιστεκόταν στο γενικότερο μπάχαλο της ελληνικής κοινωνίας, το στράτευμα, καθίσταται ευάλωτο στις ορέξεις των παντός είδους συνδικαλισταρχών.
Ερωτήματα, θα βγει κανονισμός λειτουργίας συνδικαλισμού στις Ε.Δ; Ας υποθέσουμε ότι μέλη θα προχωρούν στην ίδρυση ενός σωματείου, εμφορούμενα από την ιδεολογία του ενός κόμματος, άλλα μέλη θα προχωρούν σε άλλο σωματείο γιατί πιστεύουν διαφορετικά, το στράτευμα δεν θα κομματικοποιηθεί κανονικά και με το νόμο κατ΄αυτόν τον τρόπο; Οι υπαξιωματικοί θα κάνουν δική τους ένωση, οι αξιωματικοί άλλοι, οι οπλίτες ομοίως! Και γιατί να μη συμμετέχουν στη λήψη αποφάσεων με εκπροσώπους τους; Και τι θα γίνει με τη πειθαρχία του στρατεύματος;
Ας φανταστούμε, σύμφωνα με τη μέχρι τώρα, συνδικαλιστική πρακτική, το ένα στρατόπεδο να ελέγχεται από τη σοσιαλιστική ομάδα και το άλλο από τους αριστερούς. Η κόκκινη Ταξιαρχία ή η πράσινη Μεραρχία....Τραγέλαφος!!
Εζησα το στράτευμα κοντά 25 χρόνια και με λυπεί ιδιαίτερα ο χαμός που είναι σίγουρο ότι θα ακολουθήσει. Σκέφτομαι αυτούς τους δύστυχους αξιωματικούς που θα κληθούν να διοικήσουν με τις συνθήκες συνδικαλισμού που έρχονται. Και τη ταλαίπωρη πατρίδα μας στα χρόνια της σημερινής πολιτικής, κοινωνικής και οικονομικής σήψης που περνάμε!
Κι επειδή και οι αποφάσεις οι δικαστικές κρίνονται να πούμε ένα μπράβο στον εισηγητή Δημάδη, στον Άρειο Πάγο και στη δικαστική μας εξουσία. Τους κλέφτες πολιτικούς και μη, που λεηλάτησαν τη κρατική περιουσία τριάντα χρόνια τώρα τους ψάχνουμε και δεν μπορούμε να τους βρούμε, λύση όμως στον συνδικαλισμό των στρατώνων δώσαμε. Μη δυσαρεστήσουμε την σοσιαλαριστερή μας διανόηση που συντηρούσε τόσα χρόνια το θέμα....
Εύγε λοιπόν και από αύριο, πάλης ξεκίνημα, νέοι αγώνες! Να κατοχυρώσουμε και το δικαίωμα της απεργίας στο στρατό. Μην αφήνουμε μισές τις δουλειές!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τι λες γι αυτό αγαπητό Ξηρόμερο