Βήματα στο κενό…

Γράφει ο: Ναούμης Νικόλαος

Πολιτικός επιστήμονας

Η κατάσταση στην οικονομία, στην αγορά, στην κοινωνία βρίσκεται σε οριακό σημείο. Το γενικευμένο αδιέξοδο κατέστη και κυβερνητικό αδιέξοδο. Η καθολική κατακραυγή της κοινωνίας απέναντι στην ακολουθούμενη πολιτική, οι εσωκομματικές αντιδράσεις στο ΠΑΣΟΚ και η απειλή της κατάρρευσης έφεραν τον πανικό στην κυβέρνηση..

 Αποτέλεσμα όλων αυτών, ήταν να ζήσουμε την προηγούμενη εβδομάδα, μια άνευ προηγουμένου πολιτική φαρσοκωμωδία, με πρωταγωνιστή έναν άνθρωπο, που όσο οι μέρες περνούν, δεν δικαιώνει σε καμία περίπτωση, τον βαρύγδουπο τίτλο που φέρει, εκείνον του πρωθυπουργού.

Άφησα να περάσει λίγο ένα χρονικό διάστημα, ικανό, να κατακάτσει η σκόνη από τις κυβερνητικές – πρωθυπουργικές παλινωδίες, που χωρίς δεύτερη σκέψη, θυμίζουν έντονα, οχτάρια μεθυσμένου, προκειμένου με ψυχραιμία, να καταθέσω την άποψή μου. Μια τέτοια συμπεριφορά, δεν θα πρέπει να εκπλήσσει κανένα. Ένας πρωθυπουργός, που υφάρπαξε την ψήφο του ελληνικού λαού, λέγοντας του ψέματα, είναι ικανός για όλα. Είναι ικανός, ακόμα και να παραιτηθεί από το αξίωμά του για λίγες ώρες.

    Όλοι κατηγορούν το πολιτικό σύστημα. Δεν θα έλεγα ότι το κάνουν χωρίς λόγο, ιδιαίτερα η νέα γενιά. Αλήθεια, πως άραγε μπορείς να πείσεις έναν νέο άνθρωπο, να ενδιαφερθεί για την πολιτική ζωή του τόπου, όταν μάλιστα οι πρωταγωνιστές της, άγονται και φέρονται, με βάση τα προσωπικά τους συμφέροντα, που η μόνη συνισταμένη αυτών των συμφερόντων, είναι το γάντζωμα στην καρέκλα και η μικροκομματική τους επιβίωση;

    Πως μπορείς να πείσεις τους νέους και όχι μόνο, στις πλατείες και στα πεζοδρόμια, όταν καιρό τώρα, υποστηρίζεις ότι δεν μπορείς να κυκλοφορήσεις στον δρόμο διότι κινδυνεύεις να φας γιαούρτια και πέτρες, δηλώνοντας παράλληλα αγανακτισμένος από την κυβερνητική ακολουθούμενη πολιτική, απειλώντας ότι θα καταψηφίσεις ότι είναι απέναντι στα συμφέροντα του απλού πολίτη και όταν εν μια νυκτί σε κάνουν υπουργό, να σπεύδεις να κατεβάσεις από την προσωπική σου ιστοσελίδα, όλες τις αναρτήσεις, που είχες κάνει προ υπουργοποίησης.

   Σαν να μην έφτανουν όλα αυτά, εξακολουθεί η πολιτική μας ηγεσία, να εμπαίζει και να χλευάζει με την συμπεριφορά της, όλους τους πολίτες, παίζοντας με την νοημοσύνη τους. Γιατί τους χλευάζεις, όταν στην συζήτηση στη βουλή σχετικά με την ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση, σαν να μη συνέβη τίποτα, βγαίνεις μιλήσιος, σαν να κατέβηκες από άλλο πλανήτη, φορώντας τα χρωματιστά κομματικά σου γυαλιά, ζητώντας συναίνεση από την αντιπολίτευση για το καλό της πατρίδας, ενώ παράλληλα την καθυβρίζεις.

   Ακούστηκαν πολλά επίσης και κατά την διάρκεια της χθεσινής συζήτησης στο κοινοβούλιο, ενώ ακόμα ο απόηχος των γεγονότων της προηγούμενης εβδομάδας, δεν έχει σβήσει. Ένα που ακούστηκε και πραγματικά προκαλεί αλγεινή εντύπωση είναι η πρόθεση του Γ. Παπανδρέου, να κάνει δημοψήφισμα, με ακαθόριστο για την ώρα ερώτημα και περιεχόμενο. Έχω την άποψη, ότι σε εποχές που η κοινωνία βράζει, σε εποχές που η αγορά έχει στεγνώσει, σε εποχές που η ανεργία, η επισήμως καταγεγραμμένη έχει φτάσει στο 16,2% και σε εποχές, που οι συνταξιούχοι ζητάνε βερεσέ τα φάρμακά τους από τον φαρμακοποιό της γειτονιάς, ένα δημοψήφισμα, μοιάζει εντελώς εκτός τόπου και χρόνου. Πιστεύω δε ότι,, μια τόσο σημαντική για την δημοκρατία έκφραση της λαϊκής βούλησης, θα πρέπει να διεξάγεται σε περιόδους, που το μυαλό είναι καθαρό και το στομάχι γεμάτο. Σε αντίθετη περίπτωση, το αποτέλεσμά του, δεν θα αποτυπώνει με σαφήνεια και ακρίβεια την πραγματική βούληση μιας κοινωνίας. Δεν θα πρέπει να μας διαφεύγει το γεγονός ότι  δημοψήφισμα, το πιο σημαντικό άλλωστε, είναι και οι εκλογές, που είναι ο μόνος δρόμος, ν’ απαλλαγεί η κοινωνία, απ’ τα αδιέξοδα, που η παρούσα κυβέρνηση έχει δημιουργήσει στην πολιτική και οικονομική ζωή του τόπου. Καμία ανακύκλωση προσώπων, καμία αίτηση για συναίνεση, καμία επίκληση στο Θεό, δεν μπορεί να κατευνάσει, την λαϊκή αγανάκτηση.

   Τέλος, δεν θα πρέπει να μας διαφεύγει το παράδοξο εντελώς γεγονός, που παρατηρείται στην ελληνική πολιτική σκηνή, παγκόσμια πρωτοτυπία θαρρώ. Υπάρχει πολιτικός αρχηγός, που το κόμμα του ανήκει σ’ εκείνα της μείζονος αντιπολίτευσης, που η πολιτική του στόχευση, δεν είναι η κυβέρνηση ως οφείλει εκ του ρόλου του αλλά άκουσον – άκουσον, τα βέλη της κριτικής του, στοχεύουν την ηγεσία του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Μιλάμε για την απόλυτη παράνοια και τον απόλυτο καιροσκοπισμό. Λίγη σοβαρότητα, κρίνεται επιβεβλημένη…

www.naoumis-nikos.gr