Στη μητέρα που έφυγε… (Στη Χρυσή Φυτοπούλου ετών 92, από τον Άγιο Νικόλαο Κατούνας)...

          Ήταν 92 ετών, με πολλά προβλήματα… Έφυγε για το μεγάλο ταξίδι… Ήταν η μητέρα μας… Η Χρυσή Φυτοπούλου… πρώτα από τον Άγιο Νικόλα  Βόνιτσας και μετά απο τον Αγιο Νικόλα Κατούνας... Κάπως έτσι ξεκινούν πολλές ιστορίες αποχαιρετισμού αυτές τις δύσκολες ημέρες του περιορισμού… Μαθαίνουν το φευγιό μόνο οι πολύ κοντινοί μας άνθρωποι… Αποχαιρετούμε αυτούς που μας μεγάλωσαν από μακριά και χωρίς τις τιμές που τους έπρεπαν. 

        Η Χρυσή Φυτοπούλου μεγάλωσε οχτώ παιδιά με πολύ αγάπη… Έφυγε πριν λίγες ημέρες χωρίς να μπορούν να την αποχαιρετήσουν όπως θα έπρεπε, όπως θα ήθελαν. 

          Ζητήσαμε μια φωτογραφία της από την κόρη της τη Δώρα. Θέλαμε με αυτό τον τρόπο να κάνουμε αναφορά σε όλους αυτούς τους ανθρώπους, τους γείτονες, τους φίλους, τους απλούς γνωστούς που αν δεν μάθουμε για το μεγάλο τους ταξίδι μετά την επιστροφή μας στην κανονικότητα θα …νοιώσουμε την απουσία τους. Κι η Δώρα έγραψε ένα μικρό κειμενάκι για την μητέρα της...........

        Η μητέρα μας Χρυσούλα Φυτοπούλου, έφυγε προ ολίγων ημερών, την Μεγάλη Πέμπτη, 16 Απριλίου. Οι λέξεις δεν αρκούν για περιγράψουν την οδύνη μας. 

        Ήσουν μια αγωνίστρια της ζωής που έκανε τα πάντα μαζί με τον πατέρα μας, για να μεγαλώσουν τα οκτώ παιδιά τους. Ήσουν πάντα μια υπερήφανη Πόντια, που μιλούσε για τις ιστορίες των γονέων της και δάκρυζε. Πέρασες και την γερμανική Κατοχή και μας έμαθες πως ό,τι κακουχίες κι αν έρθουν, δεν πρέπει να χάνεται η ελπίδα για καλύτερες ημέρες. Τα εγγόνια σου θα σε θυμούνται για τον τρόπο που τα φρόντισες και την αγάπη που τους έδωσες. 

Σε ευχαριστούμε για όλα, αγαπημένη μας μητέρα. 

Σε αποχαιρετούμε με τον ακόλουθο ποντιακό στίχο:

"Η μάνα εν βράχος η μάνα εν ρασίν (2)

σο δύσκολον την ώρας μανίτσα, μανίτσα, μανίτσαμ

θα τσαείς

η μάνα εν το στήριγμαν τη χαράς το κλαδίν

τατινές η εγάπη κε βρίετε ση γην”

Που σημαίνει:

Η μάνα είναι βράχος, η μάνα είναι βουνό,

στη δύσκολη την ώρα “μανούλα μου” θα φωνάζεις.

H μάνα είναι το στήριγμα, της χαράς το κλωνάρι,

σαν την αγάπη της δεν βρίσκεται στη γη.

Καλό παράδεισο μητέρα.

Με αγάπη,

Τα παιδιά σου.

Πηγή: https://lefkadapress.gr/