Γενιές και γενιές μεγάλωσαν στα Παλιάμπελα (Ακτίου Βόνιτσας) με τα μοναδικά βιώματα του τρύγου. Μια συλλογική διαδικασία, στην οποία ακόμη και σήμερα συμμετέχει ολόκληρο σχεδόν το χωριό.
Ο καθένας στο αμπέλι του ή στο αμπέλι του συγγενή, του φίλου, του γείτονα. Ένα γιορτάσι στα μέσα του τρυγητή, όπως επιτάσει η λαϊκή παράδοση να αποκαλούμε τον πρώτο μήνα του φθινοπώρου......
Και αφού μαζέψουνε με προσοχή τα σταφύλια από τα αμπέλια που με τόσο κόπο αλλά και μεράκι περιποιούνταν όλο το χρόνο, θα ξεκινήσουν να παρασκευάζουν το σπιτικό κρασί. Το κρασί της ευλογημένης γης, που θα τους συντροφεύει όλο το χρόνο σε χαρές και λύπες.
Και του χρόνου και καλή σοδειά....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τι λες γι αυτό αγαπητό Ξηρόμερο