Για το υπέροχο μικρό γυναικείο στήθος

Περί μεγάλου, πληθωρικού, σουτιενοκαταστροφικού στήθους έχουν γραφεί ύμνοι και διθύραμβοι. Ώρα να μιλήσουμε λίγο και για τα άλλα. Τα μικρά.

 

Αυτό το κείμενο θα μπορούσε να αποθεώνει κάθε είδους γυναικείο στήθος. Μικρό, μεγάλο, στραβό, αλλήθωρο,
πεσμένο ή στητό. Σκεπτόμενος όμως το γυναικείο στήθος στην ολότητά του, συνειδητοποίησα ότι η αδικία ανάμεσα στο μικρό και το μεγάλο στήθος είναι κατάφορη. Και όντας ένας από εκείνους που στο αιώνιο δίλημμα “στήθος ή οπίσθια” ψήφισαν στήθος και με τα δύο χέρια (κλείσιμο ματιού) οφείλω αυτή την αδικία να την αναδείξω.
Ναι, σε όλους μας αρέσει ένα μεγάλο γυναικείο στήθος. Αυτό που θα τραβήξει το μάτι έτσι απλά γιατί στέκει μετέωρο στον χωροχρόνο, αυτό για το οποίο έχουν πλουτίσει τόσοι και τόσοι πλαστικοί χειρουργοί, αυτό για το οποίο σφάζονται τα γυμνασιόπαιδα. Αλλά.

Υπάρχει τόση ενέργεια σε ένα μικρό γυναικείο στήθος που είναι ικανή να φωταγωγήσει το San Francisco για τρία μερόνυχτα.

  Για αυτό το στήθος γράφω σήμερα. Το μικρό αλλά θαυματουργό στήθος που μπορεί όταν έχει όρεξη και τον σωστό άνθρωπο απέναντί του, να πατάξει κάθε double D και κάθε ζευγάρι περήφανων οπισθίων.
Επίσης, να ξέρετε ότι όταν σκέφτομαι μικρό στήθος, σκέφτομαι πρώτο από όλα αυτό της Olivia Wilde στο εξώφυλλο του ιταλικού MAX τον Γενάρη του 2011. Εξ ου και η χρήση της συγκεκριμένης φωτογράφησης σε όλο το άρθρο.

Πρέπει να το αγαπήσεις το μικρό στήθος. Όχι αναγκαστικά επειδή έτυχε το κορίτσι που ερωτεύτηκες παράφορα να έχει μικρό στήθος. Αλλά επειδή σε αυτό βρήκες κάποια από τις παρακάτω - τόσο σημαντικές – αξίες. Επειδή ανακάλυψες ότι και αυτό έχει τη χάρη του.
Μικρό διάλειμμα να σας πω μία σημερινή στηθο-ιστορία.
Κατεβαίνω με τον Ηλία από το γραφείο να πάμε να πάρει μια μπουγάτσα. Στο καφέ που πήγαμε ήταν δύο κοπέλες. Η μία, δεν την είχα ξαναδεί, είχε μεγαλούτσικο στήθος. Και φορούσε ένα μαύρο ντεκολτέ το οποίο αναδείκνυε το στήθος της. Και εκείνη το περπατούσε γνωρίζοντας ότι θα την κοιτάξουμε. Ξέροντας βαθιά μέσα της ότι δεν υπάρχει πιθανότητα να μην κερδίσει έστω μια κλεφτή ματιά.
Αυτό έχω βαρεθεί να σας πω την αλήθεια. Αυτή την ανυπέρβλητη αυτοπεποίθηση μιας γυναίκας με μεγάλο ή έστω μεγαλούτσικο στήθος. Αυτές τις μπλούζες που φωνάζουν “ΚΟΙΤΑ ΜΕ, ΕΧΩ ΦΟΒΕΡΟ ΣΤΗΘΟΣ”.
Είναι τόσο εύκολο να σε κοιτάξει ένας άντρας επειδή έχεις μεγάλο στήθος. Τόσο βαρετό. Το κακό είναι ότι οι περισσότερες "προσοντούχες" γυναίκες μένουν σε αυτό και θεωρούν ότι με το στήθος τους και μόνο θα κατακτήσουν τον κόσμο.
Τέλος το διάλειμμα.
Ένα μικρό στήθος έχει να ζηλέψει πολλά από ένα μεγάλο στήθος. Έχει να ζηλέψει το γεμάτο ντεκολτέ σε ένα φόρεμα, έχει να ζηλέψει το χαζεμένο βλέμμα ενός άντρα, έχει να ζηλέψει τη δυνατότητα να επιδίδεται σε σεξουαλικά παιχνίδια στα οποία το μικρό αδυνατεί να συμμετέχει. Αλλά ξέρεις κάτι; Ένα μικρό στήθος δεν (πρέπει να) ζηλεύει. Για μερικούς από τους παρακάτω λόγους.

  Το μικρό γυναικείο στήθος...

Είναι ανεξάρτητο

Σαν μικρό κρατίδιο που αδιαφορεί για το κόσμο που καίγεται γύρω του. Μακριά από υπερδυνάμεις και πολέμους συμφερόντων, ένα μικρό στήθος σου δίνει την εντύπωση ότι είναι ελεύθερο, ανεξάρτητο, εθνικά κυρίαρχο (μα να μην έχουμε μια σοβαρή λέξη να πούμε στα ελληνικά το “sovereign”;).

Σε κοιτά παραπονεμένο

Που δεν το προσέχεις, που δεν ασχολείσαι και πολύ μαζί του, που προτιμάς να εξερευνήσεις κάθε άλλη πτυχή του σώματος που το φέρει από το να παίξει μαζί του. Αυτό το παράπονο είναι κάτι στο οποίο μπορείς να οικοδομήσεις. Το ξέρει η κοπέλα ότι το στήθος της είναι μικρό. Το ξέρει και μπορεί να νιώθει ακόμα και μειονεκτικά για αυτό. Το να την αποθεώσεις, το να την ανεβάσεις εκείνη και το στήθος της στα ουράνια, δεν θα σου βγάλει και κλειδί για τον παράδεισο αλλά θα σε αφήσει να βάλεις το χέρι σου στο μπωλ με την αμβροσία.

 

Σε κάνει να αγαπήσεις τις θηλές

Γιατί θες να εξερευνήσεις το στήθος. Στο μεγάλο στήθος χάνεσαι στη μάζα. Πιάνεις, πιάνεις, τρελαίνεσαι, εκστασιάζεσαι, το χάνεις. Στο μικρό στήθος θα μάθεις να αγαπάς τη λεπτομέρεια, το μέγεθος της θηλής, την ευαισθησία της, το χρώμα της, τα πάντα της. Αλλά το κυριότερο, θα ασχοληθείς. Και θα είναι τόσο μα τόσο ευτυχισμένη η κοπέλα που θα το κάνεις αυτό.

Ταιριάζει περισσότερο σε κάποια κορίτσια

Κακά τα ψέματα. Δεν είναι όλες οι γυναίκες ωραίες αν πας και τους κοτσάρεις ένα μεγάλο στήθος. Από τα κοντά κορίτσια με τεράστιο στήθος που είναι σαν ντολμαδάκια μέχρι εκείνες τις πολύ αδύνατες μετρίου αναστήματος που δεν μπορείς καν να τις φανταστείς με μεγάλο στήθος. Σε κάποια κορίτσια ταιριάζει περισσότερο ένα νορμάλ στήθος, μικρό και ωραίο.

Επιτρέπει σε μια γυναίκα να κυκλοφορήσει χωρίς σουτιέν

Και μας αρέσουν οι γυναίκες χωρίς σουτιέν. Που φοράνε ένα μπλουζάκι καλοκαιρινό χωρίς την φυλακή του στηθόδεσμου απλά επειδή μπορούν. Αδιαφορώντας για τις θηλές τους που αχνοφαίνονται μέσα από το ύφασμα. Πες μου εσύ ότι δεν έχεις αγαπήσει ένα τέτοιο κορίτσι βλέποντάς το να χορεύει.

Κρύβει μια αθωότητα

Σαν να πέρασε και να μην ακούμπησε η σεξουαλική απελευθέρωση. Το μεγάλο στήθος σε μια κοπέλα, σπάνια δεν θα είναι πρόστυχο. Κι αν δεν είναι εμφανισιακά πρόστυχο, πρωταγωνιστεί μετά βεβαιότητας στα πιο άρρωστα όνειρα κάποιου άνδρα. Και είναι σχεδόν ρομαντικό να βλέπεις ένα κορίτσι που δεν χρειάζεται σουτιέν να ανησυχεί μήπως το στήθος της φανεί κάπου.

Αψηφά τη βαρύτητα

Για ευνόητους λόγους. Αλλά ακόμα και αυτό προσθέτει στην ανεξαρτησία του. Στο ότι τρέχει ανέμελο στην παραλία χωρίς να γίνεται δημόσιο θέαμα. Στο ότι δεν αποτελεί “πρόβλημα” με κανέναν τρόπο. Στο ότι δεν έχει ανάγκη καμία σούπερ μπανέλα να το συγκρατεί.

  847 λέξεις μετά, έκανα μια βόλτα στα προηγούμενα κείμενα του ONEMAN στην κατηγορία Γυναίκες. Και προσπαθούσα να δω κατά πόσο τα παραπάνω στέκουν ή αν απλά παρασύρθηκα στην ανάγκη να στηρίξω την άποψή μου.

Δεν θα αλλάξει ποτέ κανένας την άρρηκτη σχέση ενός άνδρα με ένα υπέροχα σχηματισμένο, μεγάλο γυναικείο στήθος. Άρα ούτε και την δική μου.

  Αλλά αν έχεις φτάσεις να εξερευνήσεις, να εκτιμήσεις και πραγματικά να αγαπήσεις ένα όμορφο μικρό γυναικείο στήθος, δεν μπορεί παρά να είσαι κι εσύ σίγουρος ότι αυτή η σχέση είναι μακράν πιο αληθινή.
Το μικρό στήθος το αγαπάς με την καρδιά σου. Το άλλο, ξέρεις

 Χρήστος Χατζηιωάννου
 http://www.oneman.gr