Κυκλοφόρησε το νέο βιβλίο της συμπατριώτισσας μας Γλυκερίας Κακούρη (Είναι φιλόλογος γεννήθηκε στο Αγρίνιο το 1982 και ζει μόνιμα στη Θεσσαλονίκη) με τίτλο: "Περιμένοντας την Άνοιξη". Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ερωδιός και διατίθεται στην περιοχή μας στο βιβλιοπωλείο "Βασιλάκος" στη Βόνιτσα. Στις σελίδες του βιβλίου αυτού σκιαγραφείται ο αγώνας μιας μικρής και άπορης λαθρομετανάστριας να ξεφύγει από την περιθωριοποίηση και την ανομία που της έχουν επιβάλλει οι άλλοι, προκειμένου να ενταχθεί ομαλά στο κοινωνικό σύνολο. Μαζί της θα συγκινηθείτε, θα αγαπήσετε, θα πονέσετε…
Μετά την επιτυχία του πρώτου βιβλίου "Ανάμεσα σε δύο κόσμους" που αγαπήθηκε πολύ από τους αναγνώστες, έρχεται το δεύτερο μυθιστόρημα της καταγόμενης από τον τόπο μας Γλυκερίας Κακούρη με τίτλο "Περιμένοντας την Άνοιξη". Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ερωδιός και διατίθεται στην περιοχή μας στο βιβλιοπωλείο "Βασιλάκος" στη Βόνιτσα. Βέβαια, μπορούν να γίνουν παραγγελίες από κάθε βιβλιοπωλείο στο τηλέφωνο των εκδόσεων Ερωδιός: 2310 282782.
Πρόκειται για ένα μυθιστόρημα κοινωνικό-αισθηματικό με σύνθετη πλοκή που καθηλώνει τον αναγνώστη μέχρι την τελευταία σελίδα. Με φόντο τα σύνορα με την Αλβανία και κατόπιν τη θάλασσα της Χαλκιδικής μια δυνατή ιστορία αγάπης εκτυλίσσεται ανάμεσα σ'έναν ευκατάστατο Έλληνα γιατρό και μια άπορη λαθρομετανάστρια.
Γύρω τους κινούνται και οι υπόλοιποι ήρωες του βιβλίου, μέσα από τις ιστορίες των οποίων σκιαγραφούνται διάφορες διαστάσεις του θέματος της μετανάστευσης, του ρατσισμού, της ξενοφοβίας, της διάκρισης και ενίοτε της αδικίας και της εκμετάλλευσης, που υφίστανται κάποιοι αθώοι μόνο και μόνο επειδή τυχαίνει να είναι "διαφορετικοί".
Στο δραματικό φινάλε του μυθιστορήματος έρχεται η μεγάλη ανατροπή και αναδεικνύεται το κεντρικό μήνυμα: η ελπίδα της έλευσης της Άνοιξης, που εξακολουθεί να σιγοκαίει στις καρδιές των ανθρώπων που ακόμη πιστεύουν σ' έναν καλύτερο κόσμο.
Και όλα αυτά δοσμένα με απλή γλώσσα, βαθύ συναίσθημα, γλυκιά αφήγηση και προσεγμένους διαλόγους. Οι κορυφώσεις και οι εντάσεις εναλλάσσονται με στιγμές χαλάρωσης και περιγραφικής δεινότητας, οι συναισθηματικές συγκρούσεις και το αδιέξοδο με το όνειρο και την ελπίδα. Πρόκειται για ένα βιβλίο που προσμένει με λαχτάρα την άνοιξη, ένα βιβλίο που συγκινεί και προβληματίζει, επίκαιρο όσο ποτέ.
Κι ένα μικρό απόσπασμα: (σελ.147-8) "Κάθε μέρα σ' έβλεπα, αλλά από μακριά, μικρή γοργόνα. Να κολυμπάς, να παίζεις, να τρέχεις στη χρυσή αμμουδιά... Σε θαύμαζα σαν έναν πίνακα ζωγραφικής, έναν πίνακα που μπορείς μόνο να τον ατενίζεις και όχι να τον αγγίζεις. Ακόμη θυμάμαι τις αρμυρές σταγόνες που γυάλιζαν στο πρόσωπό σου, τα μάτια σου, που έμοιαζαν με δυο σμαράγδια κάτω από τις υγρές βλεφαρίδες και τα μακριά σα φύκια μαλλιά σου, που χόρευαν στο ρυθμό των κυμάτων. Μια θαλάσσια νεράιδα ήσουν, αγάπη μου, και γω μαγεμένος ναυαγός, παγιδευμένος στα δίχτυα σου..."(...) Τα βράδια σύχναζαν στο κιόσκι. Καθόντουσαν πάντα σε αντικριστά τραπέζια στην υγρή αμμουδιά, με το ημίφως των αναμμένων δαυλών να τρεμοπαίζει δίπλα τους, κάτω από το ολόγιομο φεγγάρι. Όμοιοι με δαυλούς και οι ίδιοι, πυρωμένοι ολόκληροι, έτοιμοι να πέσουν στη βαθιά, σκοτεινή θάλασσα, να σβήσουν τη δίψα τους, να μοιραστούν το μυστικό τους..."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τι λες γι αυτό αγαπητό Ξηρόμερο