Κυριακή 6 Δεκεμβρίου 2015

ΧΡΟΝΟΓΡΑΦΗΜΑ: Η θεία Δημήτρω από τη Βόνιτσα και το νιόκο (κριθαράκι)!

-Καλώς  το δημοσιογράφου. Καιρό είχες να με δείς.
  -Περιμένεις ταρτάρισμα; Δεν έχει, πάει δεν έχει. Θα μ’ πείς αν είχα και πιο παλιά;
  -Όχι δεν είχα αλλά δεν ήμνα και έτσι. Χαλβά έφτιαχνα στ΄γιορτή, χαλβά φτιάχνω. Από φαί κάτ’ σομπολιάζω.
   -Μ΄αρεσει π’ βλέπω αυτές  τσ’ παρόλες με τσ’ εκπομπές για τ’ μαγειρική. Ακ’ να δείς. Ελεε μία τσούπρα σε μια εκπομπή: «προσθέτουμε ψιλοτριμένο τζίνζερ και φρέσκο ντοματάκι τύπου ιταλίας».

  -Τι να που γώ που προχτές δεν είχα ούτε μια κταλιά πάστα για να κάνω κοκινιστό νιόκο (Κριθαράκι). Εβρασε το νιόκο, τράου το τενεκδιάκι με τη πάστα, άδειο. Α’ι λέου, να βάλω μέσα λίγο νερό, να το κνήσω πάνω απ’ τα’ κατσαρόλα, μήπως το νιόκο δεί το τενεκδιάκι και ξεγελαστεί και κοκκινίσει!! 
   -Μπα δεν έπιασε το σομπόλιασμα. Τι να κάνω, τι να κάνω.... 
  -Α’ι λέου άμα ξεγυμνωθώ και μη δεί έτσι το νιόκο, μήπως ντραπεί και κοκκινίσει;.............



      Απθόνω το τενεκδιάκι, γέρνω τα παράθυρα μη με δει κανένας και γίνουμε βούκινο, και ξεγυμνώνουμε. Κάθομε πάνω απ’ τ΄μπνιάτα για να με βλέπει το νιόκο και περιμένω. Γερνω αριστερά, γέρνω απ’ τ’ άλλη, σκύβω, «αμφας-προφίλ»,  στρίβου απότομα, το κάνου δίπλα. Μωρ’ αμα μ΄έβλεπε κανένας θα πρόσθετε νεά στάση στο κάμασούτρα!!!!
     -Ντιπ’ τίποτα. Δεν έπιασε ούτε αυτό.  Αχ μωρε παλιο-νιόκο. Αμα ήμνα νεα όχι θα κοκκίνιζες αλλά και κρέας θα μεγάλουνες!!!

       Τώρα πως θα το κάνου το νιόκο;. Λεμόνι δεν είχα, αλλά κι νάχα τέτοια πούνε αυτή την εποχή θέλω 4 λεμόνια για μια σταξιά.
    -Τράου στο ντουλάπ’ και ξεκαρφίζου ένα κλούμπι ξνάδι. Του αραιώνου και το ρίχνω.... 
Αυτή είναι μαγειρική και όχι αυτές με τσ΄εκπομπές.  

      Ακ εκεί: «Ρίχνουμε ρόδο της ανατολής και αφήνουμε απαλά στη κατσαρόλα τα αβοκάντο για να μην στρεσαριστούν». 
   -Αμ θα σας δω σε λίγο, ετσ΄που πάει η κατάστασ΄, να μην έχτε ούτε για γλυκό στα γιορτάσια. Αυτό πούκανε για πλάκα ο Λάκιας στ΄γιορτή τ΄, αυτό θα του κάντε στα αλήθεια. Τι έκανε;!!

  -Πήρε μια  χαρτοσακούλα ζάχαρ’ και ένα κταλάκι, κι γύρζε από καλεσμένο σε καλεσμένο, σε καθένα από μια κταλιά ζάχαρι.
Εμείς χαλβά φτιάχναμε, χαλβά θα φτιάχνουμε.

   Εσύ κυρ' δημοσιογράφου, σα πολλά κιλά έκανες. Καλοπερνάς. Τήρα τα κουμπιά απ΄το πκάμσο, θα μας βγάλεις τα τσούφλια αμα φύγει κανένα κμπί!!
   -Α! ξέχασα, δεν είναι το πάχος, φταίει το νέο απορρυπαντικό που παίρνει η γναίκα σ’. Σας έμπασε  τα ρούχα.........

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Τι λες γι αυτό αγαπητό Ξηρόμερο