ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΟ ΔΕΝΔΡΟ

Το έθιμο αυτό ήρθε στη χώρα μας στην εποχή της Βαυαροκρατίας (μετά το 1830).Ανάγεται όμως  σε παλιότερα ελληνικά έθιμα

Με κλώνους ελιάς, δάφνης αλλά  κυρίως  βελανιδιάς ,  παιδιά που είχαν στη ζωή και τους δυό γονείς πήγαιναν από σπίτι σε σπίτι να κάνουν ποδαρικό και να πουν τις ευχές τους ,τραγουδιστά ,κατά την αλλαγή  του  έτους .Οι Αθηναίοι τους έδωναν φρούτα ,λάδι ,σύκα, ρόδια κι ό,τι  άλλο είχαν, τα κρέμαγαν στις << καλένδες>> του ξύλου και δημιουργήθηκε η λέξη <<κάλαντο>>. Έτσι δημιουργήθηκαν τα <<κάλαντα>> και τα παιδιά  ονομάζονταν <<ειρησιόνες>> επειδή στερέωναν με μαλλί τα προαναφερόμενα....

Οι κλώνοι έμεναν στολισμένοι με καρπούς και δώρα, δώδεκα μέρες  κι έτσι δημιουργήθηκε το πρώτο χριστουγεννιάτικο δένδρο. Η λατρεία και ο στολισμός της δρυός συνεχίστηκε με τα <<Σατουρνάλια >>κατά τη ρωμαϊκή περίοδο .Συνεχίστηκε σ’ όλη  σχεδόν την Ευρώπη   μέχρι τον 8^ο αιώνα. Ο  Βονιφάτιος  Μομφερατικός αντικατέστησε τη δρυ με το έλατο για να ξεκόψει  τη νέα θρησκεία απ’ τις αρχαίες τελετές των ελλήνων. Ο Λούθηρος συστηματοποίησε αυτήν  την προσπάθεια. Οι Σέρβοι στολίζουν ακόμη βελανιδιά τα Χριστούγεννα και τιμούν με ιδιαίτερο τρόπο το ιερό τους δένδρο, το οποίο βρίσκεται στη σημαία τους,και στα μνημεία των πεσόντων.

   Στη χριστιανική λατρεία έχει απομείνει ένα έθιμο το <<χριστόξυλο>>. Το γιγαντιαίο δένδρο πρέπει να μείνει άσβηστο στο τζάκι για δώδεκα μέρες (όσοι και οι θεοί του Ολύμπου) .για να διώχνει τα κακά πνεύματα και τους  καλλικαζταραίους. Στο μοναστήρι της Πεντέλης στολίζουν τα Χριστούγεννα μια  βελανιδιά που βρίσκεται δίπλα στο μοναστήρι και μία μικρή φάτνη που θυμίζει το χαρμόσυνο γεγονός όπως φαίνεται καθαρά στη φωτογραφία 

ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ.