Καλλικράτης, η «άγρια» όψη του Καποδίστρια…
Τελικώς ο κύβος ερίφθη.
Οι αλλαγές στον χώρο της Αυτοδιοίκησης που είχαν προαποφασισθεί από την προηγούμενη κυβέρνηση ως Σχέδιο Καποδίστριας ΙΙ, υλοποιούνται από την παρούσα κυβέρνηση, αφού προηγουμένως αναβαπτίστηκε σε Σχέδιο Καλλικράτης.
Ήταν αναπόφευκτη και το γνώριζαν οι πάντες ότι, έτσι ή άλλως θα προκαλούσε αντιδράσεις στις τοπικές κοινωνίες λόγω των υφιστάμενων ιδιαιτεροτήτων του κάθε τόπου.
Αρκετοί αντιμετώπισαν την έλευση της νέας καινοτόμου μεταρρύθμισης του αυτοδιοικητικού χάρτη της χώρας με ισχυρή δόση καχυποψίας, έχοντας ως κακό προηγούμενο της ελλειμματική συνεισφορά του Καποδίστρια Ι στα περισσότερα κατά κανόνα διαμερίσματα της χώρας μας.
Άλλοι πάλι εξ ανάγκης υπέρμαχοι των μεταρρυθμίσεων που είχαν διεισδυτικότητα (αυτή που μπορούσαν να έχουν) στα κέντρα λήψης των αποφάσεων, έραψαν τα κοστούμια στα μέτρα τους υποθηκεύοντας εξ αρχής την αγνότητα των προθέσεων του πρωθυπουργού και της κυβέρνησης.
Το Ξηρόμερο όπως και την πρώτη φορά άλλωστε διολίσθησε στο καλντερίμι των προσωπικών επιλογών και επιδιώξεων κοντόφθαλμων τοπικών παραγόντων χάνοντας έτσι την ευκαιρία να ανακτήσει επιτέλους την πραγματική του ισχύ.
Και έτσι λοιπόν, ανέτειλαν δύο Δήμοι στο Ξηρόμερο επιλεγμένων προδιαγραφών ικανοποιώντας με διπλά βαφτίσια μειλίχιες επιθυμίες των ολίγων πρωτοκλασάτων του τόπου, ξεκόβοντας με το έτσι θέλω αδερφωμένα χωριά με ιστορικές σχέσεις αιώνων.
Και τέλος στα βαφτίσια ο νονός αν και αρχικά είχε εκφωνήσει το όνομα του παιδιού, μετά από πιέσεις των συγγενών του σογιού που υπερτερούσε ξαναβαφτισε κατά παραγγελία το παιδί αλλάζοντας το όνομά του.
Και μέσα σ’ αυτό τον καταιγισμό των εξελίξεων και του παρασκηνίου, ο Δήμος Μεδεώνος, ο Δήμος που έπρεπε να επιδιώξει να βρεθεί στο επίκεντρο των γεγονότων, για πολλούς και διαφόρους λόγους, βρισκόταν εκτός τόπου και χρόνου.
Παρά μονάχα στο και πέντε, που η αυλαία έκλεισε οριστικά και σβήσανε τα φώτα, θέλησε να ανέβει στην σκηνή, συρόμενος πίσω από μια πρόταση του Δημάρχου Αλυζίας, (που σημειωτέον μέχρι πρότινος, ήθελε μετ’ επιτάσεως αυτόνομη την Αλυζία, μέσα στον επικείμενο αυτοδιοικητικό σχεδιασμό) για να χορέψουν μαζί το τελευταίο ταγκό.
Μεγάλη η ευθύνη του Δημάρχου μας, γιατί αυτός είναι το πρώτο βιολί και έχει και τη συνολική ευθύνη των πράξεων και των παραλείψεων, όχι τόσο γιατί χάθηκε η έδρα του Δήμου μας, αλλά γιατί, ΤΑ ΧΑΣΑΜΕ ΟΛΑ.
Όμως ας μην έχουμε ψευδαισθήσεις, τη στιγμή που οι «σχεδιαστές» αποφάσισαν να χωρίσουν στα δύο το Ξηρόμερο, γιατί έτσι τους βόλευε, φάνταζε αδύνατο η μία από τις δύο έδρες των υπό σύσταση Δήμων, να δοθεί στην Κατούνα.
Βέβαια θα μπορούσε κάλλιστα να μην αποσχισθούν τα πέντε χωριά του ιστορικού πυρήνα του Ξηρομέρου, από τους φυσικούς τους «συγγενείς» και να βρεθούν προσκολλημένα με το έτσι θέλω, σ’ αλαργινούς τόπους.
Θα μπορούσε παραταύτα, η ονομασία του υπό σύσταση Δήμου, να εμπεριέχει κοινό γεωφυσικό προσδιορισμό.
Θα μπορούσε ο κ. Δήμαρχος να ζητήσει τη συνδρομή της τοπικής κοινωνίας και των Πολιτιστικών Συλλόγων του Δήμου του, εάν πραγματικά ήθελε να περισωθεί κάτι από την λαίλαπα του Καλλικράτη.
Δυστυχώς, δεν έγινε τίποτα από όλα αυτά. Σύραμε μόνοι μας τον χορό του Ζαλόγγου και πέσαμε στην τρύπα.
Κωμικά πράγματα από τραγικούς ανθρώπους που μας οδήγησαν σε αξιέξοδο..
Ο Σύλλογος Κωνωπινιωτών Ξηρομέρου με ισχυρή αυτοκριτική διάθεση έκανε καθυστερημένη παρέμβαση για το Σχέδιο Καλλικράτης, εκτιμώντας λανθασμένα όπως απεδείχθη, πως οι καθ’ ύλη υπεύθυνοι, θα σήκωναν τη σημαία για να συστρατευτούν από κοντά τους όλα τα στρατά.
Είναι αλήθεια όμως ότι κάναμε λάθος!
Οι πολιορκητές άλωσαν την πόλη, μας πήραν τις ταυτότητές μας και τώρα είμαστε ακαθορίστου υπηκοότητας.
Την ύστατη όμως στιγμή έκανε παρέμβαση τουλάχιστον να μετριασθεί η αδικία σε βάρος των ιστορικών χωριών της ενδοχώρας του Ξηρομέρου που απαρτίζουν τον Δήμο Μεδεώνος, προτείνοντας ο νέος υπό σύσταση Δήμος με έδρα την Βόνιτσα να ονομασθεί:
Δήμος Ακαρνανικών και Βόνιτσας
ώστε να αποτυπώνει το ανάγλυφο της περιοχής, εμπεριέχοντας στην ονομασία τα ιερά μας βουνά, καλύπτοντας και τους τρεις εμπλεκομένους Δήμους (Ανακτορίου, Κεκροπίας, Μεδεώνος) που θα απαρτίσουν τον υπό σύσταση νέο Δήμο και προσδιορίζει με καθαρότητα και την περιοχή της Βόνιτσας..
Η επιχειρηματολογία για την ονομασία του υπό σύσταση Δήμου Ακτίου Βόνιτσας σε Δήμο Ακαρνανίας, που προτάθηκε από τον κ. Σπύρο Μπαράκο, μέσω της εφημερίδας “ΑΚΑΡΝΑΝΙΑ”, εκτιμούμε ότι, ίσως περιπλέξει περισσότερο το ζήτημα, γιατί η γεωγραφική περιοχή Ακαρνανία είναι ευρύτερη, εκτεινόμενη από τα χωριά του Αγρινίου, Βάλτου ολοκλήρου του Ξηρομέρου και φτάνει τα παράλια του Ιονίου.
Δυστυχώς όμως, αν και την καθαρή φωνή μας την άκουσαν άνθρωποι που κατανοούν, υιοθετώντας πλήρως τη δίκαια πρότασή μας, ΔΕΝ έγινε όμως αποδεκτή και ΔΕΝ μπόρεσαν να την ακούσουν, αυτοί που επιβάλετο και είχαν κάθε λόγο να την ακούσουν, προσπερνώντας την, στο βωμό των σκοπιμοτήτων και των προσωπικών στρατηγικών.
Αλλοίμονο για τον έρμο τόπο μας !
Η Συντακτική Επιτροπή
Πηγή: Εφημερίδα «Τα Νέα της Κωνωπίνας»
Τελικώς ο κύβος ερίφθη.
Οι αλλαγές στον χώρο της Αυτοδιοίκησης που είχαν προαποφασισθεί από την προηγούμενη κυβέρνηση ως Σχέδιο Καποδίστριας ΙΙ, υλοποιούνται από την παρούσα κυβέρνηση, αφού προηγουμένως αναβαπτίστηκε σε Σχέδιο Καλλικράτης.
Ήταν αναπόφευκτη και το γνώριζαν οι πάντες ότι, έτσι ή άλλως θα προκαλούσε αντιδράσεις στις τοπικές κοινωνίες λόγω των υφιστάμενων ιδιαιτεροτήτων του κάθε τόπου.
Αρκετοί αντιμετώπισαν την έλευση της νέας καινοτόμου μεταρρύθμισης του αυτοδιοικητικού χάρτη της χώρας με ισχυρή δόση καχυποψίας, έχοντας ως κακό προηγούμενο της ελλειμματική συνεισφορά του Καποδίστρια Ι στα περισσότερα κατά κανόνα διαμερίσματα της χώρας μας.
Άλλοι πάλι εξ ανάγκης υπέρμαχοι των μεταρρυθμίσεων που είχαν διεισδυτικότητα (αυτή που μπορούσαν να έχουν) στα κέντρα λήψης των αποφάσεων, έραψαν τα κοστούμια στα μέτρα τους υποθηκεύοντας εξ αρχής την αγνότητα των προθέσεων του πρωθυπουργού και της κυβέρνησης.
Το Ξηρόμερο όπως και την πρώτη φορά άλλωστε διολίσθησε στο καλντερίμι των προσωπικών επιλογών και επιδιώξεων κοντόφθαλμων τοπικών παραγόντων χάνοντας έτσι την ευκαιρία να ανακτήσει επιτέλους την πραγματική του ισχύ.
Και έτσι λοιπόν, ανέτειλαν δύο Δήμοι στο Ξηρόμερο επιλεγμένων προδιαγραφών ικανοποιώντας με διπλά βαφτίσια μειλίχιες επιθυμίες των ολίγων πρωτοκλασάτων του τόπου, ξεκόβοντας με το έτσι θέλω αδερφωμένα χωριά με ιστορικές σχέσεις αιώνων.
Και τέλος στα βαφτίσια ο νονός αν και αρχικά είχε εκφωνήσει το όνομα του παιδιού, μετά από πιέσεις των συγγενών του σογιού που υπερτερούσε ξαναβαφτισε κατά παραγγελία το παιδί αλλάζοντας το όνομά του.
Και μέσα σ’ αυτό τον καταιγισμό των εξελίξεων και του παρασκηνίου, ο Δήμος Μεδεώνος, ο Δήμος που έπρεπε να επιδιώξει να βρεθεί στο επίκεντρο των γεγονότων, για πολλούς και διαφόρους λόγους, βρισκόταν εκτός τόπου και χρόνου.
Παρά μονάχα στο και πέντε, που η αυλαία έκλεισε οριστικά και σβήσανε τα φώτα, θέλησε να ανέβει στην σκηνή, συρόμενος πίσω από μια πρόταση του Δημάρχου Αλυζίας, (που σημειωτέον μέχρι πρότινος, ήθελε μετ’ επιτάσεως αυτόνομη την Αλυζία, μέσα στον επικείμενο αυτοδιοικητικό σχεδιασμό) για να χορέψουν μαζί το τελευταίο ταγκό.
Μεγάλη η ευθύνη του Δημάρχου μας, γιατί αυτός είναι το πρώτο βιολί και έχει και τη συνολική ευθύνη των πράξεων και των παραλείψεων, όχι τόσο γιατί χάθηκε η έδρα του Δήμου μας, αλλά γιατί, ΤΑ ΧΑΣΑΜΕ ΟΛΑ.
Όμως ας μην έχουμε ψευδαισθήσεις, τη στιγμή που οι «σχεδιαστές» αποφάσισαν να χωρίσουν στα δύο το Ξηρόμερο, γιατί έτσι τους βόλευε, φάνταζε αδύνατο η μία από τις δύο έδρες των υπό σύσταση Δήμων, να δοθεί στην Κατούνα.
Βέβαια θα μπορούσε κάλλιστα να μην αποσχισθούν τα πέντε χωριά του ιστορικού πυρήνα του Ξηρομέρου, από τους φυσικούς τους «συγγενείς» και να βρεθούν προσκολλημένα με το έτσι θέλω, σ’ αλαργινούς τόπους.
Θα μπορούσε παραταύτα, η ονομασία του υπό σύσταση Δήμου, να εμπεριέχει κοινό γεωφυσικό προσδιορισμό.
Θα μπορούσε ο κ. Δήμαρχος να ζητήσει τη συνδρομή της τοπικής κοινωνίας και των Πολιτιστικών Συλλόγων του Δήμου του, εάν πραγματικά ήθελε να περισωθεί κάτι από την λαίλαπα του Καλλικράτη.
Δυστυχώς, δεν έγινε τίποτα από όλα αυτά. Σύραμε μόνοι μας τον χορό του Ζαλόγγου και πέσαμε στην τρύπα.
Κωμικά πράγματα από τραγικούς ανθρώπους που μας οδήγησαν σε αξιέξοδο..
Ο Σύλλογος Κωνωπινιωτών Ξηρομέρου με ισχυρή αυτοκριτική διάθεση έκανε καθυστερημένη παρέμβαση για το Σχέδιο Καλλικράτης, εκτιμώντας λανθασμένα όπως απεδείχθη, πως οι καθ’ ύλη υπεύθυνοι, θα σήκωναν τη σημαία για να συστρατευτούν από κοντά τους όλα τα στρατά.
Είναι αλήθεια όμως ότι κάναμε λάθος!
Οι πολιορκητές άλωσαν την πόλη, μας πήραν τις ταυτότητές μας και τώρα είμαστε ακαθορίστου υπηκοότητας.
Την ύστατη όμως στιγμή έκανε παρέμβαση τουλάχιστον να μετριασθεί η αδικία σε βάρος των ιστορικών χωριών της ενδοχώρας του Ξηρομέρου που απαρτίζουν τον Δήμο Μεδεώνος, προτείνοντας ο νέος υπό σύσταση Δήμος με έδρα την Βόνιτσα να ονομασθεί:
Δήμος Ακαρνανικών και Βόνιτσας
ώστε να αποτυπώνει το ανάγλυφο της περιοχής, εμπεριέχοντας στην ονομασία τα ιερά μας βουνά, καλύπτοντας και τους τρεις εμπλεκομένους Δήμους (Ανακτορίου, Κεκροπίας, Μεδεώνος) που θα απαρτίσουν τον υπό σύσταση νέο Δήμο και προσδιορίζει με καθαρότητα και την περιοχή της Βόνιτσας..
Η επιχειρηματολογία για την ονομασία του υπό σύσταση Δήμου Ακτίου Βόνιτσας σε Δήμο Ακαρνανίας, που προτάθηκε από τον κ. Σπύρο Μπαράκο, μέσω της εφημερίδας “ΑΚΑΡΝΑΝΙΑ”, εκτιμούμε ότι, ίσως περιπλέξει περισσότερο το ζήτημα, γιατί η γεωγραφική περιοχή Ακαρνανία είναι ευρύτερη, εκτεινόμενη από τα χωριά του Αγρινίου, Βάλτου ολοκλήρου του Ξηρομέρου και φτάνει τα παράλια του Ιονίου.
Δυστυχώς όμως, αν και την καθαρή φωνή μας την άκουσαν άνθρωποι που κατανοούν, υιοθετώντας πλήρως τη δίκαια πρότασή μας, ΔΕΝ έγινε όμως αποδεκτή και ΔΕΝ μπόρεσαν να την ακούσουν, αυτοί που επιβάλετο και είχαν κάθε λόγο να την ακούσουν, προσπερνώντας την, στο βωμό των σκοπιμοτήτων και των προσωπικών στρατηγικών.
Αλλοίμονο για τον έρμο τόπο μας !
Η Συντακτική Επιτροπή
Πηγή: Εφημερίδα «Τα Νέα της Κωνωπίνας»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τι λες γι αυτό αγαπητό Ξηρόμερο