Αισίως κατά τα φερέφωνα της κυβέρνησης και
απαισίως κατά το συντριπτικό πλήθος των Ελλήνων, πέρασε ένας χρόνος με την
αριστερά στην εξουσία. Θα μπορούσαμε να κατηγορήσουμε την συγκυβέρνηση Αλέξη
-καμενοΠάνου για πολλά πράγματα. Έχουν
γραφτεί πολλά που μας αφήνουν άφωνους, όμως
εξακολουθεί καθημερινά να
γράφεται μία ιστορία η οποία μοιάζει πλέον με εφιάλτη. Και αυτό είναι ίσως επιεικής
χαρακτηρισμός… είναι ίσως το λιγότερο που θα μπορούσα να πω.
Δεν με
σοκάρουν μόνον οι προσλήψεις συγγενών, εραστών και φίλων των βουλευτών στο
δημόσιο. Δεν με σοκάρει μόνο η αθρόα προσέλευση μεταναστών και τα ανοιχτά μας
σύνορα με την ευλογία της παρούσας κυβέρνησης. Δεν με ενοχλεί μόνο που ένας
πρωθυπουργός φέρεται στο εσωτερικό, ως δικτάτωρ, τόσο εκείνος, όσο κι οι
παρατρεχάμενοί του και στο εξωτερικό είναι κότα λιράτη. Χαμογελάω απλά όταν το μόνο έργο που έχουν να
επιδείξουν ένα χρόνο διακυβέρνησης είναι το πιο βαρύ μνημόνιο και η
νομιμοποίηση των γκέι γάμων. Όμως, το τελευταίο τους κατόρθωμα με ξεπερνάει…
Ξεπερνάει κάθε φαντασία…...