ΚΥΒΙΣΤΗΣΗ…. ΑΛΛΑ ΓΙΑ ΚΑΛΟ ΣΚΟΠΟ ! Γράφει-Σχολιάζει Ο ΘΩΜΑΣ ΜΠΑΡΜΠΑΡΟΥΣΗΣ

Τέλος καλό, όλα καλά…. Συμπολίτευση και Αντιπολίτευση εδέησαν, επιτέλους, να υπερψηφίσουν τον Κανονισμό Λειτουργίας του Βιολογικού Αστακού ανοίγοντας το δρόμο για την ολοκλήρωση ενός τόσο σημαντικού έργου για την ποιότητα ζωής των κατοίκων της πόλης και όχι μόνον......

Χρειάστηκαν γι αυτό τέσσερις συγκλήσεις του Δημοτικού Συμβουλίου, με την τελευταία στις 16 Νοεμβρίου να φέρνει κοντά τις διιστάμενες απόψεις Συμπολίτευσης και Αντιπολίτευσης, που κάτω από την πίεση και την έντονη δυσαρέσκεια του κόσμου δεν είχαν άλλη επιλογή από το να δώσουν τέλος στο άχαρο και επικίνδυνο μικροπολιτικό, παραταξιακό και, γιατί όχι, προσωπικό παιχνίδι, που ακολουθούσαν μέχρι την περασμένη Τετάρτη για το συγκεκριμένο θέμα.

Δεν έχω την παραμικρή αμφιβολία ότι όλοι τους-πλην της Λαϊκής Συσπείρωσης που ζει στον δικό της κόσμο-σύρθηκαν από την γενική κατακραυγή του κόσμου και του κινδύνου να καταστούν τα ‘’μαύρα’’ πρόβατα στις επερχόμενες αυτοδιοικητικές εκλογές, αλλά και να καταχωρίσουν τα ονόματά τους στις μελανές σελίδες της αυτοδιοικητικής ιστορίας του Ξηρομέρου.

Στη συνεδρίαση της Τετάρτης ήταν ιδιαίτερα εμφανής η προσπάθεια οι μεν, να ρίξουν την ευθύνη στους δε, για την μέχρι τώρα αποτυχία του εγχειρήματος και να πείσουν, εις μάτην- πιστεύω- ότι οι ίδιοι και η παράταξή τους τα έκαναν όλα καλά, και ήταν οι άλλοι που δεν τα έκαναν σωστά και καθυστερούσαν το έργο.

Ευθαρσώς θα πω ότι η κάθε πλευρά φέρει τη δική της ευθύνη και αυτό το αποδεικνύει περίτρανα ότι όλοι τους εμφανίστηκαν στη Συνεδρίαση της Τετάρτης απολύτως συναινετικοί, σε τέτοιο βαθμό, που δοκιμάσαμε έκπληξη , όσοι παρακολουθούμε τις συζητήσεις στο ΔΣ του Δήμου μας. Για μια ακόμη φορά στην καθημερινότητά μας αποδεικνύεται περίτρανα ότι ‘’και ο Άγιος φοβέρα θέλει’’.

Γι αυτό και η καλλιτεχνική κωλοτούμπα τύπου Κομανέτσι, από όλους….. Αλλά είπαμε ‘’ο σκοπός αγιάζει τα μέσα.’’

Έτσι, δυστυχώς έχουν τα πράγματα. Και γιατί να το κρύψωμεν άλλωστε; Εδώ, που έχει καταντήσει το Ξηρόμερο-γιατί για κατάντια πρόκειται- θα πρέπει να λέμε χωρίς φόβο, πάθος και σκοπιμότητα την αλήθεια ωμή, έτσι δηλαδή όπως ακριβώς έχουν τα πράγματα και όχι , όπως θα θέλαμε να έχουν.

Προσωπικά αυτό επιχειρώ να κάνω. Άλλοτε με επιτυχία και κάποιες άλλες φορές, ενδεχομένως, όχι. Και θα συνεχίσω να το κάνω γιατί από κανέναν δεν εξαρτώμαι και ουδεμία προσωπική φιλοδοξία και προσδοκία θα σταθούν εμπόδιο στη φιλοσοφία και πρακτική μου.

Ποσώς με ενδιαφέρει αν θα εκλεγώ, σε περίπτωση που ζητήσω την ψήφο του κόσμου. Όχι για κανέναν άλλο λόγο, αλλά γιατί έχω μάθει στη ζωή μου να θέτω υπεράνω κάθε φιλοδοξίας και μικροσυμφερόντων το κοινό καλό από τη μία και την προσωπική μου αξιοπρέπεια από την άλλη.

Άλλωστε, είμαι ευγνώμων ότι κατάφερα, στη μέχρι τώρα ζωή μου, να μην έχω απωθημένα και να μην διακατέχομαι από απληστία. Σε ότι αφορά την προσπάθειά μου να υπηρετώ, κατά τον καλύτερο δυνατό τρόπο ,την αλήθεια, έχω να πω σε πολλούς φίλους επώνυμους και ανώνυμους, ότι είστε φίλοι μου μεν, ‘’φιλτάτη δε, η αλήθεια.’’

Γιατί τα γράφω αυτά ; Απλώς γιατί δέχομαι , εδώ και καιρό ανηλεή πόλεμο, από κάποιους ανώνυμους μέχρι τώρα, και από επώνυμους εδώ και λίγες ημέρες. Φαίνεται ότι οι απόψεις μου ταράζουν τα λιμνάζοντα νερά και σε πολλούς δεν αρέσουν, γιατί θεωρούν τους εαυτούς τους αυθεντίες και αναντικατάστατους. Σε όλους αυτούς θέλω να τους θυμίσω ότι τα νεκροταφεία είναι γεμάτα από ‘’ξερόλες’’ και ‘’αναντικατάστατους’’, όπως λέει και ο θυμόσοφος λαός μας.

‘’Ξένο’’ για το Ξηρόμερο και αδαή περί τα αυτοδιοικητικά με αποκαλεί ο- κατά άλλα -φίλος μου κ. Στάικος και με προκαλεί, λέγοντάς μου , αν τολμώ, να κατέβω ως υποψήφιος Δήμαρχος για να δω ‘’πόσα απίδια θα πιάσει ο σάκος μου’’. Κύριε Στάικο, αγαπητέ Παναγιώτη, προς το παρόν να εστιάσεις το ενδιαφέρον σου στο πόσα απίδια θα πιάσει ο δικός σου σάκος. Και άσε τον δικό μου, γιατί οριστική απόφαση για το τι θα πράξω στις επερχόμενες εκλογές, δεν έχω πάρει. Υπάρχουν , κατ εμέ , τόσοι αστάθμητοι παράγοντας μέχρι τον Οκτώβριο του 23, οι οποίοι δεν μπορούν να αφήσουν ανεπηρέαστη την οποιαδήποτε δραστηριοποίησή μου στο χώρο της Αυτοδιοίκησης.

Απαξιώνοντάς με κατά αυτόν τον τρόπο, σημαίνει ότι δεν θα με ήθελες στο Συνδυασμό σου, προφανώς γιατί έχεις πολύ καλύτερους, εμού, συνεργάτες, ενώ εγώ σου είμαι άχρηστος ! Το κεφάλαιο αυτό, λοιπόν, κλείνει από υπαιτιότητά σου.

Όσον αφορά τον χαρακτηρισμό ‘’ξένος’’, νομίζω ότι δεν αντέχει σε σχολιασμό.

Ακόμη πιο περίεργη αλλά και προσβλητική για το πρόσωπό μου η συμπεριφορά του κ. Ζαφείρη, Δημοτικού Συμβούλου της Λαϊκής Συσπείρωσης, ο οποίος έκανε σαφείς υπαινιγμούς σε βάρος μου λέγοντας ότι κάποιοι ‘’κρύβονται από πίσω μου.’’ Που τα είπε αυτά ; Στη συνεδρίαση της Επιτροπής Αγώνα για την ΠΟΑΥ, που έγινε με τηλεδιάσκεψη την περασμένη Δευτέρα. Εις επήκοον όλων των συμμετεχόντων στη συζήτηση.

Κάλεσα τον εν λόγω κύριο να μιλήσει καθαρά και Δημόσια τι υπονοεί και τι γνωρίζει για μένα, αλλά απέφυγε να το πράξει δείχνοντας, το ποιόν του και την ανευθυνότητά του.

Τον καλώ και τώρα Δημόσια να παρουσιάσει οτιδήποτε επιβαρυντικό γνωρίζει για το πρόσωπό μου, διαβεβαιώνοντάς τον ΔΗΜΟΣΙΑ ότι δεν θα προσφύγω σε βάρος του στη Δικαιοσύνη, όσο συκοφαντικά και αναληθή και αν είναι αυτά που θα αναφέρει. Αυτό αποτελεί δημόσια δέσμευση για εμένα και θα την τηρήσω απαρέγκλιτα. Εμπρός ,λοιπόν, μέλος –δεν γνωρίζω- του έντιμου ΚΚΕ σου άνοιξα το δρόμο διάπλατα για να πεις αυτά που θέλεις να πεις και σε βασανίζουν, ως προασπιστή των λαϊκών συμφερόντων. Έχεις κομματικό καθήκον να προφυλάξεις το λαό του Ξηρομέρου από ένα άτομο σκοτεινό και επικίνδυνο, όπως εγώ. Αν δεν το κάνεις, θα είσαι ένα κατάπτυστο άτομο, ένας κοινός και αδίστακτος συκοφάντης, που προσβάλλει με τον πιο χυδαίο τρόπο, πολλούς από τους συντρόφους σου, που αν μη τι άλλο, έχουν ευθιξία και εντιμότητα. Έχω πολλούς φίλους αλλά και συγγενείς του στενού μου οικογενειακού περιβάλλοντος, που βρίσκονται στον πολιτικό χώρο του ΚΚΕ, αλλά απέχουν παρασάγγας από την νοοτροπία και την ντροπιαστική δική σου συμπεριφορά.

Ειρήσθω εν παρόδω, ότι τον κ. Ζαφείρη δεν τον γνωρίζω, δεν τον έχω συναντήσει ποτέ στη ζωή μου και ποτέ δεν έχω συνομιλήσει μαζί του για κάποιο θέμα. Αναρωτιέμαι, προς τι αυτή η προσπάθεια σπίλωσής μου ;

Καταληκτικά, είναι για μένα δυσάρεστο να μπαίνω στη διαδικασία αντίκρουσης των φαντασιώσεων ή των βρώμικων επιδιώξεων ορισμένων- επιεικώς- ανεύθυνων και αδίστακτων, αλλά οφείλω να προασπίσω τον εαυτό μου, την προσωπική και επαγγελματική μου αξιοπρέπεια και να μην γίνω βορά στις αδηφάγες διαθέσεις ανθρωπόμορφων όντων.