«Kανίσκι μ,’ ποιος σε τοίμασε και μου’σαι στολισμένο;
Μη σ’ έστειλε ο άντρας μου; Πολλά χρόνια να ζήσει
Μη σ’ έστ(ει)λαν τα παιδάκια μου; Χιλιόχρονα να είναι…»
« Στρώστε χεράμια κόκκινα κι αυγερινά σεντόνια
Νάρθει η πρώτη του σπιτιού για να ξαπλώσει πάνω
Στρώστε τα στρώματα διπλά, διπλά τα μαξιλάρια
-Χρυσούλα μ’ καλωσόρισες, Χρυσούλα μ’ καλωσήρθες ......
Για διάβα κάτσε στην κορφή, κάτσε να ξανασάνεις
Κι ήρθαν οι μάνες για να δουν, μαυραδερφές να μάθουν
Ποιον είδες, ποιον αντάμωσες απ’ όλο μας το σόι;
Για διάβα κάτσε να μας πεις το πώς τα πέρασες, τούτο τον ένα χρόνο
Στο ξίσκεπο, στο ξίστρωτο, στο χώμα κυλιμένη…»
[Προφορική αφήγηση Καλυψώς Μπάκα, Αγρίνιο 2000]
Θα το γυρίσω να το ειπώ κι αλλιώς το μοιρολόγι:
Χρύσω μ’, να πας κι απ’ άλλες εκκλησιές κι απ’ άλλα μοναστήρια
Να δώσεις χαιρετίσματα, να βρεις τους συγγενείς μας
Τη Ρήνη να ’βρεις Χρύσω μου, το Νίκο τον Αγγέλη
Να κουβεντιάστε τα παλιά και να τους πεις τα νέα…
 |
| Εικόνα: Χρυσούλα Μπαρμπαρούση |
Σημείωση: Ετήσιο Μνημόσυνο Χρυσούλας Μπαρπαρούση στη Μπαμπίνη Ξηρομέρου, Κυριακή 16 Μάη 2021.
Μαρία Ν. Αγγέλη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τι λες γι αυτό αγαπητό Ξηρόμερο