"σαν την γυναίκα του Βασιλειάδη"

 ΑΜΦΙΚΤΙΟΝΙΑ ΑΚΑΡΝΑΝΩΝ
ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΡΕΥΝΑΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ

 

Γράφει ο
Ντίνος Στυλιανός

Επεισόδια με την  «Ευρωπαία»  γυναίκα του  Βασιλειάδη, φρούραρχου του κάστρου Βόνιτσας 1834-1836.

      Σε συζητήσεις με μεγάλους σε ηλικία Βονιτσιάνους, τους έχει μεταφερθεί από τα παλιά η φράση "σαν την γυναίκα του Βασιλειάδη", φράση που βέβαια δεν γνώριζαν από που προέρχεται, αλλά την έλεγαν για να παρομοιάζουν μια γυναίκα με ξεσηκωμένα μυαλά. 

Ας δούμε τα ιστορικά στοιχεία που συνοδεύουν την παραπάνω φράση.

Για να φτάσουμε στην επεισοδιακή διοίκηση του Κάστρου από τον Βασιλειάδη, πρέπει οι αναγνώστες να πληροφορηθούν το πώς έγινε η διαδοχή.

Από το βιβλίο της Αμφικτιονίας Ακαρνάνων «Το κάστρο των 18 Εθνοτήτων» αποσπασματικά παραθέτουμε τους διοικητές (φρούραρχους) του Κάστρου από την απελευθέρωση του Κάστρου (1829) μέχρι και το κρίσιμο έτος 1834.

1829.  Φρούραρχος  κάστρου  ο Στάθης Κατσικογιάννης.

1830.  Διοίκηση από Ταξιαρχικό σώμα των πέντε χιλιαρχιών. Χιλίαρχοι οι :

Γαρδικιώτης Γρίβας, Στάθης Κατσικογιάννης, Διαμαντής Ζέρβας, Γιώτης Βαρνακιώτης και Γεώργιος Τσόγκας.

1830. Φρούραρχος κάστρου ο Γαρδικιώτης Γρίβας.

Ιανουάριος 1832. Φρούραρχος του κάστρου ο Πίλας (φοβούμενος την ελονοσία, παρουσιάζονταν μόνο για την μισθοδοσία και διοικούσε από το Μεσολόγγι).

1832.  Φρούραρχος του Κάστρου ο Δήμος Τσέλιος.

15 Νοεμβρίου 1832 Παύση του Δήμου Τσέλιου, αποκήρυξη Γριβαίων και επίβλεψη της διοίκησης του κάστρου από τον Φιλέλληνα Μπόρμαν (Bohrmann). Ο Μπόρμαν κατά τον χρόνο διοίκησης είχε τον τίτλο του «υγειονομικού και στρατιωτικού υπαλλήλου».

1834. Πεθαίνει ο Φιλέλληνας Μπόρμαν και φρούραρχος του Κάστρου διορίζεται ο Βασιλειάδης.

Ο Βασιλειάδης το 1834 διορίζεται φρούραρχος Βόνιτσας με διαταγή της αντιβασιλείας. Είχε τότε τον βαθμό του λοχαγού. Η πολύ νεαρά γυναίκα του πριν αναχωρήσει από το Ναύπλιο για την Βόνιτσα, φρόντισε να αγοράσει πλήθος από «ευρωπαϊκά» έπιπλα για να ζει αξιοπρεπώς και να έχει μια «πολιτισμένη» διαμονή στην έδρα της διοίκησης του συζύγου της.

 Για την μεταφορά των επίπλων από το Ναύπλιο στην Βόνιτσα επιλέχτηκε η θαλάσσια οδός. Δεσμεύτηκε πολεμικό πλοίο το οποίο εκτός από τον Βασιλειάδη την νεαρά γυναίκα του και τον γιό του, μετέφερε και τα ευρωπαϊκά έπιπλα. Δυστυχώς για αυτούς, το ταξίδι από το Ναύπλιο μέχρι την Βόνιτσα διήρκησε τρείς εβδομάδες ένεκα των αντίξοων ανέμων.

Όταν έφτασαν στην Βόνιτσα οι ελπίδες τους για να νοικιάσουν ένα διώροφο κτίριο για τις ανάγκες του φρουραρχείου ήταν σαν τους ανέμους που τους κράτησαν τρείς εβδομάδες μέσα στη θάλασσα.

Τελικά βρήκαν ένα ισόγειο σπίτι στις παρυφές του κάστρου και πολύ απομακρυσμένο από τα άλλα σπίτια. Ευτυχώς που οι ιδιοκτήτες αυτής της ισόγειας οικίας ζούσαν στο χωριό Παραδείσι όχι μόνο το καλοκαίρι αλλά και τον χειμώνα. Το σπίτι στην είσοδό του είχε ένα μαγειρειό και εκατέρωθεν δύο δωμάτια. Η κυρία Βασιλειάδη προσπάθησε να τακτοποιήσει τα βαριά ευρωπαϊκά έπιπλα στο ένα δωμάτιο. Πως όμως μπορούσαν να ταιριάζουν αυτά τα μεγαλοπρεπή βελούδινα έπιπλα στο με συμπιεσμένο πηλό δάπεδο, τους με πηλό και άχυρο τοίχους και μια κεραμοσκεπή που προστάτευε μόνο από την βροχή και τον ήλιο.

Παρ’ όλα αυτά η νεαρά σύζυγος του Βασιλειάδη τα τακτοποίησε αλλά ποτέ δεν τα χρησιμοποίησε. Στο άλλο δωμάτιο απλώθηκε ένα ντιβάνι και στο δάπεδο ψάθες. Για τις ανάγκες του γεύματος τοποθετήθηκε ένας οντάς σε μια γωνία του σπιτιού. Ένα μαγκάλι τους ζέσταινε όταν ο βορειοδυτικός άνεμος σάρωνε τα σπίτια των παρυφών του κάστρου.  Σε αυτό το μαγκάλι ετοιμάζονταν και ο καφές για κάποιον επισκέπτη.

Όμως το δωμάτιο με τα μεγαλοπρεπή έπιπλα δεν ήταν άχρηστο. Ηταν πολύ επισκέψιμο. Όχι από την οικογένεια Βασιλειάδη αλλά από τις γυναίκες της Βόνιτσας που πήγαιναν εκεί για να θαυμάσουν τα υπέροχα αυτά έπιπλα. Στις συζητήσεις των γυναικών υπήρχαν ερωτήματα όπως «πως γίνεται σε αυτές τις ψηλές καρέκλες της στρογγυλής τράπεζας κάποιος να καθίσει με σταυρωμένα τα πόδια του;».

Το ζεύγος Βασιλειάδη παρέμεινε στη Βόνιτσα μέχρι το έτος 1836.

1836. Φρούραρχος του κάστρου ο Βαλιανάκης Κώστας.

Φρούραρχος του κάστρου είναι ο Βαλιανάκης Κώστας, καταγόμενος από τον Αετό Ξηρόμερου.

 

Πηγές:

- Απομνημονεύματα του στρατιωτικού Χριστόφορου Νέζερ

- Βιβλίο της Αμφικτιονίας Ακαρνάνων «Το κάστρο των 18 Εθνοτήτων».

 

Σημείωση: Για το ζεύγος Βασιλειάδη και ένα προξενιό που είχε κάνει, θα επανέλθουμε με ανεξάρτητο άρθρο.