Η απολογία – παρωδία, του… αρχικηπουρού

Του Νίκου Ναούμη

        Η αληθινή αξιοπρέπεια, είναι σαν το ποτάμι. Όσο πιο βαθύ είναι, τόσο λιγότερο θόρυβο κάνει. Αυτό είχε υποστηρίξει ο Γάλλος φιλόσοφος και πολιτικός του 16^ου αιώνα, Ντε Μονταίν.

     Ερευνώντας στο διαδίκτυο, σταμάτησα στην παραπάνω φράση και θεωρώ ότι ταιριάζει απόλυτα με την παρωδία – απολογία, του πρώην τσάρου της οικονομίας, Γ. Παπακωνσταντίνου. 

     Όλα τα ‘χε η Μαριορή, ο Παπακωνσταντίνου μας έλειπε. Μια νέα χρονιά μπήκε, όχι με όνειρα και θετικές σκέψεις όπως θα’ πρεπε υπό κανονικές συνθήκες, με το μυαλό όλων μας στο πως θα την βγάλουμε και φέτος που λέει και το γνωστό άσμα, καθώς και με τη προσδοκία για την περιβόητη ανάπτυξη που δυσκολεύεται να βρει τον δρόμο της για τα μέρη μας......

      Δε λέω, μεγάλες στιγμές για την κρατική τηλεόραση που είδε διψήφια νούμερα τηλεθέασης ύστερα από κάτι αιώνες. Ίσως, οι ιθύνοντές της, ήταν οι μόνοι χαρούμενοι χθες βράδυ. Όλοι οι υπόλοιποι, νομίζω ότι σίγουρα ένα ηρεμιστικό το χρειαστήκαμε.

Τι μας είπε ο Παπακωνσταντίνου λοιπόν;

    ^-«Εκείνο που με ενδιαφέρει είναι να καθαρίσω το όνομά μου και δεν επιθυμώ να υπάρξει παραγραφή», αρνούμενος κατηγορηματικά ότι προέβη στην αλλοίωση της περίφημης λίστας Λαγκάρντ, για την οποία προτείνεται από τα κόμματα να παραπεμφθεί σε προανακριτική επιτροπή.

    -Προκειμένου να αποδείξει την αθωότητά του είναι διατεθειμένος να οδηγηθεί ακόμη και στο Ειδικό Δικαστήριο .  

      -Αρνείται να γίνει η «Ιφιγένεια της υπόθεσης»: "Όχι να πάω εγώ φυλακή, για να διατηρηθεί η κυβέρνηση. Ξαφνικά η κάθαρση του πολιτικού συστήματος είμαι εγώ. Εγώ θα πληρώσω τα 30 χρόνια της μεταπολίτευσης;"

      -Υποστήριξε γι’ άλλη μια φορά, ότι δεν γνώριζε πως τα ονόματα των συγγενών του περιλαμβάνονταν στη λίστα.

    -Αρνήθηκε ότι είδε τα ονόματα της λίστας και για πρώτη φορά παραδέχτηκε ότι ο χειρισμός που έκανε στην  υπόθεση, δεν ήταν ο καλύτερος.

   -Έχει κάποιες υποψίες για το ποιος ή ποιοι μπορεί να αλλοίωσαν τη λίστα αλλά, περιμένει τις τεχνικές πραγματογνωμοσύνες πριν μιλήσει γι’ αυτές

  -Παραδέχτηκε ότι ανέθεσε σ’ έναν του συνεργάτη να βρει τους φακέλους με τις είκοσι μεγαλύτερες καταθέσεις και σ’ έναν άλλο να του κάνει ένα αντίγραφο, που το έδωσε για φύλαξη, αλλά δεν μπόρεσε να δικαιολογήσει την απώλεια του αντιγράφου.

 -Άφησε αιχμές κατά του Ευ. Βενιζέλου για το αν μπορούσε η όχι να χρησιμοποιήσει τα στοιχεία της λίστας, ως προσωπικά δεδομένα.

-Δήλωσε πένητας και ότι χρωστάει το σπίτι του που έχτισε με δάνειο.

      Ουφφφ! Τι καταλάβατε; Τίποτα και λογικό είναι. Δεν ξέρω. Δεν είδα. Δεν άκουσα. Πως είπατε; Συγνώμη κύριε, θα μας τρελάνετε εντελώς; 

      Για το μόνο που θα συμφωνήσω, είναι πως δεν μπορεί να γίνετε εσείς, το εξιλαστήριο θύμα μιας τριακονταετής λεηλασίας της ελληνικής οικονομίας. Οι ευθύνες σας όμως, είναι βαρύτατες. 

     Είχατε την μοναδική ευκαιρία να κάνετε κάτι θετικό, είχατε στα χέρια σας μια λίστα που θα ξετύλιγε σιγά – σιγά το κουβάρι της βρώμικης αυτής ιστορίας κι εσείς τι κάνατε; Τίποτα. Διαγράψατε τα ονόματα του σογιού σας, ενημερώσατε προφανώς και καμιά δεκαριά φίλους κι άντε γεια!

      Όσο για τα υπόλοιπα… Να μιλήσεις άνθρωπέ μου. Γιατί να μη μιλήσεις αν είσαι αθώος. Κι ας πέσει η κυβέρνηση. Νομίζεις ότι θα στεναχωρηθεί κανείς; 

     Αν είναι να βγει μια άκρη σε όλη αυτή την ιστορία, να πέσει δέκα φορές. Θα πρότεινα μάλιστα στον πρωθυπουργό, αν υπάρχει και η παραμικρή υποψία για κάποιο από τα μέρη της τρικομματικής που στηρίζουν την κυβέρνηση του όπως εμμέσως εννοήσατε, να πράξει τα δέοντα, χωρίς να φοβηθεί το πολιτικό κόστος. Οι πολίτες αντιλαμβάνονται και κρίνουν πια.

        Αλλά, αυτό που έγινε φανερό από τη χθεσινή συνέντευξη, ήταν ότι με το προφίλ του κλάψα που μας παρουσιάστηκε, σίγουρα, κάτι τρέχει στα γύφτικα. Δεν εξηγείται αλλιώς. 

      Που είναι ο αλαζόνας πρώην κηπουρός, συγνώμη υπουργός; Τον Καραγκούνη να ζητάει πέναλτι και φάουλ κλαίγοντας σε κάθε βουτιά του μου θύμισε ή, ακόμα χειρότερα, την αξέχαστη ηθοποιό Μάρθα Βούρτση! 

     Είναι επίσης φανερό, ότι με την χθεσινή του συνέντευξη, ο Παπακωνσταντίνου, δήλωσε παρών, θέλοντας να περάσει το μήνυμα, ότι θα πουλήσει πολύ ακριβά το τομάρι του. Είπε ξεκάθαρα, ούτε λίγο – ούτε πολύ, ότι περιμένει στη γωνία, διότι ο βρεγμένος τη βροχή δεν τη φοβάται. Το ξεσκαρτάρισμα άρχισε κι όποιον πάρει ο χάρος.

     Για την ώρα πάντως, άνθρακες ο θησαυρός. Κι επανερχόμενος στη φράση του Ντε Μονταίν, πολύ θόρυβο ρε παιδί μου αυτό το ποτάμι…

                                Λίγη αξιοπρέπεια δεν βλάπτει…   

 Για το agrinionews.gr