Φίλες και φίλοι καθυστερήσαμε αρκετές μέρες μετά την εκδήλωση να επικοινωνήσουμε μαζί σας γιατί υπάρχει ένα έλλειμα ενημέρωσης και προβολής αφού δεν φροντίσαμε για την φωτογραφική κάλυψη της εκδήλωσης*......
Στο διάστημα των επόμενων ημερών αυτό το κενό έσπευσαν να καλύψουν η Ζωή, η Έφη, η Αθηνά και η Γεωργία στέλνοντάς μας φωτογραφίες, είμαστε ευγνώμονες για τη βοήθειά τους.
Καθυστερημένα, λοιπόν, εκ μέρους όλων των συντελεστών, σας ευχαριστώ για την παρουσία σας και περισσότερο για τη διάθεσή σας να πάρει η εκδήλωση τα χαρακτηριστικά που είχαμε ονειρευτεί.
Δηλαδή παραβρέθηκαν μόνο όσες και όσοι ήθελαν να συμμετάσχουν σε μία πολιτιστική πρόταση και όχι να προσέλθουν από υποχρέωση ή για λόγους προβολής. Γι’ αυτό άλλωστε δεν αναγγέλθηκαν ¨επίσημοι¨, κατέχοντες τίτλους και αξιώματα, νυν, πρώην, τέως, επίδοξοι ….
Γίναμε επομένως μία παρέα και η αίθουσα ¨ΜΕΛΙΝΑ ΜΕΡΚΟΥΡΗ¨ μετατράπηκε σε σύγχρονη μπουάτ.
Ακόμη και σήμερα που έχουν σβήσει τα φώτα της ράμπας δεχόμαστε τα συγκινητικά τηλεφωνήματα καθώς και τα μηνύματά σας.
Ξαναθυμίζω το απόσπασμα του ποιήματος του Γιάννη Ρίτσου από το ΚΑΠΝΙΣΜΕΝΟ ΤΣΟΥΚΑΛΙ:
¨Γιατί εμείς δεν τραγουδάμε για να ξεχωρίσουμε, αδελφέ μου, από τον κόσμο. Εμείς τραγουδάμε για να σμίξουμε τον κόσμο¨
Υγεία να έχουμε να ξανανταμώσουμε σε άλλες δράσεις πολιτισμού.
*η εκδήλωση βιντεοσκοπήθηκε ερασιτεχνικά και ελπίζουμε σύντομα θα ανέβει στο youtube, για να τη δουν οι φίλοι και οι φίλες που δεν μπόρεσαν να έρθουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τι λες γι αυτό αγαπητό Ξηρόμερο