Άνοδος για την Α.Ε Αλυζίας.

Πηγή: Facebook.

Του κ. Σπύρου Καϋμενάκη.

Εκπαιδευτικός Φυσικής Αγωγής &

προπονητής της Α.Ε. Αλυζίας.

Αξίζουν συγχαρητήρια στον Πρόεδρο και το Συμβούλιο της Α.Ε ΑΛΥΖΙΑΣ, στους ποδοσφαιριστές στους νεαρούς αθλητές τα παιδιά δεκατεσσάρων, δεκαπέντε, δεκάξι χρονών που με πολύ αγάπη, ενθουσιασμό, υπομονή και πείσμα συνέβαλαν με το δικό τους τρόπο στην άνοδο της ομάδας........

Για μένα.

Δεν ήταν παρά ένα παιχνίδι, το έναυσμα η αφορμή, για χρόνο δικό μου, αποκλειστικά. Η αφετηρία για να βγάλω από πάνω μου έστω και για λίγο τους πολλούς κι απαιτητικούς ρόλους της ζωής και η ευκαιρία να καταδυθώ στον κόσμο της ιδιωτικής χαράς αυτής που στριμώχνεται και συνθλίβεται ανάμεσα στα άλλα, τα υποχρεωτικά.

Για μένα το μάθημα ήταν πως μπορεί να μην έχουμε πια την ανεμελιά μιας άλλης νεότητας -αυτή δεν ανακτάται- ούτε τον απεριόριστο χρόνο της παιδικής ηλικίας, όμως έχουμε δικαίωμα σε κάτι που μας αποφορτίζει και μας επιστρέφει στον κόσμο μας πιο ανάλαφρους και δημιουργικούς, μπορεί άλλοτε να φαίνεται πολυτέλεια κι άλλοτε να κατηγοριοποιείται ως χαμένος χρόνος.

Το παιχνίδι είναι πάντα εκεί σε καλεί κι όταν παίζεις μάλιστα με τα «παιδιά σου», με τα παιδιά γονιών που ήσουν συμμαθητής και έπαιζες μαζί τους σε μια άλλη εποχή, όταν παίζεις στο μέρος σου στα ίδια γήπεδα που μεγάλωσες, τότε το παιχνίδι γίνεται προτεραιότητα αδιαπραγμάτευτη, νικά τα πρέπει, τις υποχρεώσεις, σε κάνει να πιστεύεις ότι είσαι εκεί που πρέπει ότι πήρες την σωστή απόφαση…

Για την Διοίκηση της oμάδας.

Είναι μια ευκαιρία για μια σοβαρή επανεκκίνηση (καλή Διοίκηση, εξαιρετική γενιά ώριμων ποδοσφαιριστών και επίσης μια εξαιρετική γενιά νεαρών πολλά υποσχόμενων ποδοσφαιριστών, εγκαταστάσεις που όλοι είχαμε ονειρευτεί και φιλάθλους που στηρίζουν και ακλουθούν την ομάδα).

Ίσως όμως ήρθε η ώρα να παρθούν εξίσου σημαντικές αποφάσεις με την συνένωση. Κάποιες φορές ΟΦΕIΛΕΙΣ να ξεχάσεις όλα όσα έγιναν, να εκτιμήσεις καλύτερα όσα υπάρχουν και να κοιτάξεις μπροστά σε όλα αυτά που έρχονται…

Εάν επιθυμούμε να έχουμε όλο το κόσμο γύρω μας ευτυχισμένο, τότε δεν μπορούμε να λεγόμαστε ''ΗΓΕΤΕΣ'' και είναι καλύτερα να κάνουμε κάτι άλλο…

Σπασμωδικές αντιδράσεις και βιασύνη από την άλλη, κρύβουν κακό σύμβουλο, ενώ ΣΧEΔΙΑΣΜΟΣ, ΜΕΛΕΤΗ και ΥΠΟΜΟΝΉ είναι ΔYΝΑΜΗ & μαζί με την ΕΠΙΜΟΝΉ γίνεται ΥπερΔΥΝΑΜΗ…

Οι πράξεις λένε συνήθως το "ΠΟΙΟΣ ΕΊΣΑΙ", ενώ οι λέξεις το "ΠΟΙΟΣ ΝΟΜΊΖΕΙΣ" ότι είσαι…

Για τα ''ΠΑΙΔΙΑ ΜΟΥ'', τους αθλητές μου.

Πήραμε πολλά μαθήματα φέτος.

Μάθαμε ότι, όλα μα όλα τα αποτελέσματα είναι συνάρτηση των προσπαθειών μας, ο παράγοντας τύχη είναι υπαρκτός μεν, αλλά όχι τόσο ικανός ώστε να ορίσει τη μοίρα μας…

Mάθαμε ότι κάποιες αποτυχίες είναι χρήσιμες προκειμένου να αποδεχτούμε ότι πρέπει να προχωρήσουμε στις διορθωτικές αλλαγές, να πάμε στον επόμενο αγώνα, στην επομένη στιγμή…

Mάθαμε να μην απογοητευόμαστε από αυτά που δεν μπορούμε ν' αλλάξουμε...

Mάθαμε να προσπαθούμε και τα καταφέραμε…

Mάθαμε να εμπιστευόμαστε τους ανθρώπους που μας σέβονται και μπορούν να μας μάθουν ένα δύο πράγματα παραπάνω από όσα ήδη ξέρουμε…

Σας ευχαριστώ ΟΛΟΥΣ για τις αναμνήσεις, να στε όλοι καλά...

mytikaspress